1η Απριλίου. Επέτειος ΕΟΚΑ. Ήρωες και (πολιτικοί μας ηγετίσκοι) Ηρωωκάπηλοι

1η Απριλίου σήμερα και όπως κάθε χρόνο έτσι και σήμερα οι διάφορο πολιτικοί μας ηγετίσκοι και ηρωωκάπηλοι θα έχουν την τιμητική τους. Θα τους προβάλουν τα πουλημένα και χειραγωγημένα ΜΜΕ για να βάλουν ‘’την κασέτα πάνω’’ και καπηλευόμενοι την θυσία του Γρηγόρη και των άλλων παλικαριών του αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 θα μας που τα δικά τους, τα γνωστά και κενά περιεχομένου λόγια που μας λέγουν κάθε χρόνο τέτοια μέρα.

Τους ήρωες που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία αυτού του τόπου, ελευθερία που την κερδίσαμε και τη χαραμίσαμε, μικροί και ανάξιοι απέναντι στη δική τους θυσία, δεν έχουν κανένα δικαίωμα κάποιοι ελεεινοί πολιτικοί να την καπηλεύονται.

Αν όσοι θυσιάστηκαν στο αγώνα της ΕΟΚΑ είχαν την δυνατότητα σήμερα να αναστηθούν, δεν θα έστρεφαν τα όπλα τους αυτήν την φορά εναντίον των Άγγλων και των Τούρκων αλλά εναντίων των εσωτερικών εχθρών της Κύπρου, που δεν άλλοι από κάποιους επίορκους και πουλημένους πολιτικούς. Αυτούς που καπηλεύτηκαν τον αγώνα τους, πήραν θέσεις και αξιώματα, όχι για να υπηρετήσουν την Κύπρο και το Λαό της αλλά για θησαυρίσουν.

Όμηρος Αλεξάνδρου

http://opaidagogos.blogspot.gr

Μεγάλη πανηγυρική αγρυπνία σήμερα Β"Κυριακή των νηστειών προς τιμήν και μνήμην του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά .

 Μεγάλη πανηγυρική αγρυπνία σήμερα Β"Κυριακή των νηστειών προς τιμήν και μνήμην του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην παλαίφατο Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

 
Ας δούμε τι προφήτευσε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς για τις μέρες μας: «Η αποστασία προς τον αντίχριστον είναι προφητευμένο σημείο των εσχάτων καιρών. Δια τούτο μην απατάσθε από την ένοχη σιωπήν και τα ψέμματα του κλήρου.
Η Εκκλησία του Χριστού θα αποτελέσει ένα μικρό και διωκόμενο ποίμνιο χωρίς επίσημη οργάνωσιν σε ναούς και υπαγωγή σε επισκοπές».

Σημείο μέγα και θαυμάσιο,το γεγονός της νήσου Σαντορίνης....σχετικα με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.

Σημείο μέγα και θαυμάσιο,το γεγονός της νήσου Σαντορίνης,γράφει ο ιερός Δοσίθεος(1641-1707) στον τόμο αγάπης σελ.31

 

''Εις την νήσον Θήραν την κοινώς λεγομένην Σαντορίνην,κατά την ημέραν της μνήμης του αγίου τούτου,ήτοι κατά την παρούσαν δευτέραν Κυριακήν των νηστειών,Λατίνοι τινές έβαλον επί πλοιαρίου,παίδας τινάς και έπλεον χτυπώντας τας χείρας των και έλεγον

''ανάθεμα τον Παλαμά,αν είναι ο Παλαμάς άγιος,ας κάμη να πνιγούμε''.

Αυτά εβλασφήμουν τα φραγκόπουλα κατά του αγίου και ω του θαύματος αδελφοί,ω της αγιότητος και της προς Θεόν παρρησίας του θείου Γρηγορίου,την ίδιαν ώρα την οποίαν εβλασφήμουν,χωρίς καμίαν ταραχήν της θαλάσσης, μάλιστα εις καιρόν γαλήνης,κατεποντίσθη το πλοιάριον ομού με όλους εκείνους οίτινες ήσαν εντός αυτού,κατά την βλασφημίαν την οποίαν έλεγον ''αν είναι άγιος ο Παλαμάς ας μας πνίξει''.Και τα μεν σώματα των βλασφήμων εκείνων εβυθίσθησαν εις την θάλασσαν και ουδέν εβρέθη αι δε μιαραί αυτών ψυχαί εβυθίσθησαν εις το αιώνιον πυρ της κολάσεως.Ούτως εβεβαιώθη η αγιότης του αγίου Γρηγορίου και εθαυμαστώθη ο Θεός,ο θαυμαστός εν τοις αγίοις αυτού,ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.(Μέγας συναξαριστής Τριωδίου τόμος ιγ',σελ.323-324).

 

Άγιοι Χρύσανθος και Δαρεία 19 Μαρτιου

Ανάλυση ονόματος
(χρυσός + άνθος) = πολύτιμο άνθος
Ζῶσι Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἐν πόλῳ,
Κἂν ἐκπνέωσι, ζῶντες εἰσδύντες βόθρῳ.
Χῶσαν συζυγίην δεκάτῃ ἐνάτῃ ὁμόλεκτρον.
Βιογραφία
Οι Άγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος και Δαρεία έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού (243 - 284 μ.Χ.). Ο Άγιος Χρύσανθος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν υιός επιφανούς ειδωλολάτρου, του Πολέμωνος. Όμως κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη από κάποιο Χριστιανό και βαπτίσθηκε. Όταν ο πατέρας του πληροφορήθηκε το γεγονός, τον φυλάκισε και, για να τον αποσπάσει από την χριστιανική πίστη, του έδωσε για γυναίκα του την ωραία Δαρεία, η οποία καταγόταν από την Αθήνα και ήταν ειδωλολάτρισσα.

Αντί όμως να προσελκύσει η Δαρεία τον σύζυγό της Χρύσανθο στην ειδωλολατρία, συνέβη το αντίθετο. Πίστεψε κι αυτή στον Χριστό και βαπτίσθηκε. Τότε τους κατήγγειλαν στον ύπαρχο Κελερίνο, ο οποίος τους παρέδωσε στον τριβούνο (διοικητή τάγματος) Κλαύδιο. Το μαρτύριο άρχισε. Αλλά η καρτερία και η επιμονή των μαρτύρων εξέπληξε τον Κλαύδιο, ο οποίος μαζί με την σύζυγό του Ιλαρία, τους υιούς του Ιάσονα και Μαύρο και τους στρατιώτες του πίστεψε στον Χριστό.


Στην συνέχεια έριξαν τους Αγίους Χρύσανθο και Δαρεία μέσα σε λάκκο και τους ενταφίασαν ζωντανούς. Ήταν το έτος 283 μ.Χ.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Οἱ Μάρτυρές σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Άγιος Κύριλλος Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων . Εορτάζει στις 18 Μαρτίου

Εἴσελθε, κέρδος ἐκ ταλάντων προσφέρων,
Εἰς τὴν χαράν, Κύριλλε, τοῦ σοῦ Κυρίου.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ θάνατος μέλας εἷλε Κύριλλον.

Βιογραφία
Ο Άγιος Κύριλλος καταγόταν από την Παλαιστίνη και γεννήθηκε πιθανώς το έτος 313 μ.Χ. στα Ιεροσόλυμα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος υπό του Επισκόπου Ιεροσολύμων Μαξίμου του Γ' (333 - 348 μ.Χ.) (βλέπε 9 Μαΐου), τον οποίο και διαδέχθηκε στην επισκοπική έδρα κατά τις αρχές του έτους 348 μ.Χ., είτε διότι ο Μάξιμος απομακρύνθηκε από τους αιρετικούς Αρειανούς, είτε διότι πέθανε.


Ο Άγιος αρχικά αδιαφορούσε για τις δογματικές «λεπτολογίες» και απέφευγε επιμελώς τον όρο «ομοούσιος». Γι' αυτό ο Αρειανός Μητροπολίτης Κασαρείας Ακάκιος ενέκρινε την εκλογή του και τον χειροτόνησε Επίσκοπο. Αλλά συνέβη και εδώ, ότι αργότερα και στην περίπτωση του Αγίου Μελετίου, Πατριάρχου Αντιοχείας (τιμάται 12 Φεβρουαρίου). Ο Άγιος δεν έμεινε εκτός του κλίματος της εποχής, ως προς τους δογματικούς αγώνες και από τους πρώτους μήνες της αρχιερατείας του αποδείχθηκε με τις περίφημες Κατηχήσεις του, υπερασπιστής των Αποφάσεων και των Όρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου.

Τους αγώνες του Αγίου Κυρίλλου εξήρε και η εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του έτους 382 μ.Χ.: «Τῆς δὲ γὲ μητρὸς ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις, τὸν αἰδεσιμώτατον Κύριλλον ἐπίσκοπον εἶναι γνωρίζομεν. Κανονικῶς τὲ παρὰ τῶν τῆς ἐπαρχίας χειροτονηθέντα πάλαι καὶ πλεῖστα πρὸς τοὺς Ἀρειανοὺς ἐν διαφόροις τόποις ἀθλήσαντα».

Η δογματική τοποθέτηση του Αγίου Κυρίλλου υπήρξε η πρώτη αιτία ρήξεως με τον Επίσκοπο Ακάκιο Καισαρείας, ο οποίος στη συνέχεια ζητούσε διάφορες αφορμές για να καταστρέψει τον Άγιο. Δεύτερη αιτία ήταν η διαφορά σχετικά με την δικαιοδοσία των δύο εδρών. Ως γνωστό, λόγω καταστροφής της πόλεως των Ιεροσολύμων η εκεί Χριστιανική κοινότητα διασκορπίστηκε, μετά δε την επανοικοδόμηση αυτής οι Χριστιανοί ήταν λίγοι, γι' αυτό σε Μητρόπολη αναδείχθηκε η πρωτεύουσα της Παλαιστίνης, Καισάρεια. Μετά από λίγο, όταν οι Χριστιανοί των Ιεροσολύμων αυξήθηκαν, η Επισκοπή Ιεροσολύμων ζήτησε αποκατάσταση της παλαιάς αυτής θέσεως. Το 325 μ.Χ. η Α' Οικουμενική Σύνοδος, διά του 7ου Κανόνος αυτής, όριζε να τιμάται ιδιαίτερα κατά τα αρχαία έθιμα ο Επίσκοπος Αιλίας, δηλαδή Ιεροσολύμων, η δε Μητρόπολη Καισαρείας να διατηρεί το οικείο αξίωμα. Η ασάφεια της διατυπώσεως του Κανόνος προκάλεσε διένεξη μεταξύ του Αγίου Κυρίλλου και του Ακακίου.

Όσιος Αλέξιος ο άνθρωπος του Θεού ... 17 Μαρτίου

Βιογραφία
Ο Όσιος Αλέξιος γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Αρκαδίου (395 - 408 μ.Χ.) και Ονωρίου (395 - 423 μ.Χ.) από ευσεβείς και εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ευφημιανός ήταν συγκλητικός, φιλόπτωχος και συμπαθής, ώστε καθημερινά παρέθετε τρεις τράπεζες στο σπίτι του για τα ορφανά, τις χήρες και τους ξένους που ήταν πτωχοί. Η γυναίκα του ονομαζόταν Αγλαΐς και ήταν άτεκνη. Στη δέησή της να αποκτήσει παιδί, ο Θεός την εισάκουσε. Και τους χάρισε υιό. Αφού το παιδί μεγάλωσε κι έλαβε την κατάλληλη παιδεία, έγινε σοφότατος και θεοδίδακτος.



Όταν έφθασε στη νόμιμη ηλικία, τον στεφάνωσαν με θυγατέρα από βασιλική και ευγενική γενιά. Το βράδυ όμως στο συζυγικό δωμάτιο ο Όσιος, αφού πήρε το χρυσό δακτυλίδι και τη ζώνη, τα επέστρεψε στην σύζυγό του και εγκατέλειψε τον κοιτώνα. Παίρνοντας αρκετά χρήματα από τα πλούτη του έφυγε με πλοίο περιφρονώντας την ματαιότητα της επίγειας δόξας. Καταφθάνει στην Λαοδικεία της Συρίας και από εκεί στην Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Εκεί ο Όσιος Αλέξειος μοίρασε τα χρήματα στους πτωχούς, ακόμη και τα ιμάτιά του, και, αφού ενδύθηκε με κουρελιασμένα και χιλιομπαλωμένα ρούχα, κάθισε στο νάρθηκα του ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου, ως ένας από τους πτωχούς. Προτίμησε έτσι να ζει με νηστεία όλη την εβδομάδα και να μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων κάθε Κυριακή, ενώ μόνο τότε έτρωγε λίγο άρτο και έπινε λίγο νερό.

Οι γονείς του όμως τον αναζητούσαν παντού και έστειλαν υπηρέτες τους να τον βρουν. Στην αναζήτησή τους έφθασαν μέχρι το ναό της Έδεσσας, χωρίς ωστόσο να τον αναγνωρίσουν. Οι δούλοι επέστρεψαν άπρακτοι στη Ρώμη, ενώ η μητέρα του Αλέξιου με οδύνη, φορώντας πτωχά ενδύματα, καθόταν σε μια θύρα του σπιτιού πενθώντας νύχτα και ημέρα. Το ίδιο και η νύφη, που φόρεσε τρίχινο σάκκο και παρέμεινε κοντά στην πεθερά της.

Ὁ Ἅγιος Σαβίνος ὁ Μάρτυρας 16 Μαρτίου

Ὁ Ἅγιος Σαβίνος ὁ Μάρτυρας
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σαβίνος ἢ Σαβινιανὸς γεννήθηκε στὴν Ἐρμούπολη τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ εὔπορους καὶ εὐγενεῖς γονεῖς. Διακρίθηκε γιὰ τὸν ἱερό του ζῆλο καὶ τὴν εὐσέβειά του.
Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανὸς (284-305 μ.Χ.) διέταξε διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος Ἀρειανὸς ἀναζήτησε τὸν Ἅγιο μὲ σκοπὸ νὰ τὸν συλλάβει, διότι κήρυττε μὲ παρρησία τὸν Χριστό.
Ὅμως οἱ Χριστιανοὶ τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι τὸν θεωροῦσαν στήριγμα καὶ παραμυθία τους, τὸν ἔπεισαν νὰ προφυλάξει τὴν ζωή του πρὸς ὄφελος τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἅγιος, μαζὶ μὲ ἄλλους εὐσεβεῖς Χριστιανούς, ἔφυγε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη καὶ κρύφτηκε σὲ κάποιο οἴκημα μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐρμούπολη.
Κάποια μέρα προσῆλθε στὸν Ἅγιο ἕνας πτωχός, ὁ ὁποῖος τὸν πλησίασε καὶ τοῦ ζήτησε τροφή. Ὁ Ἅγιος τὸν ἐλέησε. Ἐκεῖνος, ὅμως, ὡς ἄλλος Ἰούδας, εἶπε στοὺς εἰδωλολάτρες: «Τί μοῦ δίδετε; Καὶ ἐγὼ θὰ ὑποδείξω σὲ ἐσᾶς τὸν Σαβίνο, ποὺ ζητᾶτε».
Καὶ αὐτοὶ ἔδωσαν σὲ αὐτὸν δυὸ νομίσματα. Καὶ ἀφοῦ τὸν ἀκολούθησαν ἔφθασαν στὸ οἴκημα, συνέλαβαν τὸν Σαβίνο, τὸν ἔδεσαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν ἄρχοντα Ἀρειανό, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁ Ἅγιος ὁμολόγησε τὸν Χριστό. Τότε τὸν κρέμασαν ἐπὶ ξύλου, τοῦ ἔξυσαν τὶς σάρκες καί, τέλος, τὸν ἔριξαν στὸν ποταμὸ Νεῖλο, ὅπου βρῆκε μαρτυρικὸ θάνατο, τὸ ἔτος 287 μ.Χ.
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Κηρύξας εὐσεβῶς, ἄσεβων ἐναντίον, τῶν πάντων Ποιητήν, σαρκωθέντα ἀτρέπτως, Σαβίνε παμμακάριστε, ἱερῶς ἠνδραγάθησας, ὅθεν ἔφθασας, πρὸς ἀφθαρσίας χειμάρρουν, τέλος ἁγίον, ἐν ποταμῷ δεδεγμένος, διὸ εὐφημοῦμεν σε.

Το ράσο στήριξε και κράτυνε την επανάσταση του 1821....24 ΙΟΥΝΙΟΥ 1827...

 

Ο Ιμπραήμ,ο μοναχός Γεράσιμος και η μονή του μεγάλου Σπηλαίου.

''Ο φοβερός Ιμπραήμ με τις πλάτες του προσκυνημένου προδότη Νενέκου,για τρίτη φορά πάτησε και κατέστρεψε τα ηρωικά Καλάβρυτα,και να τώρα βρίσκεται

με τους αραπάδες του στα υψώματα μπροστά από το μοναστήρι του Μ.Σπηλαίου.

Οι κάτοικοι των γύρω χωριών,τσακισμένοι σταυραετοί του Χελμού,έχοντας ακόμα νωπή στην μνήμη τους την τραγωδία της περιοχής από τον προηγούμενο διάβα του Αιγύπτιου κτήνους συνέρρεαν ομαδικά στη σκηνή του να

δηλώσουν υποταγή να τον ''προσκυνήσουν''.

Ήταν όμως και πολλοί οι απροσκύνητοι.Πλήθος γυναικόπαιδα αποφεύγοντας την σκλαβιά των Αραπάδων μαζί με 600 πολεμιστές είχαν κλειστεί στο μοναστήρι και μαζί με τους καλόγερους ήταν αποφασισμένοι να πέσουν έως τον τελευταίο,παρά να πατήσει

ο μαγαρισμένος το μοναστήρι.

Η λερή φουστανέλα αδελφωμένη με το ράσο.

Έξαφνα γράφει ο Φωτάκος στα απομνημονεύματα του,''βλέπω να εξέρχονται από το μοναστήριον ο εις κατόπιν του άλλου μοναχοί,ήσαν δε όλοι ως εξήλθον εις τον αριθμόν έως εκατόν και καπετάνιον είχον τον γνωστό για την ανδρεία του μοναχόν Γεράσιμον.Ούτοι όλοι έβγαλον τα καλογερικά και ενδύθηκαν τα στρατιωτικά ελληνικά,έβαλαν φουστανέλαις.Εξάπλωσαν κάτω τα πλούσια μαλλιά της κεφαλής των και είχον οπλιστεί κατά τον τρόπο των ατάκτων στρατιωτών.Περνώντες έμπροσθεν ημών μας επροσκάλεσαν ούτως,ελάτε να μας ιδήτε πως θα πολεμήσωμεν,και βαδίζοντες ετράβηξαν κατά το παλιάμπελον και φθάσαντες εκεί άρχισαν μόνοι τους τον πόλεμον ανδρείως κατά των Τούρκων,τούτο ιδώντες εμείς εξεροκοκκινήσαμεν από την εντροπή μας και παρευθύς εκινήσαμεν να υπάγωμεν εις τον πόλεμον στο πλευρό των μοναχών''

Και όταν ο Ιμπραήμ έστειλε επιστολή ζητώντας από τον ηγούμενο του Μ.Σπηλαίου να παραδοθούν έλαβε και την απάντηση από τον σεβαστό Καθηγούμενο,''θα πέσουμε μέχρι τον τελευταίο''.

Άφριξε ο Αράπης και άρχισε σφοδρό κανονιοβολισμό κατά της Μονής με κυκλωτική κίνηση του ιππικού του και αυτός εφορμά με τον υπόλοιπο στρατό,γενική έφοδο διέταξε,άναψε η μάχη,βροντούσαν τα κανόνια,κόχλαζαν τα λιανοτούφεκα,σείωνταν οι βουνοκορφές,αντιλαλούσαν από το μούγκρισμα τα φαράγγια.Οι απανωτές έφοδοι των Μαμελούκων έσκαγαν πάνω στον απρόσιτο εκείνο βράχο του μοναστηρίου,κι όταν ο ήλιος έκαμε να γείρει πίσω από τις δασωμένες βουνοκορφές,καταντροπιασμένος ο δυνάστης βλέποντας πως δεν είχε να κάνει ούτε με Οθωμανούς ούτε όμως με γκιαούρηδες αλλά με αποφασισμένα παλικάρια,έλυσε την πολιορκία και έφυγε.

Κι όταν σίγησαν τα κανόνια και σώπασαν τα καριοφίλια αντιλάλησαν οι καμπάνες της Μονής,και οι γενναίοι καλόγεροι με τους λαϊκούς συμπολεμιστές τους και τα κλεισμένα γυναικόπαιδα κατάκοποι αλλά και ευχαριστημένοι πλημμύρισαν τον χώρο του ναού του μοναστηρίου,ήταν η ώρα του εσπερινού,ήταν η ώρα να στείλουν την προσευχή τους ως θυμίαμα ενώπιον Του..(Η ΑΘΕΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ '21 ΣΕΛ.388)

18.000.000 € για Φωτοβολταϊκά στο Άγιο Όρος. Σερέτης Γρηγόρης Γέροντας Μεθόδιος.

 

Τι είπε η Υπεραγια Θεοτόκος για αυτούς τους οποίους θα διαβάζουν του χαιρετισμούς της

Σε Κώδικες του Αγίου Όρους μαρτυρούνται πολυάριθμες εμφανίσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου σε Αγιους Γεροντες , στους οποίους και δήλωσε «όστις Με χαιρετίζει μίαν φοράν την ημέραν με τους Χαιρετισμούς, τους οποίους πολύ αγαπώ, θα τον προστατεύω, θα τον διαφυλάττω από παν κακόν, θα τον επιβλέπω καθ” όλην την ζωή του και εν εκείνη την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας, θα τον υπερασπισθώ ενώπιον του Υιού μου».
 

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΑΥΤΟ :ΕΝ ΩΡΑ ΚΡΙΣΕΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΚΡΙΤΗ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΩΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ !!!

Ο ΑΡΧΙΛΗΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ.(απο το βιβλιο αμαρτωλων σωτηρια)

 

Στο υπέροχο βιβλίο "Αμαρτωλών Σωτηρία", διαβάζουμε μια θαυμαστή αληθινή ιστορία που διέσωσαν οι πατέρες μας, προς πνευματική ωφέλεια και απόδειξη της προστασίας που χαρίζει ο Θεός σε όσους διαβάζουν καθημερινά τους ύμνους των Χαιρετισμών στην Παναγία Μητέρα μας.

* * *

Κάποτε, ζούσε ένας στρατιώτης, που παρασύρθηκε στη ζωή του και κατέληξε να γίνει μεγάλος κλέφτης, αρχηγός και σε άλλους ομοίους του. Επειδή όμως μικρός είχε μεγαλώσει σε χριστιανική οικογένεια, διατήρησε μια ευλαβή συνήθεια και κάθε πρωΐ και απόγευμα έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας.

Ο πανάγαθος Θεός, επιθυμώντας τη σωτηρία αυτού του ανθρώπου, χάρην της ευλάβειας που έτρεφε στην Θεοτόκο, έστειλε έναν άγιο πνευματικό άνθρωπο, τον οποίο μόλις είδαν οι κλέφτες, σαν ανήμερα θηρία, τον έπιασαν, τον έγδυσαν και τον έκλεψαν.

Εκείνος, έχοντας το προορατικό χάρισμα, τους λέει:

- Σας παρακαλώ, οδηγήστε με στον αρχηγό σας, γιατί έχω να σας πω κάτι για το καλό σας.

Τον πήγαν στον αρχηγό τους και τότε του λέει:

- Για φώναξε μου και όλα τα παλληκάρια σου να έρθουν, έχω να σας πω λόγια σπουδαία.

Τους φωνάζει όλους ο αρχικλέφτης και αμέσως ήρθαν εκεί όλοι τους.

Του λέει ο γέροντας:

- Δεν έχεις άλλον;

-Έχω έναν ακόμα, προσωπικό υπηρέτη μου και μάγειρα, του απαντά.

- Φώναξέ τον κι αυτόν να έρθει.

Και όταν ήρθε, κάτι παράξενο έγινε. Ο υπηρέτης αυτός, δεν μπορούσε να δει τον άγιο γέροντα αλλά γύριζε το πρόσωπό του σε άλλο μέρος.

Τότε λέει ο γέροντας στον υπηρέτη:

- Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε προστάζω να μας πεις ποιος είσαι, ποιος σε έστειλε και τι κάνεις εδώ που κάθεσαι;

Αποκρίθηκε εκείνος:

- Εγώ είμαι ψεύτης και πάντοτε το ψεύδος λαλώ· αλλά τώρα, επειδή με έδεσες με το όνομα του Χριστού, δεν μπορώ παρά να πω την αλήθεια. Εγώ λοιπόν είμαι δαίμονας, και με έστειλε ο ανώτερός μου να δουλεύω σε τούτον τον αρχικλέφτη και να παραφυλάω, ώστε να τον πετύχω κάποια μέρα που δεν θα διαβάζει τους Χαιρετισμούς της Παν­­αγίας, για να τον σκοτώσω και να πάρω την ψυχή του στην κόλαση. Αλλά έχω τώρα 14 χρόνια που παραμονεύω, και δεν βρήκα μέχρι τώρα καμμιά ευκαιρία και καμμιά μέρα που να μην λέει την προσευχή του στην Παναγία. Κι έτσι η δύναμη Εκείνης με εμπόδιζε να τον θανατώσω.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΚΕΨΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

▪️Οι επιβάτες στο μετρό της Κίνας απαιτείται να σκανάρουν το πρόσωπό τους ή το χέρι τους για να ταξιδέψουν... Αν έχουν μπει στην μαύρη λίστα της Κινεζικής Κοινωνικής βαθμολογίας, οι πύλες δεν ανοίγουν καν... Μια "ύποπτη" ανάρτηση η οποία μπορεί να θεωρηθεί κατά της κυβέρνησης στα social media αρκεί. Όποιος τους βοηθήσει, μειώνει την δική του βαθμολογία, μπορεί να του δεσμεύσουν κι εκείνου τον λογαριασμό, όπως έγινε στο κονβόϊ ελευθερίας του Καναδά... 

Για να καταλάβουμε τι εστί ψηφιακή σκλαβιά και που μπορούν να φτάσουν για τον απόλυτο έλεγχο του μυαλού και με πρόφαση άλλη μία Planδημία ή τον σανό της ήδη αμφισβητούμενης κλιματικής κρίσης από τους επιστήμονες της "άλλης όχθης". Ο επίλογος ανήκει στον Joe Rogan, παρουσιαστή του πιο επιτυχημένου Podcast παγκοσμίως. 

Σκέψου καλά τι αποφάσεις θα πάρεις τον Απρίλιο οι οποίες  μπορεί να μην έχουν επιστροφή...
 

Έκαναν τον γυναικωνίτη παιδότοπο στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη Νέας Φιλαδέλφειας της κρατουσης εκκλησιας.

 

Εντάξει έχουμε να δούμε πολλά ακόμα τελικά.

Παιδότοπος μέσα σε ναό της κρατουσης εκκλησίας ο οποίος θα λειτουργεί την ώρα της "θείας λειτουργίας " για να παίζουν τα παιδιά!!!

Να κάνετε και ένα κυλικείο μήπως πεινάσει ή διψασει κανένα παιδί.

Αν όλοι αυτοί έχουν κάτι από Ορθοδοξια μέσα τους εγώ είμαι αστροναύτης.

 

https://www.facebook.com/share/p/mi9PfsLGD41m2uza/

 

 Υ.Γ.1 :αυτά έκαναν πριν από αυτούς και οι αδελφοί τους προτεστάντες , παπικοί ,λουθηρανοί, αγγλικανοί κλπ στους ναούς τους γιατί θα έφερναν πιστούς δήθεν και τελικά γελοιοποιήθηκαν και τώρα τις πουλάνε και γίνονται τζαμιά΄΄

καφέ,μπαρ, θέατρα κλπ.

Υ.Γ.2: Απ ότι διαβάζω στα σχόλια σας κάποιοι έχετε πλήρη άγνοια στο τι θα πει θεία λειτουργία. Όχι ότι εκπλήσσομαι βέβαια διότι όπως λέει και ο "σοφός λαός "....κατά τον λαόν-ποιμνιον και οι άρχοντες-εκκλησιαστικοι στην προκειμένη περίπτωση.

Το σφράγισμα είναι ήδη εδώ....μαζί με το αφεντικό του.

 Εταιρεία τεχνολογίας εμφυτεύει στο χέρι μικροτσίπ με το πιστοποιητικό εμβολιασμού.

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ: Στήθηκε Τεράστιος Βωμός για τελετουργική θυσία κόκκινων δαμαλιών το Ιουδαϊκό Πάσχα 2024 για ανοικοδόμηση Τρίτου Ναού του Σολομώντα. Φέρνουν τον Αντίχριστo; ΒΙΝΤΕΟ

Στήθηκε Tεράστιος Βωμός για τελετουργική θυσία κόκκινων δαμαλιών το Ιουδαϊκό Πάσχα 2024 για ανοικοδόμηση του Τρίτου Ναού του Σολομώντα. Φέρνουν τον Αντίχριστo;

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Βωμός που οφείλει να χρησιμεύσει στην τελετή θυσίας κόκκινων δαμαλιών για την αναδόμηση του Τρίτου Ναού του Σολομώντα στήθηκε στο όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ και αναμένεται στο Ιουδαικό Πάσχα τελετουργικά να θυσιάσουν κόκκινες δαμάλες που θα σηματοδοτούν την ανέγερση του Τρίτου Ναού του Σολομώντα που είναι συνυφασμένος με ερχομό Αντιχρίστου!

Δημοσιογράφος του CBS: Ένας γιγαντιαίος λευκός βωμός εγκαταστάθηκε για την τελετουργική θυσία μιας κόκκινης δαμάλας που είναι τελετή θυσίας προβλεπόμενη για το ξαναχτίσιμο του Ναού της Ιερουσαλήμ. Ο βωμός βρίσκεται σ΄ένα έδαφος που δεσπόζει στο Όρος των Ελαιών απέναντι από τον τόπο όπου οφείλει ξανά ν΄ανεγερθεί ο Ναός. Οι κόκκινες δαμάλες πληρούν όλες τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις από τον Ιουδαϊκό νόμο. Ο ραβίνος Yitzchak Mamo δήλωσε στο CBS News ότι ”οι δαμάλες δεν έχουν παρά να περάσουν ένα τελευταίο τεστ καθαρότητας. Η τελετουργία θα μπορούσε να γίνει στο Ιουδαϊκό Πάσχα του 2024. Η οικοδόμηση του Τρίτου Ναού της Ιερουσαλήμ ανακοινώνει την έλευση του Μεσσία (δηλ. του Αντίχριστου) που αναμένουν οι Εβραίοι. Η τελετουργική θυσία της κόκκινης δαμάλας και η ανοικοδόμηση του Ναού ανακοινώνουν ακόμη τις σοβαρές ανατροπές στην περιοχή”.

Οι διαφορές μεταξύ πνευματικού και ψυχολόγου...

Ο πνευματικός πατέρας που πρέπει να εξασκεί το έργο με βάση την Ορθόδοξη Παράδοση διαφέρει σαφώς από τον ψυχολόγο, που εργάζεται βάσει μιας ανθρωποκεντρικής θεωρήσεως του ανθρώπου και της ζωής του.

Ο ψυχολόγος θέλει να ισορροπήσει ψυχολογικά τον άνθρωπο.

Ο πνευματικός πατέρας αποβλέπει στην θέωση του ανθρώπου.

Ο ψυχολόγος χρησιμοποιεί τις απόψεις της Σχολής που εκπροσωπεί.

Ο πνευματικός πατέρας χρησιμοποιεί τον αιώνιο λόγο του Θεού που φανερώθηκε στους Προφήτας, στους Αποστόλους και τους αγίους.

Ο ψυχολόγος νομίζει ότι η ασθένεια οφείλεται μόνον σε τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος ή στα λεγόμενα απωθημένα βιώματα.

Ο πνευματικός γνωρίζει καλά ότι δεν πρόκειται απλώς για μνήμες του παρελθόντος και απωθημένα βιώματα που εναποθηκεύονται στο υποσυνείδητο, αλλά ότι ασθενεί μια συγκεκριμένη ενέργεια της ψυχής, που είναι ο νους, και, μάλιστα, αυτός είναι ο οφθαλμός της ψυχής.

Ο ψυχολόγος χρησιμοποιεί τη μέθοδο της ερωτήσεως και της ακροάσεως και προσπαθεί να βοηθήσει τον άνθρωπο στο να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα του, και τον βοηθά να ωριμάσει ψυχολογικά.

Ο πνευματικός, φωτιζόμενος από την Χάρη του Θεού, εντοπίζει το πρόβλημα, που είναι ο σκοτασμός του νοός, οι φαντασίες, και με την ορθόδοξη μέθοδο, που είναι η κάθαρση και ο φωτισμός, προσπαθεί να τον οδηγήσει στην θεωρία του Θεού.

Ο ψυχολόγος κινείται ανθρώπινα με σκέψεις και ιδέες.

Ο πνευματικός κινείται Θεανθρώπινα. Χρησιμοποιεί την θεραπευτική μέθοδο, αλλά και δια των Μυστηρίων στέλλει τη Χάρη του Θεού στη καρδιά του ασθενούς.

Ο ψυχολόγος νομίζει ότι όλα κινούνται σε ανθρώπινο επίπεδο. Δεν γνωρίζει την ύπαρξη του διαβόλου και την ενέργεια της ακτίστου Χάριτος του Θεού.

Ο πνευματικός γνωρίζει την διαφορά μεταξύ Χάριτος του Θεού, ενεργείας του διαβόλου και ασθενείας πνευματικής και σωματικής.

Ο ψυχολόγος φθάνει στο να συνειδητοποιήσει ο ασθενής το πρόβλημα του και να το αντιμετωπίσει.

Ο πνευματικός οδηγεί τον άνθρωπο στην μετάνοια που συνίσταται στην ολοκληρωτική μεταμόρφωση του.

Δεν τον οδηγεί στην αποβολή μερικών καταστάσεων, αλλά στην μεταμόρφωση των παθών.

Νομίζω μπορεί κανείς να βρει και άλλα σημεία που δείχνουν την τεράστια διαφορά μεταξύ ψυχολόγου και πνευματικού.

Και είναι κρίμα να έχουμε στην Εκκλησία μας τέτοια ολοκληρωμένη διδασκαλία περί της καθάρσεως και θεραπείας του ανθρώπου, και όμως να καταλήγουμε στην παραδοχή και χρησιμοποίηση ψυχολογικών θεωριών, που είναι δυτικών ανθρώπων και αποβλέπουν στην θεραπεία των δυτικών, οι οποίοι, φυσικά, έφθασαν εκεί γιατί αγνοούσαν την νηπτική παράδοση.

 

Για όποιον επιθυμεί να διαμαρτυρηθεί για την βλάσφημη αφίσα της Παναγίας μας

 H K.EΛINA ΨYKOY ETOIMAZETAI ΓIA THN ΠPEMIEPA TOY NTOKIMANTEP THΣ "AΔEΣΠOTA KOPMIA" ΣTO ΦEΣTIBAΛ ΘEΣΣAΛONIKHΣ, TO OΠOIO ΞEKINAEI THN ΠEMΠTH 7 MAPTIOY. 

"H TAINIA "AΔEΣΠOTA KOPMIA" ΣYNOΔEYETAI AΠO MIA ΠPOKΛHTIKH, BΛAΣΦHMH KAI ANTIAIΣΘHTIKH AΦIΣA, H OΠOIA AΠEIKONIZEI EΣTAYPΩMENH THN MOPΦH MIAΣ ΓYNAIKAΣ, EΓKYOY KAI ΓYMNOΣTHΘHΣ, H OΠOIA ΠAPAΠEMΠEI AΠPOKAΛYΠTA ΣTO IEPO ΠPOΣΩΠO THΣ ΠANAΓIAΣ MAΣ.

H EN ΛOΓΩ AΦIΣA ΠPOΣBAΛΛEI TA XPHΣTA HΘH, BΛAΣΦHMΩNTAΣ TO IEPO ΣYMBOΛO TOY ΣTAYPOY KAI TA IEPA ΠPOΣΩΠA TOY EΣTAYPΩMENOY XPIΣTOY KAI THΣ ΠANAΓIAΣ MAΣ.

MΠOPOYME NA AΠEYΘYNΘOYME:

*ΘEΣΣAΛONIKH:*

ΓPAΦEIA

ΠΛATEIA APIΣTOTEΛOYΣ 10, 546 23 ΘEΣΣAΛONIKH

*ΣTOIXEIA EΠIKOINΩNIAΣ*

THΛ.: 2310 378 400

E-mail: info@filmfestival.gr

*AΘHNA:* 

ΓPAΦEIA

ΔIONYΣIOY APEOΠAΓITOY 7, 117 42 AΘHNA

*ΣTOIXEIA EΠIKOINΩNIAΣ*

THΛ.: 210 870 6000

E-mail: info@filmfestival.gr

 

Επιστροφή... Μετάνοια & εξομολόγηση (!!!)

Πολλές φορές χαρακτηρίζουμε τους συνανθρώπους μας καλούς ή κακούς. Όμως η στάση αυτή είναι αθεολόγητη, διότι πρώτον, δεν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε τους άλλους και δεύτερον, για την εκκλησία δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, αλλά άνθρωποι εντός ή εκτός της εκκλησίας.

Αντί λοιπόν να κοιτάμε τις αμαρτίες των άλλων, το μόνο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι να συλλογιστούμε τις δικές μας αμαρτίες και να τις εξομολογηθούμε σε ένα ιερέα, μετανοώντας πραγματικά για αυτές.

Όμως τι είναι αμαρτία, πως γίνεται η εξομολόγηση και τι σημαίνει μετάνοια;

Η προσευχή διώχνει την απελπισία...

«Έχεις γυναίκα μ’ ελαττώματα; Σε θλίβει, σε ταλαιπωρεί καθημερινά; Να κάνεις, ό,τι έκαμε ο Ισαάκ, να παρακαλείς θερμά το Θεό  να λύσει Εκείνος το πρόβλημά σου. Ο Ισαάκ με την ταπεινή προσευχή του έλυσε την πήρωσιν της φύσεως. (πήρωσις από το ρ. πηράω= κάνω κάποιον ανάπηρο, σωματική αναπηρία, στην περίπτωση του Ισαάκ ατεκνία). Πολύ περισσότερο εμείς με την καλήν μας «προαίρεση» (=διάθεση) θα μπορέσουμε να διορθώσομε τα ελαττώματά μας, αν παρακαλούμε, ικετεύομε συνεχώς τον Θεόν. Αν σε δει ο Θεός ότι δείχνεις καρτερίαν και υποφέρεις (αντέχεις, σηκώνεις) με γενναιότητα, ψυχραιμία, ηρεμία τα ελαττώματα της γυναίκας σου, γιατί σέβεσαι τον νόμο Του, «συνεφάπτεται» (συν+άπτομαι-εγγίζω» θα σου δώσει χέρι βοηθείας) για την ορθήν διδασκαλίαν σου και θα σου δώσει υπεραρκετόν μισθόν, μέγιστα ουράνια βραβεία, για την υπομονή σου.

ΠΕΡΙ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ :ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ -(Διὰ τὴν ὀνομαστὴν δέσποιναν, τὴν πονηρὰν κοιλίαν)

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ τώρα νὰ ὁμιλήσωμε περὶ κοιλίας, ἀπεφασίσαμε πάλι, ὅπως καὶ σὲ ὅλα τὰ ἄλλα θέματα, νὰ στρέψωμε τὴν φιλοσοφία μας ἐναντίον μας. Διότι εἶναι ἀξιοθαύμαστο ἐὰν ἀπηλλάγη κανεὶς ἀπὸ αὐτήν, πρὶν κατοικήση τὸν τάφο.

2. Γαστριμαργία εἶναι ἡ ὑποκριτικὴ συμπεριφορὰ τῆς κοιλίας, ἡ ὁποία, ἐνῷ εἶναι χορτασμένη, φωνάζει πὼς εἶναι ἐνδεής· καὶ ἐνῷ εἶναι παραφορτωμένη μέχρι διαρρήξεως, ἀνακράζει ὅτι πεινᾶ. Γαστριμαργία εἶναι ἡ δημιουργὸς τῶν καρυκευμάτων, ἡ πηγὴ τῶν τέρψεων τοῦ λάρυγγος.

Ἐσὺ ἔκλεισες τὴν φλέβα (τῶν ἡδονικῶν ἀπαιτήσεών της), ἀλλὰ αὐτὴ ξεπρόβαλε ἀπὸ ἄλλο μέρος. Τὴν ἔφραξες καὶ τούτη, ἀλλὰ καινούργια ἀνοίχθηκε. Γαστριμαργία εἶναι μία ἀπάτη τῶν ὀφθαλμῶν. Καθ᾿ ἣν στιγμὴν κάποιος τρώγει τὸ μέτριο σὲ ποσότητα φαγητό του, ἡ γαστριμαργία τὸν κάνει νὰ σκέπτεται, πῶς νὰ ἦταν δυνατὸ νὰ καταβροχθίση διὰ μιᾶς τὰ σύμπαντα.

3. Ὁ χορτασμὸς ἀπὸ φαγητὰ εἶναι πατὴρ τῆς πορνείας· ἡ θλίψις δὲ τῆς κοιλίας εἶναι πρόξενος τῆς ἁγνότητος. Ἐκεῖνος ποὺ ἐκολάκευσε τὸν λέοντα, πολλὲς φορὲς τὸν ἡμέρωσε. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ περιποιήθηκε τὴν σάρκα, περισσότερο τὴν ἐξαγρίωσε.

4. Χαίρεται ὁ Ἰουδαῖος τὸ Σάββατο ἢ τὶς ἑορτές, καὶ ὁ γαστρίμαργος μοναχὸς τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακή. Ἀπὸ καιρὸ ὑπολογίζει τὸ Πάσχα καὶ ἀπὸ πολλὲς ἡμέρες ἑτοιμάζει τὰ φαγητά. Ὁ δοῦλος τῆς κοιλίας σκέπτεται μὲ τί εἴδους φαγητὰ θὰ ἑορτάση, ὁ δὲ δοῦλος τοῦ Θεοῦ μὲ τί χαρίσματα θὰ πλουτήση. Ὁ κοιλιόδουλος, ὅταν ἔλθη κάποιος ξένος, συνέχεται ὁλόκληρος ἀπὸ τὴν ἀγάπη -ἀγάπη ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν γαστριμαργία- καὶ θεωρεῖ ὡς ἀναψυχὴ τοῦ ἀδελφοῦ τὴν ἰδική του κατάλυσι! Ἐπὶ παρουσίᾳ ὡρισμένων ἄλλων ἀπεφάσισε τὴν κατάλυσι οἴνου, καὶ νομίζοντας πὼς κρύβει τὴν ἀρετή του, ὑποδουλώθηκε στὸ πάθος του.

ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΚΑΙ Η ΝΗΣΤΕΙΑ

Ως προς τη διατροφή, ας είναι αρχή σας να σηκώνεστε από το τραπέζι μισοχορτάτος. Ετσι η κακιά δούλα, η σάρκα, θα νιώσει ότι εχει από πάνω της εναν εξουσιαστή.
Όσο για το κρασί, πολύ καλά κάνατε και το κόψατε. Ετσι θα είστε πάντα νηφάλιος, με ξεθόλωτο νου και δραστήριο σώμα. Μεγάλη υπόθεση!

Νηστεία για μεγάλους και παιδιά.

Η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής και οι υπόλοιπες «διατεταγμένες» νηστείες του εκκλησιαστικού έτους είναι αρκετές. Δεν υπάρχει λόγος να προσθέσετε σ’ αυτές άλλη μια μέρα την εβδομάδα. Ρίξτε καλύτερα μεγαλύτερο βάρος στον πνευματικό αγώνα εναντίον των πονηρών λογισμών και των εμπαθών αισθημάτων. Ως προς το σώμα, φτάνει να το κρατάτε υπό τον έλεγχο σας με μια διακριτική εγκράτεια σε όλα.
Τα παιδιά, όταν είναι άρρωστα η ασθενικά, ας μη νηστεύουν. Όταν όμως είναι υγιή, γιατί όχι; Αν δεν συνηθίσουν να νηστεύουν από μικρά, ούτε όταν μεγαλώσουν θα τηρούν τις νηστείες της Εκκλησίας μας.

Με ρωτάτε, αν μπορεί να πιει γάλα κάποιος άρρωστος σε καιρό νηστείας. Όχι μόνο γάλα, μα και άλλες καταλύσιμες τροφές μπορεί να γευθεί, εφόσον αυτό απαιτεί η κατάσταση της υγείας του.
Η ωφέλεια μας από τις νηστείες της Εκκλησίας.
Με την ευκαιρία της ενάρξεως της ψυχοσωτήριας νηστείας, σας εύχομαι καλή Σαρακοστή. Θείο δώρο είναι η ευλογημένη αυτή περίοδος. Οι άγιοι πατέρες, με το φωτισμό του Άγιου Πνεύματος, θέσπισαν ορισμένες μόνο ήμερες και περιόδους νηστείας. Βλέπετε, λόγω της ανθρώπινης αδυναμίας μας, δεν μπορούμε να νηστεύουμε όλο το χρόνο, όπως φυσικά θα κάναμε, αν είχαμε απελευθερωθεί ολότελα από τα υλικά, αν ανήκαμε αποκλειστικά στο Θεό, αν ήμασταν πνευματικοί και όχι σαρκικοί. Αυτός ακριβώς, όμως, είναι ο στόχος των νηστειών της Εκκλησίας: Να γίνουμε πνευματικοί. Γιατί με τη νηστεία ταπεινώνεται η σάρκα, και μαζί της η καρδιά, και νεκρώνονται σταδιακά όλα τα πάθη. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο μεγάλη είναι η ωφέλεια της.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Εκδ. ε΄, σ. 165-167).

[Οι πέντε άρτοι και οι δύο ιχθύες που πολλαπλασίασε ο Χριστός. Ψηφιδωτό του 5ου αιώνα περίπου, στο δάπεδο κάτω από την Αγία Τράπεζα της παλαιοχριστιανικής βασιλικής στην Tabgha, εκεί όπου είχε γίνει το θαύμα
(κοντά στην Θάλασσα της Γαλιλαίας). Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι οι άρτοι είναι σαν προσφοράκια.]

Ο Άγγελος του σπιτιού…ἡ προσευχὴ .

Εἶναι λιμάνι, ἄγκυρα, θησαυρὸς καὶ ἀσφάλεια

Ἡ προσευχὴ εἶναι λιμάνι γιὰ ἐκείνους ποὺ κυριεύονται ἀπὸ τρικυμία, ἄγκυρα γιὰ ἐκείνους ποὺ κλυδωνίζονται, ῥάβδος στηρίξεως γιὰ ἐκείνους ποὺ σαλεύονται, ἀσφάλεια τῶν πλουσίων, θεραπεία τῶν ἀσθενῶν, προφύλαξη τῆς ὑγείας· ἡ προσευχὴ καὶ τὰ ἀγαθά μας τὰ διατηρεῖ ἀμετάβλητα καὶ τὰ δυσάρεστα τὰ μεταβάλλει ἀμέσως.

Καὶ ἂν ἔρθει κάποιος πειρασμός, εὔκολα τὸν ἀποκρούει, ἂν συμβεῖ κάποια χρηματικὴ ζημία, εἴτε κάτι ἄλλο ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ προξενοῦν λύπη στὴν ψυχή μας, ὅλα τὰ ἀπομακρύνει ἀμέσως. Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ φυγαδευτήριο κάθε λύπης, αἰτία εὐθυμίας, ἀφορμὴ γιὰ συνεχῆ ἡδονή, μητέρα τῆς εὐσεβείας.

Διάλογος μὲ τὸ Θεὸ

Εἶναι μεγάλο ὅπλο ἡ προσευχή, μεγάλο στολίδι ἡ εὐχὴ καὶ καταφύγιο καὶ λιμάνι, θησαυρὸς ἀγαθῶν καὶ πλοῦτος, ποὺ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἁρπάξει.

Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ τεῖχος τῶν πιστῶν, ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ἀκαταγώνιστο ὅπλο μας, ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ μέσο τοῦ καθαρμοῦ τῆς ψυχή μας, ἡ προσευχὴ εἶναι ἡ ἀπολύτρωση ἀπὸ τὰ ἁμαρτήματά μας, ἡ προσευχὴ εἶναι πηγὴ μυρίων ἀγαθῶν.

Ἡ προσευχὴ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ διάλογος μὲ τὸ Θεὸ καὶ συνομιλία μὲ τὸν Κύριο τῶν ὅλων. Ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει πιὸ εὐτυχισμένος ἀπὸ ἐκεῖνον πού ἀξιώνεται νὰ συνομιλεῖ συνεχῶς μὲ τὸ Θεό;

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

 

Στήν παραβολή τοῦ Κυρίου περί τοῦ ἀσώτου (Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ)

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

«Θα γίνη κάποτε λιμός», είπε o προφήτης θρηνώντας την Ιερουσαλήμ, «όχι πείνα άρτου και ύδατος, αλλά πείνα για τον λόγο τού Κυρίου». Είναι δε ο λιμός στέρησις και συγχρόνως όρεξις της αναγκαίας τροφής. Υπάρχει όμως και κάτι χειρότερο και αθλιώτερο από αυτήν την πείνα· όταν δηλαδή κάποιος, ενώ στερείται τ' αναγκαία για την σωτηρία, δεν έχει συναίσθησι της συμφοράς, επειδή δεν έχει όρεξι για τη σωτηρία. Όποιος πεινά και δεν διαθέτει τ' αναγκαία, τριγυρίζει αναζητώντας ένα κομμάτι ψωμιού οπουδήποτε· κι' αν εύρει μουχλιασμένο ζυμάρι, ή του προσφέρει κάποιος άρτο από κεχρί ή από πίτουρα ή κάτι άλλο από τα ευτελέστατα είδη τροφής, χαίρεται τόσο πολύ, όσο επονούσε προηγουμένως που δεν εύρισκε. Όποιος επίσης έχει πνευματική πείνα, δηλαδή στέρηση και συγχρόνως όρεξη για πνευματικές τροφές, τριγυρίζει αναζητώντας αυτόν που έχει από τον Θεό το χάρισμα της διδασκαλίας· κι' αν εύρει, τρέφεται ευφρόσυνα με τον άρτο της ζωής της ψυχής, δηλαδή με τον σωτήριο λόγο, που όποιος τον αναζητεί έως το τέλος δεν πρόκειται να μη τον εύρει· «διότι όποιος αιτεί λαμβάνει και όποιος αναζητεί ευρίσκει, και στον κρούοντα θ' ανοιγεί η θύρα», είπε ο Χριστός.

2. Υπάρχουν όμως μερικοί που με την πολυήμερη ατροφία κατά νουν έχασαν και την όρεξη της τροφής· γι' αυτό δεν αντιλαμβάνονται τη ζημία. Και αν έχουν τον διδάσκαλο, δυσανασχετούν ακόμη και στην ακρόαση της διδασκαλίας, ενώ αν δεν έχουν, δεν ζητούν τον διδάσκαλο, διάγοντας ζωή αμαρτωλότερη από τον άσωτο. Διότι εκείνος, αν και με την απομάκρυνσή του εστερήθηκε του κοινού τροφέως και πατρός και κυρίου, περιέπεσε σε φοβερό λιμό και συναισθανόμενος την στέρηση μετενόησε και επανήλθε, επεζήτησε και επέτυχε την θεία και αθάνατη τροφή, και τόσο απήλαυσε δια της μετανοίας των χαρισμάτων του Πνεύματος, ώστε να προκαλέσει και τον φθόνο για τον πλούτο του. 

3. Είναι όμως προτιμότερο να πάρωμε το θέμα από την αρχή, για να εξηγήσωμε προς την αγάπη σας την ευαγγελική αυτή παραβολή του Κυρίου, αφού και σήμερα είναι διατεταγμένο να διαβάζεται στην εκκλησία. 

4. «Κάποιος άνθρωπος είχε δυό υιούς», λέγει. Ο Κύριος καλεί εδώ τον εαυτό του άνθρωπο παραβολικώς, κι' αυτό δεν έχει τίποτε το παράξενο. Διότι, αν έγινε πραγματικά άνθρωπος για τη σωτηρία μας, τί το παράδοξο να προβάλλει τον εαυτό του ως ένα άνθρωπο για την ωφέλειά μας, αυτός που είναι πάντοτε κηδεμών και της ψυχής και του σώματός μας, ως κύριος και δημιουργός και των δύο, αυτός που είναι ο μόνος που έδειξε σε μας έργα υπερβολικής αγάπης και κηδεμονίας, και πριν ακόμη εμφανισθούμε;