ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ 40 ΚΛΩΝΩΝ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ.

40 κλώνοι μανιταριών φύτρωναν κάθε χρόνο πίσω από την Αγία Τράπεζα του Καθολικού της Μονής του Ξηροποτάμου Αγίου Όρους κατά την διάρκεια της Αγρυπνίας της Πανηγύρεως Τους ένδειξη ευαρέσκειας των Αγίων προς τους Πατέρες που τους τιμούσαν... 40 κλώνοι ανήμερα της εορτής της πανήγυρης των Αγίων 40 Μαρτύρων των εν Σεβάστεια στις 9 Μαρτίου από τους οποίους οι Πατέρες και οι πανηγυρισταί επισκέπτες μετελάμβαναν κατά τη διάρκεια της Τραπέζης που παρετίθετο μετά το πέρας της ακολουθίας... τα μανιτάρια σταμάτησαν να βγαίνουν όταν οι τότε πατέρες ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ μετά του Ιωάννη Βέκκου του Λατινόφρονος...

ΑΣ ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΑΛΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑ :

Προ των ατυχών αποτελεσμάτων της εν Φλωρεντία Συνόδου (1439) και μετά την ψευδένωση της Λυών (1274), η Δύση καταγινόταν με όλες τις δυνάμεις για να ελκύσει προς αυτήν την ταραζόμενη από πολιτικές περιστάσεις Ανατολή. Και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Παλαιολόγος συνέργησε σε αυτό, για να φυλάξει τον όρκο, τον οποίο έδωσε στον Πάπα Γρηγόριο Ι’, μετά την τύφλωση του Ιωάννη Λάσκαρη, κατά την αρπαγή του θρόνου του. Και ο Πατριαρχεύων εκείνο τον καιρό Ιωάννης ο Βέκκος ενέργησε για το σκοπό του Αυτοκράτορα, υπέταξε την Ανατολική Εκκλησία στο θρόνο της Ρώμης. Τότε οι Λατίνοι έπειθαν τους ορθοδόξους στην κακοδοξία τους (με την απειλή γυμνού ξίφους) και χιλιάδες θυμάτων έπεφταν από το ξίφος τους. Αλλά επειδή το Άγιο Όρος ήταν το στήριγμα της Εκκλησίας, για τούτο οι Λατίνοι εισπήδησαν σε αυτό, καταναγκάζοντας δια της τυραννικής μέχρι μαρτυρίου βίας, όπως αναγνωρισθεί και στο Άγιο Όρος η εξουσία του Πάπα της Ρώμης. Όμως κάποιο λίγοι δειλοκάρδιοι πείθονταν δια του φόβου των τιμωριών και του θανάτου και γίνονταν αρνητές της Ορθοδοξίας. Οι δε πλείονες από αυτούς επισφράγισαν δια του ίδιου αίματος τους της ομολογία τους, και δυστυχώς η Λαύρα και η του Ξηροποτάμου Μονές δέχθηκαν τους Δυτικούς με τιμές και με δουλοπρεπή φόβο.

Ο Θεός όμως, ενήργησε δύο σημαντικά θαύματα τα οποία αναφέρονται από τους ιστορικούς για τους συλλειτουργήσαντες με τους Λατινόφρονες μοναχούς της Μονής Ξηροποτάμου. Το ένα είναι ο σεισμός που έγινε και κατέστρεψε την μονή, τον οποίο περιγράφει ο Μοναχός Γεδεών: «και το βουνό αφού πέρασε (ο αυτοκράτορας) στην Ξηροποτάμου λεγομένη Μονή έφτασε. Οι κατοικούντες σ’ αυτή, φοβισμένοι  και αντί των αιωνίων τα πρόσκαιρα προτιμώντας, όπως ο έκπτωτος από τους αγίους Σαράντα, ακολουθώντας το κακό παράδειγμα της Λαύρας, παρόμοια τον υποδέχτηκαν με φώτα και κρότους και με μεγάλη τιμή, έπειτα προσήλθαν στο ναό μαζί και τέλεσαν την λειτουργία των αζυμίτων, μνημονεύοντας τους αιρετικούς. Όμως, ο επιβλέπων επί την γη Κύριος και ποιών αυτήν να τρέμει, πάραυτα  έσεισε μετ’ ήχου την γη, τον μεν ναό έριξε, τους δε ιερείς της αισχύνης κατάχωσε, και τα της Μονής τείχη ανάτρεψε, ένα μόνο καταλείποντας, από τοίχους κεκλιμένο και αυτό, σε σημείο για τις επόμενες γενιές. Ο βασιλιάς και η συνοδεία  βλέποντας, και αισχυνόμενοι, τα πρόσωπα κάλυψαν από ντροπή και επιβιβάστηκαν στα πλοία, τα ίδια κατέλαβαν στο ανάθεμα. Αυτά συνέβησαν κατά το χιλιοστό διακοσιοστό ογδοηκοστό σωτήριο έτος» (Γεδεών, Ο Άθως, σελ. 143). Εδώ αναφέρεται καθαρά η εκ της Λειτουργίας αυτής επελθούσα ταχέως οργή του Θεού.

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι πολλές φορές οι της Ξηροποτάμου  Μοναχοί επιχείρησαν να θεμελιώσουν το Καθολικό στον ίδιο τόπο, αλλά συνεχώς καταχωνόταν στην γη. Έτσι, λοιπόν, αναγκάστηκαν να θεμελιώσουν το Άγιο Βήμα προς βορρά και όχι προς την ανατολή καθώς μέχρι σήμερα φαίνεται.

Το δεύτερο θαύμα είναι ότι προς τιμωρία των Πατέρων της Μονής Ξηροποτάμου, μετά την λειτουργία αυτή και την μνημόνευση των αιρετικών δεν φύτρωσε πλέον το μανιτάρι κάτω από την Αγία Τράπεζα κατά την εορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων. Στους οποίους τιμάται το Καθολικό, και το οποίο έκοβαν οι Πατέρες και έβαζαν για ευλογία στο φαγητό που παράθεταν. Ο Μ. Γεδεών επισημαίνει το γεγονός, αναφέροντας τα εξής: «Αυτός (ο διάδοχος, δηλαδή, του Μιχαήλ του Η’, αυτοκράτορας Ανδρόνικος ο Παλαιολόγος) και την του Ξηροποτάμου Μονή εκ βάθρων ανέγειρε, αλλά δεν φύτρωνε πια το μανιτάρι, όπως φύτρωνε στην μνήμη των Αγίων 40 Μαρτύρων κάτω από την Αγία Τράπεζα κάθε ‘έτος αυτόματα, λόγω της βεβηλωσης του αγίου θυσιαστηρίου από τους ειρημένους Λατινόφρονες».

Πιστευω οτι ολοι καταλαβαινετε για ποιον λογο σταματησε το θαυμα οποτε κανετε συγκριση με το σημερα και την επισημη ΕΝΩΣΗ  που θελει να κανει με τους παπικους ο κ. Βαρθολομαιος και το συναφι του και ετοιμαστειτε να ΖΗΣΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ !!!