1. Θεία Πρόσκλησις καὶ Ἀνθρώπινη Ἀνταπόκρισις
Καθὼς ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν μᾶς καλεί, μὲ τὸν Νόμον, μὲ τοὺς Προφήτας, μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς Εὐαγγελιστάς, καὶ μὲτὰ παρακλήσεως μάς προσκαλεῖ κοντὰ Του, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ παραμελοῦμε τὴν Ἐντολὴν Του, νωθροὶ ὄντες πνευματικῶς.
Ἡ βραδύτητά μας ἐνδέχεται νὰ μᾶς στερήσῃ τὸν Θείο Νυμφίο καὶ νὰ μᾶς ἀφήσῃ ἔξω τῆς χαρᾶς, κλαίοντας ἀνωφελῶς.
2. Ἡ ἄνω Ἱερουσαλὴμ – Πατρίδα τῶν Ἁγίων
Ἀς κινηθοῦμε μὲ βία καὶ πόθο, γιὰ νὰ κατακτήσουμε τὴν μητρόπολιν τῶν οὐρανῶν, τὴν ἄνω Ἱερουσαλὴμ, μητέρα πάντων. Ἐκεῖ λάμπει ὁ Χριστός, φῶς τῆς ζωῆς, ὁ ἀσβήστος λαμπτὴρ, ὁ χορηγὸς τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.
3. Ἡ θέα τῶν Ἀγγέλων καὶ ἡ οὐράνια χαρὰ
Ὅσοι πλησιάσουν τὸν Πανάγαθον μὲ φόβον Θεοῦ, πόθον καὶ καθαρὰν διάθεσιν, θὰ ἰδοῦν τὴν φύσιν τῶν Ἀγγέλων, τῶν Ἀρχαγγέλων, καὶ τὰ ἀγαθὰ τὰ ἑτοιμασμένα ἐκ Θεοῦ διὰ τοὺς πιστούς Του.
Θὰ θηλάσουν ἀπὸ τοὺς μαστοὺς τῆς παρακλήσεως, θὰ ποτισθοῦν ἀπὸ τὸν χείμαρρον τῶν αἰωνίων ἀπολαύσεων.
4. Ἡ Θεία Κλῆσις διὰ τῶν Γραφῶν
«Πλησιάσατέ με καὶ ἐγὼ πλησιάσω ὑμᾶς», λέγει ὁ Κύριος.
«Ἐὰν φυλάξητε τὰς ἐντολάς μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς ἅγιος».
Καὶ ἡ Σοφία Σειρὰχ φωνάζει:
«Ἐλάτε κοντά μου, φάγετε τοὺς ἄρτους μου, πιεῖτε τὸν οἶνον μου· ἡ μνήμη μου ἐστὶ γλυκυτέρα τοῦ μέλιτος».
Καὶ ὁ Προφήτης Δαυΐδ προσθέτει:
«Ἐλάτε οἱ θλιμμένοι, λάβετε φῶς, ἡ ἐλπίδα σας δὲν θὰ διαψευσθῇ».
5. Προτροπὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου
«Ἐὰν ἀνεστήκατε σὺν Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε».
«Οὐκέτι ξένοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν Ἁγίων, καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ».
Προσευχὴ μὲ θάρρος, ἀπλανὴς πίστις, καὶ ἐλπίδα εἰς τὸν θρόνον τῆς χάριτος.
6. Ἡ Προσκλητικὴ Φωνὴ τοῦ Κυρίου
«Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς».
«Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι πράος εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ».
«Ὁ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρὸν ἐστίν».
«Ἀκολουθεῖτέ με καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων».
Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.