Ακόμα και την ώρα που βλέπεις κάποιον να αμαρτάνει, μην τον κατακρίνεις αδερφέ.

Ακόμα και την ώρα που βλέπεις κάποιον να αμαρτάνει, μην τον κατακρίνεις αδερφέ.

Και αυτός είναι η ομορφιά του Θεού λαβωμένη.

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Η αμαρτία είναι πληγή, όχι ταυτότητα. Δεν γνωρίζουμε τι πόνο κουβαλά, ποια πάλη δίνει, ποιον πειρασμό του επιτράπηκε για να συντριβεί και να μετανοήσει. Ο Θεός βλέπει την καρδιά, εκεί όπου το βλέμμα του ανθρώπου δεν φτάνει. Ο άνθρωπος που πέφτει μπορεί αύριο να σταθεί, κι εκείνος που σήμερα στέκεται, να πέσει. Γι’ αυτό, η μόνη ασφαλής στάση είναι η ταπείνωση.

Η κρίση ανήκει μόνο στον Κύριο. Εμάς μας αναλογεί το έλεος, η συμπόνια, η προσευχή. Ο Χριστός δεν αποστράφηκε τους αμαρτωλούς, αλλά τους αγκάλιασε για να τους θεραπεύσει. Όποιος αγαπά αληθινά, βλέπει πίσω από το σκοτάδι τη δυνατότητα του φωτός.

Ας μάθουμε, λοιπόν, να προσευχόμαστε για εκείνον που παραστράτησε, όχι να τον κατηγορούμε. Γιατί η κατάκριση είναι χειρότερη από την πτώση, αφού στερεί την ψυχή από το έλεος που ζητά για τους άλλους.

Ας θυμόμαστε πάντα πως όλοι είμαστε τραύματα που πονούν μέσα στη φιλάνθρωπη αγκαλιά του Θεού. Και μόνον Εκείνος γνωρίζει πώς να μας θεραπεύσει.

Σε κάθε ψυχή που παλεύει ακόμη μέσα στη λάσπη, ας βλέπουμε ένα άνθος που δεν άνθισε ακόμη, μα ποτίζεται από τη χάρη.

Γιατί το έλεος είναι ανώτερο από την κρίση, και η αγάπη υπερβαίνει κάθε πτώση.

Σε όσους παλεύουν μέσα στη σιωπή του Θεού, με πίστη και ταπείνωση.

Μη βιαστείς να κατακρίνεις, γιατί ίσως αύριο σταθείς εσύ εκεί που στέκεται σήμερα ο άλλος.