Μόνο υπέρ της αλήθειας μπορούμε να είμαστε

«Ου γαρ δυνάμεθα τι κατά της αληθείας, αλλ’ υπέρ της αληθείας. …. κατά την εξουσίαν ην έδωκέ μοι ο Κύριος εις οικοδομήν και ουκ εις καθαίρεσιν. , Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε , και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ΄υμών.» (Προς Κορινθίους Β΄επιστολή κεφ. ΙΓ΄, 3-13)

Μόνο υπέρ της αλήθειας μπορούμε να είμαστε. Εκείνοι που νομίζουν ότι θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους εναντίον της αλήθειας, ματαιοπονούν και το καταλαβαίνουν αργά ή γρήγορα. Δεν τους δόθηκε η δύναμη από το μηδέν, ούτε έχει αξία η δύναμή τους, χωρίς τους άλλους. Η δύναμη (εξουσία) είναι εκ Θεού, που σημαίνει ότι μόνο καλή χρήση μπορούμε να κάνουμε , όχι κατάχρηση. Αυτό είπε ο Κύριός μας, στον μεγάλο υποκριτή Πόντιο Πιλάτο: «Δεν θα είχες καμιά εξουσία, αν δεν σου είχε δοθεί άνωθεν.»
Κανείς δεν μπορεί να κάνει κατάχρηση της εξουσίας του, γιατί η εξουσία του δόθηκε πρωτίστως για την υπηρεσία των άλλων. Ήρθα ως διάκονος, είπε ο Ιησούς, για να μας δώσει το παράδειγμα.
Στην τρικυμία στο πλοίο, οι μαθητές Του φοβήθηκαν: «Δεν σε μέλλει που χανόμαστε», είπαν.
Αξίζει να δούμε ξανά την γεμάτη θεϊκό μεγαλείο σκηνή, όπου ο Κύριος και Θεός επιτιμά τον άνεμο και μιλάει με τη θάλασσα: «Και γίνεται λαίλαψ ανέμου μεγάλη. τα δε κύματα επέβαλλεν εις το πλοίον, ώστε αυτό γεμίζεσθαι. Και ην αυτός επί τη πρύμνη, επί το προσκεφάλαιον καθεύδων. και διεγείρουσιν αυτόν, και λέγουσιν αυτώ. Διδάσκαλε, ου μέλει σε ότι απολλύμεθα. Και διεγερθείς επετίμησε τω ανέμω, και είπε τη θαλάσση. Σιώπα, πεφίμωσο. Και εκόπασεν ο άνεμος, και εγένετο γαλήνη μεγάλη. Και είπεν αυτοίς. Τί δειλοί έστε ούτω; πώς ουκ έχετε πίστιν; Και εφοβήθησαν φόβον μέγαν, και έλεγον προς αλλήλους. Τίς άρα ούτος εστιν, ότι και ο άνεμος και η θάλασσα υπακούουσιν αυτώ;» (Μάρκ.Δ’, 35-41).