Το παρακάτω άρθρο αποτελεί μια πικρή γεύση του πώς σκέφτονται, λειτουργούν, και προπαγανδίζουν μεγάλα συστημικά ΜΜΕ όχι μόνο την Κλιματική Αλλαγή, αλλά και την εκούσια μείωση πληθυσμού στο όνομα της «διάσωσης» του πλανήτη…
«Μια ανησυχητική άποψη αρχίζει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη τόσο στις ακαδημαϊκές όσο και στις δημοφιλείς συζητήσεις για την ηθική της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η απόκτηση παιδιού συμβάλλει σημαντικά στην κλιματική αλλαγή. Η λογική λύση εδώ είναι ότι όλοι στη Γη πρέπει να σκεφτούν να κάνουν λιγότερα παιδιά...»
Πηγή: NBC News
Απόδοση & Επιμέλεια: Antimedia
Σχόλιο: Ελλήνων Αφύπνιση
Το NBC News είναι το τμήμα ειδήσεων του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου NBC, ενός από τα μεγαλύτερα της χώρας, που λειτουργεί πολλές δεκαετίες
Η πρώτη τακτικά προγραμματισμένη εκπομπή ειδήσεων της αμερικανικής τηλεόρασης στην ιστορία έγινε από το NBC News στις 21 Φεβρουαρίου 1940. Σήμερα τα κεντρικά γραφεία του βρίσκονται στην πλατεία Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη, και πρόεδρος του είναι ο εβραϊκής καταγωγής, αμερικάνος παραγωγός, Noah Oppenheim.
Δημοσίευμα του 2017, στην ξεχωριστή κατηγορία «THINK» του ηλεκτρονικού τους τύπου, που είναι απόψεις, αναλύσεις και δοκίμια, και με τίτλο, «Η επιστήμη αποδεικνύει ότι τα παιδιά είναι κακά για τη Γη. Η ηθική προτείνει να σταματήσουμε να τα έχουμε», και υπότιτλο, «Πρέπει να σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι τα παιδιά δεν έχουν περιβαλλοντικές και ηθικές συνέπειες», μας δίνει μια απλή αλλά και εντελώς πικρή γεύση του πώς σκέφτονται, λειτουργούν, και προπαγανδίζουν μεγάλα συστημικά ΜΜΕ όχι μόνο την Κλιματική Αλλαγή, αλλά και την εκούσια μείωση πληθυσμού στο όνομα της “διάσωσης” του πλανήτη.
…………………………………………………………
Μια εκπληκτική και ειλικρινά ανησυχητική άποψη αρχίζει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη τόσο στις ακαδημαϊκές όσο και στις δημοφιλείς συζητήσεις για την ηθική της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η απόκτηση παιδιού συμβάλλει σημαντικά στην κλιματική αλλαγή. Η λογική λύση εδώ είναι ότι όλοι στη Γη πρέπει να σκεφτούν να κάνουν λιγότερα παιδιά.
Αν και πολιτιστικά αμφιλεγόμενο, το επιστημονικό μισό αυτής της θέσης είναι αρκετά καλά εδραιωμένο. Πριν από αρκετά χρόνια, οι επιστήμονες έδειξαν ότι το να κάνεις παιδί, ειδικά για τους πλούσιους του κόσμου, είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις για το περιβάλλον.
Αυτά τα δεδομένα ανακυκλώθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σε ένα έγγραφο που δείχνει ότι καμία από τις δραστηριότητες που είναι πιο πιθανό να μειώσουν τα αποτυπώματα άνθρακα των ατόμων δεν συζητούνται ευρέως.
Η δεύτερη, ηθική πτυχή της άποψης – ότι ίσως θα έπρεπε να έχουμε λιγότερα παιδιά – λαμβάνεται επίσης σοβαρά υπόψη σε πολλούς κύκλους. Πράγματι, έχω γράψει ευρέως για το θέμα ο ίδιος. Αλλά εκτός από τα επιστημονικά στοιχεία και την ηθική θεωρία, αυτό είναι ένα περίπλοκο ερώτημα με πολλούς αντιπάλους. Στη συνέχεια, θα αναφερθώ σε ορισμένες από τις προκλήσεις αυτής της ιδέας. Επειδή, ενώ αναγνωρίζω ότι αυτή είναι μια άβολη συζήτηση, πιστεύω ότι η σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής δικαιολογεί τις άβολες συζητήσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι η απόφαση να κάνουμε παιδιά δεν έχει περιβαλλοντικές και ηθικές συνέπειες.
Το επιχείρημα ότι το να έχεις ένα παιδί προσθέτει στο αποτύπωμα άνθρακα κάποιου εξαρτάται από την άποψη ότι ο καθένας από εμάς έχει ένα προσωπικό βιβλίο άνθρακα για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι. Επί πλέον, κάποιο ποσό των εκπομπών ενός απογόνου υπολογίζεται στο βιβλίο των γονέων.
Η σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής δικαιολογεί τις άβολες συζητήσεις. Matt Nighswander / NBC News
Οι περισσότεροι περιβαλλοντολόγοι αποδέχονται αυτού του είδους την άποψη του καθολικού όσον αφορά την ανακύκλωση, την οδήγηση και τις πτήσεις, αλλά η υποστήριξη αρχίζει να μειώνεται όταν εφαρμόζεται στον οικογενειακό προγραμματισμό.
Η αντίθεση χαρακτηρίζεται από τον συγγραφέα του Vox, Ντέιβιντ Ρόμπερτς, ο οποίος υποστηρίζει ότι «ένα τέτοιο λογιστικό σχήμα είναι εντελώς ανέφικτο» επειδή φαίνεται να συνεπάγεται ότι ποτέ δεν είναι κανείς υπεύθυνος για τις εκπομπές του. Επειδή «δεν θέλουμε να μετράμε διπλά», όπως λέει ο Ρόμπερτς, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς είναι πραγματικά υπεύθυνοι μόνο για τις εκπομπές των παιδιών τους.
Το ελάττωμα αυτής της ένστασης είναι η εύλογη προειδοποίηση: «δεν θέλουμε να μετράμε διπλά». Γιατί δεν θέλουμε να μετρήσουμε διπλά; Εάν η ηθική ευθύνη αθροιζόταν μαθηματικά, τότε η διπλή καταμέτρηση θα ήταν σοβαρό πρόβλημα. Αλλά νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρέπει να αποδεχτούμε ένα μαθηματικό μοντέλο ευθύνης.
Σκεφτείτε μια διαφορετική περίπτωση: Εάν απελευθερώσω έναν δολοφόνο από τη φυλακή, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι σκοπεύει να σκοτώσει αθώους ανθρώπους, τότε φέρω κάποια ευθύνη για αυτούς τους θανάτους — παρόλο που ο δολοφόνος είναι επίσης πλήρως υπεύθυνος. Το ότι τον απελευθέρωσα δεν τον κάνει λιγότερο υπεύθυνο (το έκανε!). Αλλά το να το κάνει δεν αφαιρεί ούτε την ευθύνη μου.
Κάτι παρόμοιο ισχύει, νομίζω, όσον αφορά την απόκτηση παιδιών: Μόλις η κόρη μου γίνει αυτόνομος συντελεστής, θα είναι υπεύθυνη για τις εκπομπές της. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την ευθύνη μου. Η ηθική ευθύνη απλά δεν είναι μαθηματική.
Εάν συμφωνήσετε με αυτήν την άποψη της ευθύνης, μπορεί τελικά να παραδεχτείτε ότι το να έχεις πολλά παιδιά είναι λάθος, ή τουλάχιστον ηθικά ύποπτο, για τυπικούς περιβαλλοντικούς λόγους: Το να έχεις ένα παιδί επιβάλλει υψηλές εκπομπές στον κόσμο, ενώ οι γονείς έχουν το όφελος. Έτσι, όπως συμβαίνει με κάθε πολυτέλεια υψηλού κόστους, θα πρέπει να περιορίσουμε την τέρψη μας.
Η αντίκρουση σε αυτό το επιχείρημα είναι ότι οι μεμονωμένες ενέργειες απλώς δεν κάνουν σημαντική διαφορά και ότι η θεσμική δράση είναι ο τρόπος με τον οποίο έχετε πραγματικά αντίκτυπο. Κάντε ό,τι μπορείτε για να ελαχιστοποιήσετε τις εκπομπές σας και η «γη δεν θα δώσει δεκάρα».
Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αληθινοί. Οι περισσότερες μεμονωμένες ενέργειες δεν θα έχουν σημασία στο πλαίσιο του προϋπολογισμού ενός τρισεκατομμυρίου τόνων ανθρωπογενούς άνθρακα όλων των εποχών. Και πράγματι, η πολιτική και η συλλογική δράση είναι σημαντικές για τον σοβαρό μετριασμό των βλαβών της κλιματικής αλλαγής.
Αλλά αυτό σημαίνει ότι οι ατομικές μου ενέργειες είναι ηθικά επιτρεπτές; Νομίζω ότι η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι.
Εάν η ηθική εφαρμοζόταν μόνο σε ουσιαστική αλλαγή, τότε η ηθική σπάνια θα συνιστούσε ενέργειες συμβολικής ακεραιότητας ή περιφρόνησης. Δεν θα επαινούσαμε, για παράδειγμα, την ακτιβίστρια που υπερασπίζεται αυτό που πιστεύει μέχρι να αποδειχθεί ότι η τακτική της λειτουργεί. Και εκείνοι που θυσιάζουν τα δικά τους συμφέροντα για να συνεισφέρουν ελάχιστα ποσά χρόνου, χρήματος ή εργασίας για την ανακούφιση της παγκόσμιας πείνας ή φτώχειας θα μοιάζουν με κορόιδα παρά με άγιοι.
Δεν νομίζω ότι αυτές οι κρίσεις ταιριάζουν με τις ηθικές μας ευαισθησίες. Στο συλλογισμό, πολλοί από εμάς πιστεύουν ότι είναι λάθος να συνεισφέρουμε σε μαζικές συστηματικές βλάβες, ακόμα κι αν κάθε μεμονωμένη συνεισφορά δεν είναι αιτιολογικά σημαντική. Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι είστε υποχρεωμένοι να κάνετε πράγματα όπως η ανακύκλωση, ειδικά όταν είναι εύκολο. Η ανακύκλωσή σας δεν έχει μεγάλη σημασία για το περιβάλλον – η γη δεν κάνει δεκάρα – αλλά θα πρέπει να το κάνετε ούτως ή άλλως.
Η σύγχυση γύρω από αυτό το είδος ηθικού ισχυρισμού είναι κατανοητή. Η ηθική μας ψυχολογία δεν έχει ακόμη εξελιχθεί για να λύσει τα σημερινά προβλήματα. Η ανθρωπότητα μεγάλωσε σε σχετικά μικρές ομάδες. Κανόνες όπως «μην βλάπτεις τους άλλους» ή «μην κλέβεις και εξαπατάς» είναι εύκολο να κατανοηθούν σε έναν κόσμο με σε μεγάλο βαθμό ατομικές αλληλεπιδράσεις.
Αυτός δεν είναι πλέον ο κόσμος μας, ωστόσο, και η ηθική μας αίσθηση εξελίσσεται για να αντανακλά αυτή τη διαφορά. Οι ηθικές αποφάσεις δεν αφορούν πλέον τα μαθηματικά. Το να είσαι μέρος της λύσης έχει σημασία.
Η σημασία αυτού του επιχειρήματος για το μέγεθος της οικογένειας είναι προφανής. Αν το να έχεις ένα παιδί λιγότερο μειώνει τη συμβολή κάποιου στις βλάβες της κλιματικής αλλαγής, η επιλογή του μεγέθους της οικογένειας γίνεται ηθικά σημαντική.
Σίγουρα δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να ντροπιάζουμε τους γονείς ή ακόμη και ότι είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό παιδιών. Όπως έχω πει και αλλού, δεν νομίζω ότι υπάρχει μια τακτοποιημένη απάντηση στα απαιτητικά ερωτήματα της αναπαραγωγικής ηθικής. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε ξεφύγει από την ηθική.
Καθώς αντιμετωπίζουμε την πολύ πραγματική προοπτική της καταστροφικής κλιματικής αλλαγής, οι δύσκολες —ακόμα και άβολες— συζητήσεις είναι σημαντικές. Ναι, θα πρέπει να συζητήσουμε την ηθική της δημιουργίας μωρών με προσοχή και σεβασμό. αλλά πρέπει να το συζητήσουμε.
*Ο Travis Rieder, Ph.D, είναι ο βοηθός διευθυντής για τις εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, Διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος Master of Bioethics και Research Scholar στο Berman Institute of Bioethics.
…………………………………………………
Και διεστραμμένος…;
………………………………………………..
Σχόλιο Ελλήνων Αφύπνιση: Τώρα λοιπόν μήπως αντιλαμβάνεστε τον λόγο που παγκοσμίως προωθείται εδώ και δεκαετίες, σιγά σιγά και με μεθοδικότητα, η αναγνώριση των «δικαιωμάτων» των ΛΟΑΤΚΙ σε ότι αφορά την αναγνώριση…γάμου και τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιών από ζευγάρια ομοφυλοφίλων; Μήπως ταυτόχρονα αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι και τόσο τυχαία η εκλογή Κασελάκη στο ΣΥΡΙΖΑ με τη σχεδόν ακαριαία κινητοποίηση Μητσοτάκη να αναγνωρίσει νομοθετικά τα παραπάνω «δικαιώματα» και στην Ελλάδα, που αποτελούσε μέχρι πρότεινος ένα σημαντικό προπύργιο για τη διατήρηση του θεσμού της οικογένειας; Μήπως τώρα αντιλαμβάνεστε ότι η μείωση του πληθυσμού είναι διακαής πόθος της Παγκόσμιας Ελίτ και προσπαθούν με κάθε μέσον να τον πραγματοποιήσουν…είτε αυτό λέγεται «Πανδημία»…είτε αυτό λέγεται «κλιματική αλλαγή» είτε «επισιτιστική κρίση» είτε «πόλεμοι»…;
https://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2024/01/Epistimones-Ta-paidia-vlaptoun-perivallontika-th-gh-kai-h-ithiki-proteinei-na-stamatisoume-na-kanoume-Twra-antilamvanesai-giati-prowtheitai-o-gamos-omofylofilwn-kai-h-yiothesia-paidiwn-apo-aytous.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.