Το πρόβλημα είναι «η τσάντα στο σχολείο» ή το περιεχόμενο της τσάντας;

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.

Χαράς ευαγγέλια. Βρέθηκε  το φάρμακο, η συνταγή για την ανάταξη της ημιθανούς Παιδείας μας. Ρίγη συγκινήσεως και χαρά ανεκλάλητος  επικρατεί στο λαό. Ουρανομήκεις  ζητωκραυγές ηχούν απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας-δεν μπορώ να τιθασεύσω τον ενθουσιασμό μου-σκιρτά και αγάλλεται η φύσις. Το υπουργείο Παιδείας και δη το Ινστιτούτο  Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), εξαπέστειλε εγκύκλιο διά της οποίας καλούνται τα σχολεία να «υλοποιήσουν δράση» -τι ωραία ελληνικά-με τίτλο «Η τσάντα στο σχολείο». Και αντιγράφω από την εγκύκλιο που απεστάλη στα σχολεία:

« Με τη συγκεκριμένη δράση καθιερώνεται η παραμονή της σχολικής τσάντας των μαθητών/τριων του Δημοτικού Σχολείου για τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο το μήνα , στο σχολείο  την Παρασκευή πριν απο το Σαββατοκύριακο που έχει αποφασιστεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου , έως την Δευτέρα. Επισημαίνεται ότι η παραμονή της τσάντας στο σχολείο δεν αποτελεί μια συμβολική παρέμβαση, αλλά επιδιώκεται οι μαθητές  και οι μαθήτριες να μην ασχολούνται με την προετοιμασία μαθημάτων κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Η οργάνωση της μελέτης των μαθητών και των μαθητριών καθώς και ο χρόνος που απαιτείται  καθημερινά για την υλοποίηση των κατ’ οίκον εργασιών αποτελούν ζητήματα που συνδέονται  άμεσα με την μάθηση, την ανάπτυξη και τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών. Το ΥΠΠΕΘ  στο πλαίσιο αναβάθμισης της σχολικής ζωής και σύνδεσής της με την κοινωνική πραγματικότητα εφαρμόζει τη δράση: “Η τσάντα στο σχολείο”. Η δράση υλοποιείται  με σεβασμό στις ανάγκες της παιδικής ηλικίας με γνώμονα την πολύπλευρη ανάπτυξη των παιδιών της σχολικής ηλικίας (συναισθηματική, κοινωνική και ψυχοκινητική) και με σκοπό να υποστηρίξει ουσιαστικά τον μειωμένο χρόνο δημιουργικής επαφής και επικοινωνίας γονέων-παιδιών»

Λαμπρές, εκπληκτικές σκέψεις!! Εφ’ όσον θα απουσιάζει η ενοχλητική τσάντα και κυρίως το ανεπιθύμητο περιεχόμενό της, γονείς και παιδιά, το Σαββατοκύριακο, περιχαρείς,  διότι τα προβλήματα τα οποία «συνωστίζονται» στην τσάντα των παιδιών, λύθηκαν, θα χοροπηδούν αγκαλιασμένοι , θα προβαίνουν σε «δημιουργικές επαφές», θα αναπέμπουν ευχές και δεήσεις για μακροημέρευση και ευτυχία των υπευθύνων του υπουργείου και του ΙΕΠ. Πολλά τα έτη αυτών.

Αίφνης ο άνεργος πατέρας θα ξεχάσει τα  «πάθια και τους καημούς του», την λεηλατημένη από τους ανίκανους πολιτικούς ζωή του και θα γελάσει τ’ αχείλι του.

 Η απολυμένη, από την χρεοκοπημένη επιχείρηση μάνα, θα λησμονήσει την αγωνία, τον τρόμο για να τα βγάλει πέρα και να αναθρέψει τα παιδιά της.

Όλα θα ξεχαστούν,  θα είναι ένα θαυμάσιο Σαββατοκύριακο. Και γιατί όχι, να μένει η τσάντα συνεχώς στο σχολείο, να μην διακόπτεται η… δημιουργική επαφή. Η βδομάδα όλη  να είναι «Κυριακή γιορτή και σχόλη» κατά το γνωστό ασμάτιον. Είναι όντως ιστορική η απόφαση-δράση. Μετά την κατάργηση Εθνικού Ύμνου, την απαγγελία του απ’ όλο το σχολείο την πρώτη Δευτέρα του μήνα με την έπαρση της σημαίας, την κατασυκοφάντηση της αριστείας, τις έμφυλες ταυτότητες και τις αλλαγές φύλου σε δεκαπεντάχρονα παιδιά, έρχεται και η κατάργηση της μελέτης στο σπίτι. (Και ας υποστηρίζεται το αντίθετο. Αυτή είναι η ανομολόγητη επιδίωξή τους, η αιχμαλωσία των παιδιών από τις νέες τεχνολογίες, η καταστροφική εξάρτησή τους από τα σκληρά ηλεκτρονικά ναρκωτικά. Κοπάδια θέλουν που θα αναμασούν τον νεοταξικό σανό).

Δεν προλαβαίνουμε να συνέλθουμε από την μια ιστορική…δράση και εκσφενδονίζεται η επόμενη. Τι άλλο κρύβει, τι μας ετοιμάζει η διάνοια των μαθητευόμενων μάγων του ΙΕΠ; Ανυπομονούμε!!

                                                                                                                        

Για να βοηθήσω στην διαδικασία, προτείνω τις εξής «δράσεις» στο σχολείο, που, αν υλοποιηθούν, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ολική επαναφορά της εθνικής και όχι της νυν κακοπαιδείας. (Να σημειώσω για την «τσάντα στο σχολείο» ότι η τσάντα είναι αγορασμένη από τους γονείς, είναι τρόπον τινά, «κινητή περιουσία» τους.  Άρα αν αντιδρούν στο μέτρο, έχουν κάθε δικαίωμα να μην επιτρέψουν  να μείνει στο σχολείο).

Πρώτον: Να αποσυρθούν τα νυν βιβλία Γλώσσας-περιοδικά ποικίλης ύλης- να επανέλθουν τα παλαιά προ του 2006, μέχρι να γραφούν νέα, τα οποία θα έχουν άρωμα Ελλάδας και Ορθοδοξίας

Δεύτερον: Να ξαναβρεί η γλώσσα μας τα στολίδια της, τους τόνους και τα πνεύματα,  το λεγόμενο πολυτονικό, η αρτιμελής μορφή της γλώσσας μας. Να ξαναπλουμιστούν οι λέξεις μας, τις οποίες «ξεβρακώσαμε»  και κυκλοφορούν γυμνές και ντροπιασμένες.

Τρίτον: Να διδάσκεται μια ώρα την εβδομάδα μάθημα αρχαίων ελληνικών στην Ε’ και  ΣΤ’ Δημοτικού, κυρίως μύθοι του Αισώπου και Ευαγγελικές Περικοπές, δίδοντας βαρύτητα στην ετυμολογία των λέξεων και στο διδακτικό περιεχόμενο του Ευαγγελίου και των μύθων.

Τέταρτον: Να εξοβελιστούν στο «πυρ το εξώτερον» οι «φάκελοι Θρησκευτικών», τα βλάσφημα βιβλία και να ξαναγραφτούν νέα Προγράμματα Σπουδών με κέντρο και άξονα αναφοράς την αγία μας Ορθοδοξία.

Στην δε Στ’ Δημοτικού να επανέλθει το βιβλίο των Ευαγγελικών Περικοπών. Τα παιδιά θέλουν «ψυχή και Χριστό» και όχι «των εθνών τα δαιμόνια». (Ψαλμός 95,5: «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια»).

Πέμπτον:  Να καταργηθούν όλα τα τελευταία διατάγματα της μαγαρισιάς περί έμφυλων ταυτοτήτων, κατάργησης του Εθνικού Ύμνου και της αριστείας. Δεν έχουν καμμιά δουλειά στο σχολείο οι δυσωδίες της κοινωνίας.

Ξέρω κάποιοι θα κουνήσουν το κεφάλι με συγκατάβαση, άλλοι θα μιλήσουν για οπισθοδρομικότητα, «ο κόσμος πάει μπροστά», δεν συνάδουν αυτά  σε ευρωπαϊκή χώρα, οφείλουμε να προσαρμοστούμε στις σύγχρονες εξελίξεις,  στις νέες τεχνολογίες και λοιπά συναφή και ηχηρά παρόμοια. Μήπως, ερωτώ, επειδή εκπαραθυρώσαμε όλα αυτά, τα οποία περιγράφουν μια Παιδεία ανθρωποποϊας, αρδευομένη από τα πολυτιμότερα, καθάρια  στοιχεία της Παράδοσής μας, κατρακυλήσαμε «στου κακού τη σκάλα» και η κατρακύλα μας δεν έχει τελειωμό;

 Το πρόβλημα είναι «η τσάντα στο σχολείο» ή το περιεχόμενο της τσάντας; Πώς μπορεί να προοδεύσει και να ανθίσει στην πατρίδα μας, η πάλαι ποτέ Ορθόδοξη Ελλάδα, όταν έχουμε βιβλία που συκοφαντούν την πατρίδα και τους ήρωές της; (Παραπέμπω στη σελ.  39 του τετραδίου εργασιών ΣΤ Δημοτικού, β’ τεύχος όπου περιέχονται  3 ισοϋψείς εικόνες, ο Καραγκιόζης, η Κοκκινοσκουφίτσα και ο Μέγας Αλέξανδρος και καλούνται οι  εμβρόντητοι μαθητές να γράψουν μια περιπέτεια με πρωταγωνιστές και τους τρεις…ήρωες; Κατά τα άλλα μας φταίνε οι σκοπιανοί απατεώνες).

Όταν έχουμε βιβλία-φακέλους Θρησκευτικών στα οποία βλασφημείται η Πίστη μας, ο Χριστός, η Θεοτόκος και οι άγιοι;

 Όταν ο ακατήχητος σήμερα μαθητής διαβάζει  στο βιβλίο των Θρησκευτικών για τα “Ιερά βιβλία των θρησκειών του κόσμου”, ότι το «Κοράνιο παραδόθηκε στο Μωάμεθ από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ», φράση που συνοδεύεται από σχετική εικόνα,  τι συμπέρασμα βγάζει; Είναι «ιερό βιβλίο» το κοράνι; O μαθητής της Δ’ Δημοτικού, το 9χρονο παιδί τι συμπεραίνει; Ότι και ο Χριστός είναι προφήτης του Ισλάμ.

Τα συλλαλητήρια έδειξαν ότι υπάρχει σε τούτη τη γη ακόμη «όμαιμον, ομόθρησκον και ομότροπον», δηλαδή ΕΘΝΟΣ. Γιατί επιτρέπουμε να συνεχίζεται η υπονόμευσή του στα σχολειά; Γιατί;

Σημείωση: το άρθρο γράφτηκε πριν από τα συλλαλητήρια,

γι’ αυτό δεν δημοσιεύτηκε όταν βγήκε το φρούτο της «τσάντας στο σχολείο».

Δημήτρης Νατσιός

Δάσκαλος-Κιλκίς

http://www.antibaro.gr/article/18466