Ψυχωφελείς Λόγοι Ζωής Αιωνίου [4]

151) Αν θέλεις να διδάξεις την αγάπη του Θεού, μη λες λόγια. Προσπάθησε να είσαι πάντοτε ευγενής και αξιαγάπητος (Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας).

152) Όποιος δεν έχει μέσα του την αγάπη, από όλα έχει ξεκόψει και έχει αποξενωθεί από ό,τι είναι ανώτερο και πνευματικό (Μέγας Φώτιος).

153) Σημάδι της ψυχής που αδιαφορεί είναι το να μην ακούει με ευχαρίστηση τις Άγιες Γραφές, ενώ η ψυχή που αγρυπνά δέχεται τους Θείους λόγους, όπως η γη που διψά για βροχή (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος).

154) Η απελπισία έχει την ιδιότητα να μας αποστερεί από τα αγαθά που αποκτήσαμε, η αδιαφορία δεν μας αφήνει να απαλλαγούμε από τα κακά που μας περιμένουν (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

155) Να φεύγεις από τους σπάταλους, όπως επίσης και από τη σπατάλη. Να φεύγεις από τους ακόλαστους, όπως επίσης και από την ακολασία (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).

156) Η φιλαργυρία είναι που δημιούργησε μίση και κλοπές και φθόνους και χωρισμούς και έχθρες και ζάλες και μνησικακίες και φόνους (Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης).

157) Δεν μπορείς ποτέ να δεις την ψυχή του πλεονέκτη χωρίς φροντίδα και κακοκεφιά και φόβο και ταραχή (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

158) Αγνότητα σημαίνει ζηλευτός οίκος του Χριστού και επίγειος ουρανός της καρδιάς, υπερφυσική απάρνηση της ανθρώπινης φύσης (Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης).

159) Άγρια είναι η νεότητα και έχει ανάγκη από πολλούς δασκάλους, επιστάτες, παιδαγωγούς, συνοδούς, τροφείς (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).


160) Τούτο είναι που ανατρέπει ολόκληρη την οικουμένη, η αμέλεια που δείχνουμε για την ανατροφή των παιδιών μας (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

161) Να μην έχεις άλλο στο στόμα σου και άλλο στην καρδιά σου, διότι ο Θεός δεν εμπαίζεται, αλλά όλα τα βλέπει, και τα κρυφά και τα φανερά (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).

162) Επιφέρει ο Θεός την τιμωρία, για να ανακόψει τα δεινά που έρχονται και για να αναχαιτίσει την αύξηση της κακίας (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

163) Ο γνωστικός δεν μνησικακεί ποτέ. Δεν μισεί κανέναν, έστω και αν ο άλλος είναι άξιος να μισείται, με αυτά που πράττει (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας).

164) Πέφτουμε σε μεγάλες αμαρτίες, γιατί δεν φροντίσαμε όσο πρέπει, για να κόψουμε τα μικρότερα ελαττώματά μας (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

165) Οι πειρασμοί λοιπόν είναι που δοκιμάζουν τις ψυχές, αν αγαπούν τον Θεό ή όχι, και αυτοί τις κάνουν άξιες ή ανάξιες γι' Αυτόν (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος).

166) Εκείνος που απογοητεύτηκε και δεν μετανοεί, αποκλείει τη διόρθωσή του, εφ' όσον δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τα φάρμακα που επιβάλλει η μετάνοια (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

167) Πρέπει κανείς να φροντίζει να μένει μαζί ή τουλάχιστον να συνομιλεί συχνά με ανθρώπους, που έχουν πνευματική γνώση (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής).

168) Η αθυμία και η αγωνία και η συνεχής φροντίδα, πολλές φορές και ο θυμός, σκοτίζουν τη διαύγεια του νου και δεν αφήνουν να γεννηθούν από αυτόν λογικές σκέψεις (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

169) Πρέπει λοιπόν ο άνθρωπος με τη θέλησή του να καλλιεργήσει το χωράφι της καρδιάς του, αλλά χρειάζονται και οι βροχές της Χάριτος (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος).

170) Η ταπεινή γνώση του εαυτού μας πρέπει να τιμάται περισσότερο από το ύψος όλων των επιστημών (Άγιος Νικόδημος]

170) Η ταπεινή γνώση του εαυτού μας πρέπει να τιμάται περισσότερο από το ύψος όλων των επιστημών (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης).

171) Κατάκρινε τον εαυτό σου, και θα φύγει από εσένα η τάση να κατακρίνεις τους άλλους (Άγιος Βαρσανούφιος).

172) Δεν είναι δυνατόν, εκείνος που είναι προσηλωμένος στα παρόντα, να δεχθεί κάποτε και να γεμίσει από τον πόθο των μελλοντικών (αιωνίων) αγαθών (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

173) Αν θέλουμε να λυτρωθούμε από τον πονηρό και να μην μπούμε σε πειρασμό (κατηγορίας), ας πιστέψουμε στον Θεό και ας συγχωρήσουμε όσους μας έφταιξαν (Άγιος Μάξιμος).

174) Δώσε ψωμί και πάρε Παράδεισο. Δώσε μικρά και πάρε μεγάλα. Δώσε θνητά και πάρε αθάνατα. Λύτρο της ψυχής είναι η ελεημοσύνη (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

175) Διότι η αφθονία και ο κορεσμός, που είναι πηγή και ρίζα των ασθενειών, είναι επίσης και πηγή και ρίζα της αηδίας (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

176) Η ευτυχία, η έσωθεν χαρά, εκπηγάζει από την ταπείνωση (Άγιος Νεκτάριος).

177) Η χαρά του Θεού δεν γεννιέται σε οποιαδήποτε ψυχή, αλλά, εάν κάποιος έκλαψε πολύ για την αμαρτία του (Μέγας Βασίλειος).

178) Οι άνθρωποι όσο πλησιάζουν τον Θεό, πλησιάζουν ο ένας τον άλλον. Και πάλι όσο πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, τόσο πλησιάζουν και τον Θεό (Άγιος "Αββάς" Δωρόθεος).

179) Δεν πρέπει να διατηρούμε τους λογισμούς που αρέσουν στο διάβολο, αλλά να τους καταστρέφουμε με το μαχαίρι του Θείου λόγου (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).

180) Ο λόγος του Θεού έχει χαμηλή θύρα. Για να εισέλθει κάποιος μέσα ή πρέπει να είναι παιδί ή πρέπει να σκύψει ταπεινά το κεφάλι (Άγιος Αυγουστίνος).

181) Ο Θεός από κάθε άνθρωπο που είναι βαφτισμένος, αυτά τα τρία ζητάει: Από την ψυχή ορθή πίστη (να πιστεύουμε και να εκτελούμε τα ιερά μας καθήκοντα όπως θέλει ο Κύριος), από τη γλώσσα την αλήθεια και από το σώμα τη σωφροσύνη (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

182) Όταν κάθεσαι να διαβάσεις λόγο Θεού, να επικαλείσαι στην αρχή τον Θεό να ανοίξει τα μάτια της ψυχής σου, ώστε να μην περιοριστείς στο να διαβάζεις μόνο αυτά που γράφτηκαν αλλά και να τα εκτελείς, και έτσι να μη γίνει καταδίκη μας η μελέτη του βίου και των λόγων των Αγίων (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

183) Όπως ακριβώς ο θησαυρός όταν βγει στο φανερό, με τον καιρό λιγοστεύει και τελικά εξαφανίζεται, κατά τον ίδιο τρόπο και η αρετή, όταν γίνεται γνωστή και κοινοποιείται, χάνεται. Και όπως το κερί λιώνει, όταν πλησιάσει τη φωτιά, το ίδιο και η ψυχή διασκορπίζεται από τους επαίνους και χαλαρώνει (Αγία Συγκλητική).
184) Το να αγνοούν οι άνθρωποι εντελώς τους Θείους Νόμους, είναι μεγάλη προδοσία της σωτηρίας (Άγιος Επιφάνιος).

185) Ο Θεός στους αμαρτωλούς χαρίζει και το κεφάλαιο, όταν μετανοούν, όπως στην πόρνη και τον τελώνη, ενώ από τους δικαίους ζητάει και τόκους. Και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που έλεγε ο Κύριος στους Αποστόλους: «Εάν η ευσέβειά σας δεν ξεπεράσει την ευσέβεια των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών» (Άγιος Επιφάνιος).

186) Εάν δεν μισήσεις πρώτα, δεν μπορείς να αγαπήσεις, εάν δηλαδή δεν μισήσεις την αμαρτία, δεν μπορείς να κάνεις το Θέλημα του Θεού, όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή: «Απόφυγε το κακό και πράξε το καλό» (Απόφθεγμα Αγίου Πατέρα).

187) Κανένας δεν μπορεί να λέει Πατέρα τον Θεό, εάν δεν έχει για Μητέρα του την Εκκλησία (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

188) Χριστιανός που δεν έχει Βαπτισθεί και δεν έχει Εξομολογηθεί, δεν μπορεί να σωθεί (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός).

189) Να Εξομολογούμαστε καθαρά και να Κοινωνάμε με φόβο και τρόμο και ευλάβεια, και τότε θα Φωτισθούμε. Εάν όμως πηγαίνουμε ανεξομολόγητοι, μολυσμένοι με αμαρτίες, και τολμάμε να Μεταλαμβάνουμε τα Άχραντα Μυστήρια, βάζουμε φωτιά μέσα μας και καιγόμαστε. Και εάν υπάρχει κάποιος άνθρωπος ετοιμοθάνατος και δεν προφθαίνει ο Παπάς να τον Εξομολογήσει, ας Εξομολογηθεί σε όποιον άνθρωπο βρίσκεται εκεί για να πεθάνει Εξομολογημένος. Υπάρχει έτσι ελπίδα πως μπορεί να σωθεί. Εάν όμως Μεταλάβει ανεξομολόγητος, δεν ωφελείται σε τίποτα (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός).
190) Εάν κάποιος άνθρωπος με βρίσει, σκοτώσει τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, τον αδελφό μου, και ύστερα το μάτι εάν μου βγάλει, έχω χρέος σαν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Εάν όμως βρίσει τον Χριστό μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός).

191) Να ευλογείς πάντα και να μην καταριέσαι, γιατί η ευλογία γεννά ευλογία και η κατηγόρια, κατηγόρια (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).

192) Η κακία δεν νικιέται με κακία (Άγιος Ποιμήν).
193) Σας παρακαλώ, πρώτα να διαπλάσετε τις ψυχές των παιδιών σας, που βαδίζουν προς το Γάμο, ώστε να μη ζητούν υλικά αγαθά, αλλά σωφροσύνη (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

194) Δεν καταστρέφει ο πλούτος, ούτε η φτώχεια, αλλά η κακή προαίρεση που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όπως πρέπει, το κάθε ένα από αυτά (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

195) Ο Θεός και οι Άγγελοί Του στις ανάγκες χαίρονται, ενώ ο διάβολος και οι διάκονοί του στις ανέσεις (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).

196) Πήγαινε κοντά στους δίκαιους και δια μέσου αυτών θα πλησιάσεις τον Θεό. Να συναναστρέφεσαι αυτούς που έχουν ταπείνωση και θα μάθεις τους τρόπους τους (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).

197) Η αδιαντροπιά είναι ιδιαίτερο γνώρισμα του κακού και τιποτένιου ανθρώπου και η ντροπή του σπουδαίου (Μέγας Φώτιος).
198) Να συνηθίζεις να αυτοκατακρίνεσαι, μήπως τυχόν διέπραξες κάποιο αμάρτημα με το λογισμό σου, μήπως η γλώσσα έτρεξε πριν από το νου ή γλίστρησε σε λόγο άτοπο, μήπως και χωρίς να το θέλεις έπραξες αμαρτία (Μέγας Βασίλειος).

199) Αν οι φίλοι μας μας διαφθείρουν με τις κολακείες τους, οι εχθροί μας διαπαιδαγωγούν με τις προσβολές τους (Άγιος Αυγουστίνος).

200) Όταν το λιοντάρι βρυχάται, όλα τα άγρια ζώα τα τρέπει σε φυγή. Όταν ο Άγιος ομιλεί, από παντού εκδιώκει τους δαίμονες (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).