Ὅταν λοιπὸν ἀκούσεις τὴ Γραφὴ νὰ λέει γιὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὅτι «κάθησε σὲ καθένα ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους»
ἢ ὅτι «ὅρμησε πάνω στὸν προφήτη»
ἢ «ἐνεργεῖ»
ἢ «λυπεῖται»
ἢ «σβέννυται»
ἢ «παροξύνεται»
καὶ πάλι νὰ λέει ὅτι «ἄλλοι ἔχουν τοὺς πρώτους καρποὺς»
ἐνῶ ἄλλοι «εἶναι γεμάτοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα» ἐσὺ νὰ μὴ νομίσεις μερισμὸ ἢ μετατροπὴ ἢ ἀλλοίωση τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ πίστευε μὲ τὸν τρόπο ποὺ προείπαμε, ὅτι εἶναι ἀμετάβλητο καὶ ἀναλλοίωτο καὶ παντοδύναμο.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν ἐνεργεῖ, καὶ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι μένει, καὶ στὸν καθένα παρέχει τὸ πρέπον θεοπρεπῶς, δηλ. ὅπως ἁρμόζει σὲ Θεό.
Γιατί τὸ Πνεῦμα σὰν ἥλιος ἔχει ντυθεῖ ἐντελῶς πάνω στοὺς βαπτισμένους.
Ὁ καθένας μας πάλι στὸ μέτρο ποὺ ἔχει μισήσει τὰ πάθη ποὺ τὸν σκοτίζουν καὶ τὰ ἔχει βγάλει ἀπὸ τὴ μέση, ἀνάλογα φωτίζεται.
Καὶ κατὰ τὸ μέτρο ποὺ τὰ ἀγαπᾶ, σκοτίζεται.
ΑΓ. ΜΑΡΚΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.