Πρώτα ο φόβος του Θεού.

 

Ο Άγιος Διαδοχος Φωτικης εξηγεί γιατί πρέπει να αρχίζουμε από τον φόβο του Θεού:

Τα σωματικά τραύματα όταν μείνουν απεριποίητα και σκληρυνθούν, δεν αισθάνονται τα φάρμακα των γιατρών, ενώ όταν καθαριστούν επηρεάζονται από την ενέργεια του φαρμάκου και θεραπεύονται γρήγορα. Έτσι και η ψυχή, όσο δεν την επιμελείται κανείς και είναι ολόκληρη σκεπασμένη από την λέπρα της φιληδονίας, δεν μπορεί να αισθανθεί τον φόβο του Θεού και αν ακόμη ακατάπαυστα της μιλά κανείς για το φοβερό δικαστήριο του Θεού.

Όταν όμως αρχίσει με την μεγάλη προσοχή και την επιμέλεια να καθαρίζεται, τότε αισθάνεται σαν ζωοποιόν φάρμακο τον φόβο του Θεού, ο οποίος την καίει με τους ελέγχους της συνειδήσεως στη φωτιά της απάθειας. Έτσι σιγά-σιγά καθαρίζεται, ώσπου να φτάσει στην τέλεια κάθαρση. Και όσο λιγοστεύει ο φόβος, τόσο πληθαίνει η αγάπη της, μέχρις ότου φθάσει στην τέλεια αγάπη, όπου καθώς είπαμε δεν υπάρχει φόβος, αλλά απάθεια, που κατορθώνεται όλη με τη δόξα του Θεού.

Ας είναι λοιπόν σ' εμάς παντοτινό καύχημα καυχηματων, πρώτα ο φόβος του Θεού και έπειτα η αγάπη, η οποία είναι η ολοκλήρωση της τελειότητος, που νομοθετεί ο Χριστός..