Βέβαια και ημείς, αν έχωμεν όχι μόνον αγνόν το σώμα από κάθε σαρκικήν αμαρτία, αλλά και την ενθύμησίν μας καθαράν από αισχρούς και ρυπαρούς λογισμούς, θέλομεν αποκτήσει εις τον εαυτό μας την χάριν της υπεράγνου Παρθένου.
Φεύγει αυτή κάθε αισχρόν πάθος;
Τους ρυπαρούς λογισμούς αποστρέφεται;
Σιχαίνεται την γαστριμαργίαν;
Πολεμεί την πορνείαν;
Μισεί του θυμού τα κινήματα;
Δ
εν δέχεται τον φθόνον και τας φιλονικείας;
εν δέχεται τον φθόνον και τας φιλονικείας;
Έτσι και ημείς, πρέπει να μισώμεν όλα τα ανωτέρω πάθη, εάν θέλωμεν να είμεθα μιμηταί και φίλοι της Παρθένου.
Πάλιν εκ του εναντίου, η Παρθένος χαίρει εις την νηστείαν και την εγκράτειαν.
Ευφραίνεται εις την παρθενίαν και σωφροσύνην,
αγαπά την ειρήνην και την πραότητα,
εναγκαλίζεται την αγάπην και την ταπείνωσιν.
Δια τούτο και ημείς πρέπει να αγαπώμεν τας αρετάς αυτάς, εάν θέλωμεν να είμεθα ακόλουθοι και μιμηταί της Παρθένου''.
Στον Ακάθιστο Ύμνο εξυμνείται ιδιαίτερα η πάλλευκη καθαρότητα της Μητέρας του Θεού. Στους χαιρετισμούς δε, την χαιρετίζουμε με τα εξής λόγια:
Χαίρε πιστών οδηγέ σωφροσύνης
Χαίρε η τον σπορέα της αγνείας τεκούσα
Χαίρε το άνθος της αφθαρσίας
Χαίρε το στέφος της εγκρατείας
Χαίρε καλή κουροτρόφε παρθένων
Χαίρε ψυχών νυμφοστόλε Αγίων
Χαίρε νύμφη ανύμφευτε!
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:
(Από το βιβλίο: ''Συναξάρι Αγνότητος'')*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.