ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΗΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ – ΑΘΩ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

 

1) Ως είναι γνωστόν τοις πάσι η Ιερά ημών Μονή του Εσφιγμένου, από του έτους 1972 δια λόγους πίστεως και συνειδήσεως έπαυσεν την μνημόνευσιν του ονόματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου επ΄ Εκκλησίαις και την πνευματικήν επικοινωνίαν μετά της προϊσταμένης της Αρχής, δηλαδή της Ιεράς Κοινότητος, δια τους αυτούς λόγους.

2) Αξίζει να σημειωθεί ότι κατ΄ εκείνο το έτος επτά ακόμη Ιεραί Μοναί εν Αγίω Όρει, ήτοι: Μονή Καρακάλλου, Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Παύλου, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος, Οσίου Γρηγορίου και Κωνσταμονίτου έπραξαν το αυτό, ως αποδεικνύεται και εκ της Συνεδρίας ΞΒ’/19-9-1972 Εκτάκτου Συνεδρίας της Ιεράς Κοινότητος εις Καρυάς υπό την προεδρίαν του Πατριαρχικού Εξάρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Αλεξάνδρου.

Χαρακτηριστικαί απόψεις από τας γνώμας των αντιπροσώπων των ανωτέρων Μονών εκτίθενται εις την Έκτακτον Συνεδρίαν ΞΕ!/26-9-1972.

3) Η πλέον όμως σημαντική διακήρυξις της Αγιορείτικης Πολιτείας περί της διαμνημονεύσεως του Οικουμενικού Πατριάρχου ευρίσκεται εις το Πρακτικόν της Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως εις την ΝΒ!/13-11-1971 Αυτής η οποία διαλαμβάνει τα εξής επί λέξει: «3, Διαμνημόνευσις Οικουμενικού Πατριάρχου. Η ΕΔΙΣ αναφέρεται εις την ακόλουθον απόφασιν Αυτής υπό την έννοιαν ότι εκάστη Ιερά Μονή έχει την απόλυτον ελευθερίαν όπως ενεργή εν προκειμένω κατά την εαυτής κρίσιν και συνείδησιν. (Συνεδρία ΞΘ!/17-11-1970 Τακτική).

Ας σημειωθεί ότι συμφώνως προς το Άρθρον 1 του Εσωτερικού Κανονισμού της Ιεράς Κοινότητος προκύπτει ότι Αύτη δεν δύναται να ακυρώσει τας αποφάσεις Αυτής (όρα: Έκτακτος Συνεδρία ΞΔ’:/23/9/1972 εις την αγόρευσιν του Αντιπροσώπου της Ιεράς Μονής Καρακάλλου).

4) Η Ιερά Κοινότης όμως δεν επέδιξεν πειθαρχίαν εις τας αποφάσεις Της και προσεπάθησεν ποικιλλοτρόπως να ασκήσει πιέσεις εις την Ιεράν ημών Μονήν, δια την επαναφοράν του μνημοσύνου. Ούτω το έτος 1972 εις πρώτον μέτρον αντιποίνων αποπέμπει από τας Ιεράς Συνάξεις τον ημέτερον Αντιπρόσωπον Γ. Χαρίτωνα. Μέχρι σήμερον συμπληρούνται 35 συναπτά έτη καθ’ α η Ιερά Κοινότης απαγορεύει και παρεμποδίζει την συμμετοχήν ημετέρου αντιπροσώπου εις τας Ιεράς Συνάξεις, γεγονός το οποίον αντίκεται εις το 19 Άρθρον του Κ.Χ.Α.Ο., το οποίον προβλέπει ότι τοιαύτη απομάκρυνσις δεν πρέπει να επεκτείνεται πέραν του εξαμήνου. Και ωσάν να μην ήρκει αυτό η Ιερά Κοινότης προσέθεσεν παρανομίαν εις την παρανομίαν και αυτοβούλως ετοποθέτησεν ως αντιπρόσωπον της ημετέρας Μονής Αγιορείτην Μοναχόν ανήκοντα εις ετέραν Μονήν τον οποίον έχρισεν με τον τίτλον του «αντιπροσώπου της Μονής Εσφιγμένου» και τον εξουσιοδότησεν με το παράνομον δικαίωμα να υπογράφει τα πρακτικά των Συνεδριάσεων, τας αποφάσεις του Ιεροκοινοτικού Σώματος και να ψηφίζει εν ταις Ιεραίς Συνάξεσι αντί ημών ως να είχε τοιούτον δικαίωμα από την νόμιμον αδελφότητα. Στην ουσία, λοιπόν, εδώ και 35 συναπτά έτη η Ιερά Κοινότης πλαστογραφεί την υπογραφήν του Αντιπροσώπου της Ιεράς ημών Μονής.

5) Έκτοτε η Ιερά Κοινότης προσπαθεί ποικιλλοτρόπως με διαφόρους εκβιασμούς να μας εξαναγκάση να αλλάξωμεν το Ορθόδοξον Χριστιανικό φρόνημά μας.

6) Ούτω το έτος 1974 και επί εξάμηνον η Ιερά ημών Μονή είχε περικυκλωθεί υπό αστυνομικών δυνάμεων, αι οποίαι ημπόδιζον την προσόρμησιν πλοίων εις τον λιμένα Της, διέκοψαν την τηλεφωνικήν επικοινωνίαν, παρημπόδιζον την διεκπεραίωσιν της αλληλογραφίας και δεν επέτρεπον την τροφοδοσίαν της Μονής, καταδικάζοντας ούτω την ημετέραν εν Χριστώ αδελφότητα εις τον δια πείνης θάνατον. Επίσης επάγωσαν τας κρατικάς πληρωμάς που αναλογούν εις την Ιεράν ημών Μονήν, από ενοικίασιν ημετέρων ακινήτων από το Κράτος.

7) Μη δυνηθέντες, όμως, να κάμψουν το ηθικόν φρόνημα των Εσφιγμενιτών Πατέρων και Αδελφών, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον καθαιρεί όλως παρανόμως και αντικανονικώς τον μακαριστόν καθηγούμενον Αυτής Αρχιμανδρίτην Αθανάσιον και αποσχιματίζει τρεις εκ των Πατέρων Αυτής ήτοι: τον π. Κυριακόν, τον αείμνηστον π. Χαρίτωνα και τον π. Εφραίμ.

Το έτος 1979 αφιχθείσα Πατριαρχική Εξαρχεία εν Αγίω Όρει – Άθω, υπό την προεδρίαν του Μαξίμου Σταυρουπόλεως και με το σύμψηφον της Τακτικής και Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως κατεδίκασε την Ιεράν ημών Μονήν και απεφάσισεν την υπερορίαν του μακαριστού ημών Γέροντος Ευθυμίου, και δύο ετέρων αδελφών Αυτής, αλλ’ η υπερορία αύτη δεν εξετελέσθη, δια λόγους αποχρώντας.

9) Από τότε καίτοι παρήλθον πολλά έτη, η Ιερά Κοινότης συνεχίζει και σήμερον τον διωγμόν της Ιεράς ημών Μονής, διότι βλέπει ότι Αύτη συνεχώς ανθίσταται εις όλα τα μήκη και πλάτη των αντικειμένων προς Αυτήν.

10) Οι αγώνες ούτοι, έχουν στοιχίσει διωγμούς, απειλάς, στέρησιν δικαιωμάτων, στέρησιν των Μετοχικών μισθωμάτων, άρνησιν αναγνωρίσεως του νομίμου και κατά τον Εσωτερικόν Κανονισμόν της Ιεράς ημών Μονής και κατά τον Κ.Χ.Α.Ο., εκλεγησομένου ως νομίμου καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. ΜΕΘΟΔΙΟΥ, ως επίσης και του προηγουμένου μακαριστού Γέροντος ΕΥΘΥΜΙΟΥ. Επί πλέον η Ιερά Κοινότης, δεν αναγνωρίζει τους προϊσταμένους και Επιτρόπους της Ιεράς ημών Μονής, ενώ επί πλέον ο κ. Βαρθολομαίος, απέστειλεν εις την Ιεράν Κοινότηταν την υπ. Αριθμ. πρωτ. 1166/13-9-1994 επιστολήν, δι ης προτρέπει τους 19 Αντιπροσώπους, όπως μη αποδεχθούν, λύσιν τινά, «ως επί παραδείγματι την αποδοχήν αντιπροσώπων» της ημετέρας Μονής «ως συγκαθέδρων εις τα βουλευτικά εν Αγίω Όρει Σώματα». Προσέτι η Ιερά Κοινότης αρνείται την εγγραφήν συμπάσης της ημετέρας εν Χριστώ Αδελφότητος, εις τα τηρούμενα παρ’ Αυτής Μοναχολόγια, εν των Ιεροκοινωτικώ Μεγάρω.

11) Την 9ην Ιουλίου 2001, άνευ ουδεμίας ενημερώσεως και συννενοήσεως μετά της Ιεράς ημών Μονής, η Ιερά Κοινότης απεφάσισεν την κατάργησιν των 50 Τιμής Ένεκεν Διαμονητηρίων που δικαιούται Αύτη έκαστον έτος, δια την ελευθέραν είσοδον των φίλων της,, εις το Άγιον Όρος, όπως τούτο συμβαίνει και εις τας υπολοίπους Ιεράς Μονάς του Αγίου Όρους - Άθω, πέραν τούτου η Ιερά ημών Μονή στερείται κεκτημένου δικαιώματός Της, να καλή οποτεδήποτε και οσουσδήποτε προσκυνητάς επιθυμεί προς επίσκεψίν Της. Τοιουτοτρόπως η Ιερά Κοινότης, δεν εκδίδει ειδικά διαμονητήρια, δι’ όσους επιθυμούν, να επισκεφθούν αποκλειστικώς την Ιεράν ημών Μονήν.

12) Επί πλέον, εστάλη έγγραφον εκ μέρους της Ιεράς Κοινότητος, εις τον Διοικητήν του Αγίου Όρους με αριθμόν πρωτοκόλλου Φ.2/34/1712/29/9-4/10/2001, με εντολήν, να διερευνήσει περί του ποία πρόσωπα και βάσει ποίας εξουσιοδοτήσεως η Ιερά ημών Μονή διαχειρίζεται υφισταμένους Τραπεζικούς λογαριασμούς επ’ ονόματί Της.

13) Εν συνεχεία ο αναπληρωτής Διοικητής του Αγίου Όρους – Άθω κ. Αρίστος Κασμίρογλου, απέστειλε έγγραφον με Αριθμόν Πρωτοκόλλου 4212/31/7/8-10-2001 εις άπασας τας Τραπέζας της Ελλάδος, με σκοπόν, εάν υπάρχουν καταθέσεις εις αυτάς, να τας δεσμεύσει.

14) Προσφάτως μας πήρε τηλέφωνον ο Τελώνης Δάφνης και μας είπε ότι κατόπιν προφορικής εντολής του αναπληρωτού Διοικητού του Αγίου Όρους – Άθω, κ. Αρίστου Κασμίρογλου, να μην επιτρέψει ως Τελωνείον, να χορηγείται ατέλεια καυσίμων εις την Ιεράν ημών Μονήν και όλα αυτά εγένοντο χωρίς να υπάρχει κάποιο έγγραφον από την Ιερά Κοινότητα ή από τον αναπληρωτή του Αγίου Όρους – Άθω που να εξηγεί, διατί γίνονται όλα αυτά και προς τι αποβλέπει το εμπάργκο αυτό, εναντίον της Ιεράς ημών Μονής;

15) Η Ιερά Κοινότης προς επέκτασιν της ολοκληρώσεως του εμπάργκο, έδωσε εντολήν εις την Αστυνομίαν του Αγίου Όρους – Άθω, όπως αναγνωρίζουσα την Αρχήν της Μονής και την εκπροσώπησιν Αυτής, αρνείται οιανδήποτε έγγραφον εξυπηρέτησιν.

16) Επιπροσθέτως, με την αλλαγήν της Ιεράς Επιστασίας του Αγίου Όρους – Άθω, ως είθισται κατ’ έτος, ο νέος πρωτοεπιστάτης της Ιβηριτικής Επιστασίας Γέρων Καλλίνικος, έδωκε απαγορευτικήν εντολήν, όπως, να μην εισέρχεται ή να εξέρχεται οίονδήποτε όχημα, προς την Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου. Το μέτρον τούτο είναι μια πρόσθετος συνέχεια και σύσφιγξις του εκβιασμού, που ασκεί η Ιερά Κοινότης προς την Ιεράν ημών Μονήν του Εσφιγμένου, προσκειμένου να υποκύψει Αύτη και να αλλάξη την ακραιφνή και Ορθόδοξον πορείαν Της.

17) Τούτο είναι κατάφωρος παραβίασης των ατομικών και θρησκευτικών ημών δικαιωμάτων, ως Έλλήνων πολιτών.

18) Από την Ιεράν Κοινότητα του Αγίου Όρους – Άθω, ο ημέτερος καθηγούμενος, η Γεροντική ημών Σύναξις και σύμπασα η εν Χριστώ Αδελφότης της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου, θεωρούνται ως παράνομοι, καταληψίαι, ανύπαρκτοι και ανεπιθύμητοι.

19) Η Επιτροπή της Ιεράς Κοινότητος αποτελουμένη εκ των: Ιερομονάχου Νικοδήμου Λαυριώτου, Γέροντος Νικοδήμου Αγιοπαυλίτου, Ιερομονάχου Φωτίου Γρηγοριάτου και του αρχιγραμματέως της Ιεράς Κοινότητος Ιερομονάχου Ιωάννου Αγιαννανίτου, εζήτει επιμόνως να συμμετάσχει η Ιερά ημών Μονή του Εσφιγμένου εις τα κοινά διοικητικά ζητήματα του Αγίου Όρους, να παραιτηθή του Ορθοδόξου Αγώνος και να ακολουθήσει τας υπολοίπους 19 Ιεράς Μονάς, αρχομένη από την συμπροσευχήν και καταλήγουσα εις τας οικουμενιστικάς αγκάλας του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

20) Μη δυνάμενοι Επιτροπή και Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους – Άθω, να μεταπείσουν τους Εσφιγμενίτας Πατέρας και Αδελφούς, να εγκαταλείψουν τον Ορθόδοξον αγώνα των κατά της συγχρόνου παναιρέσεως του Οικουμενισμού, συννενοηθέντες αμφότεροι και συνεπικουρούμενοι και υπό της Ιεράς Κοινότητος, ήρχισαν τον αντιχριστιανικόν διωγμόν, εναντίον της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου, αφού προηγουμένως ήτησαν την σύνταξιν γνωμοδοτήσεως κατά της Μονής υπό των κ.κ. καθηγητών Σπύρου Τρωϊάνου, Χαραλάμπους Παπαστάθη και Διογένους Καραγιαννακίδου, μεστήν αναληθών επιχειρημάτων και τέλος με την βοήθειαν του Οικουμενιστού πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, δια της υπ. Αριθμ. πρωτ. 1110/14-12-2002 πατριαρχικής Πράξεως, κηρύσσονται «ως σχισματικοί» οι Εσφιγμενίται Μοναχοί.

21) Το κατάπτυστον χαρτίον του Οικουμενιστού και Λατινόφρονος Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, απεστάλη εις την Ιεράν Κοινότητα του Αγίου Όρους – Άθω, η οποία θα αναλάβη να πετάξη δια της βίας τους Εσφιγμενίτας εις τους δρόμους, έξω των ορίων του Αγίου Όρους – Άθω.

22) Κατόπιν των ανωτέρω οι Εσφιγμενίται Πατέρες, προσέφυγον εις το Συμβούλιον της Επικρατείας (Σ.τ. Ε.), προς ακύρωσιν της αποφάσεως της Ιεράς Κοινότητος, δια την απομάκρυνσιν των από το Άγιον Όρος.

23) Δυστυχώς και το Σ.Τ.Ε. δεν εδικαίωσεν την Ιεράν ημών Μονήν του Εσφιγμένου και απέρριψεν την αίτησίν Της.

24) Η μεγαλυτέρα όμως αυθαιρεσία και καταστρατήγησις του Κ.Χ.Α.Ο. έγινε εσχάτως εκ μέρους της Ιεράς Κοινότητος, όταν Αύτη εντελώς αυθαιρέτως και παρανόμως προέβη εις την σύστασιν νέας Αδελφότητος παρανόμου η οποία θα υποκαταστήση την νόμιμον Αδελφότητα της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου.

25) Η εν λόγω παράνομος πράξις εγένετο την 26-8-2005 εις Καρυάς Αγίου Όρους – Άθω, εις το Ιεροκοινοτικόν Μέγαρον, αφιχθείσης ταυτοχρόνως και της Πατριαρχικής Εξαρχείας, αποτελουμένην εκ των Μητροπολιτών: Φιλαδελφείας Μελίτωνος, Κυδωνίας και Αποκορώνου Ειρηναίου και Σεβαστείας Δημητρίου.

26) Κατόπιν από αλλεπαλλήλους συνεδριάσεις του Ιεροκανονικού Σώματος και πολλών ενστάσεων και επιφυλάξεων που διετυπώθησαν από αντιπροσώπους των περισσοτέρων Ιερών Μονών, επιτεύχθη τελικώς η βεβιασμένη σύγκλισις απόψεων και των 19 Ηγουμένων και αντιστοίχως Αντιπροσώπων, με μεθοδεύσεις που μόνον η Φαναριώτικη διπλωματία γνωρίζει να χειρίζεται επιδεξίως.

27) Η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους – Άθω, παραβιάζουσα σωρεία νομικών διατάξεων που σχετίζονται με την διαδικασίαν εκλογής, δια το αξίωμα του Ηγουμένου εις Αγιορείτικην Μονήν, εξέλεξε ως τοιούτον τον Γέροντα του Ιερού Κελλίου «ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» που εδρεύει εις τα Καρυάς του Αγίου Όρους – Άθω και υπάγεται εις την Ιεράν Μονήν Σίμωνος Πέτρας Ιερομόναχον Χρυσόστομον Κατσουλιέρην. Αι παρανομίαι έγκεινται εις το ότι ο π. Χρυσόστομος και η πενταμελής ομάδα του, αν και εγκαταβιούν εις κελλίον, έχουν δημιουργήσει νέα αδελφότητα, τη συμπράξει της Ιεράς Κοινότητος, με ηγούμενον στερούμενον, τόσον Αγιορείτικης κουράς, όσον και των λοιπών προϋποθέσεων κανονικής εκλογής αδελφότητα. Αύται οι προϋποθέσεις εισίν: Ο ηγούμενος δέον, όπως έχει συνεπληρώσει δεκαετίαν κοινοβιασμού εις την Μονήν, επίσης ο ηγούμενος εκλέγεται, ενώ ο π. Χρυσόστομος ετοποθετήθει από την Ιεράν Κοινότητα, και ότι δικαίωμα ψήφου έχουσι οι έχοντες συμπληρώσει εξαετίαν εις την Μονήν από της Κουράς των (όρα: Κ.Χ.Α.Ο., Άρθρα 112 και 114). Ούτε έλαβον υπ’ όψιν των τας διατάξεις των Άρθρων 108 και 119 του Κ.Χ.Α.Ο. και το 10 άρθρον του Εσωτερικού Κανονισμού της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, όπου προκύπτει αβίαστα, ότι η διαδικασία εκλογής ηγουμένου και η εκλογή Επιτροπής, προϋποθέτουν νομίμως συγκροτούμενην Γεροντίαν και ύπαρξιν Γεροντίας, προϋποθέτει ύπαρξιν Αδελφότητος, της οποίας τα μέλη οφείλουν να έχουν προσέλθει κάθε ένα ξεχωριστά και ουχί ομαδικά. Εις την περίπτωσιν όμως των ψευδοεσφιγμενιτών, όλαι αι ανωτέρω προϋποθέσεις κατεστρατηγήθηκαν και εν μία νυκτί σύσσωμος η ομάδα των κελλιωτών Κατσουλιέρηδων εβαπτίσθη υπό της Ιεράς Κοινότητος και εχρίσθη υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, «Αδελφότης Εσφιγμένου». Έτσι τώρα η ομάδα αύτη χρησιμοποιεί: α) τον τίτλον της καθ’ ημάς ιστορικής και παλαιφάτου πατριαρχικής, Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, β) το λογότυπον, δηλαδή το σχεδίασμα Δικεφάλου Αετού, το οποίον η Ιερά ημών Μονή από αιώνων χρησιμοποιεί, και γ) την Μεγάλην Σφραγίδα της Ιεράς ημών Μονής την εικονίζουσαν την Ανάληψιν του Χριστού και την επιγραφήν γύρωθεν: «ΒΟΥΛΑ ΤΟΥ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝΙΜΟΝ ΟΡΟΣ +1797», η οποία χρησιμοποιείται διαχρονικά από Πατέρες της Μονής μας εδώ και 210 συναπτά έτη και η κλοπή αύτη φυσικά πέραν της αμαρτίας, συνιστά ποινικώς κολάσιμον πράξιν, η οποία τιμωρείται από τον ισχύοντα ποινικόν κώδικα.

28) Έτσι η ομάδα των ψευδοεσφιγμενιτών, φέρεται να έχη δημιουργήσει συνωμοσίαν και σκευωρίαν εις βάρος ημών των νομίμων Εσφιγμενιτών (διαπράττοντες το αδίκημα της αντιποιήσεως αρχής) αι οποίαι εκτός των άλλων, τιμωρούνται από τους ΙΗ! και ΙΔ! Κανόνας της Δ! και ΣΤ! Οικουμενικής Συνόδου αντιστοίχως και προέκυψεν το πρωτοφανές, δια τα χρονικά του Αγίου Όρους, να υπάρχουν την στιγμήν αυτήν εις Άγιο Όρος 20 Ιεραί Μοναί και 21 Αδελφότητες, καταστρατηγώντας με τας ενεργείας των ταύτας, τόσο η Ιερά Κοινότης, όσο και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον τον Κ.Χ.Α.Ο., ο οποίος απορρέει από Αυτοκρατορικά Χρυσόβουλα, Τυπικά, Πατριαρχικά Σιγγίλια, Σουλτανικά Φιρμάνια, ισχύοντες Γενικούς Κανονισμούς και θεσμούς καθεστώτων. Εις άπαντα τα ανωτέρω να προσθέσωμεν, ότι συμφώνως με τας διατάξεις του Κ.Χ.Α.Ο., απαγορεύεται η Αδελφότης μιας Αγιορείτικης Μονής, να εδρεύει εκτός της Μονής της, πράγμα το οποίον διαπράττεται από την νέαν παράνομον αδελφότητα.

29) Εις την συνέχειαν με ληστρικόν και δόλιον τρόπον μας ήρπασαν το τρακτέρ της Μονής, που μετέφερεν κουφώματα, δια το ημέτερον κονάκιον εις Καρυάς, το οποίον αποτελεί το μοναδικόν μεταφορικόν μέσον, δια να εφοδιάζεται η ημετέρα Αδελφότης τα απαραίτητα, προς επιβίωσίν της τρόφιμα και φάρμακα. Μάλιστα τούτο έγινε εν μέση οδώ εις τας Καρυάς, πλησίον του κονακίου της Μονής μας, προπηλακίζοντες και εκδιώκοντες τον οδηγόν του οχήματος Μοναχόν Αντύπαν Εσφιγμενίτην και δεν είναι μόνον αυτό… Όλοι παρηκολούθησαν από τα Μ.Μ.Ε. την απίστευτον σκηνήν βιαιότητος κατά την οποίαν ο ψευδοεσφγιμενίτης π. Γαβριήλ, έθραυσεν με βαριοπούλαν την κεντρικήν είσοδον του κονακίου μας εις Καρυάς, επιχειρώντας με συνοδείαν αλλοδαπών να το καταλάβη.

30) Υπάρχει όμως και συνέχεια. Ο ψευδοηγούμενος π. Χρυσόστομος Κατσουλιέρης, με δόλιον τρόπον σφετερίζεται την αλληλογραφίαν της ημετέρας Αδελφότητος. Διότι αποστείλας εις τα Ε.Λ.Τ.Α. έγγραφαν, εις το οποίον εμφανίζεται ως ο ηγούμενος της νέας της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, ζητεί, όπως του παραδίδεται η αλληλογραφία (επιστολαί, έντυπα, εμβάσματα), ενώ καλώς γνωρίζει ότι η εν λόγω αλληλογραφία προορίζεται δια τους Μοναχούς της Ιεράς ημών Μονής, οίτινες εγκαταβιούν εντός αυτής, από δεκαετιών.

31) Προσέτι εντελώς αιφνιδιαστικώς και απροειδοποίητος ο Ο.Τ.Ε. διέκοψεν παρανόμως, όλας τας τηλεφωνικάς συνδέσεις του κεντρικού κτιρίου της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου, καθώς και των Κονακίων της εις Καρυάς, Αθήνας, Θεσσαλονίκην, Νέα Ρόδα, όπως και εις το ημέτερον αγρόκτημα εις Ιερισσόν Χαλκιδικής, κατόπιν αιτήματος των Κατσουλιέρηδων. Το ίδιον σκηνικόν επαναλήφθηκε και δια την παροχήν ηλεκτρικού ρεύματος, όπου και πάλιν κατόπιν μεσολαβήσεως των Κατσουλιέρηδων η Δ.Ε.Η. έκοψε παρανόμως την ηλεκτροδότησιν εις το Κονάκι μας εις Νέα Ρόδα και εις το αγρόκτημά μας εις Ιερισσόν.

32) Επιπροσθέτως η ομάδα των ψευδοεσφιγμενιτών έχει εκτυπώσει και χρησιμοποιεί μη νομίμως δελτία απαλλαγής Φ.Π.Α. σφετεριζόμενη αποκλειστικόν προνόμιον και δικαίωμα της Ιεράς ημών Μονής και ούτω παραγγέλλουν καύσιμα και άλλα αγαθά δήθεν εν ονόματι της Μονής μας, εις την ουσίαν όμως δια προσωπικήν των χρήσιν.

33) Η ομάδα των ψευδοεσφιγμενιτών έχει σφετερισθεί, υπό την ένοχον συγκάλυψιν της Ιεράς Κοινότητος, όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Μονής μας.

34) Χαρακτηριστικώς αναφέρομεν ότι ήδη εισπράττει όλα τα ενοίκια που προέρχονται από την εκμίσθωσιν ημετέρων ακινήτων εις τρίτους, όπου η Ιερά ημών Μονή διατηρεί εν Αθήνας και εις Θεσσαλονίκην.

35) Θα ήτο παράλειψις να μην αναφέρωμεν εις το σημείον αυτό, ότι εκτός των ενοικίων οι ψευδοεσφιγμενίτες διεκδικούν και τα Μετοχιακά μισθώματα της Μονής μας.

36) Επίσης οι Κατσουλιέρηδες διεκδικούν τα σκάφη της Μονής μας, ενώ κατόπιν εντολών των προς το Λιμενικόν Σώμα, μας έχουν απαγορεύσει τον απόπλουν, όλων των ημετέρων σκαφών, καθιστώντας έτσι αδύνατον την τροφοδοσίαν εις τρόφιμα και φάρμακα, καθώς επίσης και την αλιείαν.

37) Επιπροσθέτως οι ψευδοεσφιγμενίτες τη συνεργεία της Ιεράς Κοινότητας, εμποδίζουν την είσοδο βυτιοφόρων εις Άγιον Όρος, καθιστώντας τοιουτοτρόπως την τροφοδοσίαν μας εις καύσιμα, αδύνατον.

38) Αι πράξεις αύται μας ενθυμίζουν πράξεις Ιεράς Εξετάσεως, απανθρώπους και αντιχριστιανικάς, οι οποίαι διαπράττονται από ρασοφόρους, οι οποίοι με το επικάλυμμα της νομιμότητος και της συσκοτίσεως των διαφόρων παρανομιών των, προσπαθούν να πείσουν τους αφελείς Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι οποίοι έχουν τραγική άγνοιαν των όσων διαπράττονται από ενίους της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους – Άθω, εις βάρος της Ιεράς ημών Μονής, και γενικώς εις βάρος ολοκλήρου του Αγίου Όρους.

Συν τοις άλλοις, προς βοήθειαν των παρανομιών των, επικαλούνται και την Έφορον του Αγίου Όρους – Άθω, την Κυρίαν Θεοτόκον και δια να φαίνωνται εις τα όμματα των ευσεβών Ορθοδόξων ότι όσα πράττουν έχουν σύμμαχόν των και την Υπεραγίαν Θεοτόκον και Αειπάρθενον Μαρίαν. Ω! της υποκρισίας των και της αθεοφοβίας των!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Εν κατακλείδι καταγγέλλομεν και διαμαρτυρόμεθα εντονώτατα προς άπαντας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς δια τις μεθοδεύσεις που μετέρχεται η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους – Άθω, ως άκρως αντισυνταγματικούς και παρανόμους. Συνάμα δε, εφιστώμεν την προσοχήν του Πολιτικού Διοικητού του Αγίου Όρους, διότι έχει ιερόν χρέος και καθήκον δια την εποπτείαν και την ακριβή τήρησιν και εφαρμογή των διατάξεων του Κ.Χ.Α.Ο. και ουχί την συγκάλυψιν των παραβάσεων και των παρανομιών εκ μέρους της Ιεράς Κοινότητος, ως επίσης και των υπολοίπων 19 Ιερών Μονών.

Δηλούμεν δεν κατηγορηματικώς ότι με την ανοχήν της Πολιτικής Διοικήσεως, παραβιάζονται και καταπατούνται καταφώρως τα ατομικά και θρησκευτικά ημών δικαιώματα ως Ελλήνων πολιτών, την στιγμήν που οι υπόλοιποι Αγιορείται Πατέρες, έτι δε και αυτοί οι αλλόθρησκοι και αλλοδαποί εργάται που διαμένουν εν Αγίω Όρει – Άθω, απολαμβάνουν όλων των δικαιωμάτων των, που απορρέουν από το Ελληνικόν Σύνταγμα.

Ημείς όμως δεν πτοούμεθα, αλλά στεντορεία τη φωνή διαδηλούμεν εις άπαντας, ότι είμεθα έτοιμοι, να θυσιάσωμεν και αυτήν την ζωήν ημών, προκειμένου να ευοδωθή ο ιερός αυτός αγών που διεξάγομεν εδώ και 35 συναπτά έτη. Διότι ο αγών ούτος δεν διεξάγεται δια ιδιοτελή συμφέροντα, αλλά δια την προάσπισιν της Γλυκυτάτης ημών Ορθοδοξίας, δια την εξάλειψιν της συγχρόνου παναιρέσεως του Οικουμενισμού και την διασφάλισιν των παναρχαίων προνομίων της Αθωνικής Πολιτείας.

Βεβαιούμεν, λοιπόν, ότι με την βοήθειαν του Θεού και δια σεπτών πρεσβειών της Κυρίας Θεοτόκου Εφόρου του Αγίου Όρους – Άθω, θα τιμήσωμεν το σύνθημα «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» που κυματίζει αδούλωτα εδώ και δεκαετίας, εις την Ορθόδοξον Ιεράν ημών Μονήν του Εσφιγμένου. Αμήν.

Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

+ Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος

οι συν εμοί εν Χω Αδελφοί

ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ

Δυστυχώς η Ιερά ημών Μονή του Εσφιγμένου ήδη θρηνεί θύματα ως συνέπειαν των μέτρων που έχει λάβει εναντίον ημών η Ιερά Κοινότης. Πρώτη απώλεια υπήρξεν ο αείμνηστος ημέτερος εξαρτηματικός Μοναχός Τρύφων, ο οποίος υπέστη τραγικόν θάνατον εις ηλικίαν μόλις 23 ετών. Το ατύχημα εγένετο υπό τας κάτωθι συνθήκας. Ο π. Τρύφων διέμεινεν εις το Ιερόν Κελλίον «Άγιος Τρύφων» (το οποίον απέχει από την Ιεράν ημών Μονήν περί τα 500 μέτρα).

Την περίοδον κατά την οποίαν υπήρχε ασφυκτικός αστυνομικός κλοιός γύρωθεν της Ιεράς ημών Μονής, ο π. Τρύφων εχρειάσθη να πάη εις Γιοβάνιτσαν για κάποια εργασία του Ιερού Κελλίου του. Σημειωτέον ότι η Γιοβάνιτσα απέχει από το Ιερόν Κελλίον περί τα 45’ με το τρακτέρ. Ο π. Τρύφων φοβούμενος να διεκπεραιώση την εργασίαν ήν είχε κατά την διάρκειαν της ημέρας, ίνα μη συλληφθεί υπό των αστυνομικών δυνάμεων, εθεώρησε καλύτερον να την φέρη εις πέρας κατά την διάρκειαν της νυκτός δια μεγαλύτερην ασφάλειαν.

Όταν έφθασεν η νύχτα ο π. Τρύφων ξεκίνησε με το τρακτέρ του, έχοντας όμως τα φώτα κλειστά, δια να μην υποπέσει εις την αντίληψη των αστυνομικών. Αυτό όμως ήτο το τραγικόν του λάθος. Διότι ελλείψει ορατότητος εξετράπει από την πορείαν του και έπεσεν εις τον γκρεμόν. Το πρωί τον εύρον αποθαμένον και καταπλακωμένον υπό του τρακτέρ.

Η γενομένη νεκροψία εις Θεσσαλονίκην, απέδειξεν ότι ο θάνατος δεν επήλθεν ακαριαίος, τουναντίον εσφάδαζε καθ’ όλην την διάρκεια της νυκτός από τους πόνους που του προκαλούσε το τρακτέρ. Η κηδεία του εγένετο εν μέσω διωγμού εις το κελλίον του «Άγιος Τρύφων» όπου και ετάφη, με ελαχίστους πατέρας συμμετέχοντας εις την κηδείαν (προεξάρχοντος του Αγίου ημών Καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου ΜΕΘΟΔΙΟΥ), λόγω του ότι υπήρχε πιθανότης, όποιος εξήρχετο της Μονής να συλλαμβάνονταν από την αστυνομία και να απελαύνετο. Η υπόθεσις του τραγικού θανάτου του π. Τρύφωνος απησχόλησεν επί μακρόν τα Μ.Μ.Ε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι άμα τη ενάρξει του διωγμού έως την σήμερον, όσοι εκ των αδελφών της Μονής μας αποθνήσκουν εν Κυρίω, είναι αδιάγνωστοι, λόγω των εμποδίων που υφίστανται εις το να προσεγγίσουν εις την Ιεράν ημών Μονήν, όχι μόνον ιατροφαρμακευτικόν υλικόν, αλλ΄ ούτε ο θεράπων ιατρός του ασθενούς ή οι συγγενείς του.

Προς πίστωσιν των ανωτέρω αναφέρομεν τα ονόματα των εκ τω ημετέρας εν Χριστώ Αδελφότητος Μοναχών οι οποίοι εξεδήμησαν προς Κύριον υπό τας ανωτέρω συνθήκας. 1) Μοναχός Μάξιμος, 2) Μοναχός Παρθένιος, 3) Ιερομόναχος Ματθαίος, 4) Μοναχός Αβέρκιος, 5) Μοναχός Ανατόλιος, 6) Μοναχός Αντύπας, 7) Μοναχός Ιωάσαφ, Μοναχός Γαβριήλ, 9) Ιερομόναχος Εφραίμ, 10) Ιερομόναχος Σμάραγδος, 11) Μοναχός Κοσμάς, 12) Μοναχός Γεννάδιος, 13) Μοναχός Διονύσιος, και 14) Μοναχός Γρηγόριος.

Λεπτομερή στοιχεία περί της ημερομηνίας και των συνθηκών του θανάτου των, ευρίσκονται εις το Αρχείον τα Ιεράς ημών Μονής.

Δια τας συνθήκας κάτω από τα οποίας αποβιώνουν οι Μοναχοί της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου, ασχολήθηκε και ο ημερήσιος τύπος. Χαρακτηριστικόν δημοσίευμα της εγκρίτου εφημερίδος «Λόγος» της 22-12-2005 αναφέρει επί λέξει τα εξής: «ο ιατρός των Μοναχών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου κ. Αθανάσιος Παπαγεωργίου είπεν ότι «ο θάνατος από εγκεφαλικό επεισόδιον του μοναχού Αντύπα, πριν από 15 ημέρες, πιθανόν να οφείλεται και εις τον επιβληθέντα αποκλεισμόν της Ιεράς Μονής, αφού ουδείς μπορεί να αποκλείση ότι εάν του προσεφέρετο η δέουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψις, δεν θα είχε αποφευχθεί ο θάνατός του. Είναι συναφές και το γεγονός ότι κατά τον αποκλεισμό της Ιεράς Μονής του έτους 2008, εφονεύθη ο μοναχός Τρύφων, ηλικίας 23 ετών, καταπλακωθείς από το τρακτέρ».

Εις όσα προανεφέρθησαν ανωτέρω ενδεχομένως κάποιος να μας θέση το ερώτημα, δια ποίον λόγον δεν εκαλέσαμεν εις την Ιεράν Μονήν τον Αγροτικόν ιατρόν που ευρίσκεται εις Καρυάς Αγίου Όρους. Εις την εν λόγω ερώτησιν εμείς απαντώμεν: Η απόστασις Καρυών – Ιεράς Μονής Εσφιγμένου είναι πολύ μεγάλη. Προκειμένου να έλθη ο γιατρός εις ημάς, πρέπει να κατέβει δια οχήματος εις τον λιμένα της Μονής Βατοπεδίου και ακολούθως, με το λιμενικό σκάφος, να φθάσει εις ημάς. Δεδομένου ότι η Ιερά ημών Μονή ευρίσκεται εις την βορείαν πλευράν της Αθωνικής Χερσονήσου και οι καιρικαί συνθήκαι είναι κατά το πλείστον του έτους δυσχερείς, τούτο καθίσταται πολύ δύσκολον έως αδύνατον. Έτερος τρόπος αφίξεως ιατρού εις ημάς είναι δια της αμαξιτής οδού. Όμως και εδώ υπάρχουν πολλά εμπόδια, κατ’ αρχήν ο δρόμος δεν είναι καλός, η απόστασις είναι μεγάλη και έτσι απαιτούνται πολλές ώρες οδηγήσεως. Έπειτα δεν πρέπει να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι ολόκληρον το Άγιον Όρος εξυπηρετείται από έναν και μοναδικόν ιατρόν. Ως εκ τούτου όχι μόνο δεν δύναται να αντιμετωπίσει όλα τα περιστατικά εις Άγιον Όρος, αλλά και όταν κάποιος χρειαστεί τη συνδρομήν του, ενδέχεται κατά την ώραν εκείνη να τον εύρη εις τοιούτον απομεμακρυσμένον σημείον από την έδρα του, ώστε να είναι ανωφελής κάθε προσπάθεια αμέσου αφίξεώς του. Και εις την περίπτωσιν όμως που κατορθώσει να έλθη ο ιατρός εις την Ιεράν ημών Μονήν, είναι δυνατόν βλέποντας έναν ασθενή, δια πρώτην φοράν, χωρίς να γνωρίζη το ιατρικόν του ιστορικόν, χωρίς να γνωρίζει ποίαν ιατροφαρμακευτικήν αγωγήν ακολουθούσε, χωρίς να γνωρίζη ετέρας ευαισθήτους πλην σημαντικάς πληροφορίας δια την υγείαν του, τας οποίας αποκλειστικώς και μόνον ο θεράπων ιατρός τας γνωρίζει, να αποφανθεί επιτυχώς περί της καταλλήλου θεραπευτικής αγωγής που πρέπει να ακολουθήσει;

Ως προς δε την ανακοίνωσιν της Ιεράς Κοινότητος ότι δεν υφιστάμεθα διωγμόν και αποκλεισμόν αναφέρομεν την περίπτωσιν του φίλου της Ιεράς ημών Μονής οδοντίατρον κ. Μιχαήλ Καλλήνην, ο οποίος επιθυμώντας να μας επισκεφθεί δια να παράσχει τας αναγκαίας υπηρεσίας του εις τους πάσχοντας αδελφούς μας, εδιώχθη με τον πιο εξευτελιστικόν τρόπον από τον φευδοεσφιγμενίτην π. Γαβριήλ μέσα από το ταχύπλοον πλοίον που εκτελούσε δρομολόγιον Ουρανουπόλεως – Δάφνης. Ο εν λόγω οδοντίατρος αναγκάσθηκε να εμφανισθή εις τα Μ.Μ.Ε. και να καταγγείλει τα εις βάρος του αδίκως διαπραχθέντα, όπως χαρακτηριστικά εδήλωσεν παρ‘ όλον που κατείχεν έγκυρον διαμονητήριον (γεγονός που και ο τότε υπεύθυνος εκδόσεως διαμονητηρίων επιβεβαίωσεν), όμως δεν του επετράπη η είσοδος εις το ταχύπλοον. Δυστυχώς όμως άπασαι αι διακρίσεις και παρανομίαι συγκαλύπτονται υπό της Ιεράς Κοινότητος και της Πολιτικής Διοικήσεως.

Έτερον σοβαρόν επεισόδιον εις βάρος της Ιεράς ημών Μονής διεδραματίσθη όταν ο ημέτερος Μοναχός Αθανάσιος έπαθεν σοβαρά εγκαύματα εις το πρόσωπόν του, εις την προσπάθειά του να ανάψη ένα λουξ πετρελαίου, το οποίον τελικώς εξερράγη. Ευθύς αμέσως ο ημέτερος Άγιος Καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης ΜΕΘΟΔΙΟΣ, επικοινώνησεν τηλεφωνικώς με τον Αστυνομικόν Διοικητήν εις Καρυάς, προκειμένου να μας επιτραπεί να μεταφέρομεν τον τραυματισθέντα με ημέτερον όχημα εις την Γιοβάνιτσαν και από εκεί να πάρει την συγκοινωνίαν δια να εξέλθη του Αγίου Όρους και να μεταβεί εις Νοσοκομείον.

Ο Διοικητής έδωσε την άδειαν και όντως ο π. Αθανάσιος έθασεν εις την Γιοβάνιτσαν. Τα τραγικά όμως συνέβησαν βραδύτερον. Επιστρέφοντας εις την Ιεράν ημών Μονήν ο έτερος μοναχός π. Ισαάκ που οδηγούσε το όχημα, συνήντησεν ύστερον από ολίγα λεπτά της ώρας το αστυνομικόν όχημα των Καρυών, το οποίον ήρχετο δρομαίως, ίνα κλείση τον δρόμον και εμποδίσει την επιστροφήν του π. Ισαάκ. Το αστυνομικόν όχημα στο οποίον επέβαινον ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος και έτεροι δύο του αυτού τμήματος, κατάφεραν εν τέλει να ακινητοποιήσουν το ημέτερον όχημα. Ευθύς αμέσως οι δύο αστυνομικοί, υπό την επίβλεψιν του Διοικητού των, πλησίασαν τον π. Ισαάκ, του αφήρεσαν το κινητόν τηλέφωνον, τον έπιασαν από το λαιμό και τον συνέλαβον. Πριν οδεύσουν εις Καρυάς, ο ένας αστυνομικός εκ των δύο, βιαίω τω τρόπω, απέσπασεν κάποια από τα καλώδια του οχήματος και το ακινητοποίησεν.

Ο π. Ισαάκ οδηγήθη εις Καρυάς, με σκοπόν να απελαθεί εκ του Αγίου Όρους.

Όταν ο ημέτερος Άγιος Καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης ΜΕΘΟΔΙΟΣ, ενημερώθη, δια τα όσα είχον συμβεί, επικοινώνησε πάραυτα με τον Αστυνομικόν Διοικητήν, απαιτώντας να πληροφορηθεί δια ποίους λόγους εκείνος εψεύσθη έναντι ημών και δεν επέτρεψεν εις τον π. Ισαάκ να επιστρέψη μαζί με το ημέτερον όχημα εις την Ιεράν ημών Μονήν. Η απίστευτος και φαιδροτάτη απάντησις του κ. Διοικητού ήτο ότι αυτός είχε δώσει άδεια μόνον δια να μεταβούν εις Γιοβάνιτσαν, αλλά και ουχί να επιστρέψουν! Τελικώς όμως, εντός ελαχίστου χρονικού διαστήματος, το θέμα έλαβεν απροβλέπτους διαστάσεις ώστε ο κ. Διοικητής να δώσει εντολήν να αφεθή ελεύθερος ο π. Ισαάκ.

Εν κατακλείδι πρέπει να διευκρινισθεί ότι πλέον μας απαγορεύεται ρητώς να χρησιμοποιώμεν οιονδήποτε όχημα ανήκει εις την ημετέραν Μονήν επί ποινή ουχί μόνον κατασχέσεως του από την αστυνομίαν, αλλά και απελάσεως του τυχόντως οδηγού.

ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ – ΑΘΩ

Το έτος 1972 ο αντιπρόσωπος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου παρά τη Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους – Άθω, εξεδιώχθη όλως παρανόμως και αντικανονικώς – επειδή ηρνείτο να συμπροσεύχεται μετά των συλλειτουργούντων με κορυφαίους οικουμενιστάς – παρά τον Καταστατικόν Χάρτην του Αγίου Όρους – Άθω, καθ’ ότι η θέσις ημών εις τας συνεδρίας της Ιεράς Κοινότητος παραμένει νόμιμος και δικαιωματική.

Το έτος 1974 εγένετο εξαμηνιαίος αποκλεισμός της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου υπό αστυνομικών δυνάμεων εμποδίζουσαι πάσαν επικοινωνίαν από ξηράς και θαλάσσης, καταδικάζοντας ούτω την εν Χριστώ Αδελφότητα εις τον δια πείνης θάνατον.

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον μη δυνηθέν να κάμψη το ηθικόν φρόνημα των Εσφιγμενιτών Πατέρων και Αδελφών, καθαιρεί όλως παρανόμως και αντικανονικώς τον μακαριστόν Καθηγούμενον Αυτής Αρχιμανδρίτην Αθανάσιον και αποσχηματίζει τρεις (3) εκ των Πατέρων Αυτής ήτοι: α) τον π. Κυριακόν, β) τον αείμνηστον π. Χαρίτωνα και γ) τον π. Εφραίμ.

Το έτος 1979 η αφιχθείσα Πατριαρχική Εξαρχεία εν Αγίω Όρει – Άθω, υπό την προεδρίαν του Μαξίμου Σταυρουπόλεως και με το σύμψηφον της Τακτικής και Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως κατεδικάζει την Ιεράν ημών Μονήν και αποφασίζει την υπερορίαν του μακαριστού ημών Γέροντος Ευθυμίου, και δύο ετέρων αδελφών Αυτής, αλλ’ η υπερορία αύτη δεν εξετελέσθη, δια αποχρώντας λόγους.

Το έτος 2001 η Ιερά Κοινότης ήρχισεν εκ νέου τον διωγμόν κατά της Ιεράς ημών Μονής έτι δεινότερον και οργανωμένον. Η οργανωθείσα τετραμελής Επιτροπή κατ’ εντολήν της Ιεράς Κοινότητος αποτελουμένη εκ των: Ιερομονάχου Νικοδήμου Λαυριώτου, Γέροντος Νικοδήμου Αγιοπαυλίτου, Ιερομονάχου Φωτίου Γρηγοριάτου και του αρχιγραμματέως της Ιεράς Κοινότητος Ιερομονάχου Ιωάννου Αγιαννανίτου, δια να χειρίζεται την υπόθεσιν της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

Η Ιερά Κοινότης ευθύς εξ αρχής με τον διωγμόν της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου έλαβε τα κάτωθι μέτρα κατ’ Αυτής, ίνα την εξαναγκάση να υποκύψει εις το θέμα της Πίστεως.

1. Επάγωσεν τας κρατικάς πληρωμάς που αναλογούν εις Αυτήν, από ενοικίασιν ημετέρων ακινήτων από το Κράτος.

2. Στέρησιν των δικαιουμένων Μετοχικών Μισθωμάτων.

3. Άρνησιν αναγνωρίσεως του νομίμου και κατά τον εσωτερικόν κανονισμόν της Ιεράς ημών Μονής και κατά τον Καταστατικόν Χάρτην του Αγίου Όρους – Άθω, εκλεγησομένου ως Καθηγουμένου της Μονής του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. ΜΕΘΟΔΙΟΥ, ως επίσης και του προηγουμένου Γέροντος Καθηγουμένου μακαριστού Αρχιμανδρίτου π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ.

4. Την άρνησιν παραδοχής των προϊσταμένων και Επιτρόπων Αυτής.

5. Την μη εγγραφήν συμπάσης της ημετέρας εν Χριστώ Αδελφότητος εις τα τηρούμενα Μοναχολόγια παρά τη Ιερά Κοινότητα.

6. Την κατάργησιν των πεντήκοντα (50) Ειδικών Διαμονητηρίων που δικαιούται η Ιερά ημών Μονή κατ’ έτος, δια την ελευθέραν είσοδον των φίλων Της, όπως τούτο συμβαίνει και εις τας υπολοίπους Ιεράς Μονάς του Αγίου Όρους – Άθω.

7. Την απαγόρευσιν εισόδου και εξόδου εις την Ιεράν Μονήν του Εσφιγμένου.

8. Έγγραφον υπ. Αριθμ. Πρωτ. Φ. 2/34/17/12/29/9-4/10/2001, Ιεράς Κοινότητος, εις τον Διοικητήν του Αγίου Όρους – Άθω, με εντολήν να διερευνήσει περί του ποία πρόσωπα και βάσει ποίας εξουσιοδοτήσεως η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, διαχειρίζεται υφισταμένους Τραπεζικούς λογαριασμούς επ’ ονόματί Της.

9. Ο Αναπληρωτής Διοικητής του Αγίου Όρους – Άθω κ. Άρίστος Κασμίρογλου εξαπέστειλεν το υπ. Αριθμ. Πρωτ. 4212/31/7/8-10-2001, εις άπασας τας Τραπέζας της Ελλάδος, με σκοπόν, εάν υπάρχουν καταθέσεις της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, εις αυτάς να τας δεσμεύσει.

10. Ο τελώνης της Δάφνης πήρε τηλέφωνον και μας είπε ότι κατόπιν προφορικής εντολής του αναπληρωτή Διοικητή του Αγίου Όρους – Άθω, κ. Αρίστου Κασμίρογλου, δεν του επιτρέπει ως Τελωνείον να χορηγείται ατέλεια καυσίμων εις την Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου.

11. Η Ιερά Κοινότης προς επέκτασιν της ολοκληρώσεως του εμπάρκο, έδωσε εντολήν εις την Αστυνομίαν του Αγίου Όρους – Άθω, όπως μη αναγνωρίζοντες την Αρχήν της Μονής και την εκπροσώπησιν Αυτής, αρνούνται οιανδήποτε έγγραφον εξυπηρέτησιν.

12. Παραβίασις κατάφωρος των ατομικών και θρησκευτικών ημών δικαιωμάτων, ως Ελλήνων Πολιτών.

13. Από την Ιεράν Κοινότητα του Αγίου Όρους – Άθω μέχρι και την σήμερον ο ημέτερος Καθηγούμενος, η Γεροντική ημών Σύναξις και σύμπασα η εν Χριστώ Αδελφότης της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, θεωρούνται ως παράνομοι, ανεπιθύμητοι και ανύπαρκτοι.

Η επιτροπή της Ιεράς Κοινότητος εζήτει επιμόνως να συμμετάσχει η Ιερά ημών Μονή του Εσφιγμένου εις τα κοινά διοικητικά ζητήματα του Αγίου Όρους, να παραιτηθή του Ορθοδόξου Αγώνος και να ακολουθήσει τας υπολοίπους 19 Ιεράς Μονάς, αρχομένη από την συμπροσευχήν και καταλήγουσα εις τας οικουμενιστικάς αγκάλας του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Μη δυνάμενοι, Επιτροπή και Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους – Άθω, να μεταπείσουν τους Εσφιγμενίτας χάριν υλικών συμφερόντων να εγκαταλείψουν τον Ορθόδοξον αγώνα των, συνεννοηθέντες αμφότεροι και συνεπικουρούμενοι και υπό της Ιεράς Κοινότητος ήρχισαν τον αντιχριστιανικόν διωγμόν, εναντίον των και τέλος και με την βοήθειαν του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου δια της υπ. Αριθμ. Πρωτ. 1110/14-12-2002 Πατριαρχικής Πράξεως, κηρύσσονται ως σχισματικοί οι Εσφιγμενίται Μοναχοί. Το κατάπτυστον χαρτίον του Οικουμενιστού Πατριάρχου Βαρθολομαίου απεστάλει εις την Ιεράν Κοινότητα, η οποία θα αναλάβη να πετάξει εις τους δρόμους δια της βίας τους Εσφιγμενίτας…

Κατόπιν των ανωτέρω οι Εσφιγμενίται Πατέρες ζητούν ακύρωσιν της αποφάσεως της Ιεράς Κοινότητος δια την απομάκρυνσίν των από το Άγιον Όρος, προσφεύγοντες εις το Συμβούλιον της Επικρατείας (ΣτΕ)… και αναμένουν την δικαίωσίν των…

》》》》》Συνεχίζεται....

Ο διορισμός της νέας “αδελφότητας” είναι παράνομος και δεν έχει έννομες συνέπειες διότι:

Α. Ασύμφωνα με τα άρθρα 105 του Συντάγματος και 9 του Κ.Χ.Α.Ο., τόσο η Χερσόνησος του Άθω, όσο και οι κατ’ ιδίαν Μονές του Αγίου Όρους είναι αυτοδιοίκητοι οργανισμοί. Η σαφής έννοια της αυτοδιοικήσεως αυτής είναι σε γενικές γραμμές ότι το Κράτος κωλύεται να επέμβει στην εσωτερική διοίκηση του Αγίου Όρους, ως συνόλου και κατά Μονές .

Β. Το αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους φέρει διττόν χαρακτήρα. Τούτο εκδήλως συνάγεται από τις διατάξεις του άρθρου 105 του Συντάγματος και ιδίως από την §1 αυτού, που αναφέρεται στην (αυτό)διοίκηση εκάστης Μονής, καθώς και από την §2 αυτού, που αναφέρεται στην διοίκηση που ασκεί η Ιερά Κοινότης. Αναλυτικότερα: Με τις ανωτέρω διατάξεις θεσμοθετείται, αφενός το αυτοδιοίκητο πρώτου βαθμού (δηλαδή αυτοδιοίκητο εκάστης Μονής) και αφετέρου το αυτοδιοίκητο δευτέρου βαθμού (δηλαδή το αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους στο σύνολό του, ως εδαφικής διοικητικής περιφέρειας, το δε αυτοδιοίκητο αυτό ασκείται με τα αγιορείτικα κεντρικά όργανα κα συγκεκριμένως την Ιερά Κοινότητα, την Ιερά Επιστασία, τη Σύναξη κλπ) .

Γ. Το Άγιον Όρος, ως σύνολο και ανά Μονή, είναι βεβαίως οργανισμός ή οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης sui generis ελλείπει όμως, η διοικητική ιεραρχία μεταξύ αυτών του ανωτέρου προς κατώτερο, κατά την οικεία αρχή που κρατεί στο διοικητικό δίκαιο. Ειδικότερα, τα διαληφθέντα όργανα της αυτοδιοίκησης του πρώτου αφενός και του δεύτερου βαθμού, δρουν ανεξαρτήτως, αυτοτελώς και ανεπηρεάστως .

Δ. Κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 9 του Κ.Χ.Α.Ο., οι Μονές του Αγίου Όρους είναι αυτοδιοίκητες , διοικούνται δε σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό κάθε μίας από αυτές, τον οποίο ψηφίζουν αυτές και εγκρίνει η Ιερά Κοινότης, η οποία ασκεί την εποπτεία επί της τηρήσεως και ομαλής λειτουργίας αυτού (του εσωτερικού κανονισμού της κάθε Μονής).

Από την διάταξη αυτήν συνάγεται ότι το αυτοδιοίκητο εκάστης αγιορείτικης Μονής, σημαίνει ότι, τα όργανα αυτής έχουν αποκλειστική αρμοδιότητα επί παντός θέματος που αφορά την εσωτερική ζωή της Μονής (διοίκηση, διαχείριση αυτής κ.ο.κ.), χωρίς άλλο όργανο του Αγίου Όρους να δικαιούνται κατ’ αρχήν (πλην εξαιρέσεων που θα αναφερθούν στην συνέχεια) να αναμειγνύεται στα interna corporis των καθ’ έκαστα Μονών . Κατά ταύτα, ο Εσωτερικός Κανονισμός αποτελεί το εσωτερικό δίκαιο κάθε Μονής (ή Σκήτης) και καθορίζει την κανονική μορφή του πολιτεύματος αυτής (κοινόβιο ή ιδιόρρυθμο), τον τρόπο εκλογής των προϊσταμένων κλπ. Γενικώς ειπείν, ο Εσωτερικός Κανονισμός συμπληρώνει τον Κ.Χ.Α.Ο., ο οποίος ενίοτε καταλείπει την ρύθμιση ορισμένων θεμάτων στον εσωτερικό κανονισμό (βλ. το άρθρο 108 του Κ.Χ.Α.Ο.) .

Ε. Κατά τις διατάξεις των άρθρων 9 και 121 του Κ.Χ.Α.Ο., η διοικητική εξουσία της Ιεράς Κοινότητας, σε σχέση με τις επί μέρους Μονές, περιλαμβάνει την έγκριση των Εσωτερικών Κανονισμών τους, (μετά από έλεγχο της συμφωνίας τους με τις διατάξεις του Κ.Χ.Α.Ο.) και την εποπτεία για την τήρηση του Κανονισμού σε κάθε επί μέρους Μονή και γενικά για την ομαλή λειτουργία του Κ.Χ.Α.Ο .

Υπό τα δεδομένα αυτά, στην έννοια της «Εποπτείας» περιέχεται η εξουσία της Ιεράς Κοινότητος να λαμβάνει μέτρα για την επάνοδο στην κανονική λειτουργία του Κανονισμού και στην πιστή εφαρμογή του Κ.Χ.Α.Ο.

Εκτός από την ανωτέρω περίπτωση επεμβάσεως της Ιεράς Κοινότητος στα interna corporis των Μονών, (η οποία δεν προβλέπεται από συγκεκριμένη διάταξη του Κ.Χ.Α.Ο., αλλά συνάγεται ερμηνευτικώς), ρητώς προβλέπεται η ανάμειξη της Ιεράς Κοινότητας για την οικονομική εξυγίανση κάποιας Μονής, σύμφωνα με το άρθρο 27 του Κ.Χ.Α.Ο .

Ζ. Και ανεξαρτήτως τούτων, ο διορισμός των προσώπων αυτών ως μόνης “Αδελφότητος” Μοναχών της, με “Ηγούμενο” τον Χρυσόστομο (Χρήστο Κατσουλιέρη), είναι επίσης παράνομος, διότι αφενός ο τελευταίος δεν έχει καρεί μοναχός στο Άγιο Όρος, (όπως ρητώς επιτάσσει το άρθρο 112 περίπτ. γ΄ του Κ.Χ.Α.Ο.) και αφετέρου διότι αυτός δεν εξελέγη από νόμιμη αδελφότητα μοναχών, αφού οι φερόμενοι ότι τον εξέλεξαν ως “Ηγούμενό” τους, ουδέποτε έχουν εγκαταβιώσει ως μοναχοί εντός αυτής (της Μονής μας), δεν είναι εγγεγραμμένοι στο τηρούμενο από την Ι. Μονή μας μοναχολόγιο, ούτε ήταν προϊστάμενοί της Συνάξεως, ούτε συνήλθαν στον Καθολικό Ναό της Ιεράς Μονής μας, ούτε έχουν συμπληρώσει εξαετία από την κουρά τους κι ούτε η εκλογή ενεργήθηκε κατά τον εσωτερικό Κανονισμό της Ι. Μονής μας (όπως ρητώς επιτάσσουν τα άρθρα 114 §1, 93, 94 και 108 εδαφ. 2 και 3 του Κ.Χ.Α.Ο.).

Εκ τρίτου δε, απαγορεύεται η αδελφότητα κάποιας Μονής να εδρεύει εκτός αυτής, όπως εν προκειμένω, αφού ο παράνομος αυτός εσμός των ατόμων κατοικεί εκτός της Μονής μας και συγκεκριμένως στο κελλίο “Ευαγγελισμός” της Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας.

Σημειωτέον ότι τα άτομα αυτά, με πληθύ εγγράφων, τα οποία αποστέλλουν σε διάφορες Υπηρεσίες του Κράτους, Κοινωφελείς Οργανισμούς, ιδιώτες και σε άλλες Μονές, παραγκωνίζουν τη νόμιμη αδελφότητα της Μονής μας και εμφανίζονται αυτά, ως εκπροσωπούνται τάχα την Ιερά Μονή μας.

ΣΤ. Το τελευταίο αυτό άρθρο ρητώς ορίζει ότι όταν η Ιερά Κοινότης θετικώς πληροφορηθεί ότι η οικονομική κατάσταση κάποιας Μονής είναι δυσχερής σε βαθμό που μπορεί να δημιουργήσει ανησυχίες για το μέλλον αυτής, δικαιούται να προκαλέσει τους ιθύνοντες της Μονής, προκειμένου να της παρουσιάσουν ακριβή και δικαιολογημένο ισολογισμό των εσόδων και των εξόδων, των οφειλών και των δανείων αυτής.

Εάν δε η εξέταση αυτή πείσει την Ιερά Κοινότητα ότι πράγματι η Μονή διατρέχει οικονομική κρίση, τότε η Κοινότητα επεμβαίνει αυτεπαγγέλτως και λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα, για την ανόρθωση της Μονής .

Κατά την σαφή έννοια της διάταξης αυτής, η επιτρεπόμενη επέμβαση της ιεράς κοινότητας στο προνόμιο αυτοδιοικήσεως που έχει η συγκεκριμένη Μονή συνιστά όλως εξαιρετική περίπτωση και ως εκ τούτου πρέπει να ασκείται και μόνον όταν καταρρέει η οικονομία της.

Ακόμα όμως και σε αυτήν την περίπτωση, η εν λόγω εξαιρετική προνομία της Ιεράς Κοινότητος πρέπει να ασκείται μετά πλείστης φειδούς και εν εσχάτη ανάγκη, όταν δηλαδή δεν απομένει άλλος τρόπος για τη συγκράτηση της καταρρέουσας οικονομίας της Μονής.

Διότι, είναι ενδεχόμενο, η Ιερά Κοινότητα, λόγω υπερβάλλουσας πρόνοιας να προβεί σε λήψη μέτρων, τα οποία άπτονται ή θίγουν (αμέσως ή εμμέσως) την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αυτοδιοίκηση της οικονομικώς πάσχουσας Μονής .

Ευάγ. Δωρής, Το δίκαιον του Αγίου όρους Άθω, έκδ. 1994, υπό το άρθρο 9§1α του Κ.Χ.Α.Ο., σελ. 156-157.

Ευάγ. Δωρής, ανωτ., υπό το άρθρο 9§2 του Κ.Χ.Α.Ο., σελ. 159-160. Αντωνόπουλος, Η συνταγματική προστασία του Αγιορείτικου καθεστώτος, έκδ. 1958, σελ. 221.

Ευάγ. Δωρής, ανωτ., υπό το άρθρο 9§8 Ε’ του Κ.Χ.Α.Ο., σελ. 173.

Πρόκειται, όπως προλέχθη, για την αποκαλούμενη «αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού» (βλ. Ευάγ. Δωρή, ανωτ., υπό το άρθρο 9§2 του Κ.Χ.Α.Ο., σελ. 159).

Αντωνόπουλος, Η συνταγματική προστασία του Αγιορείτικου καθεστώτος, έκδ. 1958, σελ. 222. Ευάγ. Δωρής, ανωτ., υπό το άρθρο 9§2 του Κ.Χ.Α.Ο., σελ. 159.

Αντωνόπουλος, ανωτ., σελ. 221.

Επισημαίνεται ότι κατά το άρθρο 1 §2 του Π.Δ. 227/1998, μόνος αρμόδιος για την άσκηση (μεταξύ άλλων και) της ανώτατης εποπτείας ως προς την ακριβή τήρηση των αγιορείτικων καθεστώτων, ως προς το διοικητικό μέρος, είναι ο Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους. Επομένως, παρέπεται αδιστάκτως ότι οι αντίστοιχες διατάξεις (των άρθρων 9 και 12 του Κ.Χ.Α.Ο.) με τις οποίες η εξουσία αυτή είχε ανατεθεί στην Ιερά Κοινότητα, έχουν ήδη σιωπηρώς καταργηθεί, με το ανωτέρω Προεδρικό Διάταγμα, ως μεταγενέστερος νόμος αντιθέτου περιεχομένου. Συνεπώς, το γε νυν έχον ουδεμία εποπτεία δύναται πλέον ν’ ασκεί η Ιερά Κοινότης επί των καθ’ έκαστα Μονών.

Τρωιάνος/Πούλης, Εκκλησιαστικό δίκαιο, §12.3.3, σελ. 665.

Ακριβώς όμοιο είναι και το άρθρο 40 του Εσωτερικού Κανονισμού της Ιεράς Κοινότητος.

Ευάγ. Δωρής, ανωτ., υπό το άρθρο 27§ §2 και 3 του Κ.Χ.Α.Ο., σελ. 230-233 και υπό το άρθρο 9 §8Ε, σελ. 173.