ΜΗ ΣΙΩΠΑΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΣΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ...

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έκπληκτος διερωτάται:πως γίνεται να μη κολασθή αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι υβρίζονται; Λέει: «των θείων νόμων υβριζομένων, ο σιγήσας και παριδών, ουκ έστιν κολάσεως άξιος;» 
Ο δε άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης προσθέτει:«Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης Πίστεως. Λάλει γαρ,φησί, και μη σιώπα... Δια τούτο καγώ ο τάλας, δεδοικώς το Κριτήριον, λαλώ».

Ο μοναχός Ιωσήφ Βρυέννιος, γράφει:«Πας ο δυνάμενος λέγων την αλήθειαν και μη λέγων κατακριθήσεται υπό του Θεού. Και ταύτα ένθα πίστις εστί το κινδυνευόμενον και της όλης Εκκλησίας των Ορθοδόξων η κρηπίς. Το γαρ εφησυχάζειν εν τοις τοιούτοις αρνήσεως ίδιον, το δε λέγειν, ομολογίας ειλικρινούς.Μένουν βέβαια μερικοί, ελάχιστοι, «εκλεκτοί» κατά Θεόν, «γραφικοί», ή «ψυχοπαθείς» κατά κόσμον, που ανθίστανται με φωνές και διαμαρτυρίες στη προδοσία των πάσης απόχρωσης Οικουμενιστών και Λατινοφρόνων θεολόγων, μεγαλόσχημων «γεροντάδων», επισκόπων και Πατριαρχών!

Είναι όμως οι φωνές και διαμαρτυρίες αυτές η καθορισμένη από τους Πατέρες υποχρεωτική στάση των πιστών;Τι σημαίνει η ύπαρξη αιρετικών επισκόπων στην Εκκλησία.Η Εκκλησία είναι το «σώμα Χριστού».Είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας».«Σώμα Χριστού» δεν αποτελούν αυτοδικαίως όλοι οι άνθρωποι, ή όλοι οι χριστιανοί, ούτε καν όλοι οι λεγόμενοι Ορθόδοξοι. Το αποτελούν μόνο όλοι οι «εις Χριστόν πιστοί», που μετέχουν στην «πρώτη ανάσταση» και έχουν αποκτήσει τον «αρραβώνα του αγίου Πνεύματος»,ή ακόμα προγεύονται την θέωση, που είναι ο προορισμός όλων των ανθρώπων.Ως εκ τούτου, «σώμα Χριστού» αποτελούν, όσοι κατέστησαν τον εαυτό τους «ναό» και «κατοικητήριο» του αγίου Πνεύματος. Αυτό το κατορθώνουν μόνο όσοι πιστοί καθάρισαν τον εαυτό τους από τα πάθη και τις αμαρτίες κι΄ αξιώθηκαν να φτάσουν στη «θεωρία του Θεού», που είναι ο «φωτισμός» και η «θέωση», ή «ένωση» με το Θεό!

ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΩΡΑ ΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ....