ΚΟ: Στις ΗΠΑ η νέα επιτυχία του "προοδευτισμού" / λιμπεραλισμού είναι να μπορούν αγόρια που αισθάνονται κορίτσια να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες και τα αποδυτήρια κοριτσιών στα σχολεία. Επειδή ο "προοδευτισμός" (αριστερά) κάνει τα ίδια βήματα παντού, τα ζητήματα αυτά θα μας απασχολήσουν πολύ σύντομα.
Του Matt Walsh (The Blaze)/ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Το Υπουργείο Παιδείας των ΗΠΑ τα καταφέρνει μια χαρά στο να δείχνει γιατί δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Η πιο πειστική επίδειξη, είναι όταν, αυτή την εβδομάδα, αποφάνθηκε - ξέρετε, σαν δικαστήριο, αν δεν είναι δικαστήριο - ότι η μεγαλύτερη σχολική περιφέρεια του Illinois «παραβίασε τα ατομικά δικαιώματα»ενός αγοριού που έχει σύγχυση φύλου με το να μην το αφήσει να χρησιμοποιεί τα αποδυτήρια των κοριτσιών. Η σχολική περιφέρεια έχει τώρα διορία 30 ημερών για να αναγκάσει τα ανήλικα κορίτσια του σχολείου να αλλάζουν μπροστά από τον “transgender” / «τρανσέξουαλ» μαθητή, αλλιώς θα χάσουν την κρατική χρηματοδότηση. Είναι προφανές, ότι αυτόν τον ρόλο για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, οραματίστηκαν οι ιδρυτές της Αμερικής.
Έχω κάποιες σκέψεις σχετικά με αυτή την υπόθεση. Ας τις δούμε μία προς μία.
Αυτή η ιστορία είναι παρόμοια με πολλές άλλες που έχουμε ακούσει τους τελευταίους μήνες, αλλά ξεχωρίζει κάπως, επειδή είναι η πρώτη φορά που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Ομπάμα παρεμβαίνει τόσο ξεκάθαρα στο να εκθέτει σε θυματοποίηση ανήλικες μαθήτριες. Και μην νομίζετε τίποτα άλλο. Το να επιτρέπεις σε ένα αγόρι να αλλάζει μπροστά σε κορίτσια και να απαιτείς τα κορίτσια να αλλάζουν μπροστά του, είναι σεξουαλική κακοποίηση. Το πρόβλημα δεν είναι απλώς ότι κάποιοι πονηροί μη "τρανσέξουαλ" μπορούν εύκολα να υποκριθούν ότι είναι «τρανσέξουαλ», προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση στα γυναικεία αποδυτήρια - αν και αυτό θα συμβεί και αυτό είναι ένα εντελώς αναπόφευκτο αποτέλεσμα - αλλά αυτό επιτρέπει σε κάθε άντρα με οποιοσδήποτε επιχείρημα να παρακολουθεί κορίτσια χρησιμοποιούν την τουαλέτα ή να αλλάζουν τα ρούχα τους, είναι άθλιο και καταχρηστικό. Δεν έχει σημασία αν ο άντρας είναι “transgender” ή ‘quasigender’ ή ‘nongender’ ή ‘gendergender’. Αν είναι άντρας, δεν ανήκει εκεί. Τέρμα.
Δεν είναι θέμα προς συζήτηση. Δεν είναι ένα θέμα που μπορεί να συζητηθεί μεταξύ των ευφυών μεγάλων. Δεν υπάρχει ούτε ένα ηθικό ή διανοητικό επιχείρημα που θα δικαιολογήσει αυτή την τρέλα. Με κατηγορούν συχνά ότι αυτά που λέω είναι πάρα πολύ σκληρά και απολυταρχικά. Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, όταν ασχολείσαι με αυτού του είδους τα πράγματα, με τις παλαβομάρες της “transgender” προπαγάνδας, νομίζω ότι κάθε αντίθετος θα ενέκρινε μια σκληρή στάση.
Επιπλέον, οι “transgenders” είναι άνδρες που παλεύουν με ψυχική ασθένεια και σεξουαλική διαστροφή. Από όλους αυτούς που επιτρέπουν στα αποδυτήρια των κοριτσιών, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι «τρανσέξουαλ» θα έπρεπε να είναι οι τελευταίοι στη λίστα. Θυμηθείτε «την» Lila Perry (φωτο), τον «τρανσέξουαλ» μαθητή Λυκείου στο Μιζούρι, ο οποίος απαίτησε, και του δόθηκε, το δικαίωμα να αλλάζει και να χρησιμοποιεί τις τουαλέτες των κοριτσιών. Μια ματιά σε αυτά που ποστάριζε στην σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκαλύπτουν ότι ο ίδιος ελκύεται σεξουαλικά από γυναίκες (και άνδρες) και απολαμβάνει να φωτογραφίζει τον εαυτό του με προσομοιώσεις σεξουαλικών πράξεων. Τι είδους γονέας δεν θα ανησυχούσε για ένα τέτοιο χυδαίο, υπερσεξουαλικό αγόρι που χρησιμοποιεί τα ίδια αποδυτήρια με την κόρη τους; Τι είδους κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ένα αγόρι, όπως αυτό, έχει «ατομικό δικαίωμα» να παραβιάζει την ιδιωτικότητα και ασφάλεια των κοριτσιών;
Απάντηση: αμελείς γονείς και διεφθαρμένες, τυραννικές κυβερνήσεις.
2. Το ομοφυλοφιλικό / τρανσέξουαλ λόμπι δεν μπορεί ποτέ να κατευναστεί.
Στην υπόθεση του Illinois, είναι απίστευτο το πόσο πολύ η σχολική περιφέρεια συμπορεύεται με τον παραπλανημένο νεαρό άνδρα. Η διεύθυνση του σχολείου πρώτα, άλλαξε τις αντωνυμίες στα επίσημα αρχεία του σχολείου για να αντανακλούν σε ό, τι φύλο οι "τρανσέξουαλ" προσποιούνται ότι είναι. Αυτό δεν ήταν αρκετό. Επέτρεψαν σε αγόρια να παίζουν στις γυναικείες αθλητικές ομάδες, χωρίς να ενδιαφέρονται για θέματα ασφάλειας και θέματα αθέμιτου πλεονεκτήματος στην ομάδα με αγόρια που ντύνονται κορίτσια. Αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό. Άφησαν τους "τρανσέξουαλ" να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες της επιλογής τους. Αλλά ούτε και αυτό ήταν αρκετό. Άφησαν αγόρια να χρησιμοποιούν αποδυτήρια κοριτσιών. Ο μόνος όρος – σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αφήσουν στα κορίτσια κάποιο ίχνος ιδιωτικότητας και αξιοπρέπειας - ήταν να ζητήσουν από το αγόρι να αλλάζει και να κάνει ντους πίσω από κουρτίνες, που θα τοποθετηθούν ειδικά γι’ αυτόν. Αλλά ούτε και αυτό ήταν αρκετό.
Το σχολείο, όπως και τα περισσότερα σχολεία της χώρας, αναδιπλώθηκαν για να χορηγήσουν τεράστιες και αδικαιολόγητες χάρες σε ένα μικρό δημογραφικά και απαιτητικό κλάδο. Επέβαλαν στα κορίτσια να εγκαταλείψουν τις αθλητικές ομάδες τους, τα μπάνια τους και το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής ζωής τους στα αποδυτήρια, αλλά η μία και μόνη παραχώρηση που ζήτησαν από το αγόρι ήταν να χρησιμοποιεί μια κουρτίνα. Και ούτε αυτό ήταν αρκετό. Δεν θα είναι ποτέ αρκετό.
Στα «προοδευτικά» / “liberal” μυαλά, απλά δεν υπάρχει αίτημα που να μην μπορεί να διατυπωθεί, δεν υπάρχει απαίτηση που να μην μπορεί να ικανοποιηθεί. Θα πρέπει να δώσουν τα πάντα. Τα πάντα. Και δεν θα είναι ποτέ αρκετό.
Αυτό ήταν το περιεχόμενο του αγώνα για τον «γάμο» (των ομοφυλόφιλων) και όλα τα σχετικά. Πολλές πολιτείες ήδη πρόσφεραν στους ομοφυλόφιλους μια ρύθμιση που φέρνει όλα τα νομικά οφέλη, που φέρνει ο γάμος, απλά χωρίς τον τίτλο "γάμος". Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι δεν ενδιαφέρονται καν για μονογαμικές σχέσεις, αλλά θέλουν να έχουν πρόσβαση στο γάμο – στον γάμο και όχι σε κάτι άλλο κοντά σε αυτόν - επειδή... έτσι. Επειδή δεν είναι ποτέ αρκετό.
Αυτό εξηγεί επίσης τους αγώνες τους για τις «γαμήλιες τούρτες» και τις «γαμήλιες φωτογραφίες» και τα «γαμήλια λουλούδια» και τα σχετικά. Οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να πάνε ουσιαστικά οπουδήποτε και να πάρουν μια τούρτα ή να νοικιάσουν ένα φωτογράφο ή να αγοράσουν λουλούδια για τον "γάμο" τους, αλλά μέσα σε έναν ωκεανό επιχειρήσεων πάνε σε έναν επιχειρηματία που δεν επιθυμεί να συμμετέχει σε «gay γαμήλιες» τελετές, για να τον αναγκάσουν να συμμορφωθεί ή να τον καταστρέψουν. Δεν τους αρκεί απλά να πάνε κάπου αλλού. Δεν είναι ποτέ αρκετό.
3. Το ομοφυλοφιλικό / τρανσέξουαλ λόμπι κυριαρχεί και ελέγχει τον «προοδευτισμό» / liberalism.
Υπάρχει κάτι το αξιοσημείωτο. Ο λιμπεραλισμός είναι η εξέχουσα ιδεολογία στην Αμερική, όμως τελικά κυριαρχείται από την πιοασήμαντη ποσοτικά ομάδα στον πλανήτη. Οι ομοφυλόφιλοι είναι ήδη μια σχετικά ‘σπάνια φυλή’ και οι «τρανσέξουαλ» είναι ακόμα πιο σπάνια. Υπάρχει μια χούφτα ανθρώπων με σύγχυση στο φύλο σε αυτή τη χώρα, αλλά τα αιτήματά τους και οι επιθυμίες τους είναι πάνω από όλα και όλους, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των επιθυμιών των φεμινιστριών που παλιά ήταν η εξουσία στηνliberal φωλιά.
Για χρόνια, οι φεμινίστριες επιμένουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα, όπως και οι άνδρες. Σήμερα, θα πρέπει να κάθονται ήσυχα, ενώ το γκέι λόμπι εξηγεί ότι, αντιθέτως, δεν μπορούν καν να είναι γυναίκες, γιατί γυναίκες μπορούν να είναι εξίσου και άνδρες. Η επικρατούσα τάση αποδοχής της ριζοσπαστικής φεμινιστικής θεωρίας είναι, μέχρι στιγμής, ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα του λιμπεραλισμού. Και τώρα όλα χάνονται για χάρη ενός πληθυσμού που είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Αν υπάρχει ένας πόλεμος κατά των γυναικών, αυτός είναι αυτός που διεξάγεται.
4. Με το "transgenderism," η αριστερά τελικά, το ‘τερμάτισε’(“jumped the shark”)
Η φράση “jump the shark” / "πηδάω (πάνω από) τον καρχαρία" προέρχεται από την παλιά τηλεοπτική σειρά "Happy Days" και ένα επεισόδιο όπου ο Fonzie φοράει ένα δερμάτινο σακάκι και ένα ζευγάρι πέδιλα του θαλάσσιου σκι και κυριολεκτικά πηδάει πάνω από ένα καρχαρία. Σήμερα η φράση υποδηλώνει τη στιγμή που μια τηλεοπτική εκπομπή εξαντλεί το σύνολο των σεναρίων της και καταφεύγει σε γελοίες και απεγνωσμένες σκηνές για να κρατήσει το ακροατήριό του. Συχνά, όταν μια τηλεοπτική σειρά ‘πηδάει τον καρχαρία’, αρχίζει να αναιρεί την προηγούμενη πλοκή της και προδίδει τους χαρακτήρες της, και γίνεται γρήγορα κάτι εντελώς αποκομμένο από αυτό που ήταν την εποχή που ακόμα είχε νέες ιδέες.
Μόλις μια σειρά έχει κάνει τα πάντα, το μόνο που της απομένει είναι να ‘πηδήξει τον καρχαρία’. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν οι θεατές θα εγκαταλείψουν την σειρά ή θα συνεχίσουν να την παρακολουθούν ούτως ή άλλως. Αν μείνουν, θα συνεχίσουν επ’ αόριστον, να πηδάνε νέους καρχαρίες σε κάθε επεισόδιο, και αυτό δεν θα σταματήσει, διότι το κοινό θα έχει καταστήσει σαφές ότιθα αποδεχθεί όποια ανοησία επινοήσει η εκπομπή.
Σε αυτή την κατάσταση βρίσκεται ο λιμπεραλισμός σήμερα. Κάποιοι μπορεί να λένε ότι πήδηξε τον καρχαρία πριν από πολλά χρόνια, όταν και κέρδισε το δικαίωμα να δολοφονούνται τα βρέφη, αλλά αυτό ήταν η γέννηση του σύγχρονου λιμπεραλισμού. Η εφεύρεση του «transgenderism» θα μπορούσε να είναι ο θάνατός του ή η ‘αναγέννησή’ του σε κάτι ακόμα πιο διεφθαρμένο και καταστροφικό. Θα δούμε.
Ο λιμπεραλισμός έχει ξεμείνει από πεδία μάχης. Είναι ξεμείνει από πράγματα να πει. Αλλά επειδή είναι, στον πυρήνα του, μια εξαπάτηση, δεν μπορεί να παραμείνει ακίνητος. Πρέπει να κάνει "πρόοδο", υπό την έννοια ότι θα πρέπει πάντα να τρέχει αριστερά, ακόμη και όταν φαίνεται να μην έχει απομείνει πλέον χώρος στο δωμάτιο.
Συγκρίνετέ το αυτό με τον Χριστιανισμό. Παραδοσιακά οι Χριστιανοί κάνουν τα ίδια πράγματα, έχουν τις ίδιες θέσεις, λένε τα ίδια πράγματα, διδάσκουν τα ίδια ηθικά διδάγματα, και αγωνίζονται για τις ίδιες αξίες και τις ίδιες αλήθειες για 2000 χρόνια. Ο Χριστιανισμός είναι ακίνητος, επειδή είναι αιώνιος. Ο Χριστιανισμός δεν εφευρίσκει νέους σκοπούς, διότι ο ένας και μόνο σκοπός του είναι πάντα η αλήθεια, και η αλήθεια δεν αλλάζει ποτέ. Ενώ ο λιμπεραλισμός του σήμερα ακούγεται πολύ διαφορετικός από τον λιμπεραλισμό του πριν από έξι χρόνια, ο χριστιανισμός του σήμερα ακούγεται το ίδιο με τον χριστιανισμό του πριν από εξακόσια χρόνια ή 1.000 χρόνια. Οι Χριστιανοί πρέπει να υπερασπιστούν την αλήθεια από νέες επιθέσεις, αλλά η ίδια η αλήθεια, αυτό που υπερασπίζονται, παραμένει σταθερή, παρούσα και ζωντανή.
Ο λιμπεραλισμός δεν στηρίχθηκε σε καμία αλήθεια στην ίδρυσή του, έτσι ώστε μπορεί να αλλάζει. Οι Χριστιανοί ζουν σε ένα σπίτι χτισμένο πάνω σε βράχο, αλλά οι λίμπεραλς δεν έχουν σπίτι καθόλου. Είναι ιδεολογικοί νομάδες, περιφερόμενοι συνεχώς μέσα στην άβυσσο. Με το «transgenderism», υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι ο λιμπεραλισμός έχει περιπλανηθεί πλέον πολύ μακριά. Σε αντίθεση με κάποιες άλλες ιδέες τους, εδώ δεν έχουν απολύτως καμία άμυνα. Δεν είναι μόνο η «τρανσέξουαλ» προπαγάνδα που αναιρεί πολλές από τις δικές τους θέσεις, είναι ότι προβάλει μια πρόταση που μπορεί να γίνει αποδεκτή μόνο από εκείνους που έχουν ήδη κατηχηθεί πλήρως στη λίμπεραλ θρησκεία.
Δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι η επιχειρηματολογία τους δεν μας βάζει σε ανησυχίες. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το παρουσιάσουν ως θέμα πίστης, και να ελπίζουν οι ομόθρησκοί τους θα τους ακολουθήσουν.
Πέρα από κάποιες μικρές αντιδράσεις, το σίγουρο είναι ότι τα θεσμικά όργανα - κυβέρνησης, ακαδημαϊκή κοινότητα, μέσα ενημέρωσης - έχουν δεχτεί ότι η «αποδοχή του τρανσέξουαλ» είναι το επόμενο μεγάλο έργο τους. Από την άλλη πλευρά, ο μόνος λόγος που οι λίμπεραλς αγωνίζονται με νύχια και δόντια για τα αγόρια που έχουν σύγχυση φύλου είναι επειδή έχουν ήδη κερδίσει κάθε άλλο στοίχημα. Τέλος, αυτό είναι ένα παιχνίδι γενεών. Οι λίμπεραλς baby boomers (γενιά του ‘60) ίσως αντισταθούν στην «τρανσέξουαλ» φαντασία, αλλά η δική μου γενιά, οι μισοί από εμάς, ήδη το έχουν δεχτεί. Οι λίμπεραλς έχουν κερδίσει την πλειοψηφία των millennials σε κάθε σημείο του δόγματος τους, και το "transgenderism".
Προσπαθώ πολύ να είμαι αισιόδοξος για το μέλλον.
5. Οι λίμπεραλς διεξάγουν έναν πόλεμο κατά της πραγματικότητας.
Ο λιμπεραλισμός έχει αποκοπεί επισήμως από οποιαδήποτε πραγματικότητα και μάλιστα έχει κηρύξει τον πόλεμο σ’ αυτήν. Αν η κουλτούρα μας συνεργαστεί, αν υποχωρήσουμε και παραδεχτούμε ότι η επιστήμη είναι σχετική και τα ανθρώπινα όντα είναι θεοί οι οποίοι μπορούν να επιλέξουν το δικό τους βιολογικό μακιγιάζ, αν η αριστερά "πηδά πάνω από τον καρχαρία" και μέσα στα σκοτεινά νερά της ολοκληρωτικής παράνοιας, και πολλοί στην κοινωνία μας κάνουν μαζί τους το μεγάλο βήμα, τότε δεν θα υπάρξει καμία διακοπή του λιμπεραλισμού. Θα κερδίσει τον πολιτισμό ανεπανόρθωτα.
Αν πρόθυμα αφήσουμε να χαθεί ο ορισμός του «άντρα» και της «γυναίκας», αμέσως μετά την κατάπτωση του ορισμού του γάμου, αλλά και πολύ αργότερα αφού χάθηκε ο ορισμός της ανθρώπινης ζωής*, τότε δεν θα μας έχει μείνει καμία βάση για να εναντιωθούμε σε οτιδήποτε άλλο ο λιμπεραλισμός προσπαθεί να κάνει. Θα έχουμε δώσει τα πάντα, θα έχουμε δεχτεί κάθε του απαίτηση και αυτό θα είναι το τέλος. Το μόνο που θα είμαστε σε θέση να κάνουμε, θα είναι να καθόμαστε και να περιμένουμε ο πολιτισμός μας να φάει τις σάρκες του και να καταρρεύσει μέσα στη σκόνη.
Είτε χαράζουμε μια γραμμή εδώ και υπερασπιζόμαστε – έστω και τώρα, στο τέλος – την αντικειμενική αλήθεια - δηλώνοντας απερίφραστα ότι κάποια πράγματα, όπως το φύλο μας, είναι πραγματικά και απόλυτα - ή αλλιώς μπορούμε να τα παρατήσουμε και να πάμε να παίξουμε μαζί τους και να πούμε στους εαυτούς μας ότι η αλήθεια δεν έχει καμία αξία.
Δεν έχω καμία πραγματική εμπιστοσύνη ότι, ως πολιτισμός, θα επιλέξουμε την αλήθεια. Αλλά αν είναι ποτέ να συμβεί, τώρα είναι η ώρα. Οι λίμπεραλς έχουν καταστήσει σαφές ότι προτίθενται οριστικά και κατηγορηματικά να απορρίψουν και να θέσουν εκτός νόμου την ίδια την πραγματικότητα.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.