¤Η πορεία τού ανθρώπου πρός τήν θέωση είναι ένας δρόμος γεμάτος δυσκολίες καί παγίδες.
¤ Οι κίνδυνοι τής εσωτερικής πνευματικής πορείας όπως τους βλέπει η δισχιλιετής Ορθόδοξη Παράδοση.
Οι Χριστιανοί όλων τών εποχών ξέρουν εκ πείρας ότι, εκτός από τόν Θεό καί τους Αγγέλους Του, υπάρχουν καί άλλα Όντα σκοτεινοί άγγελοι,που μισούν τόν Θεό καί εκείνους που Τόν αγαπούν. Οι σκοτεινοί αυτοί άγγελοι,που είναι ψεύτες καί πονηροί, μπορούν να εμφανιστούν στους ανθρώπους ώς Άγγελοι Φωτός,ή ακόμη καί ως Θεός ο Ίδιος,η παίρνοντας τό σχήμα τής Παναγίας η τών Αγίων, Μαρτύρων,Οσίων κτλ. για να τούς παραπλανησουν,ώστε να τούς αποδώσουν λατρεία.
Μέσα στους αιώνες καταγράφονται πάρα πολλές περιπτώσεις απατηλών εμφανίσεων σκοτεινών πνευμάτων, μεταμφιεσμένων σε <<φωτεινά>>,που έδιναν ΔΉΘΕΝ στούς ανθρώπους οράματα, ΑΛΛΆ ΑΚΌΜΗ ΚΑΊ ΤΌ ΧΆΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ Η ΤΏΝ ΘΑΥΜAΤΩΝ (!!!), ενώ στήν πραγματικότητα τούς εξαπατούσαν,για να τούς παρασύρουν κοντά τούς!
Οι Άγιοι Πατέρες διδάσκαλοι τού Ορθοδόξου Χριστιανισμού ανέπτυξαν πολύ λεπτά πνευματικά αισθητήρια, για να μπορούν να διακρίνουν τά αληθινά οράματα τού Θεού καί τών αγγέλων,από τά ψευδή οράματα τών αντιθέτων πρός τόν Θεό δυνάμεων. Καί συνέστησαν επίμονα (καί συνιστούν ακόμη, γιατί πάντα υπάρχουν Άγιοι Χριστιανοί πατέρες καί διδάσκαλοι με άμεση προϋπόθεση να κρατούν καί να ορθοτομούν τόν Λόγο τής Αληθείας φυσικά όπως θέσπισαν καί παραλάβαμε από τούς Άγίους Πατέρες τους διδασκάλους τού Ορθόδοξου Χριστιανισμού μέσα από τις επτά οικουμενικές συνόδους, Ιερά συγγίλια,καί τήν Ιερά Παράδοση τής μιας Αγίας Καθολικής Αποστολικης ορθοδόξου Εκκλησίας κτλ) στούς χριστιανούς ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΎΟΥΝ ΚΆΘΕ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΌ ΣΗΜΕΊΟ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΥΣ, αλλά να τό απορρίπτουν,καί να προσεύχονται στόν Θεό να τούς απαλλάξει απ' αυτό καί να εξομολογούνται με ταπείνωση σέ έναν έμπειρο πνευματικό πατέρα (Γέροντα), για να αξιολογούν τις καταστάσεις όπως πρέπει καί όχι επιπόλαια.
Ένα πρώτο κριτήριο, που μπορεί να βρεί κάποιος στα κείμενα τών Ορθοδόξων ασκητών είναι ότι ΤΌ ΓΝΉΣΙΟ ΘΕΪΚΌ ΒΊΩΜΑ ΠΡΟΚΑΛΕΊ ΣΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ ΓΑΛΉΝΗ ΚΑΊ ΑΓΆΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ,ΕΝΏ ΤΌ ΨΕΥΤΟΒΙΩΜΑ ΠΡΟΚΑΛΕΊ ΑΠΟΣΤΡΟΦΉ Η ΤΑΡΑΧΉ,ΈΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΟΔΕΎΕΤΑΙ ΜΕ ΚΆΠΟΙΟ ΑΊΣΘΗΜΑ ΧΑΡΆΣ Η ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΎ.
Αυτό τό κριτήριο δέν είναι απόλυτα ασφαλές, γιατί ένας αρχάριος στην πνευματική ζωή (η κάποιος που πλανιέται για χρόνια) μπορεί να νομίζει ότι αισθάνεται γαλήνη ακόμη καί σε κατάσταση πλάνης, γι'αυτό ΌΛΟΙ ΟΙ ΔΆΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΙΣΤΟΎΝ ΕΠΊΜΟΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΘΥΜΟΎΜΕ ΟΎΤΕ ΝΑ ΕΠΙΔΙΏΚΟΥΜΕ,ΑΛΛΆ ΑΝΤΙΘΈΤΩΣ ΝΑ ΑΠΟΦΕΎΓΟΥΜΕ ΤΙΣ << ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΕΣ >> ΕΜΠΕΙΡΊΕΣ...(καί να τις αγνοούμε νηφάλια,αν εμφανιστούν), δίνοντας έμφαση μόνο στην προσπάθειά μας για τήν ΚΆΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ από τά πάθη καί τήν εγκατάσταση σ' αυτήν,τής παγκόσμιας εν Χριστώ αγάπης.
Αν λ.χ. σε μένα (ό μη γένοιτο),που είμαι ένας εγωιστής καί αμαρτωλός άνθρωπος ή ένας Μοναχός που δέν εξασκώ ευσηνειδητως τό επάγγελμά μου καί δέν τηρώ αξιοπρεπώς τίς υποσχέσεις που έδωσα μπροστά στό Ιερό Βήμα Τού Δεσπότου Χριστού ,αρχίσει να εμφανίζεται ο Θεός,η Παναγία ή έναν άλλο άγιο πρόσωπο,καί τό πιστέψω, τότε κινδυνεύω να πέσω θύμα τού εγωισμού μου,ο οποίος θα κολακευθεί καί θα επαρθή-διογκωθεί,με αποτέλεσμα τραγικό να αποδώσω λατρεία στόν εχθρό αντί για τόν Θεό = Τό όνομα τής Αγίας καί Ομοουσίου καί Αδιαιρέτου Τριάδος Πατήρ Υιός καί Άγιον Πνεύμα, Εις Θεός ...
Τά παραδείγματα με τις διάφορες ιστορίες πλάνης, γίνονται εξαιρετικά επίκαιρες για δύο κυρίως λόγους:
α) Γιατί φανερώνουν ότι τά πνευματικά βιώματα τών χριστιανών (τουλάχιστον στον αρχαίο Χριστιανισμό καί στόν Ορθόδοξο) ΔΈΝ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ ΧΩΡΙΣ ΚΡΊΣΗ ΚΑΊ ΑΞΙΟΛΌΓΗΣΗ, πράγμα που οφείλη να προβληματίσει κάθε << ορθλογιστή >>,που τά απορρίπτει ασυζητητί για ιδεολογικούς λόγους,καί να τόν παρακινήσει σέ περαιτέρω έρευνα.
β) Γιατί τις τελευταίες δεκαετίες έχει ανακάμψει ο μυστικισμός κάθε είδους καί η αναζήτησή <<εμπειριών>> με διάφορες <<μεθόδους>> ,που τά αποτελέσματά τους δυστυχώς δέν αξιολογούνται με προσοχή. Οι Άγιοι Πατέρες διδάσκαλοι τού Χριστιανισμού διδάσκουν από τήν εμπειρία τους,οτι ένα πνευματικό βίωμα μπορεί σε κάποια περίπτωση να είναι αληθινό, όμως ΔΈΝ ΕΊΝΑΙ ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΦΑΊΝΕΤΑΙ- επομένως ΔΈΝ ΕΊΝΑ ΣΥΝΕΤΌ ΝΑ ΤΟΎ <<ΠΑΡΑΔΟΘΟΎΜΕ>> ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΆΝΕΥ ΌΡΩΝ.
Όπως η χάρη τού αληθινού Θεού μπορεί ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΊ ΠΑΝΤΟΎ άσχετα από τήν ιδέα που έχουμε για τό <<τι είναι Θεός>>(για'αυτό καί παρατηρούμε αληθινά θαύματα σε αγνούς καλοπροαίρετους ανθρώπους καί εκτός χριστιανισμού καλώντας τους φυσικά μέσα από τό θαύμα να ασπαστούν τήν αληθινή πίστη,τήν πατρώα Ευσεβεία,ώστε να ορθοτομήσουν τόν Λόγο τής Αληθείας καί να λάβουν τό Άγιο Βάπτισμα καί να προσέλθουν στην αληθινή Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη ). Έτσι καί Η ΠΛAΝΗ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΊ ΠΑΝΤΟΎ, γι αυτό καί παρατηρούμε ψεύτικα θαύματα καί εντός τού Χριστιανισμού.
Μπορούμε να αποφύγουμε τήν πλάνη ΌΤΑΝ ΔΈΝ ΘΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΎΜΕ ΚΑΝΕΝΌΣ ΕΙΔΟΥΣ ΕΙΚΌΝΑ Η ΟΠΤΑΣΊΑ που θα εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά μας,ούτε να αρχίσουμε κουβέντα μαζί της ούτε να τής δίνουμε καμία προσοχή. Επίσης να επιδιώκουμε να προφυλάσσουμε τόν εαυτόν μας κατά τήν διάρκεια αυτών τών εμφανίσεων κάνοντάς τό σημείο τού Σταυρού, να κλείνουμε τά μάτια μας καί, ΜΕ ΑΚΛΌΝΗΤΗ ΕΠΊΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΊ ΤΗΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΝΑ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΔΉΘΕΝ ΑΓΙΑ ΠΝΕΎΜΑΤΑ, να ικετεύουμε τόν Θεό ζητώντας Του να μας προστατεύει απ'όλες τις παγίδες καί τις πλάνες,που με πανουργία επινοούν εναντίον τών ανθρώπων τά μοχθηρά πνεύματα.
Οι αληθινοί Χριστιανοί αποφεύγουν τήν αποχτηση <<ξεχωριστών δυνάμεων>> καί <<χαρισμάτων >>. Μα κανένα τρόπο δέν τά επιδιώκουν καί, αν συμβούν στην ζωή τους, ΔΈΝ ΤΆ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΎΝ. Δέν τά θεωρούν δικά τους,αλλά δώρα τού Θεού- αλλά καί, πιθανόν, ΠΑΓΊΔΕΣ ΤΟΎ ΕΧΘΡΟΎ. ΓΙΑΥΤΌ ΚΑΊ ΤΆ ΑΠΟΚΡΟΎΟΥΝ! Ακόμη καί εξαιρετικά έμπειροι ασκητές,που έχουν περάσει από τις ΠΑΓΊΔΕΣ καί τά μιμητικά βιώματά καί μπορούν να διακρίνουν τά γνήσια από τά πλαστά, ΚΑΤΆ ΚΑΝΌΝΑ ΔΈΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΊΕΣ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΕΞΟΜΟΛΌΓΗΣΗ.
Η Εξομολόγηση, κατά τους Άγίους πατέρες διδάσκαλοι τού Χριστιανισμού, ΕΊΝΑΙ ΑΠΌΛΥΤΑ ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΗ ΣΕ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΧΊΣΕΙ ΝΑ ΒΙΏΝΕΙ <<ΞΕΧΩΡΙΣΤΈΣ>> ΚΑΊ <<ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΕΣ>> ΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ,ΙΔΙΑΊΤΕΡΑ ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ <<ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ >> Ή << ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΈΣ>>.
Τό δρόμο τού Χριστιανισμού δέν τόν βαδίζεις μόνος. Καί ο ποιο πολύτιμος σύντροφός σου (ό αντίστοιχος τού γιατρού,όχι μόνο για ηθικά αλλά γενικώς για πνευματικά θέματα) είναι ο πνευματικός σου πατέρας,ο εξομολόγος σου,ο Γέροντας. Αναζήτησε τόν σωστό πνευματικό με ταπείνωση καί προσευχή,κι όχι με τήν κρυφή επιθυμία να βρείς κάποιον που να <<αναγνωρίσει επιτέλους τήν αξία καί τό μεγαλείο σου (!!!) >>, θα συναντήσεις τόν κατάλληλο - όχι βέβαια επειδή <<τό σύμπαν>> θα συνωμοτησει για να πέσεις πάνω του,αλλά επειδή ο Θεός θα σου τόν στείλει.
Ο χριστιανός-είτε λαϊκός είτε Ιερέας είτε Μοναχός-ασκείται μόνο σε έναν αγώνα:
ΣΤΗΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΎ ΑΎΞΗΣΗ ΚΑΤ' ΑΡΧΆΣ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ καί, κατά δεύτερον, τής ΑΓΑΠΉΣ, που απορρέει από τήν ταπείνωση.
Η αγάπη αυτή είναι ΣΤΑΥΡΙΚΗ: κατευθύνεται οριζόντια πρός τόν συνάνθρωπο καί κάθετα πρός τόν Θεό. ΚΑΜΊΑ ΆΛΛΗ ΑΓΩΝΊΑ ΔΈΝ ΤΥΡΑΝΝΑ ΤΌΝ ΟΔΟΙΠΌΡΟ ΤΟΎ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΎ ΔΡΌΜΟΥ, ΤΊΠΟΤΕ ΆΛΛΟ ΔΈΝ ΕΠΙΔΙΏΚΕΙ καί, αν στό βάθος θα ήθελε μια ανταμοιβή,δέν είναι παρά η συγχώρηση τών αμαρτιών του καί η συνάντηση με τόν Θεό στόν Παράδεισο.
Ο ΑΛΗΘΙΝΆ ΩΡΙΜΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΔΈΝ ΦΑΝΤΆΖΕΤΑΙ ΠΌΤΕ ΌΤΙ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΑΞΙΩΘΕΊ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ Ή <<ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ>> ΕΝΏ ΖΕΙ. Άλλωστε Η ΦΑΝΤΑΣΊΑ ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΖΩΗΣ, γιατί ανοίγει μια πόρτα στην εισβολή λογισμών αμφίβολης προέλευσης,ενώ η προσευχή τών έμπειρων χριστιανών είναι <<αφανταστη >> (χωρίς να φαντάζονται εικόνες ή καταστάσεις μή πραγματικές). Γι' αυτό τόν λόγο (καί για πολλούς καί σοβαρούς άλλους λόγους) Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΠΑΡΑΜΈΝΕΙ ΠΆΝΤΟΤΕ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΆ ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ καί στην αδιάκριτη υπακοή τού πνευματικού του Πατρός που έχει αναλάβει Σταυρικώς να τόν οδηγήσει στην σωτηρία τής ψυχής του . Συμμετέχοντας στο μυστικό δείπνο τής Θείας Μεταληψης κατόπιν φυσικά τής αδείας τού Πνευματικού τού Πατρός καί έπειτα από Εξομολογήση καί τήν προετοιμασία που ορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία για τό συγκεκριμένο μυστήριο. Έτσι ενώνεται με όλους τους αδερφούς του ,που κοινωνούν από τό ίδιο Σώμα καί Αίμα τού Χριστού,είτε είναι πρυτάνεις πανεπιστημίου είτε αγράμματοι χωρικοί ή ζητιάνοι ή ασθενείς η ψυχασθενείς η παράλυτοι ή ακόμη καί εγκληματίες! (εν μετανοία φυσικά)
Κάθε υποψία ανωτερότητας,καθώς συμμετέχει στη Θεία μετάληψη,προκαλεί στην καρδιά του σκιές εγωισμού,που μπορούν να τού στοιχίσουν τήν απώλεια τής Θείας Χάρης,επειδή ο Θεός είναι απόλυτα καθαρός καί ταπεινός καί, πάρ' όλο που η χάρη Του ενοικεί στον καθένα μας, όμως ΜΌΝΟ ΣΕ ΑΠΌΛΥΤΑ ΚΑΘΑΡΈΣ ΚΑΊ ΤΑΠΕΊΝΩΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌΝ ΝΑ ΔΟΘΟΎΝ ΤΆ ΧΑΡΊΣΜΑΤΑ ΤΟΎ.
Κλείνοντας πρέπει να τονίσουμε ότι τό Πνεύμα τού Θεού είναι ξεκάθαρο καί γνωρίζουμε από τους Άγίους Πατέρες διδάσκαλους τού Χριστιανισμού τους τρόπους,με τους οποίους εμφανίζεται καί ενεργεί,αλλά καί τους τρόπους, με τους οποίους αποκτάται.
Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τις προτιμήσεις καί τις επιλογές του - ελεύθερος ακόμη καί να πλανηθει, ακόμη καί να περιπλακεί σε ΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ οδυνηρές,ακόμη καί να αμαρτησει φρικτά. Καλό θα ήταν καί είναι να τό αποφύγει, γιατί πιθανότατα θα χάσει τήν υπαρκτή καί ανεκτίμητη Ευλογημένη απείρως ωραιότητα τού Παραδεισου .
ΑΣ ΜΗ ΝΟΜΊΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΌΤΙ <<ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΌ ΔΡΌΜΟ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΈΨΕΙ>>, ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΑΛΛΆ <<ΠΛΗΡΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΏΝ>>,ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΣΕΙ ΤΗ ΖΩΉ ΤΟΎ ΣΟΦΌΤΕΡΟΣ Ή ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΈΝΟΣ ΑΠΌ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΊΕΣ ΤΟΎ (γιατί πραγματικά αλίμονο του) . Οι αρχαίοι μύθοι όλων τών λαών καί τά σύγχρονα αστυνομικά δελτία αποτελούν πλούσια συλλογή από <<βέβαιους >> καί <<σθεναρούς >> ανθρώπους που δέν επέστρεψαν,αλλά έμειναν εκεί καί μάλιστα νεκροί ή ψυχικά νεκροί.
Γιαυτό ποτέ δέν είναι αργά:
Τό πετραχηλι τού παπά μάς περιμένει,αρκεί να δεχτούμε να κάμψει ελαφρώς με ταπείνωση καί ειλικρινή μετάνοια ο αυχένα μας, για να ανυψωθεί στή συνέχεια μέχρι τούς ουρανούς η ψυχή μας καί να συνπανυγηρισουμε μαζί με τους Άγίους Αγγέλους τήν ειλικρινή επιστροφή μας... Αμήν... (επιμέλεια εκ τών Αγίων Πατέρων).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.