ΤΟ ψάρεψα από το ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ site του Π. ΔΗΜΗΤΡΑ. Εδω θα βρείτε τις λεπτομέρειες της καταδίκης, θα αναγνωρίσετε τους νεοταξίτες δικαστές (ΜΟΝΟ Ο ΠΟΡΤΟΓΑΛΟΣ μειοψήφισε!) και τα άλλα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο. Διότι το θέμα δεν είναι μόνο οι ομοφυλόφιλοι. Οι συγκεκριμένοι ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ, συνεχώς εκθέτουν την ΕΛΛΑΔΑ με τις μηνύσεις τους, άλλοτε για τις "μειοψηφίες" που εφευρίσκουν ("εθνικά μακεδόνες", "τουρκική μειονότητα Δ. Θράκης" κλπ), άλλοτε για τους Ρομά, άλλοτε για τους λαθρομετανάστες που τους βαφτίζουν μετανάστες κλπ.
Πριν κανα δυο χρόνια, ήξερα το Ελληνικό κράτος ΕΠΙΔΟΤΟΥΣΕ το ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ "ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ των Συμφωνιών του Ελσίνκι"!! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΕΠΙΔΟΤΕΙ. Στην παρούσα δίκη, πάλι έβγαλαν από 5-6 χιλιάρικα ο καθένας! Μια χαρά βιομηχανία. Αναρωτιέμαι πότε θα ξυπνήσουμε.
Θαυμάστε:
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
8 Νοεμβρίου 2013
Ευρωκαταδίκη Ελλάδας για αποκλεισμό ομόφυλων ζευγαριών από σύμφωνο συμβίωσης
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) και η ΜΚΟ «Σύνθεση-Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση, Έρευνα για το HIV/AIDS» εκφράζουν την ικανοποίησή τους, γιατί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), με απόφαση της (17μελούς) Ευρείας Σύνθεσης[1] για τις προσφυγές Βαλλιανάτος, Μυλωνάς κατά Ελλάδας[2] και C.S. και λοιποί κατά Ελλάδος[3]
δικαίωσε χθες τη θέση τους σε ένα ζήτημα αρχής: είναι ανεπίτρεπτη κάθε
διάκριση σε βάρος ομόφυλων ζευγαριών ως προς το δικαίωμά τους να
επιλέγουν το σύντροφό τους και να διαμορφώνουν από κοινού την
οικογενειακή τους ζωή. Το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Ελλάδα επειδή ο νόμος
3719/2008 έδωσε τη δυνατότητα μόνο σε ζευγάρια διαφορετικού φύλου να
συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το
δικαίωμα σε οικογενειακή ζωή (άρθρο 8 ΕΣΔΑ) και την απαγόρευση των
διακρίσεων (άρθρο 14 ΕΣΔΑ). Αναμένεται, ως εκ τούτου, η άμεση
τροποποίηση του νόμου αυτού, ώστε να μπορούν να συνάπτουν σύμφωνο
συμβίωσης και ζευγάρια του ιδίου φύλου.
Τις οργανώσεις
αυτές και τα τέσσερα ομόφυλα ζευγάρια που είχαν προσφύγει στο ΕΔΔΑ
εκπροσώπησαν ενώπιον του Δικαστηρίου, η Γαλλίδα δικηγόρος Caroline Mécary, ο καθηγητής Νομικής Νίκος Αλιβιζάτος, ο Διδάκτωρ Νομικής Βαγγέλης Μάλλιος και ο Εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. Στη δίκη είχε παρέμβει ο καθηγητής στο King’s College Robert Wintemute, εκ μέρους των διεθνών ΜΚΟ FIDH (Fédération Internationale des Ligues des Droits de l’Homme), ICJ (International Commission of Jurists), AIRE Centre (Advice on Individual Rights in Europe), και ILGA-Europe (European Region of the International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association).
«Η Ελλάδα
ολόκληρη καταδικάστηκε για το πανευρωπαϊκά μοναδικό σύμφωνο συμβίωσης
μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια, αφού από τότε που το νομοθέτησε η κυβέρνηση
της ΝΔ το 2008 καμιά κυβέρνηση δεν το επέκτεινε και καμιά αντιπολίτευση
δεν κατέθεσε σχέδιο νόμου για την επέκτασή του στα ομόφυλα ζευγάρια,
παρά τη δημόσια έκκληση οργανώσεων ομοερωτικών ατόμων και δικαιωμάτων
του ανθρώπου στις 24 Ιουλίου 2011 που έμεινε αναπάντητη. Σήμερα η Ελλάδα
ολόκληρη οφείλει να συμμορφωθεί και να τροποποιήσει αμέσως το νόμο,
όπως άλλωστε είχε προτείνει νομοπαρασκευαστική επιτροπή το Δεκέμβριο
2010.» δήλωσε χθες ο Εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς.
Ακολουθούν το δελτίο τύπου του ΕΔΔΑ μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον e-lawyer και μερικά σημαντικά άρθρα για την απόφαση. Συλλογή των κειμένων αυτών είναι διαθέσιμη σε σημείωση στο Facebook.
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο:
Ο αποκλεισμός ομόφυλων από το σύμφωνο συμβίωσης παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα
Με την σημερινή
αμετάκλητη απόφασή του, το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκού
Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην υπόθεση «Βαλλιανάτος και
Άλλοι κατά Ελλάδας» έκρινε κατά πλειοψηφία ότι παραβιάσθηκε
το Άρθρο 14 (απαγόρευση διακρίσεων) σε συνδυασμό με το Άρθρο 8
(δικαίωμα σεβασμού στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή) της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η υπόθεση αφορά
το «σύμφωνο συμβίωσης» που προβλέπεται στην Ελλάδα με τον Ν.3719/2009. Ο
νόμος προβλέπει ένα επίσημο τύπο συμφώνου, επιτρέποντας σε πρόσωπα να
καταχωρούν τις σχέσεις τους με ένα πιο ευέλικτο θεσμικό πλαίσιο από αυτό
που προβλέπεται για τον γάμο.
Οι προσφεύγοντες
ανέφεραν ότι ο Ν. 3719/2008 προβλέπει την δυνατότητα σύναψης συμφώνου
συμβίωσης μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια, αποκλείοντας έτσι αυτομάτως από
το πεδίο εφαρμογής του τα ομόφυλα ζευγάρια. Διαμαρτυρήθηκαν ότι το
Ελληνικό κράτος έτσι είχε εισάγει μια διάκριση, η οποία, κατά την άποψή
τους ήταν εις βάρος τους.
Το Δικαστήριο
σημείωσε ότι σε 19 κράτη που έχει προβλεφθεί κάποιο είδος καταχώρησης
συμβίωσης πλην γάμου, η Λιθουανία και η Ελλάδα ήταν οι μόνες που είχαν
επιφυλάξει την δυνατότητα μόνο σε ετερόφυλα ζευγάρια. Έκρινε ότι το
κράτος δεν τεκμηρίωσε ότι αυτός ο αποκλεισμός ήταν αναγκαίος προς
επιδίωξη νόμιμου στόχου.
Πραγματικά περιστατικά
Η πρώτη προσφυγή
(αρ. 29381/09) υποβλήθηκε από δύο Έλληνες, τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο και
τον Νικόλαο Μυλωνά, οι οποίοι γεννήθηκαν το 1956 και το 1958 αντίστοιχα.
Η δεύερη προσφυγή (αρ. 32684/09) υποβλήθηκε από έξι Έλληνες και από το
σωματείο «Σύνθεση - Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση και Έρευνα», νομικό
πρόσωπο με έδρα την Αθήνα.
Οι κύριοι Βαλλιανάτος και Μυλωνάς ζουν μαζί ως ζευγάρι. Οι C.S. και E.D. έχουν ζήσει μαζί ως ζευγάρι για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως και οι K.T. και M.P. Οι προσφεύγοντες A.H. και D.N.
έχουν σχέση, αλλά για επαγγελματικούς και κοινωνικούς λόγους δεν ζουν
μαζί. Σε ένα άλλο από τα ζευγάρια το ένα μέρος καταβάλλει τις
κοινωνικοασφαλιστικές εισφορές του άλλου. Η έβδομη προσφεύγουσα είναι μη
κερδοσκοπικό σωματείο, στους σκοπούς του οποίου περιλαμβάνεται η παροχή
ψυχολογικής και ηθικής υποστήριξης σε γκέι και λεσβίες.
Στις 26
Νοεμβρίου 2008, τέθηκε σε ισχύ ο Ν.3719/2009 με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις
για την οικογένεια, το παιδί και την κοινωνία». Πρόβλεπε έναν επίσημο
τύπο συμβίωσης, με τίτλο «σύμφωνο συμβίωσης». Σύμφωνα με το άρθρο 1 του
νόμου, σύμφωνο συμβίωσης μπορεί να συναφθεί μόνο από δύο ενήλικες
διαφορετικού φύλου.
Προσφυγές, διαδικασία και σύνθεση του Δικαστηρίου
Επικαλούμενοι το
άρθρο 14 (απαγόρευση διακρίσεων) σε συνδυασμό με το Άρθρο 8 (δικαίωμα
σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), οι προσφεύγοντες
ισχυρίστηκαν ότι το γεγονός ότι το σύμφωνο συμβίωσης έχει σχεδιαστεί
μόνο για ζευγάρια αντίθετου φύλου παραβιάζει το δικαίωμά τους στην
ιδιωτική και οικογενειακή ζωή και έχει ως αποτέλεσμα την αδικαιολόγητη
διάκριση ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια.
Επικαλούμενοι το
άρθρο 13 (δικαίωμα σε αποτελεσματικό ένδικο μέσο), οι προσφεύγοντες
ισχυρίζονται ότι ελλείπει αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα κατά το εθνικό
δίκαιο για την υποβολή προσφυγής όσον αφορά την αδικαιολόγητη διάκριση
των συμφώνων συμβίωσης.
Η προσφυγή
υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις
6.5.2009. Στις 11.9.2012, το Τμήμα παρέπεμψε την υπόθεση στο Τμήμα
Ευρείας Συνθέσεως. Η ακροαματική διαδικασία έλαβε χώρα στις 16.1.2013.
Η απόφαση εκδόθηκε από το Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως, αποτελούμενο από τους ακόλουθους 17 δικαστές:
Dean Spielmann (Λουξεμβούργο), Πρόεδρος,
Josep Casadevall (Ανδόρα),
Guido Raimondi (Ιταλία),
Ineta Ziemele (Λετονία),
Mark Villiger (Λιχτενστάιν),
Isabelle Berro-Lefèvre (Μονακό),
Peer Lorenzen (Δανία),
Danutė Jočienė (Λιθουανία),
Mirjana Lazarova Trajkovska (“η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”),
Ledi Bianku (Αλβανία),
Angelika Nußberger (Γερμανία),
Julia Laffranque (Εσθονία),
Paulo Pinto de Albuquerque (Πορτογαλία),
Λίνος - Αλέξανδρος Σισιλιάνος (Ελλάδα),
Erik Møse (Νορβηγία),
André Potocki (Γαλλία),
Aleš Pejchal (Τσεχική Δημοκρατία),
και τον Michael O’Boyle, Αναπληρωτή Γραμματέα.
Απόφαση του Δικαστηρίου
Άρθρο 14 σε συνδυασμό με το Άρθρο 8
Το Δικαστήριο
παρατήρησε ότι η προσφυγή δεν αφορά μια γενική υποχρέωση του Ελληνικού
κράτος να θεσπίσει έναν τύπο νομικής αναγνώρισης κατά το εθνικό δίκαιο
για τις ομόφυλες σχέσεις. Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι ο
Ν.3719/2008 προβλέπει σύμφωνο συμβίωσης μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια,
αποκλείοντας αυτομάτως τα ομόφυλα ζευγάρια από το πεδίο εφαρμογής τους.
Οι προσφεύγοντες κατηγορούν ότι το Ελληνικό κράτος εισήγαγε μια διάκριση
που, κατά την άποψή τους, είναι εις βάρος τους.
Το Δικαστήριο
απέρριψε την προσφυγή του σωματείου «Σύνθεση», λόγω του ότι το σωματείο
δεν έχει τη θέση του θύματος παραβίασης, κατά την έννοια του άρθρου 34
(ατομική προσφυγή) της Σύμβασης.
Το Δικαστήριο
υπενθύμισε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν την ίδια δυνατότητα με τα
ετερόφυλα ζευγάρια να συνάψουν σταθερές, δεσμευτικές σχέσεις. Γι’ αυτό
έκρινε ότι οι προσφεύγοντες ήταν σε συγκρίσιμη κατάσταση με τα ετερόφυλα
ζευγάρια, όσον αφορά την ανάγκη για νομική αναγνώριση και προστασία της
σχέσης τους.
Υπενθυμίζοντας
τις αρχές που έχουν καθιερωθεί με την νομολογία του, το Δικαστήριο
υπογράμμισε ότι ο σκοπός της προστασίας της οικογένειας με την
παραδοσιακή έννοια είναι μάλλον αόριστος και ότι υπάρχει μια μεγάλη
ποικιλία συγκεκριμένων μέτρων που μπορούν να ληφθούν για την εφαρμογή
της. Καθώς η Σύμβαση είναι ένα ζωντανό νομοθέτημα που πρέπει να
ερμηνεύεται με βάση τους όρους της καθημερινής ζωής, το Κράτος, σύμφωνα
με το Άρθρο 8 οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις εξελίξεις στην κοινωνία και
το γεγονός ότι δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος ή μία επιλογή για την
διαχείριση της οικογενειακής ή ιδιωτικής ζωής. Το Κράτος έχει λοιπόν το
βάρος να αποδείξει ότι είναι αναγκαίο να αποκλείσει τα ομόφυλα ζευγάρια
από το σύμφωνο συμβίωσης, ενόψει της επιδίωξης ενός θεμιτού στόχου,
δηλαδή για την αναγνώριση των ζευγαριών που ζουν μαζί εκτός γάμου και
την δυνατότητα των προσώπων να καταχωρούν την συμβίωσή τους με ένα πιο
ευέλικτο νομικό εργαλείο από αυτό που προβλέπεται για τον γάμο.
Ακόμη κι αν ο
σκοπός του νομοθέτη ήταν να ενισχυθεί η νομική αναγνώριση των παιδιών
που γεννιούνται εκτός γάμου και να ενισχύσει έμμεσα τον θεσμό του γάμου,
παραμένει το γεγονός ότι το σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί ένα τύπο αστικής
ένωσης που εξαιρεί τα ομόφυλα ζευγάρια, ενώ επιτρέπεται η σύναψή του
από ετερόφυλα ζευγάρια, ανεξάρτητα από το εάν έχουν παιδιά, για την
ρύθμιση μιας σειράς πλευρών της σχέσης τους.
Το Δικαστήριο
δεν έχει πειστεί ότι η τήρηση των στόχων αυτών προϋποθέτει την εξαίρεση
των ομόφυλων ζευγαριών από το πεδίο εφαρμογής του. Δεν ήταν αδύνατο για
τον νομοθέτη να συμπεριλάβει ορισμένες διατάξεις που να αφορούν ειδικώς
τα παιδιά που γεννιούνται εκτός γάμου, ενώ ταυτόχρονα να επεκτείνει και
στα ομόφυλα ζευγάρια την γενική δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης.
Το Δικαστήριο περαιτέρω παρατηρεί ότι η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου έκρινε ότι ο νόμος εισήγαγε αθέμιτη διάκριση για τον λόγο αυτόν
και ότι το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής είχε λάβει την ίδια θέση.
Τέλος, το
Δικαστήριο παρατηρεί ότι σύμφωνα με το Ελληνικό δίκαιο προβλέπει για τα
ετερόφυλα ζευγάρια την δυνατότητα νομικής αναγνώρισης της σχέσης τους
ακόμη και πριν την θέση σε ισχύ του Ν. 3719/2008, είτε σε πλήρη βάση με
τον θεσμό του γάμου είτε σε μια πιο περιορισμένη μορφή, με τις διατάξεις
του Αστικού Κώδικα που σχετίζονται με τις de facto
ενώσεις, ενώ η δυνατότητες αυτές δεν προβλέπονταν για τα ομόφυλα
ζευγάρια. Συνακόλουθα, τα ομόφυλα ζευγάρια είχαν κάθε συμφέρον να
συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης καθώς θα αποτελούσε την μόνη νομική βάση κατά
το Ελληνικό δίκαιο για την νομική αναγνώριση της σχέσης τους.
Επιπρόσθετα, το
Δικαστήριο παρατήρησε ότι δεν υπάρχει ομοφωνία ανάμεσα στα κράτη μέλη
του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά η τάση είναι ολοένα και μεγαλύτερη υπέρ
της θέσπισης τύπων νομικής αναγνώρισης των σχέσεων των ομοφύλων. Από τα
19 κράτη που έχουν θεσπίσει κάποια μορφή καταχώρισης συμβίωσης εκτός
του γάμου, η Λιθουανία και η Ελλάδα είναι τα μόνα κράτη που έχουν
επιφυλάξει αποκλειστικά και μόνο στα ετερόφυλα ζευγάρια την δυνατότητα
αυτή. Επομένως, με δύο εξαιρέσεις, τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της
Ευρώπης, όταν επιλέγουν να θεσπίσουν νομοθεσία για ένα νέο σύστημα
καταχώρισης συμβίωσης εναλλακτικό προς τον γάμο, περιλαμβάνουν και τα
ομόφυλα ζευγάρια στο πεδίο εφαρμογής.
Το Δικαστήριο
έκρινε ότι η Κυβέρνηση δεν εξέθεσε πειστικούς και επαρκείς λόγους για
την δικαιολόγηση του αποκλεισμού των ομόφυλων ζευγαριών από το πεδίο
εφαρμογής του Ν.3719/2008. Γι’ αυτό έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση των
Άρθρων 14 σε συνδυασμό με το Άρθρο 8.
Άρθρο 13
Το Δικαστήριο
υπενθύμισε ότι το Άρθρο 13 δεν φτάνει μέχρι του σημείου να διασφαλίζει
ένα ένδικο βοήθημα για την προσβολή των νόμων ενός Συμβαλλόμενου κράτους
σε κάποια εθνική αρχή για λόγους παραβίασης της Σύμβασης. Έκρινε ότι η
προσφυγή ως προς αυτό το Άρθρο είναι προδήλως αβάσιμη και απαράδεκτη.
Δίκαιη ικανοποίηση (Άρθρο 41)
Το Δικαστήριο
κρίνει ότι η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει σε καθέναν από τους
προσφεύγουνες, εκτός από την έβδομη προσφεύγουσα της προσφυγής
32684/2009 , το ποσό των 5.000 ευρώ για ηθική βλάβη. Όσον αφορά έξοδα
και δαπάνες, αναγνωρίζει το ποσό των 5.000 ευρώ από κοινού για τους
προσφεύγοντες της προσφυγής 29381/09 και 6.000 από κοινού για τους
προσφεύγοντες της προσφυγής 32684, με την εξαίρεση της έβδομης
προσφεύγουσας.
Η απόφαση εκδόθηκε στα Αγγλικά και στα Ελληνικά.
Το κείμενο (από το http://elawyer.blogspot.gr/2013/11/blog-post_7.html?spref=tw) αποτελεί απόδοση στα Ελληνικά από τον e-lawyer του δελτίου τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (βλ. εδώ).
Πρώτη φωτογραφία: Παναγιώτης Δημητράς, Caroline Mécary, Νίκος Αλιβιζάτος και Βαγγέλης Μάλλιος (ΕΔΔΑ 16/1/2013) - Δεύτερη φωτογραφία: Caroline Mécary και Robert Wintemute
Εφημερίδα των Συντακτών - http://www.efsyn.gr –
Καταδικαστήκαμε για διακρίσεις κατά των γκέι
08/11/13 ΕΛΛΑΔΑ
Ανοίγει
ο δρόμος για τη νομική αναγνώριση της σχέσης ομόφυλων ζευγαριών και στη
χώρα μας, έπειτα από καταδίκη της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα
Δικαιώματα του Ανθρώπου επειδή τα απέκλεισε από το Σύμφωνο Συμβίωσης που
θεσπίστηκε το 2008
Του Δημήτρη Αγγελίδη
Με
μια ιστορική απόφαση για το ελληνικό κίνημα των δικαιωμάτων των γκέι το
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε χτες την
Ελλάδα επειδή απέκλεισε τα ομόφυλα ζευγάρια από το Σύμφωνο Συμβίωσης που
θέσπισε το 2008. Η απόφαση υποχρεώνει στην ουσία την Ελλάδα να αλλάξει
τον νόμο ώστε να συμπεριλάβει τα ομόφυλα ζευγάρια, γεγονός που θα
αποτελέσει την πρώτη νομική αναγνώρισή τους στη χώρα μας.
Η
απόφαση έχει δύο πρωτιές. Είναι η πρώτη καταδίκη του Δικαστηρίου για
αποκλεισμό ομόφυλων ζευγαριών από σύμφωνο συμβίωσης (το θέμα έχει
απασχολήσει το Δικαστήριο και στην υπόθεση Schalk κατά Αυστρίας, όπου
όμως δεν υπήρξε καταδίκη επειδή στο μεταξύ η Αυστρία είχε επιληφθεί του
θέματος). Είναι επίσης η πρώτη καταδίκη του Δικαστηρίου για διακρίσεις
κατά των γκέι στην Ελλάδα.
Ο
νόμος, που πέρασε η κυβέρνηση Καραμανλή και παραμένει ως έχει παρά τις
επανειλημμένες διακηρύξεις του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ να τον
αλλάξουν, έδινε στην Ελλάδα την παγκόσμια πρωτοτυπία να θεσπίζει Σύμφωνο
Συμβίωσης που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια. Από τότε η Λιθουανία έχει
θεσπίσει κι αυτή παρόμοιο σύμφωνο.
Καταψήφισε ο Πορτογάλος
Στις
υποθέσεις «Βαλλιανάτος, Μυλωνάς και C.S. και λοιποί κατά Ελλάδος» το
Δικαστήριο έκρινε χτες ότι ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από το
Σύμφωνο Συμβίωσης παραβιάζει τα άρθρα 14 (απαγόρευση διακρίσεων) και 8
(δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της
Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Η απόφαση βγήκε με
πλειοψηφία 16 προς 1 (μειοψήφησε ο Πορτογάλος δικαστής) από την ευρεία
σύνθεση του Δικαστηρίου, στην οποία περνούν λίγες υποθέσεις.
«Το
Δικαστήριο επανέλαβε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να συνάπτουν
σταθερές και δεσμευτικές σχέσεις ακριβώς όπως και τα ετερόφυλα. Συνεπώς
πήρε υπόψη ότι οι προσφεύγοντες βρίσκονταν σε παρόμοια κατάσταση με
ετερόφυλα ζευγάρια όσον αφορά την ανάγκη να αναγνωριστούν και να
προστατευτούν νομικά οι σχέσεις τους» αναφέρει το δελτίο Τύπου του
Δικαστηρίου.
Η
απόφαση πήρε μάλιστα υπόψη το γεγονός ότι τα ετερόφυλα ζευγάρια έχουν
και άλλους τρόπους νομικής αναγνώρισης της σχέσης τους, εκτός από το
σύμφωνο. «Συνεπώς, τα ομόφυλα ζευγάρια είχαν κάθε συμφέρον να εισέλθουν
σε σχέση επισφραγισμένη με σύμφωνο συμβίωσης καθώς θα τους έδινε τη
μοναδική νομική βάση στην ελληνική νομοθεσία ώστε να αναγνωρίσουν νομικά
τη σχέση τους».
Η
υπόθεση συζητήθηκε στο Δικαστήριο στις 16 του περασμένου Ιανουαρίου,
ύστερα από προσφυγές τεσσάρων ομόφυλων ζευγαριών το 2009. Ενός επώνυμου
ζευγαριού, του Γρηγόρη Βαλλιανάτου και του Νίκου Μυλωνά, που προσέφυγαν
μέσω του «Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι» (ΕΠΣΕ).
Και τριών ανώνυμων (δύο ζευγάρια γυναικών και ένα αντρών) μαζί με την
οργάνωση «Σύνθεση-Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση, Ερευνα για το HIV/AIDS»,
μέσω του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, Νίκου Αλιβιζάτου, και του
διδάκτορα Νομικής Βαγγέλη Μάλλιου.
Τροποποίηση του νόμου
«Είναι
ανεπίτρεπτη κάθε διάκριση σε βάρος ομόφυλων ζευγαριών ως προς το
δικαίωμά τους να επιλέγουν το σύντροφό τους και να διαμορφώνουν από
κοινού την οικογενειακή τους ζωή. [...] Αναμένεται, ως εκ τούτου, η
άμεση τροποποίηση του νόμου αυτού, ώστε να μπορούν να συνάπτουν σύμφωνο
συμβίωσης και ζευγάρια του ιδίου φύλου» αναφέρουν σε κοινή τους
ανακοίνωση οι δύο οργανώσεις, εκφράζοντας την ικανοποίησή τους για την
απόφαση.
«Η
Ελλάδα ολόκληρη καταδικάστηκε για το πανευρωπαϊκά μοναδικό σύμφωνο
συμβίωσης μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια, αφού από τότε που το νομοθέτησε η
κυβέρνηση της Ν.Δ. το 2008 καμιά κυβέρνηση δεν το επέκτεινε και καμιά
αντιπολίτευση δεν κατέθεσε σχέδιο νόμου για την επέκτασή του στα ομόφυλα
ζευγάρια, παρά τη δημόσια έκκληση οργανώσεων ομοερωτικών ατόμων και
δικαιωμάτων του ανθρώπου στις 24 Ιουλίου 2011 που έμεινε αναπάντητη.
Σήμερα η Ελλάδα ολόκληρη οφείλει να συμμορφωθεί και να τροποποιήσει
αμέσως τον νόμο, όπως άλλωστε είχε προτείνει νομοπαρασκευαστική επιτροπή
τον Δεκέμβριο του 2010» δήλωσε από το ΕΠΣΕ ο Παναγιώτης Δημητράς.
Τους
προσφεύγοντες εκπροσώπησαν στο Δικαστήριο η Γαλλίδα δικηγόρος Καρολίν
Μεκαρί, ο καθηγητής Νομικής Ν.Κ. Αλιβιζάτος, ο διδάκτωρ Νομικής Βαγγέλης
Μάλλιος και ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. Στη δίκη είχε
παρέμβει, εκ μέρους των διεθνών οργανώσεων FIDH, ICJ, AIRE Centre και
ILGA-Europe, ο καθηγητής στο King’s College Ρόμπερτ Γουίντερμιουτ.
Μιλούν
στην «Εφ.Συν.» ένα από τα ανώνυμα ζευγάρια γυναικών που προσέφυγαν, ο
Νίκος Μυλωνάς από το επώνυμο ζευγάρι αντρών, ο Λύο Καλοβυρνάς από τη
Σύνθεση και ο Βαγγέλης Μάλλιος, δικηγόρος.
«Εθελοτυφλία και υποκρισία»
Λύο Καλοβυρνάς, «Σύνθεση-Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση, Ερευνα για το HIV/AIDS»
Η
απόφαση του Στρασβούργου είναι η αυτονόητη απάντηση στην εθελοτυφλία
και την υποκρισία των ελληνικών κυβερνήσεων. Τα έωλα, αν όχι γελοία,
επιχειρήματα της ελληνικής κυβέρνησης ενώπιον του Δικαστηρίου φυσικά
καταρρίφθηκαν ως πλήρως αβάσιμα. Μέχρι στιγμής οι ελληνικές κυβερνήσεις
δεν έχουν δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για την προάσπιση των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων πολιτών και δυστυχώς παραμένει
αβέβαιο αν η σημερινή καταδίκη της Ελλάδας από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων θα είναι αρκετή για να βγουν οι πολιτικοί μας από τον
μεσαίωνα στον οποίο ζουν και στον οποίο καταδικάζουν και την υπόλοιπη
χώρα. Είναι ελάχιστοι οι πολιτικοί, σε όλα τα κόμματα, που τολμούν ν’
ασχοληθούν με την καταπάτηση των δικαιωμάτων και την έλλειψη ισονομίας
και ισοπολιτείας που αντιμετωπίζουν οι γκέι συμπολίτες μας. Σε αυτό
ωστόσο φέρουμε ευθύνη και εμείς οι ίδιοι γκέι άντρες και γυναίκες, που
εξακολουθούμε να παραμένουμε οι χειρότεροι εχθροί του εαυτού μας. Αν
εμείς δεν διεκδικήσουμε τα αυτονόητα δικαιώματά μας, κανείς δεν θα μας
τα χαρίσει – ούτε μια απόφαση δικαστηρίου.
«Επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης»
Νίκος Μυλωνάς, προσφεύγων
Η
σημερινή καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δημιουργεί
τις προϋποθέσεις για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης, ώστε αυτό να
συμπεριλαμβάνει όλα τα ζευγάρια χωρίς εξαιρέσεις. Σειρά έχουν πλέον η
κυβέρνηση και η Βουλή. Οφείλουν να προχωρήσουν άμεσα στην τροποποίηση
του νόμου για το Σύμφωνο Συμβίωσης. Το ΕΔΔΑ και με αυτήν την απόφασή του
υποστηρίζει έναν ευρύτερο ορισμό της οικογένειας, ο οποίος περιλαμβάνει
και τα ζευγάρια που αποτελούνται από άτομα του ίδιου φύλου.
Παράλληλα
είχαμε άλλη μια σημαντική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής
Ενωσης, που ορίζει ότι οι γκέι αιτούντες άσυλο οι οποίοι κινδυνεύουν με
διώξεις λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους στη χώρα προέλευσής
τους, δικαιούνται προστασία από τις χώρες της Ε.Ε. Σήμερα ήταν μια
σπουδαία μέρα για την καταπολέμηση των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού
προσανατολισμού ή/και ταυτότητας φύλου στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
«Καταδίκη των αποκλεισμών»
Βαγγέλης Μάλλιος, δικηγόρος, γ.γ. της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Η
απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου στην υπόθεση Βαλλιανάτος και λοιποί καταδίκασε την Ελλάδα,
διότι ο νόμος 3719/2008 απέκλειε τα ομόφυλα ζευγάρια από τη δυνατότητα
να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης. Γιατί είναι σημαντική αυτή η απόφαση;
Πρώτον,
διότι επισημαίνει στην Ελλάδα ότι όταν μια πολιτεία νομοθετεί, οφείλει
να λαμβάνει υπόψη τις εξελίξεις στην κοινωνία και το γεγονός ότι δεν
υπάρχει μόνο ένας τρόπος να διαμορφώσει κανείς την προσωπική και
οικογενειακή του ζωή.
Δεύτερον,
διότι τονίζει ότι η σταθερή συμβίωση μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου
συνιστά οικογενειακή ζωή, ακριβώς όπως και η συμβίωση μεταξύ μιας
γυναίκας και ενός άντρα.
Τρίτον,
διότι υπογραμμίζει ότι ο νόμος αυτός έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα
των ομόφυλων ζευγαριών να αναπτύξουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους
και να διαμορφώσουν αυτόνομα την οικογενειακή τους ζωή.
Κατόπιν
τούτου η Ελληνική Πολιτεία καλείται να άρει τις διακρίσεις και την
αδικία που υφίστανται τα ομόφυλα ζευγάρια: η ρητή συμπερίληψή τους στον
νόμο για το Σύμφωνο Συμβίωσης είναι μια καλή αρχή!
«Βήμα για πλήρη ισότητα»
C.S. και E.D., προσφεύγουσες
Το
ΕΔΔΑ δικαίωσε την προσφυγή μας και καταδίκασε την Ελλάδα για τον
αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το Σύμφωνο Συμβίωσης. Εκφράζουμε
την ικανοποίησή μας για την απόφαση του Δικαστηρίου και ευχαριστούμε
θερμά τον καθηγητή Νομικής Ν. Κ. Αλιβιζάτο και τον διδάκτορα Νομικής
Βαγγέλη Μάλλιο. Η Ελλάδα οφείλει να συμμορφωθεί και να τροποποιήσει τον
νόμο, καθώς η θέσπιση του Συμφώνου Συμβίωσης μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια
παραβιάζει τα άρθρα 8 και 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου. Εχουμε επίγνωση ότι με την απόφαση αυτή δεν θα πάψουν μαγικά
από σήμερα οι διακρίσεις που υφίστανται οι ΛΟΑΤ στην Ελλάδα. Ωστόσο
θεωρούμε ότι είναι ένα σημαντικό βήμα για τα δικαιώματα και τις
διεκδικήσεις των ΛΟΑΤ στην πορεία προς την πλήρη ισότητα.
Σύμφωνο συμβίωσης: Παράθυρο για τους γκέι από την Ευρώπη -
Το Δικαστήριο έκρινε απαράδεκτο τον αποκλεισμό ομόφυλων ζευγαριώνhttp://www.tanea.gr/news/greece/article/5052404/parathyro-gia-toys-gkei-apo-thn-eyrwph/
Μίνα Μουστάκα | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08/11/2013 08:00 |
Παράθυρο για νομοθετικές αλλαγές στη δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης και για ομόφυλα ζευγάρια ανοίγει χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο
του Στρασβούργου κάνοντας δεκτές ελληνικές προσφυγές, μεταξύ των οποίων
του Γρηγόρη Βαλλιανάτου και του συντρόφου του, έκρινε ουσιαστικά ότι
είναι αντίθετος με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ο
αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης, που ισχύει
στη χώρα μας από το 2008, αλλά προβλέπεται μόνο για ζευγάρια
διαφορετικού φύλου που δεν επιθυμούν να τελέσουν γάμο.
Με την
«ετυμηγορία» τους οι ευρωπαίοι δικαστές έδωσαν ένα διαφορετικό στίγμα
κρίνοντας ότι η κόκκινη γραμμή που έχει χαράξει ο έλληνας νομοθέτης για
τα ομόφυλα ζευγάρια που επιθυμούν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους,
ισοδυναμεί με παραβίαση συγκεκριμένων διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης
που προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα. Συγκεκριμένα αποφάνθηκαν ότι με
το επίμαχο νομοθέτημα παραβιάζεται το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή
Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), που απαγορεύει τις διακρίσεις, και το
άρθρο 8, που κατοχυρώνει τον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής
ζωής.
Στο σκεπτικό της
απόφασης επισημαίνεται ότι από τις 19 χώρες που έχουν εισαγάγει στο
εθνικό τους δίκαιο νομοθετικές μορφές ένωσης ζευγαριών, μόνο η Λιθουανία
και η Ελλάδα έχουν αποκλείσει από αυτή τη νομική προστασία τα ζευγάρια
ίδιου φύλου απαγορεύοντας τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης για τους
ομόφυλους.
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ήρθε με την καταδικαστική του απόφαση να υπενθυμίσει
στη χώρα μας ότι δεν μπορεί να είναι ουραγός στην προάσπιση των
ατομικών δικαιωμάτων», επισημαίνει ο δικηγόρος και ειδικός γραμματέας
της Ενωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, Βασίλης Χειρδάρης, ο οποίος έχει
ασχοληθεί με θέματα ευρωπαϊκού δικαίου.
Τι σημαίνει στην
πράξη η απόφαση αυτή για τη χώρα μας; Σύμφωνα με τον κ. Χειρδάρη, «κατ’
αρχήν η απόφαση ισχύει μόνο για τους προσφεύγοντες στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο και ως άμεση συνέπεια έχει γι’ αυτούς την είσπραξη της
επιδικασθείσας χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης που
υπέστησαν και των δικαστικών εξόδων». Εξηγεί μάλιστα ότι σε καμία
περίπτωση »δεν
αποτελεί τίτλο εκτελεστό, τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι
προσφεύγοντες και να τον επικαλεστούν για να συνάψουν σύμφωνο
συμβίωσης», ενώ «σε δεύτερο επίπεδο αποτελεί μια σαφή οδηγία για άμεση
νομοθετική ρύθμιση για την αποκατάσταση της ανισότητας εις βάρος των
ομοφύλων και μια απειλή για μελλοντικές καταδίκες στο Δικαστήριο του
Στρασβούργου».
ΗΘΙΚΗ ΒΛΑΒΗ
Το Δικαστήριο
υποχρεώνει την Ελλάδα να πληρώσει σε καθένα από τα προσφεύγοντα πρόσωπα
ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη το ποσό των 5.000 ευρώ. »Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) και η ΜΚΟ Σύνθεση - Ενημέρωση, Ευαισθητοποίηση, Ερευνα για το HIV/AIDS
εκφράζουν την ικανοποίησή τους, γιατί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με
απόφαση της Ολομέλειάς του (17μελής σύνθεση), δικαίωσε τη θέση τους σε
ένα ζήτημα αρχής: είναι ανεπίτρεπτη κάθε διάκριση εις βάρος ομόφυλων
ζευγαριών ως προς το δικαίωμά τους να επιλέγουν τον σύντροφό τους και να
διαμορφώνουν από κοινού την οικογενειακή τους ζωή».
Τις
προαναφερόμενες οργανώσεις και τα ομόφυλα ζευγάρια που είχαν προσφύγει
στο Στρασβούργο εκπροσώπησαν ενώπιον του Δικαστηρίου η γαλλίδα δικηγόρος
Καρολίν Μεκαρί, ο καθηγητής Νομικής Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, ο διδάκτωρ
Νομικής Βαγγέλης Μάλλιος και ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς.
Οι ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΚΕΪ ΤΟ 2008
«Μας θεωρείτε αόρατους μέσα στην κοινωνία»http://www.tanea.gr/news/greece/article/5052406/mas-thewreite-aoratoys-mesa-sthn-koinwnia/
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08/11/2013 08:00 |
Σφοδρές
αντιδράσεις στις ομοφυλοφιλικές κοινότητες είχε προκαλέσει το 2008 ο
αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από το νομοσχέδιο για το σύμφωνο
ελεύθερης συμβίωσης.
Το
νομοσχέδιο ψηφίστηκε τελικά τον Νοέμβριο του 2008. Οσο διάστημα γινόταν
συζήτηση για το νομοσχέδιο, οι κοινότητες των ομοφυλοφίλων διατύπωναν
την απογοήτευσή τους. Ελεγαν χαρακτηριστικά τότε ότι η ελληνική
κυβέρνηση τους αγνοεί, τους θεωρεί αόρατους και αδιαφορεί για τα
δικαιώματά τους. «Η παράλειψη είναι απαράδεκτη», τόνιζαν οι εκπρόσωποι
των κοινοτήτων προσθέτοντας εμφατικά ότι στις λοιπές χώρες της Ευρώπης ο
λόγος για τον οποίο είχε θεσμοθετηθεί ο νόμος για τη συμβίωση εκτός
γάμου ήταν οι γκέι.
Λίγο
πριν από την ψήφιση του νόμου η Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα
(ΟΛΚΕ) σε ανακοίνωσή της σημείωνε ότι «σε παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία,
η ελληνική κυβέρνηση θεσμοθετεί σύμφωνα συμβίωσης μόνο για ετερόφυλα
ζευγάρια, αποκλείοντας τα ομόφυλα, για τα οποία πάντα και παντού
(Λατινική Αμερική, ΗΠΑ, Ευρώπη) ισχύουν αυτά τα σύμφωνα». Και
συμπλήρωνε πως «αυτή η συντηρητική θέση έρχεται μετά την επίμονη άρνηση
της κυβέρνησης να αναγνωρίσει ως έγκυρους τους γάμους μεταξύ ομοφύλων»
- πρόκειται για τους γάμους που είχαν τελεστεί το καλοκαίρι του 2008
στην Τήλο - »αποκλείοντας, έτσι, τα ομόφυλα ζευγάρια από κάθε νομική
αναγνώριση των σχέσεών τους».
Στην
ίδια ανακοίνωση η ΟΛΚΕ ανέφερε πως «εκτός των άλλων, το σύμφωνο που
προτείνει η κυβέρνηση παραβιάζει το ελληνικό Σύνταγμα, που μιλά ξεκάθαρα
για ισότητα των πολιτών απέναντι στον νόμο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που ρητά απαγορεύει τις διακρίσεις με
βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό».
Διεκδικώντας τις ελευθερίες
http://www.tanea.gr/.../diekdikwntas-tis-eleytheries/
του Ηλία Κανέλλη
του Ηλία Κανέλλη
Η ανακοίνωση
μιας καταδίκης της Ελλάδας από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια δεν θα έπρεπε να
είναι ευχάριστη είδηση. Αλλά, πάλι, δεν είναι λίγες οι φορές που έλληνες
πολίτες κατάφεραν να βρουν το δίκιο τους στο Στρασβούργο, στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφού προηγουμένως στην Ελλάδα
είχαν εξαντληθεί να διεκδικούν ένα δίκιο που είτε δεν τους αναγνώρισε η
Πολιτεία είτε ο συνδυασμός ελλιπών νόμων και κάποιας «στενής ερμηνείας
τους» από τα ελληνικά δικαστήρια (κυρίως σε υποθέσεις ελευθερίας της
έκφρασης) υπέβαλε σε περιπέτειες πολίτες που αντιτάχθηκαν, έστω με
οξύτητα, στην κοινοτοπία που, συχνά, θα έπρεπε να είναι ανεκτή στο
πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου.
Τι ακριβώς συνέβη χθες; Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στηριγμένο στη διεκδίκηση της ισότητας τεσσάρων ομόφυλων ζευγαριών από την Ελλάδα, έκρινε ότι είναι ανεπίτρεπτη κάθε διάκριση εις βάρος τους ως προς το δικαίωμά τους να επιλέγουν τον σύντροφό τους και να διαμορφώνουν από κοινού την οικογενειακή τους ζωή. Η καταδίκη της χώρας μας οφείλεται στο ότι ο νόμος 3719/2008 έδωσε τη δυνατότητα μόνο σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα σε οικογενειακή ζωή (άρθρο 8 ΕΣΔΑ) και την απαγόρευση των διακρίσεων (άρθρο 14 ΕΣΔΑ).
Τι είχε συμβεί; Τα χρόνια που το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση, μια ομάδα στο εσωτερικό του διεκδίκησε την υπογραφή συμφώνου συμβίωσης. Η αρχική πρόταση νόμου, όμως, συρρικνώθηκε στη διάρκεια της συζήτησής του στη Βουλή, λόγω του συνήθους ελληνικού συντηρητισμού. Ο υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης, της κυβέρνησης Καραμανλή, δηλώνοντας ότι η κοινωνία είναι ανώριμη, κουτσούρεψε το εύρος του νόμου, ενώ γνώριζε τις υποχρεώσεις της χώρας μας κι ότι κάποια στιγμή θα βρισκόμασταν υπόλογοι στο Στρασβούργο. Μόνο το ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν υποστηρίξει τον νόμο, αν και η αγορήτρια του πρώτου Εύα Καϊλή είχε δώσει λαβές για παρεξηγημένη ανάγνωσή του!
Αν τα κόμματα φέρονται συντηρητικά ή καιροσκοπικά, ευτυχώς υπάρχουν μερικοί πολίτες ταγμένοι να διεκδικούν τις στοιχειώδεις ελευθερίες. Χάρη σε τέτοια πρόσωπα, στον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, στον Νίκο Μυλωνά, στον Παναγιώτη Δημητρά, στον Λύο Καλοβυρνά, σε μερικούς ακόμα σοβαρούς και ελεύθερους Ελληνες, χάρη και στη νομική υποστήριξη του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου και του Βαγγέλη Μάλλιου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για την άρνηση επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.
Σε αυτή τη χώρα, και τα δικαιώματα επιβάλλονται. Αλλά έστω και έτσι, στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, μπορούμε να συνεχίσουμε να διεκδικούμε μία ακόμα ικμάδα ελευθερίας.
Ο Σεβασμός αρκεί
της Κίττυς Ξενάκη
«Ποτέ δεν θα γυρίσω διαφημιστικό σποτ με πρωταγωνίστρια ομόφυλη οικογένεια, όχι από έλλειψη σεβασμού, αλλά γιατί δεν βλέπω τα πράγματα όπως τα βλέπουν εκείνοι. Αν οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι χαρούμενοι, ας φάνε μακαρόνια άλλης μάρκας!». Εχουν περάσει ακριβώς 44 ημέρες από τη στιγμή που ο Γκουίντο Μπαρίλα, ο πρόεδρος της ομώνυμης ιταλικής, ή καλύτερα πολυεθνικής εταιρείας τροφίμων, έκανε αυτήν τη δήλωση. Τις περισσότερες από αυτές, τις αφιέρωσε σε επιδείξεις μεταμέλειας.
Ο ιταλός μεγιστάνας ανέβασε πρώτα στο facebookαπολογητικό βιντεάκι. «Είναι σαφές ότι έχω πολλά ακόμα να μάθω όσον αφορά την εξέλιξη της οικογένειας», έλεγε σε αυτό, στα αγγλικά. Και για των καλών του προθέσεων το αληθές, συναντήθηκε με μέλη οργανώσεων για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στην Μπολόνια. Την περασμένη Τρίτη, επισκέφθηκε στη Ρώμη στο γραφείο της την πρόεδρο της ιταλικής Βουλής, Λάουρα Μπολντρίνι. Η τελευταία τον είχε ήδη από καιρό μεμφθεί για την αποκλειστική και εξωραϊσμένη προβολή της παραδοσιακής οικογένειας στις διαφημίσεις του ομίλου. «Δεν καταλαβαίνει τίποτα», είχε απαντήσει ξερά ο σινιόρε Μπαρίλα. Τότε. Γιατί τη Δευτέρα, ο όμιλός του έγινε αίφνης gay friendly ανακοινώνοντας την ίδρυση μιας επιτροπής για την «ποικιλότητα» και τη «συμπερίληψη». Αποτελείται από μέλη της επιχείρησης, αλλά θα τη συντρέχουν προσωπικότητες όπως ο Ντέιβιντ Μίξνερ, ένας αμερικανός βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ, αρθρογράφος σήμερα στο Τάιμ και την Ουάσιγκτον Ποστ και ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των γκέι - τον έχουν χαρακτηρίσει «τον πιο ισχυρό ομοφυλόφιλο στις ΗΠΑ».
Τι μεσολάβησε ανάμεσα στο αγέρωχο «όποιου δεν του αρέσει, ας φάει μακαρόνια άλλης μάρκας» και τη στροφή μπόλικων μοιρών; Μια εκστρατεία για μποϊκοτάζ της Barilla. Πολλοί θα πουν βέβαια πως η «μεταστροφή» του Γκουίντο Μπαρίλα είναι υποκριτική και πως η επιτροπή που ανακοινώθηκε δεν είναι παρά ένα κόλπο του μάρκετινγκ. Πολύ πιθανό αλλά δεν έχει σημασία. Δεν είναι ανάγκη να «αγαπήσουμε» όλοι τους ομοφυλόφιλους, αρκεί να τους σεβόμαστε. Αντιστοίχως, η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι ανάγκη να χαρεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης συνιστά παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα - αρκεί να συμμορφωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.