Οι Αγιοι Πατέρες αδιάλειπτος μας προειδοποιουν
ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: «Λοιπόν άνθρωπε, φύλαξε σε παρακαλώ τον εαυτό σου, έχεις τώρα όλα τα προγνωστικά του αντίχριστου και μην τα σκέπτεσαι μόνο εσύ, αλλά να τα λέγεις και να ενημερώνεις και άλλους, όσους μπορείς περισσότερους». ► ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, Κεφ. ιστ΄, στ. 18-21: «Καί εγένοντο αστραπαί καί φωναί και βρωνταί, καί σεισμός εγένετο μέγας, οίος ούκ εγένετο αφ΄ ου οι άνθρωποι εγένοντο επί της γής, τηλικούντος σεισμός ούτω μέγας. Καί εγένετο η πόλις η μεγάλη είς τρία μέρη, καί αι πόλεις των εθνών έπεσαν. Καί Βαβυλών η μεγάλη εμνήσθη ενώπιον τού Θεού δούναι αυτή τό ποτήριον τού οίνου του θυμού τής οργής αυτού. Καί πάσα νήσος έφυγε, καί όρη ούχ ευρέθησαν. Καί χάλαζα μεγάλη ως ταλαντιαία καταβαίνει εκ τού ουρανού επί τούς ανθρώπους• καί βλασφήμησαν οι άνθρωποι τόν Θεόν εκ τής πληγής τής χαλάζης, ότι μεγάλη εστίν η πληγή αύτη σφόδρα».
► ΕΑΓΓ. ΜΑΡΚΟΥ, Κεφ. ιγ΄, στ. 6-10: «Πολλοί γάρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί, και πολλούς πλανήσου-σιν. Όταν δε ακούσητε πολέμους και ακοάς πολέμων, μη θροείσθε• δεί γάρ γενέσθαι, αλλ΄ ούπω το τέλος. Εγερθήσεται γάρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται σεισμοί κατά τόπους, καί έσονται λιμοί και ταραχαί. Αρχαί ωδίνων ταύτα». στ. 19: «Έσονται γάρ αι ημέραι εκείναι θλίψις, οία ου γέγονε τοιαύτη απ΄ αρχής κτίσεως ής έκτισεν ο Θεός έως τού νύν καί ου μή γένηται».► ΑΠΟΣΤ. ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, Κεφ. δ΄, στ. 3-4: «Έσται γάρ καιρός ότε τής υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τάς επιθυμίας τάς ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν, και από μέν της α-ληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τούς μύθους εκτραπήσονται».
► ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ ΜΥΡΟΒΛΙΤΗΣ Ο ΕΝ ΑΘΩ ΑΣΚΗΘΕΙΣ: «Οι άνθρωποι στερούμενοι την Χάριν του Αγίου Βαπτίσματος, εξ’ αιτίας της αμαρτίας και της ανομίας, θα διάγουν εν μέσω θλίψεων και θανάτων, δυστυχούντες από την έλλειψη αγάπης και σωφροσύ-νης, στερούμενοι από Αρχιερείς και Ιερείς Αγίους και δίκαιους. Κατά το 1900 έτος, βαδίζοντας προς τον μεσασμό του 8ου αιώνος, ο κόσμος του καιρού εκείνου θα αρχίσει να γίνετε αγνώριστος, πλησιάζοντας η έλευση του αντίχριστου. Θα θολώσει η διάνοια των ανθρώπων από τα σαρκικά πάθη και θα αυξηθεί η ανομία και η ασέβεια, θα μετασχηματιστούν οι μορφές των ανθρώπων και δεν θα γνωρίζονται οι άνδρες από τις γυναίκες, δια την αναίσχυντο ενδυμασία και των τριχών της κεφαλής τους. Οι άνθρωποι εκείνων των καιρών θα αγριέψουν και θα γίνουν σαν θηρία, από την πλάνη του αντίχριστου. Δεν θα υπάρχει σεβασμός και οι ποιμένες των Χριστιανών, Αρχιερείς και Ιερείς, θα είναι άνθρωποι ματαιόδοξοι και ασεβείς. Τότε θα αλλάξουν τα ήθη και οι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας και αλίμονο εις τους Χριστιανούς, διότι θα στερηθούν τελείως την Πίστη».
► ΑΒΒΑΣ ΠΑΜΒΩ: «Θα έρθουν ημέρες που οι Χριστιανοί θα προσθέτουν, θα αφαιρούν και θα μεταβάλλουν τας βίβλους των Αγίων Ευαγγελίων, των Αγίων Αποστόλων, των Προφητών και των Ιερών Πατέρων και θα μαλακώσουν τις Αγίες Γραφές, γράφοντας τροπάρια και άσματα και λόγους τεχνολογικούς, διότι η ερχόμενη γενεά θα μεταβάλει τας γραφάς σύμφωνα μη την δική της επιθυμία
(π.χ. 1. Η αλλαγή του ημερολογίου, για επιστημονικούς δήθεν λόγους,
2. Στο ‘’Σώσον Κύριε τον λαόν σου’’ το ‘’νίκα τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος’’ αλλάχθηκε σε ‘’νίκα τοις ευσεβεύσι κατ΄ εναντίον δωρούμενος’’, στην εκκλησία του νέου ημερολογίου,
3. Η κατάργηση της ανάγνωσης των ορισθέντων αναθεμάτων, υπό των Αγίων 7 Οικουμενικών Συνόδων, κατά των αιρετικών, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στην εκκλησία του νέου ημερολογίου,
4. Η άρση της ακοινωνησίας και της αμνημονησίας με τους αιρετικούς πα-πικούς και των κατά αυτών αναθεμάτων, ορισθέντων υπό της Πανορθοδόξου Συνόδου που συνεκλήθει υπό του Μέγα Φωτίου, το 879 μ.Χ. και εν γένει η ένωση των θρησκειών υπό του Πάπα). Οι Ιερωμένοι θα το ρίξουν στην αναρχία, οι δε μοναχοί θα ξεκλίνουν προς την αμέλεια.
Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα θεωρούν ανάξιο πράγμα να φροντίζουν για την σωτηρία της δικής τους ψυχής αλλά και του ποιμνίου τους, θα είναι οκνηροί στις προσευχές τους και πρόχειροι στις κατακρίσεις τους. Τους βίους, τις διδαχές και τα παραδείγματα των Αγίων Πατέρων δεν θα ενδιαφέρονται μήτε να τα μιμηθούν, μήτε καν να τα ακούσουν. Σε εκείνους πλέον τους καιρούς, όποιος μπορέσει να σώσει την ψυχή του και παρακινήσει κι άλλους να σωθούν, θα ονομασθεί μέγας εις την Βασιλεία του Θεού».
ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: «Λοιπόν άνθρωπε, φύλαξε σε παρακαλώ τον εαυτό σου, έχεις τώρα όλα τα προγνωστικά του αντίχριστου και μην τα σκέπτεσαι μόνο εσύ, αλλά να τα λέγεις και να ενημερώνεις και άλλους, όσους μπορείς περισσότερους». ► ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, Κεφ. ιστ΄, στ. 18-21: «Καί εγένοντο αστραπαί καί φωναί και βρωνταί, καί σεισμός εγένετο μέγας, οίος ούκ εγένετο αφ΄ ου οι άνθρωποι εγένοντο επί της γής, τηλικούντος σεισμός ούτω μέγας. Καί εγένετο η πόλις η μεγάλη είς τρία μέρη, καί αι πόλεις των εθνών έπεσαν. Καί Βαβυλών η μεγάλη εμνήσθη ενώπιον τού Θεού δούναι αυτή τό ποτήριον τού οίνου του θυμού τής οργής αυτού. Καί πάσα νήσος έφυγε, καί όρη ούχ ευρέθησαν. Καί χάλαζα μεγάλη ως ταλαντιαία καταβαίνει εκ τού ουρανού επί τούς ανθρώπους• καί βλασφήμησαν οι άνθρωποι τόν Θεόν εκ τής πληγής τής χαλάζης, ότι μεγάλη εστίν η πληγή αύτη σφόδρα».
► ΕΑΓΓ. ΜΑΡΚΟΥ, Κεφ. ιγ΄, στ. 6-10: «Πολλοί γάρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί, και πολλούς πλανήσου-σιν. Όταν δε ακούσητε πολέμους και ακοάς πολέμων, μη θροείσθε• δεί γάρ γενέσθαι, αλλ΄ ούπω το τέλος. Εγερθήσεται γάρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται σεισμοί κατά τόπους, καί έσονται λιμοί και ταραχαί. Αρχαί ωδίνων ταύτα». στ. 19: «Έσονται γάρ αι ημέραι εκείναι θλίψις, οία ου γέγονε τοιαύτη απ΄ αρχής κτίσεως ής έκτισεν ο Θεός έως τού νύν καί ου μή γένηται».► ΑΠΟΣΤ. ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, Κεφ. δ΄, στ. 3-4: «Έσται γάρ καιρός ότε τής υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τάς επιθυμίας τάς ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν, και από μέν της α-ληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τούς μύθους εκτραπήσονται».
► ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ ΜΥΡΟΒΛΙΤΗΣ Ο ΕΝ ΑΘΩ ΑΣΚΗΘΕΙΣ: «Οι άνθρωποι στερούμενοι την Χάριν του Αγίου Βαπτίσματος, εξ’ αιτίας της αμαρτίας και της ανομίας, θα διάγουν εν μέσω θλίψεων και θανάτων, δυστυχούντες από την έλλειψη αγάπης και σωφροσύ-νης, στερούμενοι από Αρχιερείς και Ιερείς Αγίους και δίκαιους. Κατά το 1900 έτος, βαδίζοντας προς τον μεσασμό του 8ου αιώνος, ο κόσμος του καιρού εκείνου θα αρχίσει να γίνετε αγνώριστος, πλησιάζοντας η έλευση του αντίχριστου. Θα θολώσει η διάνοια των ανθρώπων από τα σαρκικά πάθη και θα αυξηθεί η ανομία και η ασέβεια, θα μετασχηματιστούν οι μορφές των ανθρώπων και δεν θα γνωρίζονται οι άνδρες από τις γυναίκες, δια την αναίσχυντο ενδυμασία και των τριχών της κεφαλής τους. Οι άνθρωποι εκείνων των καιρών θα αγριέψουν και θα γίνουν σαν θηρία, από την πλάνη του αντίχριστου. Δεν θα υπάρχει σεβασμός και οι ποιμένες των Χριστιανών, Αρχιερείς και Ιερείς, θα είναι άνθρωποι ματαιόδοξοι και ασεβείς. Τότε θα αλλάξουν τα ήθη και οι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας και αλίμονο εις τους Χριστιανούς, διότι θα στερηθούν τελείως την Πίστη».
► ΑΒΒΑΣ ΠΑΜΒΩ: «Θα έρθουν ημέρες που οι Χριστιανοί θα προσθέτουν, θα αφαιρούν και θα μεταβάλλουν τας βίβλους των Αγίων Ευαγγελίων, των Αγίων Αποστόλων, των Προφητών και των Ιερών Πατέρων και θα μαλακώσουν τις Αγίες Γραφές, γράφοντας τροπάρια και άσματα και λόγους τεχνολογικούς, διότι η ερχόμενη γενεά θα μεταβάλει τας γραφάς σύμφωνα μη την δική της επιθυμία
(π.χ. 1. Η αλλαγή του ημερολογίου, για επιστημονικούς δήθεν λόγους,
2. Στο ‘’Σώσον Κύριε τον λαόν σου’’ το ‘’νίκα τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος’’ αλλάχθηκε σε ‘’νίκα τοις ευσεβεύσι κατ΄ εναντίον δωρούμενος’’, στην εκκλησία του νέου ημερολογίου,
3. Η κατάργηση της ανάγνωσης των ορισθέντων αναθεμάτων, υπό των Αγίων 7 Οικουμενικών Συνόδων, κατά των αιρετικών, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στην εκκλησία του νέου ημερολογίου,
4. Η άρση της ακοινωνησίας και της αμνημονησίας με τους αιρετικούς πα-πικούς και των κατά αυτών αναθεμάτων, ορισθέντων υπό της Πανορθοδόξου Συνόδου που συνεκλήθει υπό του Μέγα Φωτίου, το 879 μ.Χ. και εν γένει η ένωση των θρησκειών υπό του Πάπα). Οι Ιερωμένοι θα το ρίξουν στην αναρχία, οι δε μοναχοί θα ξεκλίνουν προς την αμέλεια.
Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα θεωρούν ανάξιο πράγμα να φροντίζουν για την σωτηρία της δικής τους ψυχής αλλά και του ποιμνίου τους, θα είναι οκνηροί στις προσευχές τους και πρόχειροι στις κατακρίσεις τους. Τους βίους, τις διδαχές και τα παραδείγματα των Αγίων Πατέρων δεν θα ενδιαφέρονται μήτε να τα μιμηθούν, μήτε καν να τα ακούσουν. Σε εκείνους πλέον τους καιρούς, όποιος μπορέσει να σώσει την ψυχή του και παρακινήσει κι άλλους να σωθούν, θα ονομασθεί μέγας εις την Βασιλεία του Θεού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.