2) Ο Φόβος του Θεού είναι απαθής. Διότι φοβάται κανείς όχι τον Θεό, αλλά το να εκπέσει από τον Θεό (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας).
3) Επειδή θα πληθύνει η ανομία, θα παγώσει η αγάπη των πολλών (Λόγοι Κυρίου, Ματθαίος, Κεφ. 24, Εδ. 12).
4) Όλη σας τη μέριμνα να την αναθέσετε με εμπιστοσύνη στον Κύριο, γιατί Αυτός φροντίζει για σας (Α΄ Επιστολή Πέτρου, Κεφ. 5, Εδ. 7).
5) Η Κρίση του Θεού θα είναι χωρίς επιείκεια για εκείνον που δεν έκανε ελεημοσύνη (Επιστολή Ιακώβου, Κεφ. 2, Εδ. 13).
6) Είτε τρώτε, είτε πίνετε, είτε κάνετε κάτι, όλα να τα κάνετε για τη Δόξα του Θεού (Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή Παύλου, Κεφ. 10, Εδ. 31).
7) Μη νομίσετε ότι η ψυχή πεθαίνει, γιατί είναι αθάνατη. Θάνατος της ψυχής είναι η αμαρτία και η αιώνια κόλαση (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
8) Οι άνθρωποι έχουν γίνει, για να ζει ο ένας χάρη του άλλου (Μέγας Βασίλειος).
9) Είναι δύσκολο να υποψιασθεί το κακό εκείνος που με δυσκολία στρέφεται στην κακία (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).
10) Μη στηρίζεσαι σε συμβουλή των ασεβών και αμαρτωλών ανθρώπων. Αλλά να συναναστρέφεσαι πάντοτε με ευσεβή άνθρωπο που προσπαθεί να τηρεί τις Εντολές του Θεού (Παλαιά Διαθήκη, Σοφία Σειράχ , Κεφ. 37, Εδ. 11-12).
11) Τους συνήθεις και γνώριμους, όταν είναι πονηροί πρέπει να τους αποφεύγουμε. Τούτο είναι ασφάλεια και τείχος (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
12) Ο πράος άνθρωπος γίνεται γιατρός της καρδιάς των άλλων, ενώ ο εύθικτος γίνεται σκουλήκι που κατατρώγει τα κόκκαλα των ανθρώπων (Παροιμίες Σολομώντος, Κεφ. 14, Εδ. 28).
13) Αγάπησαν οι άνθρωποι περισσότερο το σκοτάδι παρά το φως, γιατί ήσαν πονηρά τα έργα τους (Λόγοι Κυρίου, Ιωάννης, Κεφ. 3, Εδ. 19).
14) Τον αιρετικό τον άνθρωπο πρέπει να τον αποστρεφόμαστε (Μέγας Βασίλειος).
15) Δεν πρέπει να μισούμε τους αιρετικούς, αλλά την αίρεση, όχι τον άνθρωπο, αλλά την πονηρή πράξη, την διεφθαρμένη γνώμη. Μεγάλο αγαθό είναι το να ελεεί κάποιος τους φτωχούς. Αλλά τίποτε δεν είναι τόσο μεγάλο, όσο το να απαλλάσσει κάποιον από την πλάνη (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
16) Σε κάθε ανάπαυση ακολουθεί ταλαιπωρία και σε κάθε ταλαιπωρία για τον Θεό ακολουθεί ανάπαυση (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
17) Όποιον αγαπάει ο Κύριος τον παιδαγωγεί και μαστιγώνει κάθε παιδί Του, που το αναγνωρίζει δικό Του (Παροιμίες Σολομώντος, Κεφ. 3, Εδ. 12).
18) Η θλίψη υπομονή κατεργάζεται (Προς Ρωμαίους Επιστολή Παύλου, Κεφ. 5, Εδ. 3).
19) Και οι Απόστολοι και οι Μάρτυρες, πέρασαν μέσα από τον δρόμο των θλίψεων και υπέμειναν με καρτερικότητα και χαρά όλες τις δυσκολίες (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος).
20) Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς, βρίσκεσαι μακριά από τον δρόμο του Θεού και δεν περπατάς στα ίχνη των Αγίων (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
21) Οι απολαύσεις και οι αμαρτωλές ηδονές και τα αναρίθμητα κακά, γεννιούνται από τα πολλά χρήματα (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
22) Μέγιστος πλούτος δεν είναι να έχεις πλούτο, αλλά να μην έχεις ανάγκη από πλούτο (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης).
23) Καυχιέσαι για τον πλούτο σου και υπερηφανεύεσαι για τους προγόνους σου; Και χαίρεσαι για την πατρίδα σου και για την ομορφιά του σώματός σου και για τις τιμές που σου απονέμουν όλοι; Να προσέχεις τον εαυτό σου, γιατί είσαι θνητός. Διότι «είσαι χώμα και θα επανέλθεις πάλι στη γη» (Μέγας Βασίλειος).
24) Καλύτερη μια πονεμένη φτώχεια, παρά ένας κακός πλούτος (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).
25) Ο πλούτος επειδή συνδέεται με πολλή σύγχυση, με κάθε είδους φροντίδες και με μύριες ταραχές, είναι εχθρός και όχι σύμμαχος της αρετής (Άγιος Θεοδώρητος Κύρου).
26) Δύο όψεις έχει ο πλούτος: Σ’αυτούς που τον διαμοιράζουν καλά στους φτωχούς, γίνεται πρόξενος του Παραδείσου. Σ’αυτούς όμως που τον χρησιμοποιούν άσχημα και τον αφήνουν εδώ όταν πεθάνουν, γίνεται πρόξενος του αιωνίου πυρός (Άγιος Ευσέβιος Αλεξανδρείας).
27) Όσοι επιθυμούν τη δόξα των ανθρώπων μοιάζουν με γυμνό, που ψάχνει να βρει κανένα κουρέλι ή ο,τιδήποτε άλλο για να σκεπάσει τη γύμνια του. Έτσι και αυτός που είναι γυμνός από αρετές ζητάει τη δόξα των ανθρώπων (Αγίου “Αββά” Δωροθέου, «Ασκητικά, Λόγος β΄, Περί Ταπεινοφροσύνης»).
28) Η αγάπη προς τον Θεό αντιστέκεται στην επιθυμία, γιατί πείθει το νου να εγκρατεύεται προς τις ηδονές. Η αγάπη προς τον πλησίον αντιστέκεται στο θυμό, γιατί κάνει τον άνθρωπο να καταφρονεί τη δόξα και τα χρήματα. Και αυτά είναι τα δύο δηνάρια που έδωσε ο Σωτήρας στον πανδοχέα για να φροντίσει για σένα (Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, «400 Κεφάλαια περί αγάπης, ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ Β΄, 98»).
29) Μην εξυψώνεις τον εαυτό σου, για να μην πέσεις (στην αμαρτία) και επιφέρεις ατιμία στη ζωή σου (Σοφία Σειράχ, Κεφ. 1, Εδ. 30).
30) Ο Χριστιανός που θέλει να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, πρέπει να ταπεινώνει την ψυχή του μπροστά στον Θεό και ουδέποτε να υψώνει την κεφαλή του εναντίον του πλησίον του (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
31) Τα μυστήρια του Θεού αποκαλύπτονται στους ταπεινόφρονες (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
32) Ό,τι καλό δύνασαι να κάμεις, να το αποδίδεις εις τον Θεόν (Απόφθεγμα των Αγίων Πατέρων).
33) Βλέποντας ο Θεός ότι αυτά που κατορθώνεις εσύ με τη δύναμη τ’αποδίδεις στον Θεό, και Αυτός με τη σειρά Του σου χαρίζει τα δικά Του, τα πνευματικά, τα Θεία (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος).
34) Πίστη είναι να ζει κανείς με ταπεινοφροσύνη και να κάνει ελεημοσύνες (Άγιος “Αββάς” Ποιμήν).
35) Γνωρίζω πολλούς που νηστεύουν, προσεύχονται, στενάζουν, δείχνουν όλη την ευλάβεια που είναι ανέξοδη, αλλά δεν ρίχνουν έναν οβολό σ’αυτούς που υποφέρουν. Ποιο το όφελος σ’αυτούς από την υπόλοιπη αρετή τους; Διότι η Βασιλεία των ουρανών δεν τους παραδέχεται (Μέγας Βασίλειος).
36) Μη θέλεις να είσαι πλούσιος για να βοηθάς τους φτωχούς, διότι ο Θεός Νομοθετεί να δίνει ο δίκαιος απ’ό,τι έχει (Άγιος “Αββάς” Νείλος).
37) Αληθινή νηστεία είναι (μαζί με την τροφή) η αποξένωση από τα κακά (Μέγας Βασίλειος).
38) Οι φύλακες Άγγελοι της ζωής μας, με περισσότερη αφοσίωση παραμένουν κοντά σ’εκείνους που έχουν καθαρθεί με τη νηστεία (Μέγας Βασίλειος).
39) Ειρήνευσε μέσα σου και θα σου ειρηνεύσει ο ουρανός και η γη (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
40) Πραότητα σημαίνει να παραμένει ακίνητη και ατάραχη η ψυχή, τόσο στις εναντίον της ατιμίες όσο και στους επαίνους (Άγιος Ιωάννης "της Κλίμακος", ο Σιναΐτης).
41) Αν είναι δυνατό, όσο εξαρτάται από εσάς, να έχετε ειρήνη με όλους τους ανθρώπους (Προς Ρωμαίους Επιστολή Παύλου, Κεφ. 12, Εδ. 18).
42) Να μην αγαπάμε με τα λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά έμπρακτα και αληθινά (Α΄ Επιστολή Ιωάννου, Κεφ. 3, Εδ. 18).
43) Ποιος μπορεί να καυχηθεί ότι έχει καθαρή την καρδιά του; (Παροιμίες Σολομώντος, Κεφ. 20, Εδ. 9)
44) Να μη νικηθούμε από τον Σατανά διότι δεν αγνοούμε τα σχέδιά του (Β΄ προς Κορινθίους Επιστολή Παύλου, Κεφ. 2, Εδ. 11).
45) Η συναίσθηση της Παρουσίας του Θεού μας προφυλάσσει από την αμαρτία (Απόφθεγμα των Αγίων Πατέρων).
46) Μετάνοια είναι να αποστερεί κανείς το σώμα του αυτοπροαίρετα και χωρίς λύπη από κάθε όρεξη και σωματική ανάπαυση και να φεύγει από όλα τα αμαρτήματα, όπως θα έφευγε από θηρία θανατηφόρα και άγρια (Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης).
47) Γλυκύτερα τα δάκρυα της μετανοίας από τις χαρές των θεάτρων (Άγιος Αυγουστίνος).
48) Όταν αδικείσαι να μη λες: «Να το βρει από τον Θεό», γιατί τότε καταριέσαι με ευγένεια (Απόφθεγμα των Αγίων Πατέρων).
49) Να συγχωρείς για να σε συγχωρήσει περισσότερο ο Θεός (Άγιος “Αββάς” Δωρόθεος).
50) Αν δεν συγχωρείς τα ελαττώματα του φίλου σου, προδίδεις τα δικά σου (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.