Η Δικαιοσύνη του Θεού και η συμπεριφορά μας…

Γιατί ο Θεός των όλων, ενώ μπορεί να ρίξει κεραυνό σε όσους τον βλασφημούν, όμως ανατέλλει τον ήλιο και ρίχνει τη βροχή κι όλα τ’ άλλα παραχωρεί με αφθονία.

Αυτόν πρέπει να μιμούμαστε κι εμείς και να παρακαλούμε, να προτρέπομε, να συμβουλεύομε με πραότητα, να μην θυμώνομε, να μην αποθηριωνόμαστε. Ούτε μικρή βλάβη δεν παθαίνει ο Θεός από την βλασφημία σου, αλλά αυτός που βλασφήμησε, αυτός δέχτηκε και την πληγή.
Στέναξε, λοιπόν και θρήνησε το πάθος που έχεις είναι άξιο για δάκρυα. Και τον πληγωμένο τίποτα δεν μπορεί τόσο τέλεια να τον θεραπεύσει όσο η καλοσύνη.
Η καλοσύνη είναι πιο δυνατή από κάθε βία. Προσέξτε, λοιπόν, πως μιλά αυτός που υβρίστηκε από εμάς και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη.
Στην πρώτη λέει: Τί σου έκαμα λαέ μου;
Στην άλλη: Σαύλε, Σαύλε, γιατί με καταδιώκεις;
Κι ο Παύλος ορίζει με καλοσύνη να μεταχειριζόμαστε τους αντίθετους. Κι ο Χριστός όταν ήρθαν κοντά του οι μαθηταί του και ζητούσαν να κατεβεί φωτιά από τον ουρανό, τους μάλωσε έντονα και τους είπε: δεν ξέρετε ποιό πνεύμα έχετε εσείς.
Αλλά και στην θεραπεία του παραλυτικού στην Καπερναούμ, δεν είπε: Αχρείοι και αγύρτες, σεις και φθονεροί κι εχθροί της σωτηρίας των ανθρώπων. Αλλά, γιατί κάμετε πονηρές σκέψεις μέσα σας; Πρέπει, λοιπόν, να τονίζομε το πάθος με μετριοπάθεια. Γιατί αυτός που γίνεται καλύτερος από φόβο ανθρώπων, γρήγορα θα γυρίσει πάλι, στην κακία.
Γι’ αυτό διέταξε ν’ αφεθούν και τα ζιζάνια, παραχωρώντας μια ευκαιρία για μετάνοια. Πολλοί απ’ αυτούς, λοιπόν, μετάνιωσαν κι έγιναν σπουδαίοι από κακοί που ήσαν όπως ο Παύλος, ο τελώνης, ο ληστής. Αυτοί ήσαν ζιζάνια, έγιναν όμως σιτάρι μεστωμένο.
Στους σπόρους φαίνεται τούτο δύσκολο. Είναι όμως εύκολο και κατορθωτό σχετικά με τη θέληση. Δεν έχει αυτή δεθεί με τους φυσικούς νόμους, αλλά έχει τιμηθεί με ελευθερία. Όταν συναντήσεις, λοιπόν, εχθρό της αλήθειας, θεράπευσέ τον, περιποιήσου τον, ξανάφερέ τον στην αρετή δείχνοντάς του τέλεια ζωή, παρέχοντας λόγο ακατηγόρητο, γίνου προστάτης και κηδεμόνας του.
Χρησιμοποίησε κάθε τρόπο για διόρθωση όπως κάνουν οι άριστοι γιατροί. Ούτε αυτοί δεν θεραπεύουν μ’ έναν τρόπο μόνο. Όταν δουν ότι δεν υποχωρεί η πληγή με το πρώτο φάρμακο προσθέτουν δεύτερο, κι έπειτα τρίτο. Κάνουν εγχειρήσεις χρησιμοποιούν επιδέσμους. Και συ, λοιπόν, που είσαι γιατρός των ψυχών, μεταχειρίσου κάθε θεραπευτικό τρόπο κατά τους νόμους του Χριστού, για να λάβεις μισθό και της δικής σου και της ωφέλειας των άλλων.
Πράξε τα όλα για τη δόξα του Θεού κι έτσι θα δοξασθείς και συ. Θα δοξάσω, λέει, όποιους με δοξάσουν. Και όποιοι θέλουν να με αφανίσουν θ’ αφανιστούν. Ας τα πράττομε, λοιπόν, όλα για τη δόξα του, για να επιτύχομε αυτό το μακάριο τέλος.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος