Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Ι.Μ.ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΕΟΡΤΗ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ 2020.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ...ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ .
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ "ΩΜΟ" ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΟΠΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ .
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ .

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ...ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΑΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ.



Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

400 τόνοι οστά Ελλήνων θυμάτων του ολοκαυτώματος της Ιωνίας, πουλήθηκαν ως πρώτη ύλη για σαπούνι από τον Κεμάλ






ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.


0

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ
Ποιός έκανε πρώτος τον κόσμο σαπούνι; Διαβάστε για να δείτε ποιόν δοξάζουν κάποια ελληνόφωνα καθάρματα.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών
“….400    τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά  εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν……
Αυτές τις ημέρες του 1922 γραφόταν δύο από τις τελευταίες πράξεις της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Θράκης, της Μικράς Ασίας, του Πόντου. Μία ήταν καταστροφή της Σμύρνης και η άλλη η ανακωχή των Μουδανιών, με την οποία ο Ελληνισμός υποχρεώθηκε σε φυγή και από τη Θράκη. Από τον όμορφο αυτό λιμένα όμως της Θρακικής ενδοχώρας, δεκαπέντε μήνες αργότερα θα διαδραματιζόταν η τελευταία και πιο φρικιαστική πράξη του Ελληνικού Ολοκαυτώματος.
Μπορεί οι Νεότουρκοι, Τζεμάλ, Ενβέρ και Ταλαάτ πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ, να δολοφόνησαν 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες, αλλά φρόντισαν να τα εξαφανίσουν τα ίχνη τους, με ένα τρόπο που αφού δεν τιμωρήθηκε. επαναλήφθηκε από τον πιστό τους μαθητή Χίτλερ, λίγα χρόνια αργότερα.

Ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» (Αθήνα 1924) αναφέρεται στο μέγεθος του εγκλήματος, τους θύτες και τους συνεργάτες τους: «Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον “Ζαν”, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους» .

"Για όσους πούλησαν τη συνείδησή τους"

Κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής της Ινδίας συνέβη ένα συμβάν. Ένας Βρετανός αξιωματικός χτυπά έναν Ινδό πολίτη στο πρόσωπο, και η αντίδραση του Ινδού πολίτη ήταν να χτυπήσει τον αξιωματικό με όλη του τη δύναμη και να τον ρίχνει στο έδαφος.
Συγκλονισμένος απο σοκ, ο αξιωματικός έφυγε, και αναρωτιόταν πώς ένας Ινδός πολίτης τολμά να χτυπήσει έναν αξιωματικό σε έναν στρατό αυτοκρατορίας , και πάει στο κέντρο διοίκησής του για να μιλήσει για το τι συνέβη, και να ζητήσει βοήθεια για να τιμωρηθεί αυτός ο πολίτης που έκανε ένα ασυγχώρητο έγκλημα.
Αλλά ο μεγάλος του ηγέτης του είπε να ηρεμήσει, τον πήγε στο γραφείο του, άνοιξε ένα χρηματοκιβώτιο γεμάτο λεφτά και είπε στον αξιωματικό, " πάρε από το θησαυροφυλάκιο χιλιάδες χρήματα και πήγαινε στον Ινδό και να του ζητήσεις συγγνώμη για το έντονο επεισόδιο, και δώσε του αυτά τα χρήματα.
Ο αξιωματικός αντέδρασε είπε οτι αυτό που τον διατάζει να κάνει είναι απαράδεκτο: Εγώ είμαι αυτός που έχει το δικαίωμα να τον χτυπάω και να τον βρίζω, με χαστούκισε και δεν είχε το δικαίωμα, αυτό είναι προσβολή για μένα, σε εσάς, και στον στρατό μας , αλλά για την ίδια την Αυτού Μεγαλειότης.
Ο ανώτερος αξιωματικός είπε στον αξιωματικό: Αυτό είναι μια στρατιωτική εντολή για εφαρμογή χωρίς συζήτηση, ο αξιωματικός συμμορφώνεται με τις εντολές του διοικητή του, πήρε τα χρήματα και πήγε στον Ινδό πολίτη και του είπε:
- Παρακαλώ δεχτείτε τη συγγνώμη μου, για το συμβάν και τη χειροδικια εις βάρος σας , και αυτά είναι χρήματα δώρο με τη συγγνώμη μου για σένα.
Ο Ινδός πολίτης αποδέχτηκε τη συγγνώμη και το δώρο (χρήματα) και ξέχασε ότι τον χαστούκισε στο έδαφος της χώρας του από έναν αποικιοκράτη που καταλαμβάνει τη γη του.
Εκείνη την περίοδο, οι χιλιάδες ro ήταν τεράστιος πλούτος, ο Ινδός πολίτης ένα μέρος του ποσού, αγόρασε "Rksẖẗ", (είναι ένα μέσο μεταφοράς ενός τρίκυκλου που χρησιμοποιούσαν οι Ινδοί στην μεταφορά τους) , επένδυσε μέρος χρημάτων στο εμπόριο, στις μετακινήσεις, και έγινε διαχρονικά επιχειρηματίας, ξεχνώντας το χαστούκι, αλλά οι Άγγλοι δεν ξέχασαν το χαστούκι του Ινδού.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα ο Άγγλος διοικητής κάλεσε τον αξιωματικό που χαστούκισε ο Ινδός και του είπε:
- Θυμάσαι τον Ινδό πολίτη που σε χαστούκισε??
Ο αξιωματικός είπε: Πώς να ξεχάσεις??
Ο ηγέτης είπε: Ήρθε η ώρα να πας και να τον βρεις και να τον χαστουκίσεις μπροστά στο πλήθος.
Ο αξιωματικός είπε: σήμερα έχει γίνει επιχειρηματίας και έχει υποστηρικτές και φρουρούς, θα με σκοτώσει.
Ο ανώτερος αξιωματικός είπε: Δεν θα σε σκοτώσει, πήγαινε να το κάνεις χωρίς συζήτηση.
Ο αξιωματικός συμμορφώνεται με τις εντολές του ηγέτη του και πήγε εκεί που ο Ινδός ήταν περιτριγυρισμενος από πλήθος υποστηρικτές του, την υπηρεσία του, και την φρουρά του, σ μια συγκέντρωση ανθρώπων, σήκωσε το χέρι του και με όλη τη δύναμη που είχε τον χτυπά τον Ινδό πολίτη στο πρόσωπο μέχρι που τον έριξε στο έδαφος.
Ο Ινδός δεν έκανε καμία αντίδραση, ούτε καν τόλμησε να δει τον Άγγλο αξιωματικό.
Ο αξιωματικός ήταν έκπληκτος και επέστρεψε γρήγορα στον αρχηγό του.
Ο διοικητής είπε στον αξιωματικό: Βλέπω στο πρόσωπό σου τα σημάδια του αιφνιδιασμού και απορώ??
Είπε, " ναι, την πρώτη φορά που τον χαστούκισα μου το ανταπέδωσε και ας ήταν φτωχός, και σήμερα που έχει δύναμη και πλούτο, δεν τόλμησε να πει λέξη, πώς γίνετε αυτό;
Είπε ο Άγγλος διοικητής: Την πρώτη φορά είχε μόνο την αξιοπρέπειά του και την έβλεπε το πιο πολύτιμο πράγμα που έχει στη ζωή του.
Τη δεύτερη φορά, έχοντας πουλήσει την αξιοπρέπειά του για χρήματα δεν θα την υπερασπιστεί, τώρα για εκείνον το πιο σημαντικό είναι τα χρήματα.
"Για όσους πούλησαν τη συνείδησή τους"

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου: Μια σύντομη ιστορική προσέγγιση







Αναδημοσίευση από το pontos-news
Έγγραφα και φωτογραφίες Ποντίων, θυμάτων της Γενοκτονίας, περιλαμβάνονται στο αρχείο του καθηγητή Κωνσταντίνου Φωτιάδη (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Βάλια Καρπούζη)
«Οι Νεότουρκοι και το πρόγραμμά τους». Αυτός ήταν ο τίτλος ανταπόκρισης του περιοδικού The Times of London από την οθωμανική Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 1911. Ήταν μια ανταπόκριση για το συνέδριο της οργάνωσης «Ένωση και Πρόοδος», το τρίτο ετήσιο που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους· μετά την πλήρη κυριαρχία της σκληρής αυτής τάσης επί των φιλελεύθερων Οθωμανών, το 1913 άρχισε η υλοποίηση των σχεδίων για γενικευμένη εθνική εκκαθάριση. «O προδιαγεγραμμένος αφανισμός του μικρασιατικού ελληνισμού, ωσότου ξεκαθαρίσουν οι Νεότουρκοι τα μικρασιατικά εδάφη από τους Αρμένιους, επιχειρήθηκε με ποικιλότροπα μέσα. Σε βάρος των Ελλήνων εφαρμόστηκε μια άλλη στρατηγική, που απέβλεπε όμως στο ίδιο αποτέλεσμα», γράφει ο καθηγητής Κωνσταντίνος Φωτιάδης, αναφερόμενος στη γενική επιστράτευση όλων των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στη δημιουργία των ταγμάτων εργασίας (αμελέ ταμπουρού).
«Συντάχθηκαν λεπτομερή σχέδια για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας μέσω της εκκαθάρισης των χριστιανικών πληθυσμών», αναφέρει ο Τούρκος ιστορικός Τανέρ Ακσάμ στο βιβλίο του «A Shameful Act».
Από το 1916 η πολιτική αυτή θα εφαρμοστεί με ιδιαίτερη ένταση στον δυτικό Πόντο. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, στη Μαύρη Βίβλο Διωγμών και Μαρτυρίων που εκδόθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο σημειώνεται: «Το κακόν εκορυφώθη κατά τον παγκόσμιον πόλεμον. […] Είνε ανεκδιήγητα τα δεινοπαθήματα τα οποία υπέστησαν οι εκδιωχθέντες εκ των εστιών αυτών Έλληνες. […] Πληθυσμός ομογενής εκ 490.063 ψυχών, διασπαρείς ανά τα όρη, τας χαράδρας και τα τουρκικά χωρία, υπέστη εν τοις πλείστοις τον εξ ασιτίας, του ψύχους και των στερήσεων θάνατον».

H τύχη των μοναστηριών του Πόντου κατά την περίοδο των διωγμών

Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά
*Του Κωνσταντίνου Φωτιάδη
Tραγική ήταν και η τύχη των σταυροπηγιακών μονών του Πόντου. Aπό το καταστροφικό μίσος των Nεοτούρκων και τον τυφλό ισλαμικό φανατισμό δεν γλίτωσαν ούτε τα μοναστήρια του, τα οποία επί αιώνες είχαν σεβαστεί οι σουλτάνοι και οι κατά τόπους ντερεμπέηδες και πασάδες, παραχωρώντας, κατά διαστήματα, σε πολλά από αυτά υλικά αλλά και θρησκευτικά προνόμια.
«Άμα τη προελάσει των Pώσσων η ιερά Σταυροπηγιακή Mονή του αγίου Γεωργίου του Περιστεριώτα περιήλθεν αμέσως εις την κατοχήν αυτών και εσώθη. Δεινή όμως υπήρξεν η τύχη της Σταυροπηγιακής μονής Σουμελά. Tη 19η Aπριλίου 1916 οι πατέρες της ιεράς ταύτης μονής λεηλατηθέντες και απειληθέντες επανειλημμένως διά θανάτου εκ μέρους των Tούρκων εγκατέλιπον νύκτωρ την Mονήν και διελθόντες την πολεμικήν ζώνην διεσώθησαν εις την Λειβεράν, ευρισκομένην υπό την ρωσσικήν κατοχήν.
»Tραγικήν όντως περιπέτειαν υπέστη η Σταυροπηγιακή Mονή Bαζελώνος. Tη 22 Aπριλίου 1916, ο Tούρκος ταγματάρχης του σταθμού "Kαλογέρ-χανί", κειμένου απέναντι και εις ωριαίαν απόστασιν από της εν λόγω Mονής, περιέζωσε ταύτην δι’ αποσπάσματος εξ 20 χωροφυλάκων και 8 στρατιωτών διατάξας τους ενοίκους –και τοιούτοι ήσαν πλην των πατέρων της Mονής, 650 πρόσφυγες ομογενείς των περιοίκων, έτεροι 130 εκ Tραπεζούντος και 29 Aρμένιοι– όπως εντός τεσσάρων ωρών εγκαταλείψωσι την Mονήν και αναχωρήσωσιν εις το εσωτερικόν της περιφερείας Aργυρουπόλεως. Πρεσβεία τότε μοναχών εμφανισθείσα προ του ταγματάρχου παρέστησε την καταστροφήν, ήτις θα επήρχετο διά της εκκενώσεως της Mονής και εξητήσατο την ανάκλησιν της δοθείσης διαταγής, επικαλεσθείσα συγχρόνως και το δυνάμει φιρμανίων, απαραβίαστον της Mονής.