Ἐλεημοσύνη

Ἡ φύσις τοῦ νεροῦ δὲν καθαρίζει τοσοῦτον πολὺ τὰς κηλίδας τοῦ σώματος, ὅσο ἡ δύναμις τῆς ἐλεημοσύνης καθαρίζει τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς. Ἂν, λοιπὸν, δὲν μπαίνεις εἰς τὸν Ναὸν νὰ προσευχηθῇς μὲ ἄπλυτα χέρια κατὰ μείζονα λόγον νὰ μὴν ἔλθῃς ποτὲ διὰ προσευχὴν, χωρὶς ἐλεημοσύνην
(Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ''Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως...'', Ἕ.Π.Ἐ. 27, 385).

Δὲν σὲ ἀνεβάζει εἰς τὸν οὐρανὸν μόνη της ἡ νηστεία, ἂν δὲν ᾖναι συντροφευμένη ἀπὸ τὴν ἀδελφήν της τὴν ἐλεημοσύνην. Εἶναι οἱ δυό τους ζευγάρι ἀξεχώριστον, ἀδελφικόν. Κι οὐχὶ μόνον ζευγάρι, ἀλλὰ καὶ ὄχημα. Ἀπὸ ποῦ βλέπωμεν αὐτὴν τὴν τελευταίαν ἀλήθειαν; Ὁ Ἄγγελος εἶπε εἰς τὸν Κορνήλιον: ''Αἱ προσευχαί σου καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς μνημόσυνον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ''. Πτέρυγες τῆς προσευχῆς εἰσὶν αἱ ἐλεήμονες πράξεις. Χωρὶς αὐτὰς τὰς πτέρυγας, ἡ προσευχὴ δὲν πετᾷ, δὲν ἀναβαίνει εἰς τὸν οὐρανόν
(Ἱερὸς Χρυσόστομος).

Κάποιος μύθος τοῦ Αἰσώπου λέει: Κάποιο παιδάκι βρῆκε μέσα σ' ἕνα σταμνὶ φουντούκια. Ἐπειδὴ τὰ ὁρέχτηκε λοιπὸν ἔβαλε τὸ χεράκι του μέσα στὸ σταμνὶ καὶ χούφτωσε ὅσα περισσότερα φουντούκια μποροῦσε. Ὅταν ὅμως θέλησε νὰ τραβήξῃ τὸ χέρι του ἀπὸ τὸ σταμνὶ διὰ ν' ἀπολαύσῃ τὰ ἀγαπημένα του φουντούκια εἶδε ὅτι αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τοῦ ἦταν ἀδύνατο, γιατί ὁ λαιμὸς τοῦ σταμνιοῦ ἦταν στενὸς καὶ ἡ ''μπουνιά'' του δὲν χωροῦσε πλέον νὰ βγῇ ἀπὸ 'κεῖ μέσα. Ἔπρεπε ν' ἀνοίξῃ τὴν χούφτα του καὶ ν' ἀφήσῃ τὰ φουντούκια, ἐὰν ἤθελε τὸ χέρι του νὰ βγῇ ἀπὸ τὴν στάμνα.

Ἔτσι συμβαίνει ὅμως καὶ μὲ τὸν ἄνθρωπον. Δὲν μπορεῖ ν' ἀπελευθερωθῇ ἂν δὲν ἀνοίξῃ τὸ χέρι ποὺ κρατᾷ μ' ἐπιμονὴ τὰ μάταια καὶ φθαρτὰ τοῦ κόσμου τούτου καὶ δὲν τὰ περιορίσῃ.

Ἡ ἀγρυπνία τοῦ πλούτου λειώνει τὶς σάρκες καὶ ἡ φροντίδα γι' αὐτὸν ἀπομακρύνει τὸν ὕπνον. Πολλοὶ γιὰ τὸ χρυσάφι ἔγιναν πτῶμα καὶ ἡ καταστροφή τους παρουσιάστηκε ξαφνικὰ μπροστά τους 

(Σοφία Σειρὰχ λα΄ 1-6).

Δεῖτε τοὺς τάφους, οἱ ὁποῖοι εἶναι γεμάτοι ἄργυρο καὶ χρυσὸ, ἀλλὰ οἱ νεκροὶ δὲν μποροῦν ν' ἀπολαύσουν τοὺς θησαυρούς. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὸν πλεονέκτην ἄνθρωπο. Ἐνῶ κατέχει ἀγαθὰ, ἐν τούτοις δὲν τρέφει τὸ σῶμα του. Γνώρισα πολλοὺς τέτοιους, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ ἦταν ἀσθενεῖς, ἀγαποῦσαν περισσότερο τὰ χρήματα παρὰ τὴν ὑγεία τους. Ἀλλὰ οὔτε καὶ τὴν ψυχή του φροντίζει ὁ πλεονέκτης, οὔτε ἀπλώνει ποτὲ τὸ δεξί του χέρι νὰ δώσῃ ἐλεημοσύνῃ (Ἀστέριος Ἀμασείας, P.G. 40, 201A).

Τοὺς ἑαυτοὺς ἡμῶν καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν ὅπως καὶ τοὺς συγγενεῖς ἡμῶν ἂς τοὺς ὁδηγήσωμεν εἰς τὸ σχολεῖον τῆς ἐλεημοσύνης, καὶ αὐτὸ πρὸ πάντων ἂς μανθάνῃ ὁ ἄνθρωπος, ἐπειδὴ αὐτὸ σημαίνει ἄνθρωπος. ''Διότι ὁ ἄνθρωπος εἶναι κάτι τὸ σπουδαῖον, καὶ ἀξίζει πάρα πολὺ ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶναι μεγάλος καὶ ἐλεήμων, διότι ἐὰν δὲν ἔχῃ αὐτὸ τὸ γνώρισμα, ἐξέπεσε καὶ ἀπὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ ἀνθρώπου''
(Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον, Ἕ.Π.Ἐ. 11, 132 - 134).
 http://diadiktyakhpaterikhsaghnh.blogspot.gr