Χαιρετισμοί : Η Παναγία χαίρει στην νηστεία και στην εγκράτεια!

Την Υπερένδοξη Μητέρα του Θεού, την Πάναγνο Θεοτόκο, την γυναίκα που έγινε το μέσο της Ενανθρωπήσεως του Θεού, την Μητέρα της Ζωής τιμά  και εορτάζει ο πιστός λαός μας. Και γίνεται η ημέρα της γεννήσεώς Της, ημέρα χαράς και πανηγύρεως, διότι εἶναι «τοῦ Ἀδάμ ἡἀνάπλασις καί τῆς Εὔας ἡ ἀνάκλησις· τῆςἀφθαρσίας ἡ πηγή καί τῆς φθορας ἀπαλλαγή, δι᾽ ἧς ἡμεῖς ἐθεώθηεν καί τοῦ θανάτου ἐλυτρώθημεν…»



Αλλά και σήμερα ποιος είναι αυτός ο οποίος θα αμφισβητήσει τη δύναμη και την αγάπη που έχει η Παναγία προς όλο το ανθρώπινο γένος, αφού η ίδια είναι η μεσίτρια προς τον φιλάνθρωπον Θεόν. Είναι η μόνη ευλογημένη απο όλες τις γυναίες, η ιερώτερη ανθρώπινη ύπαρξη που χρησιμοποίησε ο Θεός για την ανάπλαση του ανθρωπίνου γένους.
 Κατά τον Αγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό, είναι η αποκορύφωση και ο καρπός όλης παλαιοδιαθηκικής παιδαγωγικής προετοιμασίας της ανθρωπότητος για την αποδοχή του σαρκωθέντος Θεού. Η θέση της είναι κεντρική μέσα στην Εκκλησία αφού μόλις πρωτομπάινουμε αυτή ατενίζουμε στην κόγχη του ιερού. Είναι η κλίμακα η μετάγουσα τους εκ γης προς Ουρανόν. Ειναι η σκάλα δηλαδή δια της οποίας κατέβηκε ο Χριστός στον κόσμο, αλλά και ο κόσμος δι Αυτής μεταβαίνει προς τον Ουρανό. Εκατοντάδες η μάλλον καλύτερα θα μπορουσαμε να πούμε χιλιάδες τα θαύματά της προς το ανθρώπινο γένος. Ποιος θα αρνηθεί τις εμφανίσεις της σε ανθρώπους που βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου, σε θλιβομένους, σε αρρώστους; Ποίος είναι αυτός ο οποίος θα αρνηθεί την δύναμή της και τα θαύματά της. Σε κείνη καταφεύγουμε μέρα και νυχτα για κάθες μας πρόβλημα. Πόσα υπέροχα τροπάρια έχουν γραφτει ανα τους αιώνες για το πρόσωπό της και ποιος ή ποια μπορεί να φτάσει την αγιότητα και την καθαρότητά της; Η απάντηση βρίσκεται στο διάβα των αιώνων. Πόσες αυτοκράτειρες περάσαν απο αυτή τη γή, πόσες βασίλισσες τιμήθηκαν και προσκυνήθηκαν πολλα χρόνια πίσω, πόσες πολιτικές γυναίκες έρχονται και παρέρχονται σήμερα και μετά από κάποιο διάστημα ξεχνιούνται και σβήνουν. Η Υπεραγία όμως Θεοτόκος, δυο χιλίαδες τώρα χρόνια ζει και θα ζει ανα τους αιώνες. Αυτή κατέχει τα δευτερεία της Τριάδος κατά τον Αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά διότι είναι η Αγιοτέρα όλων των Αγιών και ενδοξοτέρα πασών των επουρανίων δυνάμεων. Σε κείνη ελπίζουμε και προστρέχουμε για κάθε μας πρόβλημα διότι την αισθανόμαστε δική μας Μητέρα και Μητέρα όλου του κόσμου. Ακούραστη και ακοίμητη στο σωτήριο και μητρικο πρεσβευτικό της έργο, δέχεται τα δάκρυα και τα αιτήματα των ανθρώπων. Δεν παυει να ανταποκρίνεται στις ικεσίες των απλών και ταπεινών ανθρώπων και να εμφανίζει της δόξα της στις καρδιές.

Η Παναγία Θεοτόκος κατά τους Ορθόδοξους Πατέρες μας κατέχει κεντρικωτάτη θέσιν είς το μυστήριον της σαρκώσεως του Θεού Η απόλυτη αγνότητα και αγιότητα της Θεοτόκου, την τοποθετεί εσχατολογικά αμέσως μετά την Αγία Τριάδα. Είναι δύσκολο να περιγράψει η ανθρώπινη γλώσσα το μεγαλείο της Παρθένου.Ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μη μπορόντας να κατατάξη την Θεοτόκο είτε στην άκτιστη είτε στην κτιστή δημιουργία την αποκαλεί “σύνορο μεθόριον ακτίστου και κτιστού”. Και ο Αγιος ο Δαμασκηνός, από τους βασικούς Πατέρες της θεομητορικής θεολογίας την χαρακτηρίζει "όντως αγνή μετά τον Θεό και πάνω από όλουςτους Αγίους". Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός αναφέρει για το πρόσωπο της Παναγίας : "Να έχετε ευλάβειαν εις όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας, ναι, μα περισσότερον να έχετε χίλιες φορές εις την Δέσποινά μας την Θεοτόκον Μαρίαν, διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, αλλά η Δέσποινά μας, η Θεοτόκος είναι κυρά και βασίλισσα του ουρανού και της γής και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, ποτε δεν παύει να παρακαλή δια τας αμαρτίας μας. Επήρεν (ο Θεός) την Θεοτόκον και την έκαμε βασίλισσαν και ετίμησε το γένος μας. Δια τούτο πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να τιμώμεν την Δέσποινά μας την Θεοτόκον με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες και με καλά έργα".

Οι θεοφόροι Πατέρες αλλα και οι ύμνοι της Εκκλησίας μένουν εκστατικοί μπροστά στο μεγαλείο του προσώπου της. Με ποια εγκώμια να στεφανώσουμε το ιερό και δεδοξασμένο Προσωπό της; Δεν υπάρχουν αγαπητοί αδελφοί μου ανθρώπινη γλώσσα μήτε υπερκόσμιος αγγελικός νους για να μπορέσει άξια να υμνήσει την Θεοτόκο και Μητέρα του φωτός. Η ευνωμοσύνη, η εμπιστοσύνη και η αγάπη του πιστού λαού στην Παναγία όμως αποτυπώνονται και στην υμνογραφία, και στη λαογραφεία, στην τέχνη και τη λατρεία. Χιλιάδες εκκλησίες στον Ελλαδικό χώρο και μοναστήρια είναι αφιερωμένα στην Θεοτόκο.

Προς τιμήν της φιλοτεχνήθηκαν πλήθος ιερών εικόνων, αλλά και θεσπέσιοι ύμνοι, ακολουθίες και εορτές έχουν την αναφορά τους στη Θεομήτωρα. Στην Θεοτόκο δόθηκαν πάρα πολλές ονομασίες-περίπου 540 είναι τα επίθετα τα οποία έχει δόσει ο πιστός λαός μας προς το Πρόσωπό της, ως αντάλλαγμα για τα θαύματά της, τις θαυμάσιες ενέργειές της, την παρουσία της ή τις θαυμαστές εμφανίσεις της όπου έρχεται σε άμεση επαφή με τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Συχνά εμφανίζεται στον ύπνο, αλλοτε πάλι γίνεται αισθητή μόνο με τη φωνή της ή με κάποια ευωδία. Επεμβαίνει θαυματουργικά και θεραπεύει αρρώστιες, ικανοποιεί ανάγκες, σώζει από κινδύνους, δίνει λύσεις σε αδιέξοδα, διότι είναι η των απηλπισμένων μόνη η ελπίς και των πολεμουμένων η βοήθεια.. Άλλοτε πάλι καθοδηγεί για την εύρεση των ιερών εικόνων της και άλλοτε ευαγγελίζεται ευεργεσίες ή αντίθετα προμυνεί συμφορές ή πολέμους. Η ζωντανή όμως αυτή παρουσία της Θεοτόκου στην ατομική όσο και στην κοινή ζωή των χριστιανών για να γίνει αντιληπτή και αποδεκτή, προυποθέτει και εξίσου ζωντανή πίστη.

Η κοινωνία μέρα με τη μέρα οδηγείτε από το κακό στο χειρότερο. Ακούμε να βλασφημείτε το όνομα του Θεού και της Παναγίας και κανένας μας δεν αντιδράει. Όλο και περισσότερο σήμερα αποφεύγεται η αρετή και αυξάνεται η επιδίωξη της αμαρτίας. Τιμώνται σήμερα και διαφημίζονται στην τηλεόραση όσοι ζουν αισχρα, παρά όσοι αγωνίζονται για την αρετή. Καυχώμστε οτι είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί αλλά πολλοί από μας περιφρονούμε να κάνουμε το σταυρό μας ή ντρεπόμαστε να τον κάνουμε μπροστά στους άλλους μήπως τάχα μας πουν οπισθοδρομικούς. Δεν περνάει μέρα και ώρα που να μην κατατρώγουμε τους αδελφούς μας με συκοφαντίες και κατακρίσεις. Γίναμε υπερήφανοι, αλαζόνες, αχάριστοι και απέιθαρχοι απένατι στον Θεό και στην Παναγία μας. Και όμως η Υπεραγία Θεοτόκος, το παλατιον του μόνου βασιλέως, ο πύρινος θρόνος του παντοκράτορος, το ιλαστήριον του κόσμου, η άφλεκτος βάτος και το ρόδοντο αμάραντον συνεχίζει και μεσιτεύει μεταξύ του σαρκωθέντος Χριστού και των ανθρώπων ώστε ο θλιβόμενος σ αυτήν να βρει καταφύγιο, ο πολεμούμενος πίσω από αυτή να οχυρωθεί και ο άρρωστος σε αυτήν να προσκοληθεί. Αξίζει αδελφοί μου να τιμήσουμε με καθαρότητα ψυχής και σώματος την Υψηλοτέρα των Ουρανών. Ας την υπηρετήσουμε με ελεημοσήνη στους φτωχούς και κατατρεγμένους αδελφούς μας. Ας κάνουμε την καρδιά μας, ταμείο και κατοικία των αρετών της Θεοτόκου.

Η Παρθένος χαίρει στην νηστεία και στην εγκράτεια, ευφραίνεται στην παρθενία και στην σοφρωσύνη, αγαπά την ειρήνη και την πραότητα, εναγκαλίζεται την αγάπη και την ταπείνωση, Γι αυτό και μείς πρέπει να αγαπούμε αυτές τις αρετές, αν θέλουμε να είμαστε ακόλουθοι και μιμητές της Παρθένου. Και τότε βλέποντάς μας στολισμένους με τέτοιες αρετές, θα επιθυμήσει το κάλλος των ψυχών μας και θα έρθει νοερώς σε καθένα από εμάς, φέρνοντας μαζί της κάθε σειρά πνευματικών αγαθών και χαρίτων.

Αλλά και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό, θα καταπείσει τον Υιόν της το Μονογενή να γίνει ένοικος στην ψυχή και στην καρδιά μας ώστε να την δοξάζουμε και στην παρούσα και στην μέλλουσα ζωή εις τους αιώνες των αιώνων.

Αμήν.