Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ‏

Η μασονική προώθηση του
Οίκουμενισμου μέρος 1.

του Μοναχου Σεραφείμ

Άλλο καύχημα εξ ίσου του Οίκουμενισμοϋ
και του Τεκτονισμου ύπήρξεν ό δϋσφημος
Πατριάρχης Μελέτιος Β' ό
Μεταξάκης[25], ό εκλεκτός της
εξωτερικης πολιτικης της Γηραιάς
Άλβίωνος, της Μ. Βρεττανίας, όπως
αποδεικνύει ή αλληλογραφία του με τον Άγγλικανό Πρεσβύτερο
(Canon) J.A.Douglas[26]. Ό έκπεσών του Άγιοταφιτισμοΰ Μελέτιος, συμφωνα με τη 25σέλιδη νεκρολογία του Μασόνου φίλου του, Αλέξανδρου
Ζερβουδάκη, «παρακολουθουσε τις
εργασίες και τη δράση τουΤεκτονισμοϋ παντου όπου βρέθηκε στην πολυτάραχη ζωή του, και οι περιστάσεις καί το περιβάλλον του το επέτρεπαν [...] 'Ολίγοι ειναι εκείνα, πού σαν τον αδελφό Μελέτιο, δέχθηκαν τον Τεκτονισμό καί τον έκαναν βίωμα των. Καί υπήρξε πραγματική απώλεια on τόσο γρήγορα ανακλήθηκε από τον Μ.Α.Τ.Σ. στην Αιωνία Ανατολή, πρίν ολοκληρωση τα εργα με τα
όποια έστεφάνωσε το πέρασμα του από τον κόσμο μας» [27].

Περιττόν να υπενθυμίσουμε ότι ή πρωτοβουλία και αυθαίρετη δράση του Μεταξάκη στο θέμα της τελικης εφαρμογης του Νέου

... Ημερολογίου, μετά το Πανορθόδοξο
Συνέδριο του 1923, ήταν, όπως την
ονόμασε το 1930 ό αγιος Νικόλαος
Άχρίδος (Βελιμίροβιτς) πρόξενος «είδους τινός σχίσματος» [28].
Πάντως, οι οίκουμενιστικές εκτροπές του Μασόνου Μεταξάκη υπηρξαν λίαν αρεστές στην αγγλική πολιτική, ή οποία προφανώς εύελπιστοΰσε ότι μετά τη Μητρόπολη Κιτίου, την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, το
Πατριαρχείο ΚΠόλεως και αυτό της
Αλεξανδρείας, παντου δηλαδή όπου
υπηρξε ό Μελέτιος Προκαθήμενος με τις ευλογίες του (επίσης Μασόνου)
Ελευθερίου Βενιζέλου και των Εγγλέζων, θα μπορουσε ό Μελέτιος να μεταφέρει των μεταρρυθμίσεων του τα φώτα (και να «αλλαξα τα φώτα») και στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ως
Πατριάρχης της Σιωνίτιδος Εκκλησίας· συμφωνα με την νεκρολογία του
ανταποκριτή των Church Times της 2ας Αυγούστου 1935, ό Αλεξανδρείας
Μελέτιος «σε κάθε πόστο δεν εκρυψε τίς αρχες του ως συντηρητικου
μεταρρυθμιστή άφίνοντας να γίνεί
γνωστό στήνΆμερίκή ότι θα καλωσόριζε τον γάμο των επισκόπων, οι όποιοι δεν θα έπρεπε να λαμβάνονται μόνον από την
ελλιπή δεξαμενή των μοναστηριών, και ότι θα μπορουσε να φαντασθεί κοντά ... μαλλιά και "κληρική ενδυμασία", ως
υποκατάστατο για το, όχι τοσο αρχαίο,
μοναστικό ζωστίκό με το όποιο ενδύονται οι ( σύγχρονοι ορθόδοξοι ιερείς [...] Αν επιθύμησε τον θρόνο των Ιεροσολύμων, ήταν επειδή ένιωθε ότι μπορουσε να ξοδεύσει τα τελευταία έτη της ζωης του φέροντας εις πέρας εκεί τίς απαραίτητες και ανεπιθύμητες μεταρρυθμίσεις» [29].
[25] Μ. ΦΥΣΕΝΤΖΙΔΗΣ, ένθ' άνωτ., τόμ.
A', σελ. 173-177. Το όνομα του όμως
μαρτυρεΐται και σε πλείστα αλλα
μασονικά κειμενα, με στοιχεία τα οποία εν καιρώ θα παρουσιάσουμε.
[26] Βλ. την αλληλογραφία τους στο
άρθρο Α. ΤΗΛΛΥΡΙΔΗΣ, «Μελέτιος
Μεταξάκης. Ανέκδοτα κείμενα», Texts
and Studies VII (1988) 107-295.
[27] ΑΛ. ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ, «Μελέτιος
Μεταξάκης» (στήλη «Διάσημοι
Τέκτονες»), εν Τεκτονικόν Δελτίον,
Όργανον της Μεγάλης Στοάς της
Ελλάδος, έτος 17ον, άριθμ. 71
(Ίανουάρως-Φεβρουάριος 1967) 49.50.
[28] Συνεδρία Γ' (10 Ιουνίου 1930),
Πρακτικά της Προκαταρκτικής
Επιτροπής των Αγίων 'Ορθοδόξων
Εκκλησιών της συνελθούσης εν τη εν
Άγίω'Όρει'Ιερα Μεγίστη Μονη του
Βατοπεδίου (8-23 Ιουνίου 1930), εν ... Κωνσταντινουπόλει 1930, σελ. 69:
«Έχοντες πικράν την πεΐραν εξ αλλης
Συσκέψεως, εν ή και ή ημετέρα Εκκλησία είχεν Αντιπροσώπους, άναγκαζόμεθα να είμεθα ώμώς ειλικρινείς. Είνε γνωστόν
ότι αϊ αποφάσεις της Συνελεύσεως
εκείνης, καίπερ μη γενόμενοι άποδεκταί, έθεωρήθησαν ως Αποφάσεις Οικουμενικης Συνόδου, και τουτο έδημωύργησεν είδος τι σχίσματος. Διό και έζητήσαμεν διασαφήσεις, διότι απεστάλη μεν ενταυθα με πνεύμα συντηρητικότητος». Στη δευτερολογία
του : «Ό Σεβασμιώτατος Επίσκοπος
Άχρίδος, ευχάριστων, έρωτα μήπως ή
παρουσα Συνέλευσις έχη σχέσιν τινά προς το Πανορθόδοξον Συνέδριον
Κωνσταντινουπόλεως, και επί τη
αρνητικη απαντήσει του Σεβασμιωτάτου Άγιου Προέδρου ευχαριστεί και αύθις θερμώς, δικαιολογών αμα την έρώτησιν
εκ των τοις πάσι γνωστών ανωμαλιών, αΐτινες προήλθαν από του Συνεδρίου
τουτου».