Η σύγχρονη έκφραση του "μυστηρίου της ανομίας" (Β'θεσ. 2-7).

Το νεφέλωμα του Θρησκευτικού Συγκρητισμού

Η θεωρία των κλάδων του Οικουμενισμού.


Το σημερινό μας άρθρο θα είναι λίγο διαφορετικό. Θα αναφερθούμε ενδεικτικά σε προτάσεις και θέσεις οπαδών του θρησκευτικού και νεοεποχίτικου συγκρητισμού. Θα χρησιμοποιήσουμε τη δική τους ορολογία και τις δικές τους προτάσεις από διάφορα έντυπα του χώρου. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα. Σημασία έχουν οι θέσεις. Χρησιμοποιούμε την φρασεολογία του χώρου, για να υπάρχει μία αμεσότητα και ως προς το είδος, το ύφος, τους τρόπους και τους στόχους όσων εκφράζουν, αποδέχονται και προωθούν τον σύγχρονο θρησκευτικό συγκρητισμό. Εξάλλου, στο ιερό Ευαγγέλιο, ο Κύριος μας υπενθυμίζει ότι το δέντρο γνωρίζεται από τον καρπό του (Ματθ. 12, 33).

Στις θέσεις λοιπόν, που οι θιασώτες του θρησκευτικού και νεοεποχίτικου συγκρητισμού εκφράζουν και διατυπώνουν, ανήκουν:

1. Ο γραπτός και προφορικός λόγος πρέπει να βοηθά τους ανθρώπους να αγνοήσουν τις επιμέρους θρησκευτικές διαφορές.

2. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ασχέτως με το σε ποιο χριστιανικό δόγμα και θρησκεία ανήκουν, ότι λατρεύουν τον ίδιο παγκόσμιο Θεό στην πολλαπλότητα των εκδηλώσεών του.

3. Πρέπει να γίνει σεβαστό ότι όλες οι θρησκευτικές παραδόσεις ή ατραποί προέρχονται από κοινή πηγή και ισοτίμως και θεμιτώς οδηγούν στον ίδιο στόχο.

4. Να χαρακτηρίζονται ως επουσιώδεις οι διαφορές μεταξύ των διαφόρων θρησκειών.

5. Να καλλιεργείται η βεβαιότητα ότι η πληρότητα της αλήθειας θα επιτευχθεί μόνο με την σύνθεση των επιμέρους θρησκευτικών παραδόσεων.

6. Είναι αναγκαία μία μορφή εντατικής εργασίας για τη θρησκευτική σύγκλιση με ταυτόχρονη ενθάρρυνση των πιστών των διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων για την συμμετοχή τους και σε άλλα θρησκευτικά μονοπάτια και πνευματικές κινήσεις για τη διεύρυνση της συνειδητότητάς τους.

7. Να καλλιεργείται η ισότιμη θεώρηση όλων των πνευματικών διδασκάλων όλων των πνευματικών διδασκάλων της ανθρωπότητας ένας εκ των οποίων είναι, κατ’ αυτούς, και ο Χριστός.

Εξ επόψεως ορθοδόξου αξιολογούμενη όλη αυτή η επιχειρηματολογία μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως μία ακόμη σύγχρονη έκφραση του «μυστηρίου της ανομίας» (Β’ Θεσ. 2, 7).