Η προσευχή

1. Κορωνίδα και ξεκίνημα για την απόκτηση κάθε αρετής είναι η επίμονη προσευχή. Τότε ο Θεός μας δίνει τη βοήθειά Του. Κατά την προσευχή στους αξίους γίνεται μετάδοση της μυστικής ενέργειας του Θεού, που ακούει στο όνομα, ευφροσύνη!... «Έδωσες, λέει ο Ψαλμωδός, ευφροσύνη στην καρδιά μου». Καί ο ίδιος ο Κύριος λέει: «Η βασιλεία των Ουρανών βρίσκεται μέσα σας». Το να βρίσκεται μέσα μας η βασιλεία τι άλλο σημαίνει, παρά ότι η ουράνια ευφροσύνη του Αγίου Πνεύματος φανερώνεται μ' ενέργεια στις άξιες ψυχές; Γιατί οι άξιες ψυχές, με την ενεργό κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, από εδώ ήδη δέχονται τον αρραβώνα και προγεύονται της χαράς και πνευματικής ευφροσύνης, που απολαμβάνουν οι άγιοι στη βασιλεία των ουρανών. Κάτι αντίστοιχο εννοεί και ο Θ. Απόστολος, που λέει• «Ο Θεός μας παρηγορεί στις θλίψεις μας, για να μπορούμε και μείς να παρηγορούμε όσους περνούν κάθε είδους θλίψεις, με την παρηγορία που παίρνουμε οι ίδιοι από το Θεό». Αλλά και το ρητό: «Η καρδιά μου και η σάρκα μου αναγάλλιασαν στην παρουσία του ζώντος Θεού.» και τα όμοια, υπαινίσσονται την ενεργό ευφροσύνη και παρηγορία του Αγίου Πνεύματος.

2. Όσο μεγαλύτερο από τ' άλλα είναι το έργο της προσευχής, τόσο περισσότερο το πολεμάει ο σατανάς. Γι' αυτό ο προσευχόμενος χρειάζεται πολλή νήψη (=προσοχή) και να παρουσιάζει κάθε μέρα περισσότερους καρπούς αγάπης και ταπεινοφροσύνης και απλότητας και αγαθότητας καθώς θα παραμένει καρτερικά στην προσευχή. Οι καρποί αυτοί θα κάνουν φανερή την προκοπή του στα Θεία και θα παρακινούν τους άλλους στον ίδιο ζήλο.
Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος