Ευλογημενε!... Κάνε υπακοή!...

Υπακοή.

Όταν, ενώ σέ επιπλήττει συνεχώς ο γέροντας, αυξάνει η πίστη καί η αγάπη σου πρός αυτόν, γνώριζε ότι Πνεύμα Θεού Άγιο ενοίκησε αοράτος στήν ψυχή σου καί <<δύναμις Υψίστου επεσκίασέ σοι >>.

Όπως τά δέντρα πού σείονται από τούς ανέμους αποκτούν βαθιές ρίζες, έτσι καί εκείνοι πού ζούν σέ υπακοή αποκτούν δυνατές καί ακλόνητες ψυχές.

Οι πατέρες ορίζουν τήν μακαρία υπακοή ως ομολογία, χωρίς τήν οποία κανένας που είναι εμπαθείς δε θά δεί τόν Κύριο.

Υπακοή είναι η τέλεια απάρνηση τής ψυχής μας,πού γίνεται φανερή με τίς ενέργειες τού σώματος. 'Η καί τό αντίθετο ' υπακοή είναι νέκρωση τών μελών τού σώματος, ενώ ο νούς είναι ζωντανός.

Υπακοή είναι ενέργεια χωρίς εξέταση, εκούσιος θάνατός, ζωή χωρίς περιέργεια, αμεριμνησία για τούς σωματικούς κινδύνους,έλλειψη φροντίδας για τήν απολογία στό Θεό.

Υπακοή είναι ο ενταφιασμός τής θελήσεώς μας καί ανάσταση ταπεινώσεως.

Υπακοή είναι το να παραιτηθούμε από τη δική μας διάκριση από το πλούτο διακρίσεως.

Ο υπάκουος χριστιανός θα παραστεί μέ πολλή παρρησία στό Σταυρωθέντα Κύριο. Διότι πάνω στό Σταυρό ο Κύριος έγινε <<υπήκοος μέχρι θανάτου>>.