ΓΑΛΛΙΑ: Πρώτη "ισλαμο-χριστιανική γιορτή"

Ένας από τους επιδιωκόμενους σκοπούς της Νέας Τάξης, η δημιουργία της Πανθρησκείας, εξυπηρετείται αφάνταστα από την λαθρομετανάστευση και ιδίως την πρόσφατη διόγκωσή της μέσω της εισβολής μουσουλμάνων «προσφύγων» στην Ευρώπη. Φυσικά, δεν έτυχε, πέτυχε. Μέσω της μαζικής παρουσίας μουσουλμάνων στις ευρωπαϊκές χώρες, και της προώθησης ταυτόχρονα ενοχικών συνδρόμων στους γηγενείς, ανοίγει ο δρόμος των διαθρησκευτικών «ανοιγμάτων» και τελικά συμπροσευχών, μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, με σκοπό την «ειρήνη».  

Το όνομα του καθολικού αρχιεπισκόπου της Λυών, Philippe Barbarin, ακούστηκε πολύ στα γαλλικά δελτία των ειδήσεων τον τελευταίο καιρό, μετά τις κατηγορίες για παιδεραστία, πιο συγκεκριμένα, κατηγορίες έκθεσης σε κίνδυνο της ζωής του άλλου και πρόκλησης σε αυτοκτονία. Αυτές οι κατηγορίες, σύμφωνα με όλες τις καθολικές ιστοσελίδες είναι ψευδείς. Οι ένοχοι ήταν ιερείς των οποίων τα εγκλήματα έλαβαν χώρα σχεδόν δύο δεκαετίες πριν ο γεννημένος στο Μαρόκο Barbarin χειροτονηθεί αρχιεπίσκοπος. Ακόμα και εάν ο Philippe Barbarin δεν εμπλέκεται τελικά σε αυτές τις κατηγορίες, εμπλέκεται σίγουρα στην προώθηση της καθολικο-ισλαμικής «φιλίας». 

Λέει το δακρύβρεχτο άρθρο από την καθολική εφημερίδα La Croix:

Τετρακόσιοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι προσεύχονταν με τη Μαρία, τη Δευτέρα 4 Απριλίου, ημερομηνία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Μια διαθρησκειακή συνεύρεση, εμπνευσμένη από την εμπειρία του Λιβάνου.

Η καμπάνα της εκκλησίας χτυπά. Στη συνέχεια, ο μουεζίνης του Μεγάλου Τζαμιού της Λυών καλεί για προσευχή. Στη συνέχεια απαγγέλλουν το Πάτερ Ημών. Πριν από την Φάτιχα, την εξαγγελία της μουσουλμανικής πίστης. Στα γαλλικά και στα αραβικά, μια γλώσσα που τόσο συχνά αντηχεί μέσα στους τοίχους του ναού Notre-Dame-du-Liban. (Liban είναι ο Λίβανος).

Η πρώτη «ισλαμο-χριστιανική γιορτή» στη Λυών δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί οπουδήποτε αλλού παρά εδώ, στην ενορία των Μαρωνιτών της Λυών. Από το 2010, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι μια εθνική εορτή στη χώρα των Κέδρων (Λίβανος). Με την ευκαιρία αυτή, χριστιανοί και μουσουλμάνοι καλούνται να προσευχηθούν μαζί με τη Μαρία. "Μελαγχολικό" το πλαίσιο.

Όπως το βράδυ της Δευτέρας στη Λυών. Ο Bruno Guiderdoni, αντιπρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου του Μουσουλμανικού Πολιτισμού στη Λυών αναφέρει: «Το πλαίσιο είναι μελαγχολικό. Για πάρα πολλούς μήνες, αποσυναρμολογηθήκαμε, με αυτά που χωρίζουν τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους, και προσθέσαμε ακόμα μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στη συζήτηση μας. Πρέπει να είμαστε σε θέση να σιωπήσουμε, καθώς και να σηκωθούμε. Μέσα από την ανταλλαγή μιας προσευχής. Χωρίς αντιπαραθέσεις ή θεολογικές συζητήσεις. Η μορφή της Παναγίας μας επιτρέπει να το κάνουμε αυτό».

Το να προσευχηθούμε στην Παναγία μαζί, είναι κάτι χειροπιαστό, λέει η Annick με χαρά. Η ίδια είναι πάρα πολύ κουρασμένη από τις συζητήσεις. «Με τον Ιησού, είναι πιο λεπτό», προσθέτει η 50χρονη, κάνοντας την μουσουλμάνα φίλη της Linda, που κάθεται δίπλα της, να χαμογελάσει. Οι δύο γυναίκες, που είναι κοινωνικοί λειτουργοί, άρχισαν να εκτιμούν η μία την άλλη επαγγελματικά. Στη συνέχεια συζήτησαν την έννοια της νηστείας, κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής.

«Δεν είχαμε μιλήσει για τη θρησκεία πριν, ακόμη και αν θεωρούμε ότι είναι σημαντική για τις δυο μας», συνεχίζει η Annick. «Ποιος κατέχει την αλήθεια σχετικά με το θείο μήνυμα; Αυτό το ερώτημα εμποδίζει τη συζήτηση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων», προσθέτει η Linda. «Υπάρχει πάντα ο φόβος μήπως κάποιος αλλαξοπιστήσει».

Είναι ιδιαίτερα η μορφή της Παναγίας, που τις επέτρεψε να «γεφυρώσουν το αγεφύρωτο», συνοψίζει η Linda. Οι δύο γυναίκες αντάλλαξαν βιβλία και ένα DVD με θέμα «Notre-Dame». «Και ήμασταν σε θέση να καθορίσουμε το βαθμό στον οποίο η μορφή της Παναγίας παρουσιάζει περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές μεταξύ μας», εξηγεί η Linda.

Η Linda επισημαίνει αυτές τις ομοιότητες με άλλους χριστιανούς γνωστούς της, οι οποίοι «εκπλήττονται για το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι μιλούν για αυτήν (Παναγία) με τέτοια αγάπη». Όπως και οι μουσουλμάνοι που συναντά κατά τη διάρκεια της προσευχής στο τζαμί ή στο σπίτι. «Οι νέοι έχουν πολλές προκατασκευασμένες ιδέες», λέει με λύπη. «Έτσι, μερικές φορές τους λέω τι σημαίνει η Μαρία για τους Χριστιανούς. Και τότε, κάθονται να ακούσουν».

ο αρχιεπίσκοπος της Λυών

«Ποιος θα μπορούσε να μας φέρει σε επαφή, καλύτερα από την  Μαρία;», λέει ο Kamel Kabtane. «Έχουμε μια επείγουσα ανάγκη να θυμόμαστε ότι μοιραζόμαστε μια κοινή πνευματική κληρονομιά», δηλώνει ο μουφτής του Μεγάλου Τζαμιού της Λυών, μία από τις πολλές προσωπικότητες που έδωσαν το παρών την Δευτέρα το βράδυ, πλάι στον Καρδινάλιο Philippe Barbarin, αρχιεπίσκοπο της Λυών, όπως ο πατέρας Vincent Feroldi, διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας για τις Σχέσεις με τους Μουσουλμάνους και ο Anouar Kbibech, πρόεδρος του Γαλλικού Συμβουλίου της Μουσουλμανικής Θρησκείας.

Αυτό το βράδυ της προσευχής βρισκόταν υπό την επιτήρηση της αστυνομίας. Μόνο τετρακόσιοι επισκέπτες είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν, μισοί χριστιανοί, μισοί μουσουλμάνοι. «Είναι η πρώτη φορά για εμάς», εξηγεί ο Michel Younes, επισκοπικός εκπρόσωπος για τις σχέσεις με τους μουσουλμάνους. Επιθυμία μας είναι να ξαναπραγματοποιηθούν στιγμές πνευματικής συνάντησης, όσον αφορά το σεβασμό των παραδόσεων του καθενός. Και ότι θα γίνει κάτι ανθεκτικό, όπως στη Βηρυτό.

Κοιτώντας προς το μέλλον, μπορούμε να περιμένουμε προτάσεις κατά τη διάρκεια του έτους; «Γιατί όχι», ελπίζει ο Bruno Guiderdoni. «Είναι σαν το σπόρο της σινάπεως, που αναφέρεται στη Βίβλο. Και στο Κοράνι!»

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή