Τὸ 22% τῶν Ἑλληνίδων δηλώνει ὅτι ἔχει
καταφύγει τουλάχιστον μία φορὰ σὲ ἔκτρωση, ἐνῶ τὸ 10% τῶν γυναικὼν ποὺ ὑφίστανται
αὐτὴν τὴν ἐπέμβαση βρίσκεται στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία. Ακόμα, σύμφωνα μὲ στοιχεῖα
τοῦ Ἰνστιτούτου Ψυχικῆς καὶ Σεξουαλικῆς Ὑγείας, 40.000 ἐκτρώσεις ἐτησίως στὴν
Ἑλλάδα ἀποφασίζονται ἀπὸ ἔφηβες κάτω τῶν 18 ἐτῶν, ἐνῶ σύμφωνα μὲ ἔρευνα τοῦ Ἀρεταίειου
Νοσοκομείου μία στὶς τέσσερεις ἀνήλικες 14-17 ἐτῶν ἔχουν ὑποβληθεῖ σὲ ἄμβλωση,
πολλὲς ἐκ τῶν ὁποίων χωρὶς νὰ ἔχουν ἐνημερώσει τὴν οἰκογένειά τους. Τὰ παραπάνω
στοιχεῖα τονίζουν τόσο τὸ πρόβλημα τῆς ὑπογεννητικότητας ποὺ κυριαρχεῖ στὴ
χώρα, ὅσο καὶ τὴν παρακμὴ τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας, μὲ τὴν ἀλλοτρίωση τῶν ἀνθρωπίνων
σχέσεων.
Σύμφωνα μὲ «προοδευτικοὺς» νομικοὺς
καὶ κοινωνιολόγους κάθε ἄνθρωπος κατέχει τὸ δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς αὐτοδιάθεσης,
ἑπομένως καὶ κάθε γυναίκα καλύπτεται νομικὰ ὅσον ἀφορᾶ τὴν διακοπὴ τῆς κυήσεως,
γιατί πολὺ ἁπλὰ ἀποτελεῖ ἀναφαίρετο...
δικαίωμά της. Αὐτὸ ποὺ ὡστόσο δὲν
λαμβάνεται ὑπόψη εἶναι μία ἀνθρώπινη ζωὴ ἡ ὁποία δολοφονεῖται, καθὼς ὁ φόνος σὲ
περίπτωση ἐκτρώσεων γίνεται μὲ τὴ γνώση καὶ τὴ συγκατάθεση τῆς ἐγκύου. Πρῶτον,
στὸ ἐπιχείρημα ὅτι τὸ ἔμβρυο δὲν εἶναι ἄνθρωπος ἑπομένως δὲν πρόκειται γιὰ ἀνθρωποκτονία,
ἐφόσον προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπινους ὀργανισμοὺς καὶ ἡ δομὴ τοῦ DNA τοῦ ἐμβρύου εἶναι
κοινὴ μὲ τὸν ἀνθρώπινο γονιδιακὸ τύπο, προφανῶς καὶ πρόκειται γιὰ ἀνθρώπινο ὀργανισμό. Δεύτερον,
ἀπέναντι στὴ λογικὴ ὅτι τὸ ἔμβρυο δὲν ἀποτελεῖ πρόσωπο διότι στερεῖται
συνείδησης, λογικῆς σκέψης καὶ ἠθικῆς, ἀντιπαραβάλλεται τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ τὰ
νεογέννητα βρέφη δὲν παρουσιάζουν τὰ παραπάνω χαρακτηριστικά, ὅμως ἡ θανάτωσή
τους θεωρεῖται ἀπὸ τὰ πιὸ εἰδεχθῆ ἐγκλήματα στὸ σύνολο τῶν πολιτισμένων κοινωνιῶν. Ακόμα,
ἀξίζει νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι σύμφωνα μὲ ἔρευνες, οἱ σφυγμοὶ τοῦ ἐμβρύου διπλασιάζονται
καθὼς φαίνεται πὼς τὸ ἔμβρυο ἀντιλαμβάνεται τὴν ἰατρικὴ λαβίδα ποὺ ἔχει εἰσέλθει
γιὰ νὰ τὸ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ περιβάλλον τῆς μήτρας, ἐνῶ ἀντιδρᾶ προσπαθώντας νὰ
ἀντισταθεῖ καὶ νὰ τὴν ἀποφύγει μὲ κάθε τρόπο. Τὸ ἔμβρυο ὄχι μόνον αἰσθάνεται τὸ
θάνατό του κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐπέμβασης, ἀλλὰ γνωρίζει πὼς πρόκειται νὰ
πεθάνει. Ἀκόμα, πέρα ἀπὸ τὸ βασανιστήριο ποὺ ὑφίσταται τὸ ἔμβρυο, καὶ
ὁ ὀργανισμὸς τῆς ἐγκυμονούσας ἐπιβαρύνεται, καθὼς στοιχεῖα δείχνουν ὅτι μία στὶς
1.000 γυναῖκες ποὺ ἔχουν ὑποστεῖ διακοπή κύησης ἐμφανίζουν ἐπιπλοκὲς κατὰ τὴ
διάρκεια τῆς ἐπέμβασης ἢ κάποιες ἡμέρες μετὰ ἀπὸ αὐτήν, τὸ 44% τῶν γυναικὼν ἐμφανίζει
νευρικὲς διαταραχές, ἐνῶ τὸ 25% ἀναζητᾶ ψυχιατρικὴ ὑποστήριξη.
Πέρα ἀπὸ τὰ προαναφερθέντα, τὸ ὑψηλὸ
ποσοστὸ ἀνεπιθύμητων κυήσεων στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία μαρτυρεῖ τὴ διακοπὴ τῶν δεσμῶν
καὶ τὴν διάλυση τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας, ἐφόσον μεγάλος ἀριθμὸς ἐφήβων στερεῖται
πνευματικῆς καλλιέργειας καὶ οὐσιαστικῆς μόρφωσης, ἐνῶ οἱ δίαυλοι ἐπικοινωνίας
μεταξὺ γονέων καὶ παιδιῶν ἔχουν ἐκλείψει. Ἡ διάλυση τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας, ἡ
ὑπογεννητικότητα καὶ τὰ ὑψηλὰ ποσοστὰ ἀμβλώσεων, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἀθρόα εἰσροὴ
λαθρομεταναστῶν καὶ τὴν ἐπικείμενη χορήγηση ἰθαγένειας θέτουν σὲ ἀμφισβήτηση τὸ
μέλλον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.