Περί ψεύδους...

Άπό τον σίδηρο και την πέτρα (δια της προσκρούσεως) γεννάται ή φωτιά, και από την πολυλογία και τα
ευτράπελα το ψευδος.
Το ψευδος είναι εξαφάνιση της αγάπης· και ή έπιορκια είναι αρνηση του θεου.

Κανείς συνετός ανθρωπος ας μην θεωρεί μικρό το αμάρτημα του
ψεύδους, διότι το Πανάγιο Πνευμα έβγαλε εναντιον του την πιο φοβερή απόφαση:
«Άπολείς παντας τους λαλούντας το ψευδος» (Ψλ. ε' 7),
Οπως λέγει ό Δαβίδ προς τον θεό. Και εάν συμβεί αυτό, τι πρόκειται να πάθουν εκεινοι που συρράπτουν επιπλέον το ψευδος με τους ορκους;

Γνώρισα μερικούς πού καυχούνταν για τα ψευδη τους. Αυτοί κατόρθωναν και έκαναν τους αλλους να γελουν με τις άστειότητες και τις άργολογιες τους, και έτσι εξαφάνιζαν ελεεινά το πένθος των μοναχών που τους άκουγαν.

Αυτός που απέκτησε φόβο Κυρίου εξορισε το ψεύδος, γιατί έχει ως αδεκαστο κριτή την συνείδησή του.