Πώς θα επιτύχουμε την φύλαξη του νου;

Ο νους που δεν διασκορπίζεται προς τα έξω, ούτε διαχέεται προς τον κόσμο διαμέσου των αισθήσεων, συγκεντρώνεται στον εαυτό του και μόνος του ανεβαίνει στην έννοια του Θεού.

Και αφού φωτιστεί ολόκληρος από το θείο εκείνο κάλλος, πλήρης θείας ελλάμψεως, λησμονεί ακόμη και την ίδια του τη φύση και δεν πιέζεται η ψυχή του από τη φροντίδα για την τροφή ούτε από τη μέριμνα για την ενδυμασία.

Αντίθετα ελεύθερος από τις γήινες φροντίδες, στρέφει όλο το ζήλο του στην απόκτηση των αιωνίων αγαθών, πώς δηλαδή θα κατορθώσει να αποκτήσει τη σωφροσύνη και την ανδρεία, τη δικαιοσύνη και τη σύνεση, καθώς και τις υπόλοιπες αρετές, που αποτελούν υποδιαιρέσεις των γενικών αυτών αρετών και που υποδεικνύουν στον αγαθό άνδρα να επιτελεί όλα τα καθήκοντά του.

Πρέπει λοιπόν ο νους, σαν κάποιος κυβερνήτης που στέκεται πάνω από τα πάθη και σαν να κυβερνάει το πλοίο της σάρκας και σαν με τιμόνι να περιστρέφει με πείρα τους λογισμούς και να υπερπηδάει τα κύματα με γενναιότητα, με το να στέκεται ψηλά και με το να είναι απλησίαστος από τα πάθη, να μη γεμίζει καθόλου από την πικρία τους, σαν από την αλμύρα, αλλά πάντοτε να λέει προσευχόμενος:

Σώσε με από τους εχθρούς μου που με μισούν βγάλε με από τα βαθιά νερά των θλίψεων που με έχουν περικυκλώσει. Ας μη με καταποντίσει η νεροποντή, ας μη με καταπιεί ο βυθός.

Πρέπει να προσπαθούμε να κρατούμε το νου και την καρδιά μας σε κατάσταση ησυχίας.

Μέγας Βασίλειος