ΦΟΒΕΡΗ ΔΙΗΓΗΣΙΣ...!!!!! ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΤΟΒ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΡΩΣΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ `ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΑΠΕΚΑΛΥΦΘΗΣΑΝ ΑΥΤΩ ΔΙ` ΟΠΤΑΣΙΑΣ.

Α΄. Ὅταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἠγέρθη ἀπὸ τὸν Μυστικὸν Δεῖπνον, καὶ ἔκαμεν τὴν ὑστερινήν Του διαθήκην εἰς τοὺς Ἁγίους του Μαθητάς, καθὼς διαλαμβάνῃ τὸ κατὰ Ἰωάννην Ἱ. Εὐαγγέλιον, «Ἐξῆλθεν σὺν τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ πέραν τοῦ χειμάρρου τῶν κέδρων, εἰς χωρίον λεγόμενον Γεθσημανή, καὶ βγαίνοντες εἰς τὸ ἐκεῖσε τότε εὑρισκόμενον κῆπον, εἶπε τοῖς Μαθηταῖς του:

«Περίλυπος ἐστὶν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου, μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε μετ’ ἐμοῦ».

Αὐτὸς δὲ ἀπεμακρύνθη ἀπ’ αὐτῶν ὡσεὶ λίθου βολήν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον χαμαί, προσευχόμενος γονατιστός, καὶ τὴν κεφαλὴν ἔχων ἀκουμβισμένην ἐπὶ τῆς γῆς, κάτω τὸ μέτωπον, καὶ προσευχόμενος μετὰ μεγάλου ἀγῶνος ἐστέναξε 109 φοράς.

Β΄. Καὶ κλαίων πικρῶς, ἔσταξαν δάκρυα θερμὰ σταγόνες 267.

Γ΄. Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, ἔτρεχεν ὁ ἰδρὼς ἀπὸ τοῦ σώματος ὅλου ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος· καὶ ἔσταξαν ἔτι δάκρυα ἐκ τοῦ ἐγκεφάλου του μεμιγμένα μὲ αἷμα 225 σταγόνες.

Δ΄. Ὅταν τὸν συνέλαβεν ἡ σπείρα, καὶ ὁ χιλίαρχος μὲ τοὺς στρατιώτας, τὸν ἐτράβηξαν ἀπὸ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνος 78 φοράς.

Ε΄. Πηγαίνοντες αὐτὸν ἀπὸ τὸν χείμαρον ἕως τὴν αὐλὴν τοῦ Ἀρχιερέως Ἄννα ἔπεσεν 7 φορὰς ἀπὸ τὴν βίαν ὅπου τὸν ἔσπρωχναν· ἐκεῖ ἀφοῦ τὸν ἐξήτασεν ὁ Ἄννας ἀπέστειλεν αὐτὸν δεδεμένον εἰς τὸν Καϊάφα, τὸν γαμβρόν του, οὗτος ὤν ἀρχιερεὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, συνήχθησαν ἐκεῖ καὶ οἱ λοιποὶ ἀρχιερεῖς εἰς τὸν ἀριθμὸν δώδεκα ὧν τὰ ὀνόματα εἰσὶν ταῦτα: Λάζαρος, Ἀσθάριος, Ἀντώνιος, Ἰάκωβος, Σαρρᾶς, Σαμουήλ, Ἰσαάκ, Φινεές, Κρίσπος, Ἄγρυπτος, Εὐρρημιμεσὲ καὶ Ἰούδας. Οὗτοι κατακρίναντες αὐτὸν ὡς παράνομον καὶ παραβάτην τῆς ἑορτῆς τοῦ Σαββάτου, καὶ καταλυτὴν τοῦ Ναοῦ, καὶ ὅτι ἐπροφήτευσεν τὴν ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Ἔθνυς, τὰ ὁποῖα παραστήσαντες διὰ ψευδομαρτύρων, καὶ πρὸς τὰ ὁποῖα σιωπῶν, ὁ Κύριος, ἐγερθεὶς ὁ Καϊάφας τὸν ὥρκισεν εἰς τὸν Θεὸν τῶν Πατέρων, ἐὰν ἀληθῶς αὐτὸς εἶναι υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καθὼς οἱ ἄλλοι ἐμαρτύρουν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη εἰς τοῦτο τὴν ἀλήθειαν εἰπών· ἰδοὺ σὺ λέγεις, ὅτι ἐγὼ εἰμὶ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ· καὶ θέλετε μὴ ἰδῇ, ὅπου μὲ βλέπετε ὡς ἕνα τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων, ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ Οὐρανοῦ, μετὰ δυνάμεως ἀγγέλων καὶ δόξης πολλῆς ἵνα κρίνω τὸν Κόσμον. Ταῦτα μὴ ὑποφέρων νὰ ἀκούσῃ ὁ ἀρχιερεύς, ἔσχισε τὸ φόρεμά του ἀπὸ τὸν τράχηλον ἕως κάτω λέγων, ὅτι ἐβλασφήμησεν ποιῶν τὸν ἑαυτόν του Θεόν. Τότε πηλὸν τὸν ἔπτυσαν ὅλοι, καὶ τὸν ἐρράπισαν, ρίψαντες εἰς τὸ πρόσωπόν του ἔνδυμα διὰ νὰ μὴ βλέπῃ αὐτούς, καὶ τὸν ἔτυπτον εἰς τὸ πρόσωπον λέγοντες: «Προφήτευσον ἡμῖν Χριστὲ ποῖος σὲ ἐρράπισεν».

ΣΤ΄. Ἔπειτα τὸν ἐράβδισαν εἰς τοὺς πόδας καὶ ἄντζας τῶν κνημῶν 170 φοράς, καθὼς ὑπὸ Ἁγίων Ἀγγέλων ἀπαρριθμοῦντο, καὶ ἐσημειώνοντο πάντα ταῦτα.

Ζ΄. Τὸν ἔσυραν καὶ ἐσήκωσαν ἐπάνω ὅπου ἔπιπτεν ἀπὸ τοὺς δαρμούς, τραβῶντες αὐτὸν ἀπὸ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς, καὶ ἀπὸ τὸ σχοινίον ὅπου εἶχεν εἰς τὸν λαιμόν, ὡς κατάδικος 23 φοράς.

Η΄. Εἰς τὸ πρόσωπον τὸν ἐρράπισαν 102 φοράς.

Θ΄. Ὁ δοῦλος τοῦ ἀρχιερέως Μάλχος τοῦ ὁποίου ὁ Πέτρος τοῦ ἀπέκοψεν τὸ ὠτίον καὶ ὁ Κύριος τὸν ἰάτρευσεν, βαστῶν χειράγραν εἰς τὴν χεῖραν, τὸν ἔτυψεν εἰς τὴν παρειὰν τόσον δυνατά, ὥστε ἠκούσθη ὁ κτύπος εἰς ὅλην τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως, ἐτυπώθη δὲ εἰς τὴν παρειὰν ἡ χειράγρα καθὼς τὸ λέγει καὶ ὁ Θεολόγος μὲ συντομίους. «Καὶ ἐκ δούλου ἐρραπίσθην ἐπὶ κόρρης·».

Ι΄. Τὸν ἐφασκέλωσαν ἤτοι ἐμούντζωσαν εἰς τὸ πρόσωπον καὶ εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς 28 φοράς.

ΙΑ΄. Τὸν ἐκτύπησαν εἰς τὸν αὐχένα 15 φοράς.

ΙΒ΄. Τὸν ἐκτύπησαν εἰς τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στῆθος 28 φοράς.

ΙΓ΄. Ἔδωκαν αὐτῷ μίαν πληγὴν θανατηφόρον εἰς τὸ στῆθος, κοντὰ εἰς τὴν κολῶνα πρὶν δέσουν αὐτὸν εἰς αὐτὴν τὴν κολῶναν.

ΙΔ΄. Τὸν ἔρριψαν κάτω ἀπὸ τὴν βίαν ἕως νὰ τὸν δέσουν εἰς τὸν στύλον 3 φοράς.

ΙΕ΄. Τὸν ἔδεσαν εἰς τὸν στύλον καὶ τὸν ἔδειραν μὲ ράβδους ἀγκαθωτούς, καὶ μὲ φραγγέλια δυνατὰ 6.660 φοράς οἱ στρατιῶται καὶ ἠνοίγησαν ἐκ τούτου πληγαὶ εἰς τὸ Ἅγιον αὐτοῦ σῶμα 5.000.

ΙΣΤ΄. Ἐμελάνωσεν τὸ Ἅγιον σῶμα Του ἀπὸ τὰς πληγάς, μελανάδας 1.119.

ΙΖ΄. Ὅταν ἔβαλαν εἰς αὐτὸν τὸν ἀκάνθινον στέφανον, ἔβγαλαν καὶ ἔβαλαν αὐτὸν εἰς τὴν ἁγίαν του κεφαλήν, καὶ ἐπήχθησαν ἐπ’ αὐτῆς ἄκανθαι χίλιαι (1.000) καὶ τὸ ὁποῖον τοῦ ἐφόρεσαν 50 φοράς.

ΙΗ΄. Τὸν ἐκτύπησαν ἐπάνω ἀπὸ τὸν στέφανον εἰς τὴν κεφαλὴν 40 φοράς μὲ καλάμους καὶ ράβδους, ὅπου μετὰ θάνατον εὑρέθησαν τρεῖς ἄκανθοι ἐμπηγμέναι βαθέως εἰς τὴν Παναγίαν κεφαλήν Του, ὅταν τὸν ἐνταφίαζαν.

ΙΘ΄. Φερόμενος εἰς τὸν Γολγοθᾶ βαστάζων ἐπ’ ὤμων του καὶ τὸν Σταυρόν, οἱ Ἰουδαῖοι βιαζόμενοι νὰ τὸν θανατώσωσιν ταχύτερον, ἐκ τῆς πολλῆς των βίας ἔπεσεν ὁ Ἰησοῦς κατὰ γῆς εἰς τὸν δρόμον 16 φοράς. Ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐπλησίασε καὶ ἔμελλε νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι ἠγκάρευσαν κάποιον Κυρηναῖον ὀνόματι Σίμωνα, ἵνα ἄρῃ τὸν Σταυρὸν, οὐχ ὡς ἐλεοῦντες τὸν Ἰησοῦν, ἀλλ’ ἐπιθυμοῦντες φονεῦσαι αὐτὸν συντομώτερον. Ἡ δὲ Θεοτόκος βλέπουσα τὰ τοιαῦτα, ἐλιποθύμησε εἰς τὸν δρόμον ὥραν ἱκανήν· καὶ ὅταν συνῆλθεν εἰς τὸν ἑαυτόν της, ἔδραμε νὰ φθάσῃ τὸν Υἱόν της· οἱ δὲ Ἰουδαῖοι ἐδίωκον αὐτὴν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ, καὶ ἡ Θεοτόκος ἔλεγε μένουσα εἰς τὴν ὁδόν· φονεύσατε ἐμὲ πρῶτον ἀχάριστοι: Φθάσαντες δὲ εἰς τὸν Κρανίου τόπον ἔστησαν τὸν Σταυρόν, καὶ ἔπτυσαν εἰς τὸ Θεῖον Αὐτοῦ πρόσωπον ἑκατὸν (100) φοράς.

Κ΄. Εἶτα σταυρώσαντες αὐτόν, ἔπτυσαν ἐπὶ τοῦ Ἀχράντου Αὐτοῦ Σώματος 73 φοράς.

ΚΑ΄. Προτοῦ δὲ σταυρώσωσιν αὐτόν τὸν ἔσυραν ἀπὸ τὴν ρίναν ὡς παίγνιον 20 φοράς.

ΚΒ΄. Πρότερον εἰς τὴν αὐλὴν τὸν ἔπτυσαν (100) φοράς.

ΚΓ΄. Ἔσυραν καὶ ἐτίναξαν αὐτὸν ἀπὸ τὰ ὦτα 30 φοράς.

ΚΔ΄. Ἔλαβε πληγὰς εἰς ὅλον τὸ σῶμα πέντε χιλιάδας τετρακοσίας ἑβδομήκοντα πέντε (5.475) διὰ δέκα καὶ πέντε (15) ὡρῶν ἡμέρας.

ΚΕ΄. Ἐβλήθη εἰς σκοτεινὴν καὶ βρωμερὰν φυλακήν.

Κς΄. Ἕως οὗ ἑτοιμασθῇ ἡ ὀπὴ ὅπου ἔπηξαν τὸν σταυρόν, ἡ Θεοτόκος ἐκβαλοῦσα τὸ ἐπανωφόριόν της τὸν ἐσκέπασε, καὶ ὅσοι ἄνθρωποι ἦσαν εὐγνώμονες ἐσυμπόνεσαν Αὐτόν.

ΚΖ΄. Ἀπὸ ὅλα τὰ βάσανα περισσοτέρα λύπην ἐδοκίμασεν ὁ Κύριος ἡμῶν κατὰ τὴν ψυχήν, ὅταν εἶδε πολλὰς καλοπροαιρέτους ψυχὰς ὅπου τὸν ἐσυμπόνεσαν βλέποντες Αὐτὸν τοιουτοτόπως κακαδεδικασμένον, καὶ δεύτερον ὅταν εἶδε τὴν Θεοτόκον ὑποκάτω τοῦ Σταυροῦ κλαίουσα, καὶ τρίτον, ὅταν ἀνεβίβασαν εἰς τὸν Σταυρόν. Διότι τόσον ἐτάνυσαν Αὐτοῦ τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας πρὸς τὰ κάτω, ὥστε ὅλα τὰ ὀστᾶ Αὐτοῦ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὰς ἁρμονίας των· καὶ τότε ἐπληρώθη ἡ Γραφὴ ἡ λέγουσα: «ἐξηρίθμησαν πάντα τὰ ὀστᾶ μου». Ὅλα δὲ τὰ βάσανα καὶ πάθη τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀριθμοῦνται εἰς ἑκατὸν τεσσαράκοντα καὶ ἕξ χιλιάδας (146.000).

ΚΗ΄. Διὰ ταῦτα ἐὰν ὁ εὐλαβὴς χριστιανὸς εἰς ἓν ἕκαστον λέγει καθ’ ἡμέραν δέκα πέντε (15) εὐχάς, ἔχει νὰ τελειώσῃ ταῦτα εἰς εἴκοσι πέντε (25) ἔτη.

Καὶ τοιουτοτρόπως ἔχοντες τετυπωμένα εἰς τὴν διάνοιάν μας τὰ πάθη τοῦ Κυρίου, θέλομεν ὠφεληθῇ μεγάλως, περισσότερον ἀπὸ κάθε ἄλλην εὐχήν.

ΗΘ΄. Τὸν ἐπότισαν ὄξος μετὰ χολῆς μεμιγμέναν πρὸ τοῦ σταυρῶσαι Αὐτόν: καὶ βαλὼν εἰς τὸ στόμα Του ἐδοκίμασε μέν, δὲν ἔπιε δέ· οἱ Θεοκτόνοι Ἰουδαῖοι ἐφύλαττον Αὐτὸν ἐν τῷ Σταυρῷ κρεμμάμενον ἵνα ἐὰν ζητήσῃ νὰ πίῃ ὕδωρ δώσωσιν εἰς Αὐτόν, ὅπως ἀποθάνῃ, συντομώτερον. Ἰδὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα, καὶ ὅτι πάντα, ἤδη τετέλεσται, λέγει, διψῶ! Οἱ δὲ πλήσαντες σπόγγον ἀπὸ μεμιγμένον οἶνον καὶ χολήν, ἐπότισαν Αὐτόν· καὶ τοῦτο λαβών, εἶπε τετέλεσται! Καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκεν τὸ πνεῦμα.

Λ΄. Ἔσχατον δὲ πάντων, ἐλόγχευσαν τὴν δεξιὰν πλευρὰν Αὐτοῦ, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ, καὶ οὕτως ἔλαβον πέρας τὰ Ἄχραντα Αὐτοῦ πάθη.

Ταῦτα ὑπέμεινας δι’ ἐμέ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ μου, ἵνα μὲ ἐλευθερώσῃς τὸν ἀνάξιον ἐκ τῆς τυραννίδος τοῦ διαβόλου· διὸ ἐκπληττόμενος τὴν ἄκραν Σου συγκατάβασιν, καὶ φιλανθρωπίαν, Σὲ ὑμνῶ, καὶ προσκυνῶν, σὺν Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίω Σου Πνεύματι εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν.

Τοῦτον τὸν Θ. καὶ λίαν κατανυκτικὸν καὶ πάνυ ὠφελιμώτατον (ἐξ ἀρχαίου χειρογράφου) λόγον, ὅστις εἰς δυνατόν, καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀναγινώσκῃ μετὰ Μ. εὐλαβείας καὶ πολλῆς κατανύξεως καὶ ἀφθόνων δακρύων· τὰ Πανάγια πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐγκαρδίως ἐνθέρμως νυχθημερὸν παρακαλεῖ καὶ δέεται προσευχόμενος ἀδιαλείπτως λέγω τὴν Π. Εὐχήν: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν»· ἐλέει Θεοῦ καὶ θείου Χριστοῦ ἀναγινώσκει καὶ μελετᾶ καὶ ἐν τῷ νῷ καρδίᾳ καὶ γλώττῃ, ἐξάπαντος θέλει σωθῇ.