Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ GOOGLE ΟΠΟΤΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣΤΕ ΜΑΣ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΘΑΚΙΑ...
Μερικοί τους υποστηρίζουν με ενθουσιασμό, άλλοι τους απορρίπτουν με τρόμο. Ακόμα σχετικά άγνωστο στο κοινό, τα προγράμματα «ολοκληρωμένης εκπαίδευσης σεξουαλικότητας» που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ και τον ΠΟΥ σπάνια αφήνουν εκείνους που αφιερώνουν χρόνο για να τους ενδιαφέρουν. Βεβαιωθείτε ότι κάθεστε καλά, πάρτε μια βαθιά ανάσα - και προετοιμαστείτε για ένα σοκ.
Η τρανσεξουαλικοποίηση των παιδιών προεφηβικής ηλικίας: μια σημαντική τάση στο κίνημα των ΛΟΑΤ , απόλυτα συμβατή με τα προγράμματα «σεξουαλικής εκπαίδευσης» της ΠΟΥ.
Μεταξύ των ηλικιών 0 και 4, ενημερώστε για την «ικανοποίηση που σχετίζεται με το άγγιγμα του σώματος κάποιου» και τον πρώιμο βρεφικό αυνανισμό ». Ταυτόχρονα, θα πρέπει να μάθετε να "εκφράζετε τις επιθυμίες σας" και να αναπτύσσετε "μια περιέργεια για τα σώματα των άλλων". Μετά από 4 χρόνια, θα είμαστε σίγουρα ώριμοι για το πραγματικό "σεξουαλικό παιχνίδι" . [1] Θα είναι λοιπόν θέμα ενημέρωσης το συντομότερο δυνατόν σχετικά με τη "φιλία και αγάπη με άτομα του ίδιου φύλου". Μεταξύ 6 και 9 ετών, θα ανακαλύψουμε τα «σεξουαλικά τους δικαιώματα», καθώς και τη «θετική επίδραση της σεξουαλικότητας στην υγεία και την ευημερία». Θα είναι επίσης απαραίτητο να συνεχίσετε να μελετάτε την τεχνική του «αυνανισμού», ενώ μαθαίνετε να «αποδέχεστε την ποικιλία των τρόπων ζωής».Μεταξύ των ηλικιών 9 και 12, θα πρέπει να είστε σε θέση να "περιγράψετε τον βιασμό" και άλλη σεξουαλική βία [2] , εκτός από την ενημέρωση σχετικά με τα διάφορα πιθανά "μεγέθη" των ανδρικών και θηλυκών γεννητικών οργάνων. Σε αυτό το στάδιο, προφανώς θα μάθαμε ότι είναι επιβλαβές να παραμένουμε «σιωπηλοί» ή να παραμένουμε σε «άρνηση» ως προς τον «σεξουαλικό προσανατολισμό» του. Μεταξύ 12 και 15 ετών θα προστεθεί το ζήτημα της «εγκυμοσύνης σε ζευγάρια του ίδιου φύλου», καθώς και του «ταυτότητας φύλου». (Εκτός αυτού, δεν θα ήταν αυτή η ιδανική στιγμή για να ξεκινήσετε μια "ορμονική θεραπεία";). Και για να δώσουμε στους λιγότερο έξυπνους, η ευκαιρία τους θα διδαχθεί ακόμα να «βγει» ομο- ή αμφιφυλόφιλος ακόμη και μετά από 15 χρόνια!
Εδώ είναι ένα μικρό φάσμα «γνώσης» και «δεξιοτήτων» που ο ΟΗΕ καλεί να ενσταλάξει σε ξανθά άτομα ως μέρος των στόχων της «βιώσιμης ανάπτυξης» (!) Της Ατζέντας του 2030 . Πιο συγκεκριμένα, αυτά τα προγράμματα «ολοκληρωμένης εκπαίδευσης σεξουαλικότητας» αντιστοιχούν στα «πρότυπα ΠΟΥ για τη σεξουαλική εκπαίδευση στην Ευρώπη» , που εγκρίθηκαν στα τέλη του 2010. [3]
Τα «πρότυπα WHO Europe» δημιουργήθηκαν το 2010 στο πλαίσιο μιας «συνεργασίας» με το Ομοσπονδιακό Κέντρο Πληροφοριών για την Υγεία (BZgA) στην Κολωνία. Μια υποδιαίρεση του γερμανικού Υπουργείου Υγείας που είναι υπεύθυνη για την "ενημέρωση του πληθυσμού για έναν υγιεινό τρόπο ζωής" ...
Αλλά πέρα από την πρακτική των «σεξουαλικών παιχνιδιών» και μιας πιθανής ομοφυλοφιλίας ή τρανσεξουαλικοποίησης των μικρών παιδιών, τα «πρότυπα» του ΠΟΥ υποδηλώνουν ακόμη περισσότερες εξωτικές δυνατότητες. Αυτό το κείμενο βασίζεται πράγματι στη «Διακήρυξη των σεξουαλικών δικαιωμάτων» της Διεθνούς Ομοσπονδίας Προγραμματισμένων Γονέων (IPPF) , την οποία παρουσίασε η ΠΟΥ ως «ο κορυφαίος διεθνής οργανισμός» σε θέματα «σεξουαλικής υγείας». [4]
« Ο καθένας έχει το δικαίωμα […] στη σεξουαλική ελευθερία. Αυτό συνεπάγεται σε όλους την ευκαιρία […] να αποφασίσουν ελεύθερα τι επηρεάζει τη σεξουαλικότητά τους, να επιλέξουν τους σεξουαλικούς τους συντρόφους, να επιδιώξουν να φθάσουν στο πλήρες σεξουαλικό δυναμικό και την ευχαρίστησή τους, αυτό […] λαμβάνοντας πλήρως υπόψη το […] εξελικτικές ικανότητες του παιδιού . "(Άρθρο 5 της Διακήρυξης για τα Σεξουαλικά Δικαιώματα της IPPF )
Αυτό σημαίνει ότι, σύμφωνα με τις «εξελικτικές ικανότητές τους», κάθε παιδί θα πρέπει να μπορεί να «επιλέγει ελεύθερα τους σεξουαλικούς του συντρόφους», τόσο μεταξύ άλλων παιδιών όσο και μεταξύ ενηλίκων; Με τον ίδιο τρόπο που ένας ενήλικας πρέπει να είναι σε θέση να "αποφασίζει ελεύθερα τι επηρεάζει τη σεξουαλικότητά τους", συμπεριλαμβανομένης της επιλογής των "συντρόφων" μεταξύ των "παιδιών";
Αυτό το ερώτημα προκύπτει ιδιαίτερα στην Ελβετία, όπου οι πρωτοποριακές εκπαιδευτικές πρακτικές που δημιουργούνται από τον ΠΟΥ βρίσκονται στο επίκεντρο των καλά οργανωμένων πιέσεων - και υποστηρίζονται ενεργά από τις δημόσιες αρχές.
ΛΟΥΣΑΝΝΗ - Το Ίδρυμα PROFA, το οποίο συγκεντρώνει περίπου 13 εκατομμύρια φράγκα σε δημόσιες επιδοτήσεις κάθε χρόνο (χωρίς να υπολογίζονται οι «τιμολογημένες υπηρεσίες»!), Θέλει να καταπολεμήσει την «άγνοια» σε θέματα σεξουαλικής εκπαίδευσης. "Εντεταλμένη από το κράτος" για να αρνηθεί μαθητές στο καντόνιο του Vaud (40.000 μαθητές / έτος), αυτός ο οργανισμός "αναγνωρίζεται για το δημόσιο συμφέρον" ισχυρίζεται τόσο για "πρότυπα" από τον ΠΟΥ όσο και για τη "δήλωση του σεξουαλικά δικαιώματα »του IPPF, το οποίο αποτελεί το « πλαίσιο αναφοράς »του . Μια θέση που αναμφίβολα αξίζει κάποιες διευκρινίσεις!
Πρόωρη σεξουαλικοποίηση παιδιών: Η Ελβετία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή!
Είναι γεγονός: η ελβετική κυβέρνηση εγκρίνει ανοιχτά τα πρότυπα της ΠΟΥ στον τομέα της σεξουαλικής εκπαίδευσης, τα οποία θεωρεί ως "επιστημονικά θεμελιωμένα". Τον Φεβρουάριο του 2018, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο υποστήριξε επίσημα το Ίδρυμα Lausanne Sexual Health Switzerland (SSS) , έναν οργανισμό αφιερωμένο στην προώθηση αυτών των εκπαιδευτικών μεθόδων που βασίζονται σε δικαιώματα:
«Η SWISS SEXUAL HEALTH […] προωθεί την ολιστική σεξουαλική εκπαίδευση στην Ελβετία σύμφωνα με τα πρότυπα της ΠΟΥ Ευρώπης . " [5]
Για Σεξουαλική Ελβετία Υγείας ως προς την ΠΟΥ, «η σεξουαλικότητα αρχίζει κατά τη γέννηση» . Λόγος για τον οποίο "η σεξουαλικοποίηση δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς" ...
Επιπλέον, Σεξουαλικής Υγείας της Ελβετίας σαφώς ορίζει στις ετήσιες εκθέσεις του ότι είναι ένα «διαπιστευμένο μέλος του IPPF, [η] Διεθνής Ομοσπονδία Οικογενειακού Προγραμματισμού και Σεξουαλικής Δικαιωμάτων» . [6]
Αλλά μπορεί πραγματικά να ειπωθεί ότι αυτός ο οργανισμός, εγκεκριμένος και χρηματοδοτούμενος από την Ελβετική Συνομοσπονδία, θεωρεί τις παιδεραστικές σχέσεις αποδεκτές, αρκεί να είναι "ελεύθερα" συμφωνημένες;
Διαβάζοντας μια έκθεση από τη Σεξουαλική Υγεία της Ελβετίας αφιερωμένη στην «σεξουαλική εκπαίδευση για μικρά παιδιά » φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτήν την αντίστροφη υπόθεση. Στην πραγματικότητα, ένας ομιλητής επαινεί τα πλεονεκτήματα των πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν στους διάσημους γερμανικούς «εναλλακτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς» μετά τον Μάιο του 68. Ενθαρρύνοντας τις «σεξουαλικές εκφράσεις», επιτρέποντας στα νήπια να «παίζουν γυμνά αν το επιθυμούν και [ για να αγγίξουν ο ένας τον άλλον », αυτά τα ιδρύματα έχουν συμβάλει στην« απελευθέρωση »της« παιδικής σεξουαλικότητας ». Τα παιδιά έγιναν «για πρώτη φορά σεξουαλικά αυτοπροσδιορισμένα θέματα».
Μάιντς / Ιούνιος 2015 - Περίπου πενήντα 5χρονων παιδιών που απειλούν τον εαυτό τους, χτυπούν ο ένας τον άλλον, γδύνονται βίαια ο ένας τον άλλον και «εισάγουν αντικείμενα ο ένας στον άλλο» στον πρωκτό ... Παρά τις καταγγελίες πολλών γονέων, Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εκπαιδευτικοί συνέχισαν να «κλείνουν τα μάτια τους» για μήνες. Είναι αλήθεια ότι όταν αποδεχόμαστε την αρχή της «σεξουαλικής αυτοδιάθεσης» των παιδιών, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ «σεξουαλικών δραστηριοτήτων» και «σεξουαλικής επίθεσης» γίνεται δύσκολη! Για να πιστέψουμε την ένωση της κοινής ωφέλειας Pro Familia - Mainz, αυτή η διάκριση θα εξαρτιόταν από την "εκπαιδευτική έννοια του σεξ" κάθε ιδρύματος ... Ένα ολόκληρο πρόγραμμα!
Αργότερα, ο συντάκτης μας αρχίζει να επιμένει στη βιολογική πραγματικότητα αυτού που αποκαλεί «οργασμική ικανότητα των παιδιών» . Υπογραμμίζει επίσης ότι είναι συνηθισμένο ένα παιδί να «είναι γεμάτο σεξουαλικά ερεθίσματα» και ότι τα νήπια «έρχονται σε επαφή με τη σεξουαλικότητα των ενηλίκων ούτως ή άλλως» από νεαρή ηλικία. Η «σεξουαλική συμπεριφορά» όπως «ζητώντας / απαιτούν να συμμετάσχει σε σεξουαλική δραστηριότητα» είναι επομένως μόνο ένα απλό «στατιστικό» φαινόμενο, η συχνότητα του οποίου ποικίλλει ανάλογα με τις «ευκαιρίες» και τη «γνώση για "σεξουαλικότητα" διαθέσιμη στα παιδιά (γνώση που ο συγγραφέας καλεί να αναπτυχθεί αλλού). Τέλος, η «σεξουαλικότητα των παιδιών» θα επηρεαστεί αναγκαστικά από την παρουσία - ή όχι - της"Αισθησιασμός" στη "σχέση με τους γονείς" ...
Διαισθητικά, θα μπήκαμε στον πειρασμό να συνδυάσουμε αυτούς τους κάπως αποσυνδεμένους ισχυρισμούς με μερικές από τις πιο τολμηρές διατριβές του Gary Dowsett, ομότιμου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο La Trobe (Αυστραλία) και εξαιρετικής αναφοράς του ΠΟΥ στον τομέα της «σεξουαλικής υγείας» :«Πολλές μητέρες και πατέρες θα συμφωνήσουν ότι τα παιδιά […] δημιουργούν σεξουαλική απάντηση από τους γονείς τους. Πού λοιπόν είναι η διαφορά μεταξύ αυτής της γλυκιάς και ντροπαλής σεξουαλικότητας μεταξύ των γονέων και των παιδιών τους και της αγάπης του παιδόφιλου για τον εραστή του; […] Δεν λέω ότι η σχέση γονέα-παιδιού είναι παιδεραστής, λέω ότι τα δύο δεν είναι αμοιβαία αποκλειστικά. […] Έχουμε τρία κοινωνικά / νομικά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν: γονική εξουσία για ομοφυλόφιλους και λεσβίες. το δικαίωμα στη νομιμότητα των παιδεραστών και των νέων εραστών τους · και τέλος, τα σεξουαλικά δικαιώματα του παιδιού γενικά. " [7]
Εξάλλου, εάν παραδεχτούμε (όπως αναφέρεται στην έκθεση της Σεξουαλικής Υγείας της Ελβετίας) ότι είναι απολύτως συνηθισμένο τα παιδιά να συμμετέχουν σε "σεξουαλικά παιχνίδια", γιατί να εξαιρούνται απαραίτητα οι ενήλικες; Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο επειδή ορισμένα παιδιά "ζητούν" - ακόμη "απαιτούν" - να "συμμετέχουν σε σεξουαλικές δραστηριότητες" μαζί τους! (Ομοίως, γιατί τα βρέφη πρέπει να αποκλειστούν αυτόματα από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα - είτε με παιδιά ή ενήλικες, δεδομένου ότι η "σεξουαλικότητα αρχίζει κατά τη γέννηση" ; Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί επιμένει ο ΠΟΥ τόσο για την ανάγκη απελευθέρωσης από «προκαταλήψεις» όσο και από άλλους «κοινωνικούς κανόνες» σε θέματα σεξουαλικότητας…)
Τα διάσημα «πρότυπα» του ΠΟΥ έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά από την Sexual Health Switzerland, του οποίου το λογότυπο εμφανίζεται στη συνοδευτική σελίδα αυτού του επίσημου κειμένου του ΟΗΕ.
Αλλά το πιο εκπληκτικό στοιχείο αυτού του εγγράφου, ήδη αρκετά γεμάτο σώμα, έγκειται στη φιλανθρωπική στάση της Σεξουαλικής Υγείας της Ελβετίας απέναντι στις διαβόητες «αναφορές Kinsey», που δημοσιεύθηκαν το 1948 και το 1953 αντίστοιχα. Επειδή αυτά τα εξαιρετικά αμφιλεγόμενα έγγραφα παρουσιάζονται ως απλές "μέθοδοι από στατιστικές και κοινωνικές επιστήμες".
Ωστόσο, θα πρέπει να καταστεί σαφές εδώ ότι οι δύο "αναφορές Kinsey" αφορούσαν πράγματι τη "μελέτη" χιλιάδων παιδεραστικών πράξεων ... και ότι ο Δρ. Kinsey επέμεινε στην απαγόρευση όχι μόνο της ανδρικής ομοφυλοφιλίας, αλλά και των «επαφών [παιδικού σεξουαλικού] με τους ενήλικες» ! Διευκρίνισε επίσης ότι τέτοιες "επαφές" είχαν "μικρή πιθανότητα να προκαλέσουν σημαντική βλάβη" στα μικρά κορίτσια, αρκεί το πράγμα "να μην ενοχλεί τους γονείς τους" ... Μεταξύ άλλων ευρημάτων, αυτός ο ζωολόγος (!) Επιπλέον, υπήρξαν αναφορές για «πολλαπλούς οργασμούς» σε δεκάδες «προ-έφηβους άντρες», των οποίων η ηλικία κυμαινόταν μεταξύ 14 ετών και… μόλις 5 μηνών .
(Διαβάζοντας μερικές δύσκολες για τη διατήρηση περιγραφές των εν λόγω «οργασμών» , τις οποίες θα αφήσουμε τον αναγνώστη, καθίσταται απολύτως παράλογο να ισχυριστούμε ότι θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από τον απόλυτο βιασμό. η «ταλαιπωρία» των θυμάτων, οι «κραυγές» τους, η «βίαιη φωνή τους» και οι προσπάθειές τους να «ξεφύγουν από τον σύντροφο», ο Δρ Κίνσευ, ωστόσο, επιβεβαίωσε ότι προήλθαν από «μια συγκεκριμένη ευχαρίστηση» από το είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας (FOPH), ο οποίος έχει «κοσκινίσει» αυτό το έγγραφο, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η προσέγγιση της Σεξουαλικής Υγείας της Ελβετίας βασίζεται σε [αποδεικτικά στοιχεία] και «επιστημονικά βασισμένη» ... [8] )
Το Ινστιτούτο Kinsey (που πήρε το όνομά του από τον ιδρυτή του) απέκτησε "ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς" με τα Ηνωμένα Έθνη στις αρχές του 2014. Πρέπει επομένως να παραδεχτούμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία μιλούν εύκολα για "βιασμό κουλτούρα" για να στιγματίσω την παραμικρή έκφραση του "machismo", μην διστάσετε να συμμετάσχετε σε έναν οργανισμό που σχετίζεται ιστορικά με την ομαλοποίηση της παιδεραστίας, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον σε βίαιες μορφές ...
Τόσο για τις μεθοδολογικές αναφορές - και την πνευματική κληρονομιά - της Σεξουαλικής Υγείας Ελβετία.
Εξώφυλλο της διπλωματικής εργασίας ενός φοιτητή από το HES-SO, ένα συνεργαζόμενο ίδρυμα σεξουαλικής υγείας Ελβετία (Πηγή: RERO )
Μπορούμε λοιπόν να ανησυχούμε για να μάθουμε ότι αυτή η περισσότερο από αμφίβολη ΜΚΟ δραστηριοποιείται σήμερα στην εκπαίδευση «Ειδικοί στη σεξουαλική υγεία, εκπαίδευση - κατάρτιση-συμβουλευτική » … Και αυτό, σε συνεργασία με το Hautes Écoles Spécialisés de Suisse Suisse (HES-SO) και Λουκέρνη (HSLU), καθώς και με τα Πανεπιστήμια της Λωζάνης και της Γενεύης! Η σεξουαλική υγεία Η Ελβετία αμφισβητείται επίσης τακτικά από τα ελβετικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με την πολιτική που πρέπει να ακολουθείται σε θέματα σεξουαλικής εκπαίδευσης. Είναι αλήθεια ότι χρηματοδοτείται από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Δημόσιας Υγείας (OFSP) , το οποίο υποστηρίζει τα δόντια και τα καρφιά ενάντια στις επικρίσεις και από το οποίο λαμβάνει 1 εκατομμύριο φράγκα ετησίως για να καλύψει τις δαπάνες προσωπικού του ...
(Το γεγονός ότι το Ελβετικό Ίδρυμα Προστασίας των Παιδιών είναι «μέλος» οργανισμός της Σεξουαλικής Υγείας η Ελβετία έχει κάτι που πρέπει να ανησυχεί. Θα μιλήσουμε επίσης για τις καταπληκτικές θέσεις της σχετικά με τη σεξουαλικοποίηση των παιδιών λίγο αργότερα. Σημειώστε επίσης τη λυπηρή συνεργασία του Κέντρου Σχολικής Υγείας του καντονίου Neuchâtel, το οποίο αναλαμβάνει πλήρως τη δέσμευσή του υπέρ των «προτύπων της ΠΟΥ Ευρώπης». Ωστόσο, αυτό δεν φτάνει μέχρι το αντίστοιχο του Vaud , το ίδρυμα PROFA , επίσης μέλος της Σεξουαλικής Υγείας της Ελβετίας - και ο οποίος ισχυρίζεται ανοιχτά τη «Διακήρυξη των σεξουαλικών δικαιωμάτων» του IPPF !)
Για αρκετά χρόνια, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Ελβετίας (FOPH) ξεχωρίζει με επαναλαμβανόμενες εκστρατείες αφίσας με πορνογραφία - ιδίως ομοφυλόφιλους - σε δημόσιο χώρο (δείτε εικόνες από την τελευταία εκστρατεία της "πρόληψης του AIDS" ). Αυτό δεν εμποδίζει τον συνεταιρισμό της, Sexual Health Switzerland, να ισχυριστεί ότι "ευαισθητοποιήσει τους κινδύνους που συνδέονται με την πορνογραφία"! Όλοι θα έχουν τη δική τους ιδέα για το βαθμό πνευματικής, διανοητικής και ηθικής σύγχυσης των ατόμων που διευθύνουν αυτούς τους δύο οργανισμούς.
Χωρίς να ξεχνάμε ότι τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Vaud (CHUV) προσφέρουν επίσης καπλαμά επιστημονικής αξιοπρέπειας σε αυτήν την κλίκα, αναφέροντας το Sexual Health Switzerland ως σημείο αναφοράς, ειδικά σε θέματα «σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων» (STI) ! Και αυτό, ακόμη και όταν τα επιστημονικά ή ιατρικά προφίλ είναι απολύτως ανιχνεύσιμα μέσα στη διοικητική «ομάδα» που είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση αυτής της δομής σε καθημερινή βάση…
Η σεξουαλικοποίηση των παιδιών στην πράξη: η υπόθεση της Βασιλείας
Αν και μπορεί να προσβληθούμε, η υποστήριξη τόσων πολλών δημόσιων φορέων για τις τουλάχιστον αμφισβητήσιμες δραστηριότητες της Σεξουαλικής Υγείας της Ελβετίας δεν είναι πραγματικά εκπληκτική. Το 2012 ήδη, το καντόνι της Βασιλείας είχε προσπαθήσει πράγματι να εισαγάγει μαθήματα σεξουαλικής εκπαίδευσης εμπνευσμένα άμεσα από τις οδηγίες του ΠΟΥ. [9] Χωρίς αυτό να συγκλονίζει τα μέσα ενημέρωσης ή η ελβετική κυβέρνηση με οποιονδήποτε τρόπο.
Τα παιδιά πρέπει, για παράδειγμα, να γνωρίζουν τη «διαδικασία αναπαραγωγής» καθώς και την ύπαρξη «μέσων αντισύλληψης» από το δημοτικό σχολείο (7 ετών). Πιο συγκεκριμένα: θα διδαχθούν ότι "η σεξουαλικότητα ασκείται επίσης για ευχαρίστηση [...] και όχι μόνο για αναπαραγωγή" .
Αλλά ποιος ακριβώς είναι ο σκοπός της κοινοποίησης τέτοιων πληροφοριών σε νεαρές γυναίκες προεφηβικής ηλικίας; Αν όχι να τους ενθαρρύνουμε να αναπτύξουν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα;
Η Lisa & Jan είναι ένας οδηγός σεξουαλικής μύησης για παιδιά προεφηβικής ηλικίας. Παρά τις απολύτως σαφείς εικόνες (που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως παιδική πορνογραφία), το καντόνι της Ζυρίχης θεωρεί ότι είναι κατάλληλο για τη διδασκαλία της σεξουαλικής αγωγής από την ηλικία των 4 ετών .
Στην πραγματικότητα, η μεγάλη γερμανική καθημερινή εφημερίδα Blick επρόκειτο να επιβεβαιώσει ότι το εικονογραφημένο βιβλίο Lisa & Jan θα έπρεπε να διανεμηθεί και στα δημοτικά σχολεία της Βασιλείας όπως στα νηπιαγωγεία (5 χρόνια) ! Τώρα, αυτό βρίσκουμε σε αυτό το έργο, οι κύριοι χαρακτήρες του οποίου είναι ένα αγόρι και ένα νεαρό κορίτσι, και τα δύο αβίαστα :
"Μεταξύ του πλήθους των εικόνων, βλέπουμε ένα μικρό κορίτσι να αυνανίζεται, ενώ ένα άλλο την παρατηρεί , ένα μικρό αγόρι να αγγίζει τον εαυτό του [ενεργητικά] κάτω από τα σεντόνια και που ανάβει τα ιδιωτικά του μέρη με μια λάμπα πυρσός, μια γυναίκα που βάζει προφυλακτικό σε έναν άνδρα , ένα παιδί που κατασκοπεύει τους γονείς του στη μέση μιας σεξουαλικής πράξης δίπλα στο παράθυρο [με γκρο πλαν στα ένθετα γεννητικά τους όργανα]. "
(Αυτή η περιγραφή, η οποία παραμένει πολύ μέτρια, δημοσιεύθηκε το 2013 στον μεγάλο ιστότοπο Καθολικών πληροφοριών Aleteia . Πρέπει να σημειωθεί ότι, εκτός από την πρόσκληση των παιδιών να χειρίζονται τα γεννητικά τους όργανα με διάφορους τρόπους, το εν λόγω έργο δεν σταματά να τους ενθαρρύνει είτε να αγγίξουν τους άλλους είτε να τους αγγίξουν - ειδικά από τον πατέρα τους. Για να μην αναφέρουμε αυτήν την εικόνα που δείχνει δύο μικρά αγόρια να εμπλέκονται το ένα στο άλλο, ή αυτό το άλλο, όπου ο μικρός Jan είναι αυτοδιέγερση κάτω από το καλοπροαίρετο βλέμμα της μητέρας και της μικρής αδελφής του. Οι αντίστοιχες εικόνες μπορούν να προβληθούν εδώ . Ευαίσθητες ψυχές…)
Στην Ελβετία, οι αντίπαλοι της πρώιμης σεξουαλικοποίησης παιδιών έχουν επικριθεί ευρέως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και μάλιστα χαρακτηρίζονται ως «επικίνδυνοι». Το The Post αρνήθηκε να παραδώσει υλικό κατάλληλο για σχολεία ως "πορνογραφικό".
Λεπτομέρειες από το Blick : «Το Ελβετικό Ίδρυμα Προστασίας Παιδιών προτείνει το βιβλίο [Lisa & Jan], το οποίο είναι διαθέσιμο σε πολλά σχολεία, από 5 ετών . "
Οι πληροφορίες που είναι ακόμη πιο σουρεαλιστικές, δεδομένου ότι η "παρουσίαση πορνογραφικών αντικειμένων ή παραστάσεων" σε ανηλίκους θεωρείται, σύμφωνα με την ελβετική νομοθεσία, ως "σεξουαλική κακοποίηση" ... που είναι το λιγότερο! Και ακόμη περισσότερο όταν μιλάμε για παιδιά τεσσάρων ή πέντε ετών…
Ωστόσο, μόνο χάρη στην ενεργητική αντίδραση των ενδιαφερόμενων γονέων - υποστηριζόμενη από μια χούφτα εκλεγμένων αξιωματούχων (που χαρακτηρίζονται από τα μέσα ενημέρωσης ως "συντηρητικοί", ακόμη και "αντιδραστικοί"), η κυβέρνηση της Βασιλείας έπρεπε τελικά να υποχωρήσει, ακυρώνοντας Τα "μαθήματα" προγραμματίστηκαν για την έναρξη της σχολικής χρονιάς 2014.
Είναι δύσκολο να πιστέψουμε, αλλά ένας απογοητευμένος δημοσιογράφος (και ακόμα στο κύκλωμα!) Γέννησε αυτόν τον προβληματισμό στις στήλες μιας μεγάλης ελβετικής καθημερινής:
«Είναι η επιστροφή της λατρείας του μυστικού. Σαν να ήταν καλύτερο στις μέρες των ταμπού. Ένας άντρας, μια γυναίκα, λίγη μαγεία και, λυκίσκο, ένα μωρό! Οι [αντίπαλοι] το θεωρούν πιο κατάλληλο για ένα παιδί να διακινδυνεύσει να μην γνωρίζει τίποτα μέχρι την εφηβεία του . Υπονομεύουν τις ίσες ευκαιρίες των παιδιών στη σεξουαλική υγεία . " [10]
Για να πιστέψουμε ότι, για τον συγγραφέα αυτών των γραμμών, η συμμετοχή των παιδιών «προ-εφήβων» σε πλήρη σεξουαλική επαφή θα μπορούσε να είναι πιο παράνομο… Γιατί γιατί, εάν όχι, να ανησυχείτε για τη «σεξουαλική υγεία» τους;
Ένα αγόρι που αρπάζει τους μικρούς του συντρόφους "από τα γεννητικά όργανα" και που "παντελόνι" προσπαθεί να τα διεισδύσει. Κατάσχεση τον Ιούνιο του 2016, το σύστημα δικαιοσύνης της Βασιλείας χρειάστηκε σχεδόν ένα χρόνο για να αντιδράσει προτού διατάξει τελικά τη σύνταξη μιας έκθεσης σχετικά με τη «σεξουαλική συμπεριφορά» του μικρού παιδιού. Οι γονείς του αιτούντος πίστευαν ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από "παιδικά παιχνίδια". Από την άποψη των "προτύπων ΠΟΥ", ίσως δεν ήταν λάθος ...
Και εδώ είναι ένα άλλο φτυάρι, που μας έρχεται αυτή τη φορά από έναν σοσιαλιστή βουλευτή, γνωστό για τις φεμινιστικές του δεσμεύσεις: «Είναι οτιδήποτε. Εάν υπήρχαν λιγότερα άτομα σεξουαλικά απογοητευμένα, θα υπήρχε λιγότερη σύγκρουση [sic]. " [10]
Επειδή όποιος είναι λίγο ικανοποιημένος προφανώς θέλει να αναπτύξει τη σεξουαλική δραστηριότητα των παιδιών τους από νεαρή ηλικία, αυτό είναι αυτονόητο ...
Όσο για το Συνέδριο Διευθυντών Δημόσιας Εκπαίδευσης, επρόκειτο να κλωτσήσει την μπάλα εντελώς , παρακαλώ ... παρανόηση εκ μέρους του κοινού! (Είναι αλήθεια ότι οι καλοί Ελβετοί λαοί, στο τέλος, δεν έχουν ενημερωθεί πολύ για το ακριβές περιεχόμενο του "εκπαιδευτικού υλικού" που παρέχεται από τη διοίκηση της Βασιλείας. Ευτυχώς γι 'αυτούς!)
Το 2019, το απίστευτο «σκάνδαλο Lügde» αποκαλύφθηκε στη Γερμανία. Αποδείχθηκε ότι ένα δίκτυο ταινιών παιδικής πορνογραφίας, που μαινόταν για είκοσι χρόνια (!) Σε ένα κάμπινγκ στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, είχε επωφεληθεί από την ενεργό βοήθεια των τοπικών αρχών - και ιδίως της αστυνομίας , το οποίο περιελάμβανε τουλάχιστον έναν παιδόφιλο που έχει ήδη καταδικαστεί . Εάν πολλοί αξιωματούχοι έχουν ωθηθεί στην πόρτα, φαίνεται ότι κανένας από αυτούς δεν έχει διωχθεί μέχρι σήμερα. Πρέπει να σημειωθεί ότι ακριβώς στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία αναπτύχθηκαν τα διάσημα «πρότυπα ΠΟΥ», σε συνεργασία με το γερμανικό κράτος, που ήταν τόσο ενοχλητικά στο ζήτημα της «παιδικής σεξουαλικότητας».
Τέλος, εδώ είναι το αποτέλεσμα (τουλάχιστον προσωρινό) αυτής της θλιβερής υπόθεσης: τον Ιανουάριο του 2018, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι οι γονείς της Βασιλείας δεν είχαν το δικαίωμα να αποσύρουν τα παιδιά τους από εκπαιδευτικά προγράμματα του καντονιού Μια πληροφορία που μεταδίδεται λανθασμένα από τον ελβετικό τύπο - και ιδίως από την κρατική τηλεόραση (SRF) , η οποία παρατήρησε όχι χωρίς κακία:
"Οι αρχές της Βασιλείας δεν [σχεδιάζουν πλέον] μαθήματα σεξουαλικής εκπαίδευσης σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία, αλλά οι εκπαιδευτικοί θα έχουν το δικαίωμα να απαντούν σε συγκεκριμένες ερωτήσεις. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί περιμένει έναν μικρό αδερφό ή μια αδελφή, ή όταν η τάξη βρίσκει προφυλακτικό έξω από το σχολείο. "
Σαφώς: Ο ευρωπαϊκός νόμος θα επιτρέπει σε έναν αποπροσανατολισμένο δάσκαλο σήμερα να εφαρμόσει, παρά τα πάντα, το πρόγραμμα που επινοήθηκε από τους γιατρούς Folamour της βρεφικής σεξουαλικοποίησης. Σε όλη τη νομιμότητα!
Από τις αρχές του ΧΧ αιώνα, ορισμένοι κοινωνικοί ψυχολόγοι πρότειναν να εκθέσουν τα παιδιά νωρίς σε «γνώση» και άλλες «σεξουαλικές εμπειρίες», με συγκεκριμένο στόχο να τα μετατρέψουν σε «εκφυλισμένα». Η ψυχολογική αποδυνάμωση της κοινωνίας πρέπει να διευκολύνει τη διακυβέρνηση. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα μιας «προπαγάνδας υπέρ της σεξουαλικής εκπαίδευσης» , κυρίως από τον Edward Bernays, ανιψιό του Sigmund Freud και εφευρέτη των σύγχρονων «δημοσίων σχέσεων».
Είναι καιρός για τα ενδιαφερόμενα θεσμικά όργανα να δηλώσουν με σαφήνεια ότι παραιτούνται οριστικά από έργα που τα έχουν ήδη δυσφημίσει. Και ποιος έχει ό, τι χρειάζεται για να περάσει η Ελβετία, στο εξωτερικό, για μια χώρα ανίκανη να προστατέψει τον πληθυσμό της από τα ακανόνιστα κοινωνικά πειράματα μιας χούφτας αποκλίνοντων ιδεολόγων.
Όταν η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών γίνεται "αναπόφευκτη"
«Ο νέος ποινικός κώδικας έχει καταργήσει το αδίκημα της άσεμνης επίθεσης και το αντικατέστησε με σεξουαλική επίθεση. Η κύρια διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι μόνο ένας ενήλικας μπορεί να είναι ένοχος σεξουαλικού αδικήματος εναντίον ανηλίκου, ενώ η άσεμνη επίθεση τιμωρεί επίσης τις πράξεις που διαπράττουν οι ανήλικοι. "( Σχόλιο από το Γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο , Φεβρουάριος 2012)
Εάν, σε αντίθεση με την παιδοφιλία, η σεξουαλικότητα των βρεφών ξεφεύγει αποτελεσματικά από οποιοδήποτε έγκλημα, ο τομέας φαίνεται συνεπώς ελεύθερος για σεξουαλικοποίηση παιδιών από νεαρή ηλικία. Το όλο θέμα είναι ότι τα μικρά μαθαίνουν το ένα για το άλλο, στο πλαίσιο των υποτιθέμενων συμφωνημένων σχέσεων ...
Στα γερμανικά βρεφονηπιακά συγκροτήματα, οι ιστορίες για «σεξουαλική κακοποίηση μεταξύ των παιδιών» αποτελούν συχνά τα πρωτοσέλιδα. Φαίνεται ότι οι γονείς και το εκπαιδευτικό προσωπικό έχουν μερικές φορές πολύ διαφορετικές απόψεις σχετικά με το τι είναι ανεκτό και τι όχι…
Στη Γερμανία, ορισμένα μέσα ενημέρωσης εργάζονται έτσι ενεργά για την ανάπτυξη της ανοχής μεταξύ του πληθυσμού για μια «σεξουαλική παιδαγωγική» με υπέροχα ασαφή περιγράμματα.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2019 - Παρόλο που αναγνωρίζει ότι "οι σεξουαλικές επιθέσεις μεταξύ των παιδιών είναι πολύ σπάνιες", η μεγάλη καθημερινή Süddeutsche Zeitung έθεσε τις πληροφορίες σε προοπτική εξαρχής λέγοντας ότι "οι γονείς είναι συχνά πιο τραυματισμένοι [από αυτές τις πράξεις] από τα παιδιά παιδιά ». Και μια παιδαγωγική που οδηγεί το θέμα τονίζοντας τον «φυσιολογικό» χαρακτήρα της «παιδικής σεξουαλικότητας», η «σεξουαλική περιέργεια» είναι, από την άποψή του, «νόμιμη». Για περισσότερη ειλικρίνεια, κάποιος θα αναφερθεί στον περιφερειακό τύπο: «Η αναζήτηση πρόληψης σεξουαλικών επιθέσεων μεταξύ παιδιών είναι ψευδαίσθηση», είχε τίτλο στην εφημερίδα Ruhr Nachrichten λίγους μήνες νωρίτερα ... Σε όλη την απλότητα.
Σύμφωνα με το άρθρο στο Süddeutsche Zeitung που αναφέρθηκε παραπάνω, εξαρτάται πράγματι από κάθε βρεφονηπιακό σταθμό να αναπτύξει τη δική του «σεξουαλική-εκπαιδευτική έννοια» , προκειμένου να είναι σε θέση να διακρίνει τις «σεξουαλικές πράξεις» (σεξουαλική Handlungen) που συνδέονται με «το σεξουαλική εκπαίδευση παιδιών, «σεξουαλική κακοποίηση». Στην πράξη, εναπόκειται στον παιδαγωγό να αξιολογήσει την ύπαρξη μιας πιθανής «σχέσης δύναμης» μεταξύ των παιδιών, προκειμένου να προσδιοριστεί εάν μια δεδομένη «σεξουαλική πράξη» συνιστά - ή όχι - κακοποίηση. Μεταξύ των κριτηρίων που πρέπει να ληφθούν υπόψη: οι διαφορές «ηλικίας» και «φύλου», ή ακόμη και «φυσικής δύναμης» μεταξύ των παιδιών, ακόμη και η ύπαρξη «μεταναστευτικού υποβάθρου» ή ... οτιδήποτε άλλο. Η πλήρης ομίχλη!
«Δεδομένου ότι αυτά είναι παιδιά, τα οποία μπορούν ακόμα να λύσουν τα προβλήματά τους μακριά από τη δικαιοσύνη , δεν θα μιλήσουμε για« δράστες »και« θύματα », αλλά για« επιθετικά »και« ανήσυχα παιδιά » ". "(Επίσημη τεκμηρίωση από την Υπηρεσία Προστασίας της Νεολαίας του Βρανδεμβούργου αφιερωμένη στο ζήτημα της" σεξουαλικής επίθεσης "μεταξύ παιδιών)
Τα «προστατευτικά μέτρα» που επέβαλε η γαλλική κυβέρνηση σε τάξεις νηπιαγωγείων με την ευκαιρία της πρόσφατης «κρίσης στην υγεία» αποτελούν πρόσκληση για προβληματισμό σχετικά με τη δυνατότητα θεσμοποίησης της παιδικής κακοποίησης στις δυτικές κοινωνίες. Είτε είναι σκόπιμο, είτε αν ξεκινά με καλά συναισθήματα. (Εικόνες: Κορυφή Lionel / Twitter )
Φαίνεται λοιπόν ότι στη Γερμανία τουλάχιστον, πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για τη συστηματοποίηση αυτού του τύπου σεξουαλικής κακοποίησης μεταξύ ανηλίκων, ειδικά επειδή οι εκπαιδευτικοί που εποπτεύουν αυτήν την κακοποίηση φαίνεται να έχουν τέλεια νομική ασυλία. Υπενθυμίζεται λοιπόν ότι στις αρχές του ΧΧ αιώνα, η ιδέα της πρώιμης έκθεσης των παιδιών σε «γνώση» και «σεξουαλικές εμπειρίες» θεωρήθηκε ως τρόπος «εκφυλισμού» πληθυσμών ψυχολογικά. Αυτό γίνεται για να γίνουν πιο εύκολα επηρεασμένα και επομένως πιο εύκολο να κυβερνηθούν. Επιτρέποντας στους παιδαγωγούς της βρεφικής σεξουαλικοποίησης να υπονομεύσουν τις συναισθηματικές βάσεις των παιδιών από νεαρή ηλικία, το γερμανικό κράτος προετοιμάζει επίσης τον δρόμο για την έγκαιρη υιοθέτηση των LGBT ταυτοτήτων, τις οποίες προωθεί ενεργά μέσω της «στρατηγικής» της Ένταξη της διάστασης του φύλου , που εγκρίθηκε επίσημα το 2016 . Διότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από το θόλωμα των σεξουαλικών ταυτοτήτων των παιδιών διαγράφοντας ενεργά κάθε διάκριση μεταξύ αγοριών και κοριτσιών - και αυτό, από το νηπιαγωγείο !
«Μπορεί πραγματικά να ωφελήσει τα παιδιά, αν τα αγόρια παίζουν μερικές φορές κούκλες και τα κορίτσια παίζουν με καρφιά. […] Αλλά όταν τα αγόρια παίζουν κούκλες, μακιγιάζ και ντύνονται με ροζ χρώμα , πολλοί γονείς φοβούνται. Θα γίνει γιος μου γκέι; Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όταν ένα κορίτσι φορά κράνος κατασκευής, δεν γίνεται αμέσως κτίστης. (Μια εργαζόμενη παιδικής μέριμνας περιγράφει τις πρακτικές της «χωρίς φύλο» στο ίδρυμα της εφημερίδας Die Dieit , τον Ιούνιο του 2010)
Το 2016, η περιοχή της Έσσης επέβαλε «την αποδοχή λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, trans και intersex (LGBTI)» ως επίσημος «μαθησιακός στόχος» (!) Στα σχολικά προγράμματα. Ενημερώνοντας τα παιδιά για την ομοφυλοφιλία από την ηλικία των 6 ετών και την τρανσεξουαλικότητα από την ηλικία των 10 ετών, οι πολιτικές αρχές θέλουν να τους βοηθήσουν να «διαμορφώσουν τη σεξουαλικότητά τους» .
Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το γερμανικό κράτος συμμετείχε στη δημιουργία των «προτύπων της ΠΟΥ», τα οποία αντιστοιχούν με κάθε τρόπο στην πολιτική ατζέντα του. Αυτή η παρατήρηση μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε έναν σύνδεσμο μεταξύ της προώθησης του τρόπου ζωής των ΛΟΑΤ και της συμπεριφοράς μιας αντι-ναταλιστικής πολιτικής, η οποία είναι ένα διαβόητο χαρακτηριστικό της σύγχρονης Γερμανίας. (Προς υποστήριξη αυτής της διατριβής, θα σημειωθεί επίσης ότι το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών, το UNFPA, το οποίο υποστηρίζει τη μείωση του δυτικού πληθυσμού , συνδέεται στενά με τα «πρότυπα» της ΠΟΥ και "Οδηγίες για τη σεξουαλική εκπαίδευση των ΗΕ").
Όσο για τον ίδιο τον ΠΟΥ, ίσως οι πρόσφατες αποτυχίες του με τον Αμερικανό πρόεδρο να μην σχετίζονται μόνο με τη διαχείριση της «κρίσης υγείας», αλλά και με πιο ιδεολογικά ζητήματα. Με τα βασικά κοινωνικά ζητήματα που τελικά θα καθορίσουν τα περιγράμματα του δυτικού πολιτισμού τον 21ο αιώνα.
Από τον Vincent Held, συγγραφέα του Twilight στην Ελβετική Εθνική Τράπεζα , Μετά την κρίση και έναν πολιτισμό σε κρίση , Ed. Αναδιοργάνωση του κόσμου, Ιανουάριος 2020.
Σημειώσεις και αναφορές
[1] «Πρότυπα για τη σεξουαλική εκπαίδευση στην Ευρώπη» , σελ. 38 κ.λπ., ΠΟΥ / Σεξουαλική Υγεία Ελβετία / Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας της Γερμανίας (BzgA), 2010
[2] "Διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές για την σεξουαλική εκπαίδευση", σελ . 52, UNESCO / WHO / UN Women / UNAIDS / United Nations Population Fund / κ.λπ., 2018
[3] Ibid., P.35: «οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά και οι νέοι θέλουν και χρειάζονται πληροφορίες για τη σεξουαλικότητα και τη σεξουαλική υγεία όσο το δυνατόν νωρίτερα και πληρέστερα, όπως αναγνωρίζονται στην ψυχολογία ανάπτυξης και αντικατοπτρίζονται στα πρότυπα για την εκπαίδευση σεξουαλικότητας στην Ευρώπη ( Περιφερειακό γραφείο ΠΟΥ για την Ευρώπη και BZgA, 2010). "
[4] «Πρότυπα για τη σεξουαλική εκπαίδευση στην Ευρώπη» , σελ. 19, ΠΟΥ / Σεξουαλική Υγεία Ελβετία / Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας της Γερμανίας (BzgA), 2010
[5] "Επισκόπηση και προκλήσεις της σεξουαλικής εκπαίδευσης στην Ελβετία" , Health Education , Σεπτέμβριος 2019
[6] Μέχρι πολύ πρόσφατα, ο ιστότοπος του οργανισμού δημοσίευσε τις ακόλουθες πληροφορίες : «Η σεξουαλική υγεία Η Ελβετία είναι το διαπιστευμένο ελβετικό μέλος του IPPF (International Planned Parenthood Federation), ένας παγκόσμιος μη κυβερνητικός οργανισμός για σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και συγγενικά δικαιώματα. » Από τις 11 Απριλίου 2020, αυτή η αναφορά εξαφανίστηκε, ενώ ήταν online από το 2014. Ωστόσο, εξακολουθεί να εμφανίζεται πλήρως στον ιστότοπο της IPPF …
[7] "Βραστά γλειφιτζούρια και λουρίδες: Γκέι άντρες και παιδιά" , Gay Information , Άνοιξη 1982 (σελ. 34 κ.λ.π.)
[8] Το FOPH δείχνει ότι εξέτασε, ειδικότερα, το κείμενο της Bettina Schuhrke , η οποία υποστηρίζει κυρίως την ιδέα της «σεξουαλικής αυτοδιάθεσης» του παιδιού - και ο οποίος δίνει τις «αναφορές Kinsey» ως παράδειγμα της "μεθόδου" που ακολουθεί! (βλ. «Έκθεση εμπειρογνωμόνων για τη σεξουαλική εκπαίδευση στην Ελβετία», admin.ch , Ιούνιος 2017, σ. 13)
[9] Στις 28 Νοεμβρίου 2012, το Haute École Spécialisée de Lucerne (HSLU) και η ΜΚΟ Σεξουαλική Υγεία Ελβετία διοργάνωσαν ένα «εργαστήριο» για να καταγράψουν την εμπειρία της Βασιλείας, η οποία ξεκίνησε στις αρχές του έτους. Οι συμμετέχοντες περιελάμβαναν εκπροσώπους από το Υπουργείο Παιδείας της Βασιλείας, το "Κέντρο Συνεργασίας του ΠΟΥ" στην Κολωνία (BZgA) - και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Δημόσιας Υγείας της Ελβετίας (FOPH). Η συνάντηση επικεντρώνεται, όπως υποψιάζεται κανείς, στα περίφημα «πρότυπα για τη σεξουαλική εκπαίδευση στην Ευρώπη» ... (βλ. "Standortbestimmung der Sexualaufklärung in der Schweiz", Hochschule Luzern / Σεξουαλική υγεία Ελβετία, 28/11 / 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.