ΗΠΑ: Διάσημος «χαρισματικός» ηγέτης φιλάει τα πόδια καθολικού ζητώντας «συγνώμη», χάριν «ενότητας» και «αδελφοσύνης»

Ο Αμερικάνος Lou Engle ανήκει στην «χαρισματική κίνηση» και ηγείται ενός προγράμματος συνεχούς προσευχής και νηστείας για «μετάνοια και αναζωπύρωση» στις ΗΠΑ, που λέγεται “The Call”. O Engle – ο οποίος διοργανώνει μεγάλες υπαίθριες προσευχές από το 1999 - έχει κατηγορηθεί ότι είναι «φανατικός θεοκράτης», ότι εμπλέκει την πολιτική στην θρησκεία, εντασσόμενος στον χώρο της (άλλοτε κραταιάς) «χριστιανικής δεξιάς», ενώ ορισμένοι στους χριστιανικούς κύκλους, τον κατηγορούν ως «ψευδοδιδάσκαλο».  

Στις 9 Απριλίου, έλαβε χώρα στο Memorial Coliseum στο Los Angeles, μια τέτοια εκδήλωση προσευχής, με την ονομασία “Azusa Now”, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 100.000 άνθρωποι.

Η εκδήλωση διαφημίστηκε ως «τολμηρή έκκληση προς τον Θεό να στείλει την "βροχή της αναζωπύρωσης", σε μια «ολόκληρη ημέρα 15 ωρών αφιερωμένη στο σκοπό της ενότητας, στα θαύματα, θεραπείες και διακήρυξη του ευαγγελίου».

Σε κάποια στιγμή της εκδήλωσης, εμφανίζεται ο Ιταλός καθολικός Matteo Calisi, εκ μέρους των "καθολικών χαρισματικών", που διορίστηκε από τον Πάπα Βενέδικτο να υπηρετεί το Ποντιφικό Συμβούλιο για τους λαϊκούς, ο οποίος έχει υπηρετήσει ως πρόεδρος της Καθολικής Αδελφότητας των Χαρισματικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων. Ο Calisi έχει ιδρύσει την οργάνωση “United in Christ” (Ενωμένοι εν Χριστώ), μια οργάνωση που αγωνίζεται για τον οικουμενισμό. Ο Calisi, είπε στο κοινό ότι προερχόμαστε "από την ίδια οικογένεια" και ότι η διαίρεση μεταξύ των Χριστιανών είναι μια «διαβολική αμαρτία» και ότι τον Ιησού «δεν τον νοιάζει» εάν οι Χριστιανοί διαφωνούν σε θέματα πίστης και ότι (ο Χριστός) δεν θα μας γνωρίσει από τα δόγματα, αλλά από την "αγάπη".

Ο ίδιος ο Engle (ο οποίος σε όλη την εκδήλωση κουνιέται σαν σπαστικός) είχε καλέσει ειδικά Ρωμαιοκαθολικούς να παρακολουθήσουν την εκδήλωση.

«Εμείς απλά θέλουμε να καλωσορίσουμε τους καθολικούς αδελφούς και αδελφές μας από την Αρχιεπισκοπή του Λος Άντζελες που ήρθαν για να προσευχηθούν», λέει σε ένα βίντεο. «Ελάτε στο Memorial Coliseum πιστεύοντας σε μια κίνηση ενότητας και επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος».

Προηγήθηκε "συγνώμη" (γενικώς και αορίστως) του Calisi στους "αδελφούς προτεστάντες", ενώ στη συνέχεια δήλωσε ότι θα ήθελε να πλύνει τα πόδια του Engle, "όπως κάνουμε εμείς οι καθολικοί", αλλά επειδή είναι "πρακτικά δύσκολο", έπεσε και του φίλησε τα πόδια, ως μια κίνηση «συμφιλίωσης» μεταξύ Προτεσταντών και Καθολικών. Ως ανταπόκριση σε αυτή την κίνηση, ο Engle εν συνεχεία έπεσε στα πόδια του καθολικού φιλώντας τα παπούτσια του (!) επί ώρα, με το πλήθος να δείχνει συγκινημένο. Ένας άλλος καθολικός ιερέας στη συνέχεια, προσευχόμενος θα κάνει έκκληση "να επιστρέψουν οι καρδιές των τέκνων στους πατέρας" (Μαλαχίας 4:6) - αναφορά για επιστροφή στον Πάπα; 

Το περιστατικό ξεκινά στο 6:55:00 του βίντεο. 

ΚΟ: 

1. Η Αζούσα είναι μίας οδός του Λος Άντζελες, σε ένα σπίτι της οποίας έλαβε χώρα, στις αρχές του 20^ου αιώνα, η λεγόμενη "Αναζωπύρωση της Οδού Αζούσα", γεγονός που θεωρείται η αφετηρία της ιστορίας της γέννησης της πεντηκοστιανής κίνησης.

2. Η κίνηση των Χαρισματικών Χριστιανών συνδέεται με το κίνημα των Πεντηκοστιανών Χριστιανών. Χαρακτηριστικό της κίνησης - ειδικά μετά το 1960 - είναι ότι οι οπαδοί της δεν αποχωρούν, ούτε αποκόπτονται από την εκκλησία στην οποία ανήκουν, αλλά παραμένουν σ’ αυτή με σκοπό να την «αναγεννήσουν» ή να την «αναζωπυρώσουν».

3. Το πλύσιμο των ποδιών που συνδέεται με τον Μυστικό Δείπνο, όπου ο Ιησούς Χριστός έπλυνε τα πόδια των δώδεκα αποστόλων Του, είναι ένα τελετουργικό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που τελεί την Μ. Πέμπτη. Από το 1570 έως το 1955, στο καθολικό ευχολόγιο, η ιεροτελεστία του πλυσίματος των ποδιών δεν συνδέονταν με την Θεία Λειτουργία. Το 1955 αναθεωρήθηκε από τον Πάπα Πίο ΧΙΙ και από τότε η τελετή γιορτάζεται με τον ιερέα να πλένει τα πόδια 12 επιλεγμένων ανδρών. Σε πλήρη παραφωνία του καθολικού τυπικού, το 2013, ο Πάπας Φραγκίσκος έπλυνε τα πόδια δύο γυναικών και μετά νεαρών μουσουλμάνων σε κέντρο κράτησης στη Ρώμη. Στη συνέχεια, το έκανε σε άτομα με ειδικές ανάγκες και – φυσικά - σε πρόσφυγες, δώδεκα τον αριθμό. Το 2016 ανακοινώθηκε ότι το Ευχολόγιο είχε αναθεωρηθεί ώστε να επιτραπεί να πλένονται και τα πόδια γυναικών. Το 2016 καθολικοί ιερείς σε όλον τον κόσμο έπλυναν πόδια ανδρών και γυναικών.

Ας επιτραπεί μια παρατήρηση: Ο Κύριος Ιησούς Χριστός έπλυνε τα πόδια των Μαθητών Του σε ένα σπίτι στην Ιερουσαλήμ. Ήταν μόνον Αυτός και οι 12 μαθητές Του. Δεν έγινε δηλαδή δημόσια, δεν υπήρχαν άλλοι και δεν αποτελούσε μια κίνηση του Χριστού που ήταν για τον καθένα (όπως το κήρυγμα ή ακόμα το θαύμα). Οι μαθητές μάλιστα ήταν «καθαροί», σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού (Ιωάννης 13:10), αλλά «ουχί πάντες» (Ιούδας). Οι μαθητές έλαβαν εντολή να νίπτουν «τους πόδας αλλήλων». 

4. Είναι γνωστό ότι στην ατζέντα της Νέας Τάξης σε περιώνυμη θέση βρίσκεται η ένωση των θρησκειών - πανθρησκεία, χάριν της "ειρήνης", μέσω της οικουμενιστικής κίνησης. Αρχικά σε "δια-χριστιανικό" επίπεδο και μετά σε "δια-θρησκευτικό" επίπεδο. Με τους "από πάνω" δεν υπήρχε σοβαρό εμπόδιο. Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, διαθρησκευτικοί "διάλογοι", συμπροσευχές κλπ ήδη είναι σε πλήρη λειτουργία εδώ και χρόνια. Το πρόβλημα, υπήρχε με τους "από κάτω". Η "αγαπολογία" και ο "αδογματισμός" φαίνεται να είναι οι μοχλοί που θα ανοίξουν τις πόρτες των εκκλησιών στο να δεχτούν την "ενότητα". Άλλωστε η "αγάπη" έχει ξεκλειδώσει και άλλες "δύσκολες" πόρτες ("γάμο" ομοφυλοφίλων, άνοιγμα συνόρων, πολυπολιτισμικές κοινωνίες κλπ). Το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται. 

Στο βιβλίο του «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος» (1976), ο Ιερομόναχος Σεραφείμ Ρόουζ (1934-1982) χαρακτηρίζει το πνεύμα της «χαρισματικής αναζωπύρωσης» οικουμενιστικό. Η ψευδο-ενότητα οικουμενιστικής φύσεως και ορολογίας που προωθείται από τους χαρισματικούς δηλώνεται και από έναν από τους κορυφαίους «πατέρες» του Πεντηκοστιανισμού, τον David Du Plessis (1905-1987), ο οποίος εξάπλωνε τα νέα για το «βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος» ανάμεσα στις ομολογίες του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, ανταποκρινόμενος σε μια «φωνή» που τον διέταξε να το κάνει το 1951. Όπως ο ίδιος ομολογεί (στην φωτογραφία στέκεται δίπλα στον Πάπα Παύλο ΣΤ' . Αξιοσημείωτο είναι ότι ο τότε Πάπας κάλεσε τον Du Plessis ύστερα από προτροπή του Calisi!) «τις πιο ισχυρές εκδηλώσεις του Πνεύματος τις βρίσκουμε στις νεωτεριστικές κινήσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου και στους αποκαλούμενους "φιλελεύθερους" κύκλους των δυτικών εκκλησιών και καθόλου στους φονταμενταλιστές. 

Χωρίς καμιά αμφιβολία, ο προσανατολισμός της «χαρισματικής αναζωπύρωσης» είναι ισχυρά οικουμενιστικός. Ένας «χαρισματικός» Λουθηρανός πάστορας, ο Clarence Finsaas, γράφει: «Πολλοί εκπλήσσονται που το Άγιο Πνεύμα μπορεί να κινείται εξ ίσου στις διάφορες παραδόσεις της ιστορικής Εκκλησίας... είτε το δόγμα της εκκλησίας έχει υπόβαθρο Καλβινισμού ή Αρμινιανισμού, αυτό λίγο μετράει, αποδεικνύοντας ότι ο Θεός είναι μεγαλύτερος από τα πιστεύω μας κι ότι καμιά ομολογία δεν έχει μονοπώλιο σ’ Αυτόν». Ένας Επισκοπιανός πάστορας, μιλώντας για τη «χαρισματική αναζωπύρωση», αναφέρει ότι «οδηγεί οικουμενικά σε μια αξιοσημείωτη σύμπραξη Χριστιανών από διαφορετικές παραδόσεις..», ενώ το «χαρισματικό» περιοδικό ‘Inter-Church Renewal’, είναι γεμάτο από εκδηλώσεις «ενότητας» όπως: «το σκοτάδι των αιώνων έχει διαλυθεί και μια Ρωμαιοκαθολική καλόγρια κι ένας Προτεστάντης μπορούν ν’ αγαπούν ο ένας τον άλλο μ’ ένα παράξενο νέο είδος αγάπης», που αποδεικνύει ότι «οι παλιοί ομολογιακοί φραγμοί γκρεμίζονται. Οι επιφανειακές δογματικές διαφορές πηγαίνουν στην άκρη για να έρθουν όλοι οι πιστοί στην ενότητα του Αγίου Πνεύματος» (σελίδα 159 επ.).

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή