Φωτογραφία του χρήστη ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ. ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΕΠΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ ΑΝΑΣΤΗΛΩΤΗΣ

Ενώ ο Οικουμενισμός καλπάζει σε όλες του τις μορφές, εκφράσεις και εκφάνσεις, ακριβώς μάλιστα κατά την έναρξι μιάς ίσως καθοριστικής συναντήσεως του ενδοτικού Θεολογικού Διαλόγου ορθοδόξων Οικουμενιστών και Παπικών στην Βιέννη της Αυστρίας, εορτάζουμε λειτουργικώς τρεις ᾿Επετείους μιάς῾Ηγετικής μορφής της συγχρόνου ᾿Ορθοδοξίας: τα 55 έτη από της Κοιμήσεως εν Κυρίω του Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου(Καβουρίδου), τα 75 έτη από της ενάρξεως του῾Ομολογιακού αγώνος του υπέρ των Πατρώων Παραδόσεων και τα 140 έτη από της γεννήσεώς του στην Μάδυτο της ᾿Αν.Θράκης.

῾Ο εορτασμός μας δεν είναι άκαιρος και τα πολλαπλά μηνύματά του δεν είναι άσχετα μέτήν τραγική εκκλησιαστική πραγματικότητα. Μέσα στην ιστορία, από τα αποστολικά ακόμη χρόνια, γνωρίζουμε ότι δρα και ενεργείται -είτε φανερά είτε συγκεκαλυμμένα- το «μυστήριον της ανομίας». ᾿
Απώτερος σκοπός αυτού είναι η παρεμπόδισις και ει δυνατόν ματαίωσις του μυστηρίου της σωτηρίας εντός του μυστηρίου της μιάς και μοναδικής ᾿Εκκλησίας του Χριστού, ιδίως μέσω της νοθεύσεως της ᾿Αληθείας της Πίστεως διά των αιρέσεων.
Εστω και αν ο Οικουμενισμός, ιδίως μετά το 1965, προχώρησε και εξελίχθηκε αλματωδώς, οι οδηγητικές ᾿Εκκλησιολογικές Θέσεις του ῾Ομολογητού ῾Ιεράρχου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου θεωρούμε ότι δεν έχασαν την ισχύν, εγκυρότητα και αξία τους.
῾Η διακριτική εν γένει στάσις του, το όλον πνεύμα του και το ενωτικό όραμά του, μας εκφράζουν και μας συγκινούν.

Η ιερά Παρακατηθήκη του ῾Ομολογητού ῾Αγίου ῾Ιεράρχου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, όπως την γνωρίσαμε στην Πίστι, ῾Ομολογία, Δράσι και ᾿Αναστροφή , μας εμπνέει στην θυσιαστική διακράτησί της έως τέλους, ώστε να μη εκπέσουμε του «ιδίου στηριγμού», αλλά να την διατηρήσουμε αλώβητη και να την μεταλαμπαδεύσουμε προς δόξαν Θεού και σωτηρίαν εν τη ᾿Εκκλησία. ᾿Αμήν!
Σχολιο: ...στο κείμενό του «Προς τους Διανοουμένους ᾿Ορθοδόξους ῞Ελληνας», το οποίοσυνέγραψε μετά την προσχώρησί του στο ᾿Ακαινοτόμητο Πλήρωμα του Πατρίου῾Ημερολογίου το 1935, συνοψίζων την στάσι της ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας έναντι
της Παπικής ῾Ημερολογιακής Καινοτομίας, απευθύνετο εν είδει ερωτημάτων προςστον Καινοτόμο αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο (Παπαδόπουλο) ως εξής:
«Α) Διατί αι μετά την πρώτην Οικουμενικήν Σύνοδον, την καθορίσασαν τηνεορτήν του Πάσχα την πρώτην Κυριακήν μετά την εαρινήν πανσέληνον, ληφθείσηςως βάσεως της ισημερίας του ᾿Ιουλιανού ημερολογίου, αι λοιπαί εξ ΟικουμενικαίΣύνοδοι δεν προέβησαν εις την διόρθωσιν δήθεν του λάθους του ᾿Ιουλιανούημερολογίου, μολονότι οι Πατέρες εγίνωσκον την πλημμέλειαν τούτου;
»Β) Διατί και μετά ταύτα, όταν ο Πάπας επειράθη να επιβάλη το Γρηγοριανόν
ημερολόγιον και εις την ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν οι πατέρες (διά των Συνόδων του1585 και 1593) επί Οικουμενικού Πατριάρχου ῾Ιερεμίου του Β´ κατεδίκασαν αυτό,χαρακτηρίσασαι ως μίαν καινοτομίαν της πρεσβυτέρας Ρώμης, ως παγκόσμιονσκάνδαλον και ως αυθαίρετον καταπάτησιν των θείων και ιερών Κανόνων;
»Δ) Διατί επί Οικ. Πατριάρχου ᾿Ιωακείμ του Γ´ άπασαι αι ορθόδοξοι ᾿Εκκλησίαι
απέκρουσαν το Γρηγοριανόν ημερολόγιον ως αντορθόδοξον και αντικανονικόν
πρωτοστατούντος του Οικουμενικού Πατριαρχείου;»
Ας μας απαντήσουν. ..