ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ.

ΓΑΛΛΙΑ: Τζαμί - Εκκλησία - Συναγωγή σε έναν ναό........

Ο θρησκευτικός συγκριτισμός, η πολυπολιτισμική προπαγάνδα και η επιβολή της πανθρησκείας, δοκιμάζουν τις ανοχές των κοινωνιών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ιδιαίτερα στην Γαλλία, προνομιακό πεδίο πειραματισμών που εν συνεχεία εφαρμόζονται στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα ρεύματα αυτά βρίσκουν εύφορο έδαφος στο κυρίαρχο πνεύμα της γαλλικής επανάστασης που επιφυλάσσει προνόμια σε οτιδήποτε αντιπαρατίθεται στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Γαλλία είναι ίσως μια δικαίωση της ιστορικής φύσης και όσων υποστηρίζουν πως οι τρεις αποκαλούμενες ιστορικά «θρησκείες της ερήμου» έχουν κοινή ρίζα, προορισμό και κατάληξη. Αυτό τουλάχιστον διαφαίνεται ήδη από το γαλλικό πείραμα.
Δυο προτάσεις αναφορικά με την θρησκευτική λατρεία συζητώνται αυτήν την στιγμή στην Γαλλία.
Η μία, είναι η μετατροπή των εκκλησιών που δεν χρησιμοποιούνται ενεργά από τοπικές κοινωνίες, σε τζαμιά. Ένα παράλληλο ρεύμα πηγαίνει ακόμη παραπέρα, ζητώντας οι τόποι λατρείας να είναι κοινοί και να μοιράζονται μεταξύ των τριών κυρίαρχων θρησκειών. Με το σύστημα αυτό, οι «τόποι λατρείας» θα είναι τζαμιά την Παρασκευή, συναγωγές τα Σάββατα, και χριστιανικές εκκλησίες την Κυριακή.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε συνέντευξή του στο γαλλικό ραδιόφωνο Europe 1 την Δευτέρα που μας πέρασε, ο Πρόεδρος του Γαλλικού συμβουλίου της Μουσουλμανικής Θρησκείας (CFCM), και επικεφαλής του Μεγάλου Τζαμιού του Παρισιού, Νταλίλ Μπουμπακέρ, «είναι ο ίδιος Θεός, οι τελετουργίες είναι γειτονικές, μπορούμε να συνυπάρξουμε».
Η πρακτική αυτή προωθείται αφ’ ενός ως τρόπος εξοικονόμησης χρημάτων, μετά τις κριτικές που δέχεται το πρόγραμμα ανέγερσης νέων τζαμιών στην χώρα –απόδειξη πως η αντιμετώπιση των νεοταξίτικων προκλήσεων με πολιτικώς ορθά μέτρα κάνει μια τρύπα στο νερό-, αλλά και ως μέσον «διαλόγου» και  αντιμετώπισης των εντάσεων μεταξύ των θρησκειών. Εντάσεις οι οποίες υποδαυλίζονται όταν δεν δημιουργούνται από τα ΜΜΕ με την κατασκευή ή την προβολή συγκεκριμένων ενεργειών, πραγματικών ή φανταστικών. Ετσι, για παράδειγμα, μετά την υποτιθέμενη επίθεση μουσουλμάνων εναντίον του περιοδικού Charlie, η γαλλική αστυνομία φρουρεί τους τόπους λατρείας της ιουδαϊκής θρησκείας. Αλλά δεν εμποδίζει τους βανδαλισμούς χριστιανικών ναών, τους εμπρησμούς ακόμη και το γκρέμισμά τους.
Ο παραλληλισμός της επίθεσης στο Charlie Hebdo την 7/1/2015 με την επίθεση της 11/9/2001 στην Νέα Υόρκη, ας παραμείνει στην βιβλιοθήκη της συνωμοσιολογίας. Ενόσω τουλάχιστον τα γεγονότα δεν μας οδηγούν στο να διαπιστώσουμε την επιβολή νέων περιορισμών των ανθρωπίνων ελευθεριών, όπως έγινε με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου, αυτήν την φορά στο επίπεδο της έκφρασης της γνώμης.
Η αντιμετώπιση του ζητήματος από τα κόμματα της αστικής δημοκρατίας είναι η αναμενόμενη. «Τίθενται κάποια προβλήματα στο ζήτημα της πολιτισμικής ταυτότητας. Η μετατροπή των εκκλησιών σε τζαμιά  είναι θέμα συμβολισμών», ψέλλισε ο εκπρόσωπος των Ρεπουμπλικανών (του διαδόχου σχήματος της Δεξιάς UMP του Σαρκοζί).
«Όλες οι εκκλησίες δεν είναι η Αγία Σοφία της Ιστανμπούλ (Κωνσταντινούπολης). Και γιατί να μην γίνουν και βουδιστικοί ναοί; Οι τόποι λατρείας δεν πρέπει να ανταλλάσσονται, γιατί αυτό θέτει σοβαρά προβλήματα πολιτισμού», ήταν η πιο δυναμική αντίδραση από τον (ανυποψίαστο και αφελή όπως φαίνεται από τα λεγόμενά του), βουλευτή της Μάγχης, Φιλίπ Γκοσλίν.
Όσο για το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, όπως είναι του συρμού τον τελευταίο καιρό, η πολιτική εκφράστηκε μέσω… Τουίτερ: «Μπορούμε και να φύγουμε εντελώς», χαριτολόγησε ένας καθολικός γερουσιαστής. «Για όνομα του Θεού, δεν θα εγκαταλείψουμε τις εκκλησίες μας»,  εξανέστη άλλος. Και εκεί εξαντλήθηκε η οργή της Δεξιάς και η αντίδραση των Χριστιανών.




emprosnews