Για να είσαι Χριστιανός πρέπει να μιμείσαι τον Χριστό

Όπου και αν πας, τον Θεό να έχεις μπρος στα μάτια σου πάντοτε
● Ο Θεός από κάθε άνθρωπο που είναι βαπτισμένος ζητάει αυτά τα τρία: Από την ψυχή ορθή πίστι, από την γλώσσα την αλήθεια και από το σώμα την σωφροσύνη
(Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος).

● Αδελφοί μου, ας έχουμε καθαρό νου, στραμμένο στον Θεό... Ας κάνουμε όσα αρέσουν στον Θεό. Όποιος ζει, όπως θέλει ο Θεός, ζει μαζί με τον Θεό.
● Το να αγνοούν οι άνθρωποι εντελώς τους θείους νόμους είναι μεγάλη προδοσία της σωτηρίας.
● Εάν δουλεύουμε αδιάκοπα (τις εντολές του Θεού, την αρετή) θα βρούμε τον δρόμο της ζωής.
● ...Δια να βρεις παρηγοριά από τον Θεό, πήγαινε προσκολλήσου σε άνθρωπο που έχει φόβο Θεού, ταπείνωσε τον εαυτό σου ενώπιόν του και παράδωσε το θέλημά σου.
● Όλα για μας τα υπέστη ο Χριστός, για να μας σώσει. Ας είμαστε νηφάλιοι, ας είμαστε άγρυπνοι, ας περνούμε τον καιρό μας προσευχόμενοι, ας κάνουμε όσα είναι ευάρεστα σ' Αυτόν.
● Εάν δεν μισήσεις πρώτα την αμαρτία, δεν μπορείς να κάνης το θέλημα του Θεού... Το μόνο που ζητάει ο Θεός απ' τον άνθρωπο είναι η καλή του διάθεση και να έχει πάντοτε τον φόβο του Θεού.
● Εκεί που υπάρχει σαρκική ανάπαυση, δεν μπορεί να κατοικήσει φόβος Θεού (Αβ. Ησαΐας).
● Εάν κανείς, δεν δουλέψει, δεν παίρνει μισθό από τον Θεό (Αβ. Ησαΐας).
● Η επαγρύπνηση και η προσοχή στον εαυτό μας και η διάκριση, αυτές οι τρεις αρετές είναι οδηγοί της ψυχής.

● Απόφευγε τις ανώφελες φιλίες του κόσμου αυτού, και από μόνες τους θα αποξενωθούν (Αββάς Ποιμήν).
● Να είσαι πρόθυμος πάντα να κάνης την πνευματική σου εργασία λίγο - λίγο και θα σωθής.
● Προϋπόθεση για να 'σαι Χριστιανός είναι να μιμείσαι τον Χριστό.
● Όπως δεν είναι δυνατόν να βόσκουν μαζί πρόβατα και λύκοι, έτσι είναι αδύνατον να βρει έλεος εκείνος που αντιμετωπίζει με δόλο τον πλησίον του.
● Για να είσαι αρεστός στον Θεό, κράτησε αυτές τις τρεις παραγγελίες και σώζεσαι: Όπου και αν πας, τον Θεό να έχης μπρος στα μάτια σου πάντοτε. Ό,τι και αν κάνης, να στηρίζεται στη μαρτυρία των θείων Γραφών. Και σ' όποιον τόπον και αν κατοικής, μη μετακινείσαι εύκολα από εκεί (Άγιος Αντώνιος).
● ...Αδελφέ, εσύ είπες. «ασθενώ στην ψυχή και στο σώμα». Αλλά γιατί δεν ομολογείς ότι υγιαίνεις στο θέλημά σου; (Άγιος Βαρσανούφιος).
● Το να βιάζουμε σε όλα τον εαυτό μας (για να κατορθώσουμε την αρετή), αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί στο Θεό.
● Αυτός που βιάζει τον εαυτό του για το Θεό, είναι όμοιος με τον ομολογητή της πίστεως.
● ...Εκείνος που θέλει να ξεριζώση τα πάθη του, έχει ανάγκη από ιδρώτες και κόπους.
● Όποιος δεν γεύθηκε ακόμα τα επουράνια, ποθεί τα ακάθαρτα.
● Εντολή του Χριστού που εκτελείται με επίγνωση, χαρίζει παρηγοριά ανάλογη με τις οδύνες της καρδιάς.
● Η χάρις του Θεού ακολουθεί πάντα την προαίρεσί μας. και με την χάρι κατορθώνουμε κάθε αγαθό...
● Προτιμότερος είναι ο θάνατος για χάρη του Θεού, παρά μια ζωή γεμάτη ντροπή και οκνηρία.
● Στήριξε το θάρρος σου στο Θεό..., και να μην αρχίσης την εργασία του καλού έργου με διψυχία, που οδηγεί στη χαυνότητα, για να μη φτάση να γίνη ανώφελος ο κόπος σου και αφόρητη η εργασία της (πνευματικής) καλλιεργείας σου. Άρχισε το αγαθό με ανδρεία και αδίστακτη πίστη στο Θεό... (Αββάς Ισαάκ).
● Πολύ λυπόμαστε όταν κάνουμε αμαρτίες. Τις αίτιες τους όμως με ευχαρίστησι τις δεχόμαστε.
● Θανάσιμη αμαρτία είναι εκείνη για την οποίαν ο άνθρωπος μένει αμετανόητος. Κανένας δεν είναι τόσο αγαθός και σπλαχνικός όσον ο Θεός. Τον αμετανόητο όμως ούτε ο Θεός τον συγχωρεί (Αββά Μάρκου).
● Αυτός που αποφεύγει τον ωφέλιμο πειρασμό, αποφεύγει την αιώνιο ζωή. Σήκωσε τους πειρασμούς από την μέση και κανείς δεν θα αγιάση (Γεροντικόν).
● Οι Πατέρες μας μέσα από πολλές καταφρόνιες μπήκαν χαρούμενοι στην επουράνια πόλη (Αββάς Ιωάννης).
● Οι άνθρωποι παρουσιάζουν με πληρότητα την διδασκαλία, αλλά ελάχιστα απ' αυτά εφαρμόζουν (Αββάς Ποιμήν).
● Μάθε στην καρδιά σου να εφαρμόζη αυτά που διδάσκει η γλώσσα σου (Αββάς Ποιμήν).
● Εκείνος που με κάθε τρόπο επιδιώκει την φιλία των ανθρώπων, απομακρύνεται εντελώς από την φιλία του Θεού, μας διδάσκει (ο Αββάς Ποιμήν) .
● Αν ο Θεός δεν δοξάση τον άνθρωπο, η δόξα των ανθρώπων είναι ένα τίποτε (Αββάς Σισόης).
● Εξουθένωσε τον εαυτό σου, παράτησε το θέλημά σου, απαλλάξου από τις μέριμνες και θα έχης ανάπαυσι, μας λέγει (ο Αββάς Σισόης) .
● Μη συγκατοικήσετε με αιρετικό, ούτε να έχετε γνωριμίες με άρχοντες. Τα χέρια σας ας μην είναι απλωμένα για να μαζεύουν, προτιμότερον να είναι απλωμένα για να δίνουν (Αββάς Χωμέ).
● Σε ερώτησι του Αγίου Παμβώ προς τον άγιο Αντώνιο. τί να κάνη (για την σωτηρία του) ο Άγιος απήντησε: Μην έχης πεποίθησι στην αρετή σου, μη σκαλώνη η σκέψι σου ανώφελα σε κάτι που ανήκει στο παρελθόν, και έχε κυριαρχία στη γλώσσα σου και στην κοιλιά σου.
● Μας συμφέρει σαν ζητιάνοι να ζούμε, αρκεί μόνο να είμαστε μαζί με τον Ιησούν, διότι όποιος είναι με τον Ιησού, είναι πλούσιος και αν ακόμη υλικά είναι πτωχός. Αυτός που προτιμά τα γήινα από τα πνευματικά, θα χάση και τα δύο, ενώ εκείνος που επιθυμεί τα ουράνια, θα βρη οπωσδήποτε και επίγεια αγαθά (Οσία Ευγενία).
● Είναι αδύνατο να απόκτηση κανείς τον Ιησούν, παρά μόνο με κόπο, με ταπείνωσι και με προσευχή ακατάπαυστη, διαβάζομε στο Γεροντικό.
● Αγαπήστε την θλίψι περισσότερο από την ανάπαυσι, την περιφρόνησι περισσότερο από την δόξα, καθώς και το να δίνετε παρά να παίρνετε, και θα έχετε πνευματική ωφέλεια (Αββάς Ματώης).
● Ο Θεός από κάθε άνθρωπο που είναι βαπτισμένος ζητάει αυτά τα τρία: Από την ψυχή ορθή πίστι, από την γλώσσα την αλήθεια και από το σώμα την σωφροσύνη (Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος).
● Όπως ακριβώς ένα ερειπωμένο σπίτι έξω από την πόλη γίνεται τόπος ακαθαρσιών, έτσι και η ψυχή του οκνηρού γίνεται κατοικητήριο κάθε ακαθάρτου πάθους (Αββά Ησαΐου).
● Ό,τι αποστρέφεσαι, μην το κάνεις στον άλλο... Όποιος μπορεί να κράτηση αυτόν τον λόγο, του αρκεί για να σωθή (Γεροντικόν).
● Είναι αδύνατον να απόκτηση σταθερά αγάπη στον Θεό, όποιος έχει κάποιαν εμπαθή κλίση σε οτιδήποτε γήινο (Άγιος Μάξιμος).
● Εκείνος που έχει το νου του προσηλωμένο στην αγάπη του Θεού, καταφρονεί όλα τα ορατά, ακόμα και το σώμα του σαν ξένο (Άγιος Μάξιμος).
● Όποιος βλέπει και ίχνος μόνο μίσους μέσα στην καρδιά του για οποιονδήποτε άνθρωπο και για οποιοδήποτε φταίξιμό του, αυτός έχει αποξενωθεί τελείως από την αγάπη στο Θεό. Γιατί η αγάπη στο Θεό δεν ανέχεται καθόλου το μίσος εναντίον του ανθρώπου (Άγιος Μάξιμος).
Από το Μεγάλο Γεροντικό & τον Μικρό Ευεργετινό