«Η προσευχή προς την Παναγίαν»

του Ανδρέου Μαρτζώκη.

Μία προσευχή η οποία εγαλούχησε την ελληνικήν νεολαίαν επί σειράν ετών και υπάρχει εις πλείστας όσας συλλογάς νεοελληνικών αναγνωσμάτων:

Γλυκό του κόσμου στήριγμα,αθάνατη Μαρία,

Εσύ π’ ακούς τη Δέησι που υψώνουν τα παιδία,‘ς

Εσέ την προσευχή μας που μέσ’ αφ’ την ψυχή μας βγαίνει

για Σε θερμά Έχε, Κυρά, ‘ς τη σκέπη σου την πικραμένη

χήρα,‘ς τον πεινασμένον άνοιγε ευσπλαχνική τη θύρα,

δόσε του σκλάβου, Δέσποινα,ελεύθερη Πατρίδα,

του ναύτη την ελπίδα,που πλέει ‘ς την ξενητειά.

Ευλόγησε τα ονείρεμα του βρέφους που κοιμάται,

οδήγησε τα βήματα της κόρης που φοβάται•

στείλε δροσιά κι’ ανάπαυσι‘ς του αρρώστου το κλινάρι,

έχε ‘ς τη θεία σου χάριτα μαύρα τα φτωχά.

Τη μάνα; παρηγόρησε,πώχει παιδί ‘ς τα ξένα,

και χύσε μίαν αχτί δα σου εις τον τυφλό, Παρθένα•

κράτα το γάλα αμίαντο του βρέφους που βυζαίνει,

στρέψε ‘ς την οικουμένης το βλέμμα ευσπλαχνικό.

Στείλε, σεμνή βασίλισσα,‘ς το πλάσμα σου γαλήνη,

χύσε ‘ς τα στήθη τ' ακαρδα αγάπη, ελεημοσύνη•

χάρισε το χαμόγελο‘ς τα μαραμένα χείλη,κάμε να γίνουν φίλοι ο εχθρός με τον εχθρό.

Τ’ ανδρόγυνο που εχώρισε,Εσύ, Κυρά, ένωσέ το,

διώξε μακρυά την έχθρα του και πάλι ευλόγησέ το•

ανάπαυσε τα κόκαλα που κλείνει βαθειά το χώμα,

και ζέστανε το στρώμα της μάνας, του παιδιού.

Δέξου ‘ς τα ουράνια στήθη σου τ’ ανήλικα.

Παρθένα,που παραιτούν τη μάνα τους για νάλθουνε σε Σένα,

το χέρι ‘κείνο αντάμειψον που τ’ ορφανό χορταίνει,

που το κορμί θερμαίνειτου μαύρου του γυμνού.

Ευλόγησε τα δάκρυα,καλή μας Παναγία,

οπού με σπλάχνος χύνεται εμπρός ‘ς τη δυστυχία

συχώρεσε και φώτισε εκείνον που πλανήθη,

και χύσε του ‘ς τα στήθη την Πίστη την γλυκειά!

Λυπήσου την Ελλάδα μας,την άτυχη Πατρίδα,

πάλι ‘ς τον κόσμο δείξε τη με σκήπτρο και χλαμύδα!

κάμε να σφίξη ελεύθερα μεσ’ τη θερμή αγκαλιά τηςτα μαύρα τα παιδιά της,που κλαίνε ‘ς τη σκλαβιά!...

Και αξίωσε τα τέκνα σου,που σε παρακαλούνε,

με της Λαμπρής το φόρεματην Ήπειρο να ιδούνε!

να πλέξουν την εικόνα σουμ’ ελεύθερα λουλούδια,

κ’ ελεύθερα τραγούδια να ψάλλουνε γλυκα!.