Λαμπριάτης μήνας σαν φανεί , Ανάσταση μυρίζει .
Κάνει το δάκρυ προσευχή , τον θρήνο λουλουδίζει .
Με μια Μαρία αρχινά , Άγγελο του Ιορδάνη …
Κι η Μάνα η Ανύμφευτη στο πλάι του Αη Γιάννη …
Έχει ένα ρόδο μέσα του χαρμόσυνο και ελπίδα
και νάμα Αγιωργίτικο , γλυκό σαν την πατρίδα
Στην κουπαστή γράφει Σταυρό , με αγιασμένη δάδα
Και αντιλαλεί στους ουρανούς Χριστός Ανέστη Ελλάδα !
Απριλιανή να χεις ψυχή γεμάτη να ναι αλήθεια…
Να πίνει η γη σου την βροχή χαρά να χεις στα στήθια.
Τον… Ξένο τον Θεάνθρωπο θωρεί και αναστενάζει…
Και Κείνος ο ανεξίκακος στα μάτια την κοιτάζει …
Απριλιανή να χεις ψυχή , με ψέμα μην την ντύνεις …
Απ τον ανθό της τον μικρό , μάθε ζωή να δίνεις …
Θα ρθει μια μέρα ανέσπερη στο φως θα ναι λουσμένη
Καρτέρα την σαν άνοιξη , γιορτή αγκαλιασμένη …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.