Για 'σένα αληθινέ μου φίλε...

Εκείνος που αγωνίζεται μέσα στα χαρακώματα της ζωής και μπαρουτοκαπνίζεται σε καημούς και πάθη, γνωρίζει καλά ότι στην μάχη αυτή της επιβίωσης, θα χρειαστεί να βρει και να δημιουργήσει συνοδοιπόρους, θα χρειαστεί συμμαχητές.

 Αυτοί θα είναι ...οι φίλοι της ζωής του.

Ξέρει επίσης ότι ο άνθρωπος έχει την βασική ανάγκη, την υπαρξιακή πείνα και δίψα, να αγαπήσει και να αγαπηθεί...

 Γι αυτό στην ζωή υπάρχουν φίλοι...

Όμως οι μάχες και οι εμπειρίες από τα μέτωπα θα τον διδάξουν ότι, τέτοιοι άνθρωποι δεν θα υπάρξουν πολλοί στην πορεία του.
 Ότι ίσως να κάνει πολλές γνωριμίες στα καθημερινά σημεία των μαχών, αλλά όχι πολλές και αληθινές φιλίες.
Οι γνωστοί ως φιγούρες ή καρικατούρες θα είναι κάμποσοι, οι φίλοι ελάχιστοι.

Πολλοί δε οι κλητοί, ολίγοι όμως
οι εκλεκτοί της καρδιάς...(!!!)

Επίσης θα μάθει ότι μια φιλία, ένας φίλος κρίνεται μέσα στον χρόνο και στην καθημερινότητα των δοκιμασιών που όλοι συναντούμε.

Πάρα πολύ ωραία ο Άγιος Αντώνιος
λέει, οτι εάν πάρουμε τους πειρασμούς (παιδαγωγίες) από την ζωή και κανείς δεν θα σωθεί.
Δεν θα αποκτήσει ποτέ την σοφία της ζωής.

Θα μάθει δε, ότι ο φίλος, κρίνεται μέσα από δεκάδες μάχες, κτυπήματα και λαβωματιές.

θα φανεί και θα αποκαλύψει  τα αισθήματα του, την αφοσίωση και την αγάπη του, το αληθινό του δηλαδή πρόσωπο, σε ώρες δύσκολες και επικίνδυνες...

Σε στιγμές που θα χειρίζεσαι την
σωτηρία της ψυχής και του κορμιού σου, της ζωή σου ολάκερης...

Όταν οι πολλοί θα έχουν εξαφανιστεί, ρουφώντας τα σάλια και τα πλατιά λόγια που έριξαν στο κατώφλι σου, οταν ήσουν ο κλόουν της παρέας ή το καλό παιδί, θα έρθει η ώρα που θα αποκαλυφθεί με οδύνη, ότι πολλοί πλησίασαν και έπαιξαν τον ρόλο τους καλά, για το ατομικό και μόνο όφελος τους...

Άλλοι για να καθρεφτίσουν την νάρκισση προσωπικότητας τους και πολλοί για να τον φιλήσουν στην σκοτεινή Γεσθημανή τους, αφού πρώτα θα τους έχει σκανδαλωδώς ευεργετήσει...

Άλλωστε ο μεγαλύτερος εχθρός είναι εκείνος που έφαγε και ήπιε ζωή και ελπίδα από τα χέρια σου, και δεκάδες φιλιά ζωής τον έσωσαν την τελευταία του στιγμή...

Ο εσωτερικός αθλητής και πολεμιστής, ο μύστης της ζωής, κατανοεί ότι μια φίλια είναι μια βαθιά ανθρώπινη σχέση...
Και ως εκ τούτου δεν διαμορφώνεται σύντομα και ανώδυνα.
Οι τοκετοί είναι επώδυνοι και το σημαντικότερο πολύχρονοι.

Γι αυτό και όταν πληγωθεί, ή το οδυνηρότερο προδοθεί από μια φιλία, δεν δημιουργεί εύκολα και σύντομα νέα.

Γνωρίζει καλά, πόσο χρονοβόρα και
επώδυνη διαδικασία είναι. Πόσο χρόνο πρέπει να δώσεις και να πάρεις από την ζωή την δική σου και του άλλου.

Δεν το επιχειρεί ξανά εύκολα...

Για αυτό και όλοι οι μεγάλοι Πολεμιστές ήτε έμειναν στο τέλος της ζωής τους μόνοι, ήτε με αυστηρά λίγους συμμαχητες.

Αγαπητέ μου φίλε να προσέχεις...