Πάντων υμών...

«Πάντων υμών μνησθείη Κύριος ο Θεός εν τη βασιλεία Αυτού πάντοτε…»

Καθώς ο ιερέας περνά μέσα από το λαό, κρατώντας τα τίμια δώρα, μεταφέροντάς τα από την πρόθεση στην Αγία Τράπεζα, εκφωνεί αργά τα πιο πάνω λόγια.

Όλοι καλούνται να πορευτούν προς τη βασιλεία του Θεού. Όλους μπορεί ο ιερέας να ανεβάσει, όπως ανέρχεται τα σκαλοπάτια του ιερού, προς το ουράνιο θυσιαστήριο.

Ο Κύριος «δορυφορούμενος αοράτως» από τ’ αγγελικά τάγματα, «προσέρχεται σφαγιασθήναι και δοθήναι εις βρώσιν τοις πιστοίς».

Δεν είναι αυτή η θυσία για τους λίγους. Δεν είναι μόνο για τους παρόντες. Ο Κύριος, ως Θεός αγάπης και προσφοράς, προσκαλεί όλους, θυμάται όλους, θυσιάζεται για όλους.

Η Βασιλεία Του θα γεμίσει! Μόνο οι αμετανόητοι, σκληροί αμαρτωλοί, θα στερηθούν τη χαρά της συμμετοχής, κάνοντας κακή χρήση της ελευθερίας τους.

Όσοι με μετάνοια και πίστη πορεύονται, ελπίζοντας στη μνήμη του Θεού που καταργεί την απομόνωση, αυτοί, ζωοποιούμενοι από αυτή τη «μνήμη», βιώνουν από τώρα τη Βασιλεία. AMHN.