Καπετάνισσα Κωστακίτσαινα!

 

Ζωσμένη πάντα με φυσεκλίκια, είχε μαζί της κι ένα σπαθί καθώς και ένα τυφέκιο Μάουζερ, που ήταν λάφυρα από μάχη με Τούρκους.

Τον Ιανουάριο του 1913 την συνάντησε τυχαία στην Φιλιππιάδα, ο απεσταλμένος των «Καιρών» δημοσιογράφος Ν. Σιμόπουλος και με κόπο την έπεισε να του μιλήσει.

– Πες μου καπετάνισσα…

– Τι να τα κάνεις ωρέ, να τα βάλεις στη «χουμερίδα»; Εγώ δεν είμαι κυρία…

– Μα πρέπει να γραφούν.

– Τι να τα κάμεις, για ρεκλάμα; Δεν θέλω.

Η Κωστακίτσαινα ήταν ανένδοτη. Δεν ήθελε να μιλήσει. Τελικά την έπεισαν οι στρατιώτες που την συνόδευαν, Ιωάννης Ροντήρης και Ιωάννης Κουμπίου από τη Ναύπακτο.

– Μόλις κηρύχτηκε ο πόλεμος, πήρα το τουφέκι, έμασα 15 παιδιά από το χωριό και βγήκα να πολεμήσω τους Τούρκους. Στην αρχή ακολούθησα το σώμα του Μπότσαρη, ύστερα αφού με δοκίμασαν με αναγνώρισαν ως καπετάνισσα. Τους Τούρκους συνάντησα στην αρχή στη ράχη του χωριού Γεωργάνοι. Είχα μαζί μου τα 15 παιδιά και το σώμα του καπετάν Τσέγκου. Το τουφεκίδι έπεφτε με λύσσα και κράτησε τρεις ώρες. Οι Τούρκοι το έβαλαν στα πόδια, αφήνοντας 20 σκοτωμένους. Αυτή τη μάχη θα τη θυμάμαι γιατί βαφτίστηκα με τα σωστά στη φωτιά και είδα και την ωφέλειά της.

– Πήρα μέρος μετά με τα παλικάρια μου στη μάχη στο Σπαρτίτσι. Ήμουνα με άλλους καπεταναίους. Και η μάχη αυτή ήταν φοβερή γιατί άρχισε στο Σπαρτίτσι και τελείωσε στο χωριό Κοπάνη. Σκοτώσαμε τότε πάνω από 150 Τούρκους και τους πήραμε 100 άλογα. Το καλύτερο το κράτησα εγώ! Τουφέκι με τους Τούρκους ανοίξαμε και στα Πλέσσια. Ήμουνα μονάχη με τα παλικάρια μου. Η μάχη κράτησε όλη τη νύχτα. Το πρωί οι Τούρκοι έφυγαν αφήνοντας 15 σκοτωμένους. Ακόμα και σήμερα εγώ κατέχω τα Πλέσσια.

– Οι Τούρκοι είναι μακριά;

– Όχι. Λίγα μέτρα και κάθε βράδυ κουβεντιάζουμε.

– Και σαν τι λέτε καπετάνισσα;

– Δεν καταλαβαίνεις; Βρισιές. Εγώ τους λέω πως θα τους σκοτώσω όλους και εκείνοι πως άμα με πιάσουνε θα με τουφεκίσουνε. Ρε γουρνομύτες, τους λέω, εμένα ρε θα πιάκετε; Και τους κοπανάω μια τουφεκιά. Αρχίζει τότε το τουφεκίδι και τελειώνει το πρωί. Το άλλο βράδυ πάλι τα ίδια.

Το αντάρτικο σώμα της είχε δομή οικογενειακή. Όλα τα παλικάρια της είναι συγγενείς. Κάτω από τις διαταγές της βρίσκονται τα τρία αδέλφια της, οι δύο γιοι της, ο Παναγιώτης και ο Βασίλης, και πολλά εξαδέλφια της.

Εκείνες τις μέρες παρουσιάσθηκε μια επιτροπή γυναικών από το χωριό Γεωργάνοι και την παρακάλεσαν να καταρτίσει και ένα σώμα από γυναίκες. Η Κωστακίτσαινα συμφώνησε να το καταρτίσει και να τεθεί επικεφαλής ενός αμαζονικού σώματος!

– Κωστακίτσαινα, πώς σου φαίνεται η καινούργια ζωή σου; Ρώτησε ο Σιμόπουλος.

– Τι ήθελες; Όλο πιάτα να πλένω ή να παίζω πιάνο; Οι αληθινές γυναίκες δεν κουνάνε μόνο μωρά, πιάνουνε και το τουφέκι.

– Και έχεις κουράγιο να τρυπήσεις με το σπαθί σου Τούρκο;

– Αμή… Τι με περνάς, για κυρία Αθηνιώτισσα; Εμένα μυρουδιά μου είναι το μπαρούτι και χαρά μου το αίμα.

Καλή νηστεία των Χριστουγέννων σε όλα τα Ορθοδοξα αδέρφια.

 Είμαστε και εμείς εδώ όπου φυλάμε "ως κόρη οφθαλμού" τις εντολές των Αγιων Πατέρων της Εκκλησίας μας και συνεχίζουμε να ακολουθούμε πιστά την "κληρονομια" που μας άφησαν ως γνήσιοι συνκληρονομοι. 

Καλή νηστεία των Χριστουγέννων σε όλα τα Ορθοδοξα αδέρφια.

Ο Μιχάλης Αναγνωστάκος ..καπετάν Ματαπάς

 

Ο Μιχάλης Αναγνωστάκος από τον Διρό της Μάνης, ήταν Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού και τον Απρίλιο του 1905 εστάλη από το Μακεδονικό Κομιτάτο στην Κεντρική Μακεδονία με διερευνητική αποστολή, αφού οι κομιτατζήδες τρομοκρατούσαν και πίεζαν τον εκεί Ελληνικό πληθυσμό.

Διέσχισε τη κεντρική Μακεδονία ως ζωέμπορος, μελέτησε και ερεύνησε τη κατάσταση και ίδρυσε μικρούς πυρήνες εθνικής άμυνας σε διάφορα χωριά. Επειδή διαπίστωσε ότι μόνο ενόπλως υπήρχε η δυνατότητα βελτίωσης της κατάστασης, ζήτησε και ανέλαβε αρχηγός εθελοντικού σώματος στη περιφέρεια Λαγκαδά, ως καπετάν Ματαπάς.

Έδρασε ως καπετάν Ματαπάς ή Παπαχρήστος της μονής Όσσιανης στη Γευγελή ή ψαράς της λίμνης των Γιαννιτσών. Στη Κεντρική Μακεδονία είναι το πρώτο Ελληνικό αντάρτικο σώμα που άρχισε δράση και αποτελείτο από έμπειρους πολεμιστές στη πλειοψηφία τους Μανιάτες.

Έφθασε στη Μακεδονία με ιστιοφόρο, κοντά στη Ποτίδαια Χαλκιδικής και από εκεί κινήθηκε μέσω Βάβδου – Βασιλικών και έφθασε στη περιοχή του Λαγκαδά, όπου άρχισε να οργανώνει τα χωριά και να εξουδετερώνει πράκτορες της Βουλγαρικής προπαγάνδας. Είχε ως βάση τα περίχωρα της Μπάλτσας (Μελισσοχώρι) με αποστολή τη διάνοιξη των επικοινωνιών από τη Θεσσαλονίκη προς Γευγελή.

Λόγω της εξαιρετικής δράσης του οι Τούρκοι έλαβαν έκτατα στρατιωτικά μέτρα και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υπέστη θλάση στο πόδι του, μετατέθηκε από το Λαγκαδά και μεταμφιέστηκε σε παπά με το ψευδώνυμο Παπά Χρήστος. Εγκαταστάθηκε στη Μονή Αρχαγγέλου Όσσιανης στη Γευγελή, όπου εργαζόταν με το Ευαγγέλιο και το όπλο κάτω από το ράσο για τον Εθνικό σκοπό, οργανώνοντας τις περιοχές της Γουμένιτσας και Καράτζοβας.

Τον Ιανουάριο του 1906 λαμβάνει εντολές και μεταβαίνει στη λίμνη των Γιαννιτσών όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο. Οι συνεχείς μάχες του με τους κομιτατζήδες είναι θρυλικές και κατορθώνει να κατασκευάσει την πρώτη Ελληνική καλύβα εντός της λίμνης, όπου ήδη είχαν εγκατασταθεί και εξαπλωθεί οι κομιτατζήδες. Βοηθούμενος από τον υπαρχηγό του καπετάν Παναγιώτη (Παναγιώτης Παπατσανετέας) κατασκευάστηκαν και άλλες τις οποίες χρησιμοποιούσαν ως ασφαλή κρησφύγετα και ως βάση για τις επιδρομές που πραγματοποιούσαν, με αποτέλεσμα το περιορισμό της δράσης των αντιπάλων.

Το 1906 το Γενικό Προξενείο Θεσσαλονίκης οργανώνει σχέδιο εξουδετέρωσης της Ρουμανικής προπαγάνδας, στο διαμέρισμα Ολύμπου – Πιερρίων, η οποία είχε εξαπλωθεί σημαντικά, ειδικά στο τομέα των Σχολείων, λόγω της παραμονής αρκετών Κουτσοβλάχων και δραστήριων Ρουμάνων πρακτόρων, τους οποίους βοηθούσαν οι Τούρκοι και το Βουλγαρικό κομιτάτο.

Η υλοποίηση του σχεδίου ανατέθηκε στο καπετάν Ματαπά, τον οποίο ανακάλεσε από τη λίμνη των Γιαννιτσών, όπου οι κακουχίες της ζωής του βάλτου και οι πυρετοί είχαν κλονίσει την υγεία του. Αναλαμβάνοντας την αρχηγία του σώματος Ολύμπου – Πιερρίων, από τον Οκτώβριο του 1906 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1907, καταπολέμησε τη ληστεία, διέλυσε τη Ρουμανική προπαγάνδα, οργάνωσε τα χωριά, συγκρότησε επιτροπές από ντόπιο πληθυσμό και ανταποκρίθηκε στην αποστολή του.

Ήταν μεγάλος οργανωτής, πολυμήχανος και αεικίνητος, με σιδερένια θέληση αφού παρ’ όλο το τραυματισμό του και τη κλονισμένη υγεία του από τη παραμονή του στη λίμνη των Γιαννιτσών συνέχιζε τις μάχες στη λίμνη, στον Όλυμπο και στη Χαλκιδική. Κατά τη τετραετή παραμονή του εξόντωσε τους Ζαλτάν και Άγγελ Πέϊο, οι οποίοι ήταν οι ισχυρότεροι παράγοντες του Βουλγαρικού κομιτάτου, ενώ ξεκαθάρισε και τη περιφέρεια της Μονής Πέτρας, από διάφορους κομιτατζήδες που εμφανίζονταν ως εργάτες και χωρικοί.

Οι χωρικοί της Μακεδονίας παραστατικώτατα απεικόνισαν τη δράση του με τα κάτωθι έμμετρα:

Τι είν’ αυτός ο Ματαπάς

τον ευρίσκεις όπου πας

Πότε γίνεται παπάς

Πότ’ αντάρτης και ψαράς!

Στέρνουν γράμματα οι Βουργάροι

– Ματαπά μου παλλικάρι,

να μας δώσετε την πόλη

τι θα σκοτωθείτε όλοι!…

– ‘Γω την πόλη δεν αφήνου

τα κλειδιά δεν παραδίνου…

και με λένε Ματαπά

για κοπχιάστε κατά ‘πα!…

Τῷ 1913 πίπτει ἡρωικῶς μαχόμενος στὴν μάχη τοῦ Λαχανᾶ ὁ Μανιάτης Μακεδονομάχος, Μιχαήλ Ἀναγνωστάκος (καπετὰν Ματαπᾶς). Τὸ ὄνειρό του νὰ δῇ ἐλεύθερη τὴν πατρίδα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, τὸν ὁδήγησε νὰ παρουσιασθῇ ἐθελοντικά στὸν Ἑλληνο-βουργαρικὸ πόλεμο τὸ 1913, παρ’ ὅλο ποὺ ἦταν σὲ τιμητικὴ διαθεσιμότητα λόγῳ τῆς πλούσιας Ἐθνικῆς δράσης του καὶ τῆς κλονισμένης ὑγείας του. Ὡς ὑπολοχαγὸς πυροβολικοῦ, ἡγούμενος λόχου, ἀντιμετώπισε ἐπιτυχημένα καὶ ἐπετέθη στὴν μάχη τοῦ Λαχανᾶ κατὰ τῶν βουργάρων ποὺ χρόνια εἶχε πολεμήσει. Ἀπωθῶντας τους, ἔσωσε τὴν Ἑλληνική Μεραρχία ποὺ θὰ δεχόταν αἰφνιδιαστικὴ ἐπίθεση καὶ ἔπεσε ἡρωικά μαχόμενος τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ οἱ βούργαροι ὑποχωροῦσαν ἄτακτα ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῶν Σερρῶν.

Νεο ολισθημα απο τον "αρχων" του εσβησμενου φαναριου κ.Βαρθολομαιου Αρχοντωνη.

 Ο οικουμενιστικος ψευτοπατριαρχης του εσβησμενου φαναριου Βαρθολομαιος Αρχοντωνης χαρισε εκ νέου το κοράνι στον ιμάμη της Κω, όπου έκανε στάση, κατά τη μετάβασή του στην Κύπρο για την κηδεία του Κύπρου Χρυσοστόμου.
Να τον χαιρεστε τον προδοτη της Ορθοδοξιας.
δειτε στο 11 λεπτο.

 

Ο αγιασμός αγιάζει, ενώ η Θεία Κοινωνία σώζει. Υπάρχει διαφορά…

 

…Ο άνθρωπος οποιοδήποτε αξίωμα και αν έχει στον κόσμο, αν δεν κοινωνεί το Σώμα και το Αί
μα του Χριστού είναι ζωντανός – νεκρός.

Είναι ένας κόρακας μέσα σε ένα χρυσό κλουβί, τίποτα παραπάνω.

Δεν είναι κατάλληλος για τον Παράδεισο και ζει τη φυσική ζωή, τη ζωή δηλαδή που κάνουν οι γάτες και τα σκυλιά.

Εκείνοι όμως που μετέχουν της Θείας Κοινωνίας, έχουν ζωή αιώνια.

Λέει ο Χριστός:

«Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, έχει Ζωήν Αιώνιον» (Κατά Ιωάννη 6,54).

Δεν λέει:

«θα έχει Ζωή Αιώνια», αλλά λέει:

«έχει Ζωή Αιώνια».

Από τώρα δηλαδή, από τούτον τον κόσμο, βρίσκεται στον παράδεισο και έχει μια πρόγευση του παραδείσου.

Απλά το μόνο που απομένει είναι ένα μικρό επεισόδιο, που λέγεται θάνατος, για να πετάξει στον ουρανό.

Ο Χριστός τη φράση «Ζωή Αιώνια», μόνο για το Μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως την χρησιμοποίησε, πουθενά αλλού.

Η σωτηρία του ανθρώπου δεν επιτυγχάνεται δια των καλών έργων και των αρετών του.

Ο άνθρωπος για να πετύχει την σωτηρία του και να πάρει το εισιτήριο για τον Παράδεισο, πρέπει να αποκτήσει «συγγένεια» με τον Χριστό.

Δεν υπάρχει δηλαδή εργοσωτηρία και αυτοσωτηρία, αλλά Χριστοσωτηρία.

Η συγγένεια με τον Χριστό επιτυγχάνεται αρχικά με το Βάπτισμα, στο οποίο παίρνουμε την δωρεά υιοθεσίας (την είχαμε χάσει λόγω του προπατορικού αμαρτήματος) και στη συνέχεια με τη Θεία Κοινωνία.

Με το Βάπτισμα ο άνθρωπος ανακαινίζεται, μεταποιείται και γίνεται από χοϊκός, πνευματικός. Με την Θεία Κοινωνία, ο άνθρωπος αλλάζει όλο το αίμα του και από αδαμιαίο (του Αδάμ) παίρνει το Αίμα και το Σώμα του Χριστού, παίρνει την Χάρη του Θεού μέσα του. Έτσι γινόμαστε παιδιά του Θεού και μάλιστα Βασιλόπουλα.

Μόνο τότε έχουμε δικαίωμα να κληρονομήσουμε από την περιουσία του Βασιλιά, την Βασιλεία του Θεού. Γιατί η Βασιλεία του Θεού, όπως γράφει το Ευαγγέλιο, κληρονομείται. Όπως την περιουσία ενός εργοστασιάρχη που έχει πεθάνει, δεν την κληρονομούν οι υπάλληλοι του εργοστασίου, αλλά τα παδιά του και τα συγγενικά του πρόσωπα, κατά τον ίδιο τρόπο, την Βασιλεία του Θεού την κληρονομούν τα παιδιά του Θεού.

Πολλοί υποστηρίζουν, ότι είμαστε όλοι παιδιά του Θεού. Αυτό είναι λάθος! Γιατί μετά την πτώση του Αδάμ, οι άνθρωποι είναι δημιουργήματα, πλάσματα του Θεού και γίνονται παιδιά του Θεού, όταν αποκτήσουν ”συγγένεια” με τον Χριστό.

Εξάλλου αν είμασταν όλοι παιδιά του Θεού, τότε γιατί ο Χριστός ήρθε στον κόσμο;

Τα καλά μας έργα δεν μας σώζουν, δεν μας εξασφαλίζουν τον παράδεισο, αλλά μας εξασφαλίζουν την ποιότητα της θέσης μας στον παράδεισο.

Όπως στα τρένα υπάρχει 1η θέση, 2η θέση, λουξ, υπέρ λουξ, έτσι και εμείς ανάλογα με τα καλά έργα μας, θα πάρουμε την ανάλογη θέση στον παράδεισο.

Περισσότερες αγαθοεργίες, καλύτερη θέση στον παράδεισο…

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που έκαναν καλά έργα στη ζωή τους, αλλά δεν είχαν το εισιτήριο για τον παράδεισο και κολάστηκαν π.χ. ο Φαρισαίος. Χωρίς το εισιτήριο δηλ. τον Χριστό, κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στον Παράδεισο.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ - ΑΘΩ ΠΡΟΣ ΑΠΑΝ ΤΟ ΕΥΣΕΒΕΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΛΗΡΩΜΑ.

 

Άγιο Όρος, 05 Νοεμβρίου (π.Ημ.)

18 Νοεμβρίου 2022 (ν.Ημ.) 

 

Πάλι κατηγορούμαστε…

Έγινε γνωστό (*) ότι κατά τις βραδινές ώρες της 16ης Νοεμβρίου άγνωστος ή άγνωστοι, έριψαν βόμβα μολότοφ στην οικία του νομικού κ. Διογένη Καραγιαννακίδη στην Θεσσαλονίκη.

Ο κ. Καραγιαννακίδης είναι διακεκριμένος δικηγόρος, ο οποίος έχει αναλάβει την νομική υπεράσπιση των Κατσουλιέρηδων καθώς και πλείστες άλλες υποθέσεις οι οποίες αφορούν την αθωνική κοινότητα.

Ως γνήσια αδελφότητα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, μόλις πληροφορηθήκαμε το δυσάρεστο γεγονός, σπεύδουμε άμεσα να καταδικάσουμε με τον πιο κατηγορηματικό και απερίφραστο τρόπο, το λυπηρό περιστατικό βίας και να διατρανώσουμε την άποψή μας, ότι κάθε πράξη βίας είναι αξιοκατάκριτη, και έρχεται σε εναντιότητα όχι μόνο στους τους ηθικούς νόμους του Ευαγγελίου, αλλά και ενάντια στο κήρυγμα του Ιησού Χριστού.

Το συγκεκριμένο περιστατικό πυροδότησε για πολλοστή φορά τον συκοφαντικό μηχανισμό των διωκτών μας, με μπροστάρη τον ψευδοηγούμενο Βαρθολομαίο, ο οποίος σε παραλήρημα εμπάθειας και μίσους εναντίον μας, έσπευσε κατά την πάγια και προσφιλή του συνήθεια, να εμπλέξει εκ νέου την φιλήσυχη και ειρηνική αδελφότητά μας με το ανωτέρω βίαιο συμβάν, και να γράψει σε ανάρτησή του το εξής αμίμητο: «η ακροδεξιά και οι καταληψίες χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλον για την άνοδό τους, φανατίζοντας το κοινό τους και στρέφοντάς τους κατά των εσφιγμενιτών πατέρων και οποιονδήποτε έρχεται σε επαφή μαζί τους σε μια προσπάθεια εκφοβισμού, αποκλεισμού και διωγμού της αδελφότητας της μονής μας από το Άγιο Όρος.»

Ο διώκτης μας, ψευδοηγούμενος Βαρθολομαίος, σε προχθεσινό επεισόδιο νέας σκότισής του λόγω εμπάθειας και κακίας, η οποία πλέον φθάνει στο όριο της μανίας της εμμονής, εφηύρε την εξής διαστροφή: ότι η σεμνή αδελφότητά μας έχει δήθεν εμπλακεί με την ακροδεξιά και ότι έχει γίνει εργαλείο της, καθώς και το αντίστροφο!

Ήμαρτον Κύριε!

Το παραλήρημα όμως έχει και συνέχεια…

Συνεχίζουν την λασπολογία τους οι Κατσουλέρηδες... ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ι.Μ.ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ.

Βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση του αποδέκτη λασπολογίας απο την διορισμένη ψευδοεσφιγμένου των Κατσουλιέρηδων, των λοστών, της βαριάς και του bobcat.  

Μας λένε ότι δεν είμαστε υπο αποκλεισμό και λέμε ψέματα...όταν μόλις μέχρι την περασμένη βδομάδα, κατόπιν δική τους αίτηση, δεκάδες αστυνομικοί σε βάρδιες (Ο.Π.Κ.Ε.) για δεκαπέντε ημέρες απέκλεισαν την Μονή μας (δείτε σχετική πρόσφατη ειδησεογραφία). Για να μην πούμε τι μας έχει συμβεί από τον διορισμό τους, το 2002.

Μας έχουν κατηγορήσει για όλα τα ποινικά αδικήματα για να τεκμηριώσουν τον διωγμό μας ή να πιέσουν διωκτικές αρχές για επέμβαση στο Μοναστήρι μας. Μας λένε καταληψίες ως υφιστάμενη αδελφότητα πέρα των δέκα αιώνων ... όταν οι ίδιοι διορίστηκαν το 2005. Υπάρχουν στην Μονή μας υπερήλικες μοναχοί, που από τα δεκαοχτώ τους είναι στο Μοναστήρι..."καταληψίες ετών 98". Ο οποίος έως το 2000 ήταν ευλαβής ενώ μετά το 2000 "σχισματικός". Η αλήθεια είναι ότι τους βάφτισαν "σχισματικούς" για να μπορούν νομότυπα να τους διώξουν από το Άγιο Όρος...αυτή είναι η αλήθεια. 

Και οι Κατσουλιέρηδες πια διεκδικούν με κάθε μέσο ακόμη και με την λασπολογία τον αφανισμό 110 μοναχών της γνησίας Μονης ώστε να πάρουν ένα μοναστήρι που τους χαρίστηκε ενάντια στον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους και στα πτώματα των παλιών μοναχών. Γιατί οι 110 της Γνησίας Εσφιγμένου θα υπερασπιστούν το ηθικό όχι μόνο το νομιμοφανές. Έχει ενημερωθεί πρόσφατα με ανοιχτή επιστολή μας και η Ιερά Κοινότητα του Α.Ο.

Κάναμε ιώβια υπομονή...όμως έχει ακουστεί δια στόματος τους....μέχρι ότι κάνουμε λαθρεμπόριο...έλεος Έφτασαν στο σημείο να μας κατηγορούν με δελτίο τύπου για τις μολότοφ που έριξαν στην Θεσσαλονίκη λόγω επετείου του Πολυτεχνείου. Επίσης αναμένεται δελτίο τύπου των Κατσουλιέρηδων πως οι 110 μοναχοί της Ιστορικής Εσφιγμένου υποκινούν γεγονότα με το PKK. Πάντα διαστρεβλώνουν την αλήθεια για τους πονηρούς σκοπούς τους.

Θέλουμε να ενημερώσουμε το ποίμνιο πως ότι βγαίνει δια στόματός τους είναι εκ του πονηρού. Ευτυχώς στην συνείδηση των πιστών που μας γνωρίζει η Εσφιγμένου είναι μία με ηγούμενο τον Αρχιμανδρίτη Μεθόδιο.

Στους Κατσουλιέρηδες θέλουμε να εκράσουμε την συμπόνια μας για την κατάντια τους καθώς επίσης ότι έχουμε καταθέσει ήδη τρείς μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση και συντάσσεται η τέταρτη. Και αν δεν διορθωθούν θα ακολουθήσουν και άλλες.

Ὁ Ἀντίχριστος δὲν θὰ κλείσει τὶς Ἐκκλησιές, οὔτε θὰ τὶς κάψει .....

 

Ὁ Ἀντίχριστος δὲν θὰ κλείσει τὶς Ἐκκλησιές, οὔτε θὰ τὶς κάψει ὅπως ἔκανε παλιά, ἀλλὰ θὰ τὶς γεμίσει ἀπὸ Χριστιανοὺς ποὺ θὰ "βαπτίζονται", θὰ ἐξομολογοῦνται, θὰ κοινωνοῦν, θὰ κάνουν εὐλαβῆ ἔργα, ἀλλὰ στὴν οὐσία δὲν θὰ πιστεύουν στὸν Χριστὸ ἀλλά στὸν ἴδιο τὸν Ἀντίχριστο.

Εκ του βιβλίου: «Θησαυρὸς» Δαμασκηνοῦ , Λόγος ΚΓ΄.

 

Φωτογραφίες από τη Γερμανία του προηγούμενου μήνα σχετικά με τις συμπροσευχές "αγάπης-αγαπολογίας μεταξύ των χριστιανών" στο ΠΣΕ (παγκοσμιο συμβούλιο εκκλησιών -παγκόσμιο συμβούλιο εωσφοριστών) ασφαλώς με την συμμετοχή οικουμενιστών ορθοδόξων της κρατούσης "εκκλησίας"(Πατριάρχης Ἀντιοχείας καί ἐπίσης οἱ μητροπολῖτες Ἰωαννίνων Μάξιμος καί Νέας Ἰωνίας Γαβριήλ) ..ναί αυτών που πηγαίνετε και προσκυνάτε κάθε Κυριακή ή όταν σας φέρνουν κάποιο Άγιο Κειμήλιο για να σας ρίξουν στάχτη στα μάτια.

Προχωρώντας πρός τόν Mετανθρωπικό Kαινούργιο Kόσμο.

 

Μικρή σπουδή πάνω στόν Huxley

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ Ιστορίας

Διαβάζοντας πρό ἡμερῶν, γιά μία ἀκόμη φορά στή ζωή μου, τόν «Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο» τοῦ Aldous Huxley (ἡ πρώτη ἦταν πρίν ἀπό σχεδόν σαράντα χρόνια καί φυσικά ἡ διαφορά καταφανής, καθώς τότε ἀκόμη ἐπρόκειτο γιά ἕνα ἔργο μακρινῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας, ἐνῶ τώρα γιά προάγγελο μίας ὄχι καί τόσο μακρινῆς πραγματικότητας), ἔτυχε ἄφνω νά μετάσχω σέ ἕνα ἀπολύτως σουρεαλιστικό σκηνικό τραγικῆς εἰρωνείας.

Ἐνῶ βρισκόμουν σέ κάποια παραλία καί διένυα ἕνα ἀπό τά τελευταῖα κεφάλαια τοῦ βιβλίου, βρέθηκα ξαφνικά σχεδόν περικυκλωμένος ἀπό τίς ἐκδράμουσες καί κατά πλεῖστον μασκοφορεμένες γιαγιάδες κάποιου λεωφορείου (ὁ συνδυασμός μαγιό καί μάσκας ΚΝ-95 πραγματικά ἀνελέητος γιά τά μάτια ὅσων «ψεκασμένων», ὅπως ὁ ὑποφαινόμενος, τόν συναντοῦν αἰφνιδιαστικά μπροστά τους). Ἀλλά καί ὅσες δέν μασκοφοροῦσαν, μετεῖχαν ἐνεργά στό ἀποτρόπαιο σκηνικό διά τοῦ λόγου, καθώς ὅλες οἱ συζητήσεις πού ἔφταναν κατά καιρούς στά αὐτιά μου ἦταν τῆς ἀπόλυτης ἀνοητολογίας καί συνάμα τῆς πλήρους ἀμεριμνησίας. Καί δέν θύμιζε τό σκηνικό οὔτε κἄν διάλειμμα ἀνάμεσα σέ ὅσα δυστοπικά ζήσαμε ἕως τόν Μάϊο καί σέ ὅσα θά ἐπανέλθουν σέ λίγες ἡμέρες ἤ ἑβδομάδες – μέ τό ἤδη γνωστό ἤ μέ κάποιο ἄλλο πρόσχημα. Λές καί κάθε μνήμη εἶχε σβηστεῖ, τά πάντα γύρῳ τελοῦσαν σέ πλήρη μακαριότητα καί ὁ νοῦς τῶν ἰθαγενῶν Eloi (ἐδῶ θυμήθηκα βεβαίως τή «Μηχανή τοῦ Χρόνου» τοῦ Herbert-George Wells) νά ἔχει μεταλλαχθεῖ σέ τρομακτική tabula rasa βλακώδους ἀθωότητας, παντελῶς ἀνίκανος νά διανοηθεῖ τήν ὕπαρξη τῶν ἀνθρωποφάγων Morlock πού ἐλλοχεύουν στά ὑπόγεια.

Τό παραπάνω σκηνικό ἀνάποδου κόσμου φυσικά δέν εἶναι τό μόνο, καθότι καθημερινά ζοῦμε τέτοιες καταστάσεις παράκρουσης, ἁπλῶς μοῦ προκάλεσε ἰδιαίτερη αἴσθηση μέ τήν ἐνάργειά του καί καθώς μοῦ ἀποκαλύφθηκε μάλιστα, ἐνῶ μελετοῦσα τό κατεξοχήν βιβλίο τοῦ ἀνάποδου κόσμου. Θυμήθηκα γιά μία ἀκόμη φορά τήν περίφημη ἐκείνη φράση τοῦ Huxley, ὅτι

«ἡ τέλεια δικτατορία θά ἔχει τήν ἐμφάνιση δημοκρατίας, ἀλλά βασικά θά εἶναι μία φυλακή χωρίς τείχη, μέσα στήν ὁποῖα οἱ κρατούμενοι δέν θά ὀνειρεύονται κἄν τήν ἀπόδραση, θά εἶναι οὐσιαστικά ἕνα σύστημα σκλαβιᾶς, ὅπου οἱ σκλάβοι, μέσῳ τῆς κατανάλωσης καί τῆς διασκέδασης, θά ἀγαποῦν τή δουλεία τους».

Αποκαλύψεις από τον Γέροντα Μεθόδιο για τον διωγμό που δέχονται οι 115 Μοναχοί της Ι Μ Εσφιγμένου.

 

Ανοικτή επιστολή προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους

Αγαπητοί Πατέρες, 3(ν.ημ.)/11/2022

Με την παρούσα επιστολή μας, επιθυμούμε να σας εκφράσουμε τις διάπυρες ευχαριστίες μας, για όλα όσα επί σειρά ετών, πράττετε για μας. Είναι και ιστορικά πλέον καταγεγραμμένο, αγαπητά «αδέλφια» μας, ότι όποτε η 110μελής αδελφότητά μας καλείται να αντιμετωπίσει δυσκολίες και προβλήματα, από τους 3 ακοίμητους και αιμοδιψείς ψευδοεσφιγμενίτες διώκτες μας, εσείς ξαγρυπνάτε αγωνιωδώς δίπλα μας, με μία μικρή όμως διαφορά. Δεν ξαγρυπνάτε όπως η φιλότεκνη μητέρα η οποία αγωνιά μη και τυχόν συμβεί κάτι λυπηρό στον τραυματισμένο υιό της, αλλά ξαγρυπνάτε όπως οι γύπες, μη και τυχόν δεν καταφέρουμε να επιζήσουμε, και μας κατασπαράξετε ευκολότερα. Πόσοκ ευγνώμονες σας είμαστε, για το καλό το οποίο μας προξενείτε, να πλησιάσουμε γρηγορότερα τον Δεσπότη Χριστό! 

Με τον ίδιο τρόπο αγαπητά τέκνα της αθωνικής πολιτείας, μας συμπεριφερθήκατε σε πρόσφατο ανοσιούργημα το οποίο τέλεσαν οι διώκτες μας, πάντα με τις ευλογίες σας! Κι επειδή λησμονείτε εύκολα, επιτρέψτε μας να σας θυμίσουμε τί έγινε. Στις 25 Οκτωβρίου (ν.η) ημέρα Κυριακή, Ημέρα Κυρίου, υπό την προστασία ισχυρής αστυνομικής δυνάμεως και την συνδρομή δεκάδων ημεδαπών και αλλοδαπών λαϊκών εργατών, εισέβαλαν προκλητικά οι ψευδοεσφιγμενίτες, στον ελαιώνα της μονής μας, ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή τους Ιερού Κελίου του Αγίου Μεθοδίου, λίγες εκατοντάδες μέτρα ανατολικά της μονής Εσφιγμένου και λεηλάτησαν δίχως ίχνος ντροπής όλη την φετινή σοδειά των ελαιόκαρπών μας!

Αμερική η χώρα της ελευθερίας ή ο τόπος από όπου προέρχονται όλες οι ανωμαλίες καί ασφαλώς ο σατανισμός;

Δημόσιες τελετές στην Αμερική όπου ο σατανικός ναός παροτρύνει τόν κόσμο  να απαρνηθεί το "βάπτισμα" του, στήν συνέχεια τούς κάνουν έναν ανάποδο σταυρό στό μέτωπο καί φωνάζουν "χαίρε σατανά"(“Hail Satan”).

 

Στήν συνέχεια τούς δίνουν καί ένα πιστοποιητικό αρνήσεως τού "βαπτίσματος τους".

Μετά μήν αναρωτιόμαστε γιά το πού οδηγείτε η ανθρωπότητα. 

Τελεταιες εξελιξεις στην Ι.Μ.Εσφιγμενου 2 Νοεμβριου συνέντευξη του Γέροντος Μεθοδίου στο Focus FM .