Αγίου Ισαάκ του Σύρου: Πνευματικές εμπειρικές συμβουλές γύρω από τους πειρασμούς και τις θλίψεις

* Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γευθεί και να εκτιμήσει το καλό, αν προηγουμένως δε δοκιμάσει την πίκρα από τους πειρασμούς....

* Οι άνθρωποι τότε έρχονται σε αληθινή επίγνωση, όταν ο Θεός τους στερήσει τη δύναμή του και τους κάνει να συναισθανθούν την ανθρώπινη αδυναμία, και τη δυσκολία που προκαλούν οι πειρασμοί, και την πονηριά του εχθρού, και με ποιον αντίπαλο έχουν να παλέψουν, και πόσο ασθενής είναι η ανθρώπινη φύση τους, και πώς τους φυλάει η θεϊκή δύναμη, και πόσο προχώρησαν και προόδευσαν στην αρετή, και ότι χωρίς τη δύναμη του Θεού είναι ανίσχυροι μπροστά σε οποιοδήποτε πάθος. 

Κυριακή Β' Νηστειών Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά 7 3 2022 ομιλία του Γέροντος Μεθοδίου Ι.Μ.Εσφιγμενου.

 Μικρη πανηγυρις στο Αγιον Ορος στην ομολογιακη Ι.Μ.Εσφιγμενου προς τιμην του Αγιου Γρηγοριου του Παλαμα ο οποιος διετελεσε και ηγουμενος της Μονης πριν γινει Αρχιεπισκοπος Θεσσαλονικης .Ακολουθησε και η καθιερωμενη ομιλια του ηγουμενου της μονης Αρχιμανδριτου Μεθοδιου.

*Ἔκτακτο ἀπὸ Ἅγιον Ὄρος* Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες.Θέμα: Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στὴν Οὐκρανία, τὸν ὁποῖον προκάλεσε ἡ Νέα Τάξις Πραγμάτων τῶν Παγκοσμιοποιητῶν -Σατανολατρῶν.

 

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 7//20.3.2022

Β΄ Κυριακὴ Νηστειῶν

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Θεσσαλονίκης

Πρὸς τὴν Σεβαστὴ Ἱερὰ Κοινότητα

καὶ τοὺς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους

καί στό ἁπανταχοῦ Χριστεπώνυμο Πλήρωμα .

Θέμα: Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στὴν Οὐκρανία, τὸν ὁποῖον προκάλεσε ἡ Νέα Τάξις Πραγμάτων τῶν Παγκοσμιοποιητῶν -Σατανολατρῶν.

«Κύριε τὶς παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου ἤ τὶς κατασκηνώσει ἐν ὄρει ἁγίῳ σου; Πορευόμενος ἄμωμος καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην, λαλῶν ἀλήθειαν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ» (ψλμ.14).

Αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ ψαλτηρίου, ἅγιοι Πατέρες τὰ διαβάζουμε κάθε ἡμέρα. Ποῖος ὅμως ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς σύγχρονους Ἁγιορεῖτες, ἐργάζεται δικαιοσύνην καὶ θα λαλεῖ ἀλήθεια ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ;

Δὲν προλάβαμε νὰ ἀναπνεύσουμε λίγο, ἀπὸ τὴν ἀφόρητη καταπίεσι καὶ ἀπὸ τὴν πρωτόγνωρη τρομοκρατία καὶ προπαγάνδα τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ καὶ τῶν Μ.Μ.Ε. μὲ ἀφορμὴ τὸ ἀφήγημα τοῦ κορωναϊοῦ, τῆς κατασκευασμένης αὐτῆς πανδημίας τῆς Νέα Τάξης Πραγμάτων, ὅπου ἐπὶ δὺο χρόνια δολοφονοῦσαν τὶς ψυχές μας ἐπὶ 24ώρου βάσεως, γιὰ νὰ μᾶς ἐξαναγκάσουν νὰ κάνουμε τὸ ΄΄σωτήριο διαβόλιο-΄΄ἐμβόλιο΄΄, ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου ἔχουν πεθάνει καὶ θὰ ἐξακολουθοῦν νὰ πεθαίνουν χιλιάδες ἄνθρωποι, ( μέχρι τῆς 12.02.2022 στήν Ε.Ε. 39.997 θάνατοι καί 3.666.011 παρενέργειες, σύμφωνα μέ τά δεδομένα τοῦ Eudravigilance, European database of suspected adverse drug reactions reports, Covid-19 Vaccine Adverse Drug reactions)·καὶ ξαφνικὰ μέσα σὲ λίγες ἡμέρες ( ἀπὸ τὶς 28 Φεβρουαρίου), τὰ συστημικὰ Μέσα ἐξαπάτησης ἐσίγησαν, καὶ ὁ κορωναϊὸς ἐξαφανίσθηκε, ὡς διὰ μαγείας ἀπὸ τὴν προπαγάνδα τῶν Μ.Μ.Ε.

Ξαφνικὰ ξυπνήσαμε μέσα σὲ ἕνα πραγματικὸ πολεμικὸ κλῖμα, στὴν Οὐκρανία, ὅπου ὅλοι οἱ σώφρονες ἀναλυτὲς, φοβοῦνται ὅτι μπορεῖ νὰ ἐξελιχθεῖ ἀκόμη καὶ σὲ ἕνα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο!

Παρέμβαση του Πολ.Διοικητή του Αγίου Ορους Θ. Μαρτίνου για τα περί ρωσικής επιρροής σε αλλοεθνή μοναστήρια

 

22/03/2022

Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛ. ΔΙΟΙΚΗΤΗ! – Μήνυμα συμπαράστασης στα αλλοεθνή μοναστήρια στέλνει μέσα από επιστολή του στο “ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ“ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους, κ. Θανάσης Μαρτίνος, μετά τα τελευταία δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για κατασκοπείες, ύποπτα άτομα και άλλες δολοπλοκίες στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος (ρωσικό) .

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΡΤΙΝΟΥ :

Προς: κύριο Γιώργο Θεοχάρη

Διευθυντή «ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»

Αξιότιμε κύριε Διευθυντή,

”Με αφορμή διάφορα δημοσιεύματα ήθελα να παράσχω τις εξής διευκρινίσεις σχετικά με την Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους, το λεγόμενο Ρωσικό Μοναστήρι.

Σαν Διοικητής έχω γνωρίσει καλά τον Ηγούμενο, Γέροντα Ευλόγιο, τον Αντιπρόσωπο, π. Μακάριο, και τα μέλη της Αδελφότητας που προέρχονται είτε από την Ρωσία είτε από την Ουκρανία.

Είναι ιδιαίτερα ευλαβείς, αφιερωμένοι στα θρησκευτικά τους καθήκοντα και αδιάλειπτα προσεύχονται για την πατρίδα τους σε αυτές τις δύσκολες ώρες.

Ως Πολιτική Διοίκηση είναι μέλημά μας να εξυπηρετούμε και να συμπαριστάμεθα στις Ιερές Μονές Παντελεήμονος (Ρωσικό), Χιλανδαρίου (Σερβικό), Ζωγράφου (Βούλγαροι) και στην Ιερά Σκήτη Προδρόμου (Ρουμάνοι) ώστε να αισθάνονται την στοργή και το ενδιαφέρον της Ελληνικής Πολιτείας.

Έχουμε αναπτύξει με τις ανωτέρω Ιερές Μονές δεσμούς αμοιβαίας συμπάθειας και εμπιστοσύνης.

Σήμερα η σκέψη μας είναι κοντά στους Ρώσους και τους Ουκρανούς Ομόδοξούς μας της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονα και ολόψυχα ευχόμαστε και προσευχόμαστε να επέλθει γρήγορα η Ειρήνη στους Λαούς που δοκιμάζονται”.

Θανάσης Μαρτίνος

https://www.vimaorthodoxias.gr/.../paremvasi-toy-pol.../

Γέροντας Μεθόδιος: “”Η καρδιά μας είναι ελληνική, η πίστη μας είναι Ορθόδοξη. Και αυτό δεν αλλάζει ούτε με το θάνατο, ούτε με το διωγμό” – ΒΙΝΤΕΟ Focus FM

 

“Απαιτείται με όλη τη δύναμή μας να είμαστε ενωμένοι, Ορθόδοξοι, να είμαστε Έλληνες για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα” ανέφερε μιλώντας στον FOCUS 103,6 FM και τον δημοσιογράφο Στ. Δαμιανίδη ο γέροντας Μεθόδιος από την Ιερά Μονή Εσφιγμένου στο Άγιον Όρος.

“Βλέπουμε ότι σιγά-σιγά θα μπλεχτεί όλος ο κόσμος. Όπως λένε οι πατέρες, θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος”, είπε. “Δεν πάμε καλά και οφείλουμε όλοι οι Έλληνες να είμαστε προσηλωμένοι στα ιδεωδη και τα πιστεύω μας”, πρόσθεσε

“Γιατί αυτή η μονομερής υποστήριξη από τα άλλα κράτη; Γιατί όταν πήραν οι Τούρκοι την Κύπρο, δεν έκαναν κάτι οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ; Γιατί όταν χτύπησε τη Σερβία, γιατί όταν μπήκαν στο Ιράκ; Δεν είναι αυτά ερωτήματα; Γιατί είναι όλοι εναντίον της Ρωσίας;” αναρωτήθηκε.

“Ο Άγιος Κοσμάς λέει ότι ο πόλεμος θα ξεκινήσει από ένα κράτος που θα αρχίζει από Κ. Εμείς, περιμένουμε, ό,τι επιτρέψει ο Θεός. Είμαστε εδώ στο μοναστήρι μας, προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο. Η καρδιά μας είναι ελληνική, η πίστη μας είναι Ορθόδοξη. Και δεν το αλλαζουμε με τίποτα. Ούτε με το θάνατο, ούτε με το διωγμό. Είμαστε έτοιμοι, για την πίστη και την πατρίδα μας”, είπε.

 

Λόγοι Σοφίας από τον Ευεργετινό...

Του άββά Ισαάκ

ΝΑ ΜΗ μισήσεις τον αμαρτωλό, γιατί όλοι είμαστε ένοχοι. Και αν τον αποδοκιμάζεις από ζήλο Θεού, να κλάψεις για χάρη του. Να μη μισήσεις τον 'ίδιο, αλλά τις αμαρτίες του.

Για τον ίδιο να προσευχηθείς, κι έτσι θα μοιάσεις στο Χριστό, πού δεν αγανακτούσε εναντίον των αμαρτωλών, αλλά προσευχόταν πολύ γι' αυτούς• έκλαψε μάλιστα και για την Ιερουσαλήμ (Ματθ. 23:37. Λουκ. 13:34).
Αφού, άλλωστε, κι εμάς μας ξεγελάει σε πολλές περιπτώσεις ο διάβολος, γιατί να μισήσουμε .Και ν' αποστραφούμε εκείνον πού, κατά την αντίληψη μας, εξαπατήθηκε από τον κοινό μας εχθρό;

Αν μισείς τον αμαρτωλό για τούτο, ότι δηλαδή δεν είναι, κατά τη γνώμη σου, ενάρετος, δείχνεις έτσι ότι κι εσύ αμαρτωλός είσαι, Αφού δεν έχεις αγάπη. Και οποίος δεν έχει αγάπη, δεν έχει μαζί του και το Θεό• γιατί ο Θεός είναι προπαντός αγάπη (Α' Ίω. 4:8,16).

Να μη μισείς λοιπόν και να μην κατατρέχεις τον αμαρτωλό, αλλά, με τη συμπάθεια (πού θα του δείξεις), να γίνεις κήρυκας της αγαθοσύνης του Θεού, ο Όποιος, μολονότι είσαι ανάξιος, σε φροντίζει. Δεν σε παραμελεί ούτε σε αποστρέφεται ούτε σε τιμωρεί για τα πολλά και μεγάλα σου αμαρτήματα. Μιμήσου 
λοιπόν κι εσύ,όσο μπορείς, την ευσπλαχνία Του και την αγαθότητα Του, και γίνε σπλαχνικός απέναντι στο συνδουλό σου, ώστε, με τη μικρή δική σου συμπάθεια, να πάρεις σαν αμοιβή από το Θεό την απροσμέτρητη συμπάθεια Του.

Από το Γεροντικό:

Ό άββάς Μακάριος είπε:
Αν θυμόμαστε τα κακά πού μας κάνουν οι άνθρωποι, αχρηστεύουμε μέσα μας τη δύναμη της μνήμης του Θεού. "Αν όμως δεν θυμόμαστε τα κακά πού υποφέρουμε, θα μείνουμε ανίκητοι από τους δαίμονες.
Ένας γέροντας είπε:

Δευτε προς με, πάντες οι κοποιώντες και πεφορτισμένοι καγώ ααναπαυσω υμάς...

Η ανωτέρω πνευματική παροιμία, κρύβει μέσα της όλο το μεγαλείο της Ορθοδοξίας και το νόημά της μπορεί να δώσει διέξοδο στο αδιέξοδο του σύγχρονου μπερδεμένου ανθρώπου, ο οποίος κουρασμένος απο το βάρος των γνώσεων "του κόσμου τούτου" του σύγχρονου πολιτισμού και της ολοένα και περισσότερο αυξανόμενης καταπίεσης την οποία δέχεται απο μια κοινωνία εσωστρεφή, εγωιστική, απρόσωπη και απάνθρωπη, παλεύει απεγνωσμένα να δώσει απαντήσεις και να γεμίσει το κενό της κουρασμένης του ψυχής, ακολουθώντας λανθασμένα μονοπάτια και δρόμους οι οποίοι οδηγούν στον ίδιους κοινούς παρονομαστές :
 στην μοναξιά, στην απόγνωση, στην λύπη, στην αβεβαιότητα, στο απόλυτο ψυχικό μηδέν.




Το νόημα της είναι πολύ απλό για την ανθρώπινη ψυχή η οποία ανοίγει διάπλατα τις πύλες της και δέχεται τα σωτηριώδη νάματα του πολυέλαιου Θεού.
Μας παρακινεί να νεκρώσουμε μέσα μας την αμαρτία πρίν τον θάνατό μας, ουτως ώστε, όταν πεθάνουμε να μήν μας κυριέψει ο θάνατος ο πραγματικός, δηλαδή ο αιώνιος χωρισμός απο τον Θεό.
Ο θάνατος ο σωματικός είναι ένα γεγονός, ένας σταθμός στην ζωή του ανθρώπου, ο οποίος άνθρωπός πρέπει να προετοιμάζεται απο αυτήν εδώ την ζωή, για την άλλη ζωή, την επουράνια.
Και είναι τόσο τραγικό, ο σωματικός θάνατος να φοβίζει και να τρομοκρατεί τον άνθρωπο, κάνοντάς τον να προσπαθεί να ξεγελάσει τον εαυτό του με το να μην τον σκέπτεται ή να μήν μιλάει για αυτόν.
Πόση αγάπη για τον Παντοκράτορα είχε εκείνος ο ασκητής ο οποίος έλεγε : "Θέλω να πάω στον παράδεισο, για να μήν με βλέπει ο Θεός στην Κόλαση και στενοχωριέται" .

Και δέν είναι μόνο αυτός ο ασκητής ο οποίος έλεγε αυτό. Χιλιάδες ασκητές ύπηρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, όπως και χιλιάδες ψυχές πόθησαν, ποθούν και θα ποθούν τα δώρα του Θεού.
Ακόμα και στις μέρες μας, υπάρχουν αυτοί οι οποίοι με την προσπάθεια και τον αγώνα τους έλκυσαν το Πνεύμα το Άγιο και αναδείχθηκαν με την ενέργειά του σε λυχνοστάτες της Ορθοδοξης Πίστης.

Η Ορθοδοξία διδάσκει την θέωση. Οι Άγιοι πατέρες διδάσκουν την θέωση.
Η Αγία Γραφή διδάσκει την θέωση.
Η ιερά παράδοση της εκκληίας του Χριστού διδάσκει την θέωση, δηλαδή την κατα παραχώρηση Θεού, θέωση του ανθρώπου. Είναι εκπληκτικό και συνάμα η συνειδητοποίηση της αγάπης Του Μεγαλοδύναμου, κάνει την καρδιά να πάλεται δυνατά και γρήγορα, τα μάτια να βουρκώνουν και την ψυχή να συντρίβεται απο το θεϊκό μεγαλείο.
Ο Δημιουργός, αυτός στον οποίο μπροστά τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ καλύπτονται, δυσκολεύοντας να αντικρύσουν την δόξα του, αυτός λοιπόν δημιουργεί τον άνθρωπο, του δίνει ψυχή και του επιτρέπει να αγωνιθεί με έπαθλο την Θέωση.
Του επιτρέπει δηλαδή να γίνει σαν και αυτόν.

Λογισμοί αμαρτωλού (Φώτης Κόντογλου)

Όταν μιλήσεις στους ψευτοχριστιανούς για σκληρή άσκηση στο κορμί και στο πνεύμα για την αγάπη του Χριστού, θυμώνουνε, σε λένε φακίρη, ειδωλολάτρη, βάρβαρο. Αν θέλεις να δοκιμάσεις την πίστη ενός χριστιανού, μίλησέ του για τον ασκητισμό. Ο πιστός θα νοιώσει κατάνυξη, ο χλιαρός, δηλαδή ο ψεύτικος, ο άπιστος, θα διαμαρτυρηθεί. Τί αν λέγει ο Χρι­στός: «Μακάριοι όσοι αφήσανε τα πάντα και μ’ ακολουθήσανε», ή «Η βασιλεία του Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν», και πως «θλίψιν έξετε», και πως «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν»; Εμείς θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί χωρίς Χριστό, δηλ. χωρίς θλίψη πνευματική, χωρίς να σηκώνουμε τον σκληρό σταυρό, αλλά να περπατάμε στον πλατύν δρόμο. Αυτοί οι ψεύτικοι χριστιανοί, σαν τους μιλά κανένας για σκληρή και στερημένη ζωή, για θυσία, για άσκηση, λένε πως αυτά δεν τα θέλει ο Χριστός, και πως αυτά είναι παρακαμώματα. Μα, ω ανόητε άνθρωπε, στον Χριστιανισμό, τίποτα δεν μπορεί να παραγίνει. Για όλα τα ανθρώπινα πράγματα μπορείς να πεις πως κάτι τι είναι παρακανωμένο, μονάχα για τον Χριστιανισμό δεν υπάρχει παρακάνωμα. Τί παρακάνωμα μπορεί να σηκώσει ακόμα το να αγαπάς αυτόν που σκότωσε τον πατέρα σου, τί παρακάνω­μα μπορείς να κάνεις στο να σε χτυπήσουνε και στο άλλο μάγουλο, τί παρακάνωμα να γίνει ακόμα στο να πεινάς και να διψάς την καταφρόνεση, στο να κάνεις όσα ζητά ο Θεός από εσένα, δηλ. στο ν’ αγαπάς τους εχθρούς σου, να γλυκομιλάς αυτόν που σε βρίζει, να μην κρίνεις αυτόν που σε δικάζει, να ταπεινώνεσαι μπροστά στον πιο τιποτένιον άνθρωπο, κι’ όταν τα κάνεις όλα αυτά, να λες πως είσαι «αχρείος δούλος»;

Τί παρακάνωμα μπορεί να γίνει ακόμα στο να πιστέψεις πως θα αναστηθούνε τα σώματά μας αθάνατα ως να ανοιγοκλείσει το μάτι, και πως ο κόσμος όλος θ’ αλλάξει μονομιάς, και πως θα γίνει άλλος καινούριος κόσμος άφθαρτος; Λοιπόν υπάρχει τίποτα στον Χριστιανισμό που να μπορεί να παρακαμωθεί; Ο Χριστιανισμός είναι η υπερβολή όλων των υπερβολών, το πιο απίστευτο από όλα τα απίστευτα. Για τούτο η πόρτα που μπαίνει κανένας στην εξωτική χώρα του Χριστού είναι μια μοναχά, η πίστη. Και για την πίστη δεν υπάρχει κανένα παρακάνωμα.

ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ

Μετά τις βραδινές προσευχές, ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ στο αμυδρά φωτισμένο κελί μου, καθώς ήμουν κουρασμένος. Μπροστά από την εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν κρεμασμένη η λαμπάδα μου. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα ένα θρόισμα. Κάποιος ακούμπησε τον αριστερό μου ώμο και με τρυφερή φωνή μου είπε: «σήκω δούλε του Θεού Ιωάννη, και ακολούθησε το θέλημα του Θεού!»
Σηκώθηκα και είδα κοντά στο παράθυρο έναν ένδοξο στάρετς (γέροντα) με ψαρά μαλλιά, φορώντας ένα μαύρο μανδύα, και κρατώντας μια ράβδο στο χέρι του. Με κοιτούσε τρυφερά και κρατιόμουν με δυσκολία να μην πέσω εξαιτίας του μεγάλου φόβου μου. Τα χέρια και τα πόδια μου έτρεμαν, ήθελα να μιλήσω, άλλα η γλώσσα μου δεν με υπάκουε. Ο γέροντας έκανε το σημείο του σταυρού σε μένα και σύντομα γέμισα με γαλήνη και χαρά. Έπειτα, έκανα το σταυρό μου κι ο ίδιος. Στη συνέχεια, έδειξε με τη ράβδο του προς το δυτικό τοίχο του κελιού μου, έτσι ώστε να παρατηρήσω ένα συγκεκριμένο σημείο. Ο γέροντας είχε χαράξει στον τοίχο τους ακόλουθους αριθμούς:1913, 1914, 1917, 1922, 1924 και 1934. Ξαφνικά ο τοίχος εξαφανίστηκε και περπατούσα με το γέροντα σε ένα πράσινο λιβάδι και είδα πλήθος από χιλιάδες σταυρούς σαν σημάδια τάφων. Ήταν ξύλινοι, πήλινοι ή χρυσοί. Ρώτησα τον γέροντα, για πιο λόγο υπήρχαν αυτοί οι σταυροί. Μου απάντησε γαλήνια, ότι οι σταυροί αυτοί υπάρχουν γι΄ αυτούς που υπέφεραν και δολοφονήθηκαν για την πίστη τους στο Χριστό και για τον Λόγο του Θεού, και έγιναν μάρτυρες. Και έτσι συνεχίσαμε να περπατάμε. Ξαφνικά είδα ένα ολόκληρο ποτάμι από αίμα και ρώτησα τον γέροντα, ποια είναι η σημασία αυτού του αίματος και πόσο είχε χυθεί. Ο γέροντας κοίταξε γύρω και απάντησε: «Αυτό είναι το αίμα των αληθινών Χριστιανών!» Έδειξε έπειτα σε κάποια σύννεφα , και είδα πλήθος από αναμμένα καντήλια που έκαιγαν με άσπρη φλόγα. Άρχισαν να πέφτουν προς το έδαφος το ένα μετά το άλλο κατά δεκάδες και εκατοντάδες. Κατά την πτώση τους, σκοτείνιαζαν και γινόταν στάχτες. Τότε ο γέροντας μου είπε, «Κοίτα!», και είδα σε ένα σύννεφο εφτά καιγόμενα καντήλια. Ρώτησα ποιο είναι το νόημα των καιγομένων καντηλιών που πέφτουν στο έδαφος και μου απάντησε: «Αυτές είναι οι εκκλησίες του Θεού που έχουν πέσει σε αίρεση, άλλα αυτά τα εφτά καντήλια στα σύννεφα είναι οι εφτά Εκκλησίες της μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, που θα μείνουν μέχρι τέλους του κόσμου!». Ο γέροντας στη συνέχεια, έδειξε ψηλά στον αέρα και είδα και άκουσα αγγέλους να ψάλλουν: « Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ!».Ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων με κεριά στα χέρια τους μας προσπέρασαν, ενώ η χαρά φαινόταν να λάμπει στα πρόσωπά τους. Ήταν αρχιεπίσκοποι, μοναχοί, μοναχές, ομάδες λαικών, ενήλικες, νέοι, ακόμα και παιδιά και μωρά. Ρώτησα το θαυματουργό γέροντα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι κι αυτός αποκρίθηκε: « Όλοι αυτοί είναι οι άνθρωποι που υπέφεραν για την Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και για τις άγιες εικόνες που βρέθηκαν στα χέρια αμαρτωλών καταστροφέων». Έπειτα ρώτησα το μεγάλο γέροντα, αν θα μπορούσα να κάτσω δίπλα τους. Ο γέροντας είπε: « Είναι πολύ νωρίς για σένα να υποφέρεις, επομένως το να καθίσεις μαζί τους δεν είναι ευλογημένο από το Θεό!» Είδα πάλι ένα μεγάλο πλήθος από νεογέννητα που υπέφεραν για το Χριστό από τον Ηρώδη και έλαβαν στέμμα από τον Επουράνιο Βασιλέα. Προχωρήσαμε περισσότερο και πήγαμε σε μια μεγάλη εκκλησία. Ήθελα να κάνω το σημείο του σταυρού, άλλα ο γέροντας με συμβούλευσε: «Δεν είναι ανάγκη να κάνεις το σταυρό σου, επειδή αυτό το μέρος είναι το βδέλυγμα της ερημώσεως». Η εκκλησία ήταν σκοτεινή και καταθλιπτική. Στην Αγία Τράπεζα ήταν ένα αστέρι και ένα Ευαγγέλιο με αστέρια. Κεριά καμωμένα από πίσσα καιγόντουσαν και έτριζαν σαν καυσόξυλα. Το δισκοπότηρο στεκόταν εκεί, καλυμμένο με μια απαίσια βρωμιά. Υπήρχε κι ένα πρόσφορο με αστέρια. Ένας ιερέας στεκόταν μπροστά από την Αγία Τράπεζα με ένα πρόσωπο κατάμαυρο σαν πίσσα, και μια γυναίκα βρισκόταν κάτω από την Αγία Τράπεζα, καλυμμένη με κόκκινα και με ένα αστέρι στα χείλη της και ούρλιαζε και γελούσε σε όλη την εκκλησία λέγοντας: «Είμαι ελεύθερη!» Σκέφτηκα: « Θεέ μου, πόσο τρομερό!».

ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΟΤΑΝ ΠΕΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ,ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ:

 

Μια ψυχή που είναι θλιμμένη πλησιάζει σ’ εσένα, άγιε Κύριε, και με δάκρυα προσεύχεται γιατί κινδυνεύει από τον ολέθριο Εχθρό, και με όλη την ταπείνωση πέφτει και σε παρακαλεί να την απαλλάξεις από τον Αντίπαλό της, που την θλίβει. Επειδή λοιπόν η ψυχή αυτή έρχεται σ’ εσένα χωρίς να ντρέπεται, άκουσέ την αμέσως· και επειδή κατέφυγε σ’ εσένα με πόθο, πρόσεξέ την με πολλή φροντίδα. Αν την περιφρονήσεις, καθώς είναι θλιμμένη, θα χαθεί· αν καθυστερήσεις να την ακούσεις, καθώς είναι στενοχωρημένη, θα εξαφανισθεί. Αν όμως την προσέξεις χάρη στην ευσπλαχνία σου, ανευρίσκεται· και αν ρίξεις το βλέμμα σου σ’ αυτήν, σώζεται· αν την ακούσεις, ενισχύεται. Δείξε τον πόθο σου γι’ αυτήν, διότι είναι μνηστή σου· και μάλιστα εκείνος που την αρραβώνιασε μ’ εσένα είναι ο Απόστολος Παύλος· ο οποίος εί­πε, ότι είσαι αθάνατος Θεός ζηλότυπος. Μην την περιφρονήσεις, για να μη νομίσει ο Εχθρός, ότι έχεις δώσει σ’ αυτήν διαζύγιο, και ότι την έδιωξες.Παιδαγώγησε με, Δέσποτα, χάρη στους οικτιρμούς σου, και μη με παραδώσεις στα χέρια του Καταστροφέα. Γιατί βλέπω ότι συγκέντρωσα τους λογισμούς μου από παντού, και όμως δε βρί­σκω να παρουσιάσω κανένα καλό μπροστά σου, παρά μονάχα αυτό, ότι δηλαδή εκτός από σένα δε γνωρίζω άλλον Θεό. Η χά­ρη των ιαμάτων σου έχει έκταση αμέτρητη· και προσφέρει θερα­πεία σε όλους εκείνους που έρχονται σ’ εσένα. Και μάλιστα τα

τραύματά μου διαρκώς τα θεραπεύουν οι οικτιρμοί σου, αλλά και πάλι ερεθίζονται εξαιτίας της αμέλειάς μου. Λοιπόν, τον καιρό της υγείας μου ξέχασα τον γιατρό, γι’ αυτό και τον καιρό της αρρώστιας μου με ξέχασε ο γιατρός. Ότι οι αμαρτίες μου σε ενοχλούν, το ξέρω· και ότι σε παροργίζω, παρόλο που με ελέη­σες, δεν το αγνοώ και ότι με ανέχεσαι χάρη στην ευσπλαχνία σου, δεν το λησμονώ· διότι κι αν ακόμη καταφρονείται από το βρέφος της μια σπλαχνική μητέρα, δεν αντέχει να αδιαφορήσει γι’ αυτό, επειδή νικιέται από τη στοργή της. Αν λοιπόν εκείνη εκδηλώνεται έτσι, πόσο περισσότερο η ευσπλαχνία σου;

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ (Φώτης Κόντογλου)

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ (Φώτης Κόντογλου)

Εἴπαμε πώς, ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, ὄχι μοναχὰ δὲν διαβάζουμε, ἀλλὰ κἄν δὲν ξέρουμε ἂν ὑπάρχουνε οἱ μυστικοὶ Πατέρες ποὺ φωτίσανε τὴν Ὀρθοδοξία. Γιὰ τοὺς θεολόγους ἡ Ὀρθοδοξία κατάντησε μιὰ κούφια λέξη, ἀφοῦ ἡ μυστικὴ οὐσία της τοὺς εἶναι ἄγνωστη, ὅπως κι’ ἡ παράδοσή τους. Οἱ δικοί μας θεολόγοι παίρνουνε τὰ φῶτα ἀπὸ τὴ Δύση, γιατί ἐκεῖ ἡ θεολογία ἔχει γίνει ἐπιστήμη, κ’ ἡ ματαιοδοξία τους κολακεύεται ἀπ’ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Ἡ πίστη, γι’ αὐτούς, δὲν ἔχει καμμιὰ σημασία. Θὰ μοῦ πῆτε, “θεολογία χωρὶς πίστη, γίνεται;” Μὰ κ’ ἐγὼ σᾶς ρωτῶ, μὲ τὴν ἴδια ἀπορία, “γίνεται θεολογία χωρὶς πίστη;”

Ὡστόσο, στὶς Δυτικὲς χῶρες καὶ στὴν Ἀμερική, πολὺς κόσμος ἔχει στραφεῖ πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἀπὸ τὴ δίψα τῆς ἀληθείας. Στὴν Ἑλλάδα, μοναχὰ λιγοστοὶ ἄνθρωποι καὶ κάποιοι παλιοημερολογίτες διαβάζουνε τὰ βιβλία τῶν Πατέρων, ἐκτός τοῦ Βασιλείου καὶ τοῦ Χρυσοστόμου, ποὺ τοὺς παίρνουνε οἱ θεολόγοι γιὰ ρήτορας καὶ γιὰ φιλολόγους τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας. Τὰ βιβλία τῶν μυστικῶν Πατέρων δὲν ξανατυπώνουνται πιὰ καὶ καταντήσανε σπάνια. Ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία τυπώνει προχειρολογήματα διάφορων νεωτεριστῶν θεολόγων, χωρὶς καμμιὰ οὐσία, ποὺ φανερώνουνε μοναχὰ τὴν ἀπίστευτη γύμνια ἐκείνων ποὺ τὰ γράφουνε. Μοναχὰ τώρα τελευταῖα ἄρχισε νὰ τυπώνει ἡ Ἀποστολικὴ Διακονία τὴν Πατρολογία τοῦ Migne. Μὰ κι’ αὐτὴ ἡ ἔκδοση εἶναι γιὰ τοὺς θεολόγους, κι’ ὄχι γιὰ τοὺς πιστούς, ἀφοῦ εἶναι τυπωμένη στὴν ἀρχαία γλῶσσα.
Ἐκτὸς ἀπ’ αὐτό, ἡ ἔκδοση τῆς Πατρολογίας δὲν ἔχει καμμιὰ βαθύτερη δικαίωση, μὲ τὸ δυτικὸ χαρακτῆρα ποὺ ἔχει ἡ γενικὴ μόρφωση τῶν θεολόγων μας, ποὺ δὲν ἔχουνε καμμιὰ βαθύτερη γνώση τῆς οὐσίας τῆς Ὀρθοδοξίας, οὔτε καὶ τῆς παράδοσής μας. Ἔτσι κι’ αὐτὴ ἡ ἔκδοση καταντᾶ ἕνα γεγονὸς χωρὶς βαθύτερη σημασία, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει τὸ κατάλληλο ὀρθόδοξο χῶμα γιὰ νὰ ριζοβολήσει.
Στὸ νὰ στραφοῦνε οἱ Δυτικοὶ κι’ οἱ Προτεστάντες στοὺς Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας, συντελέσανε πολὺ οἱ Λευκορῶσοι θεολόγοι, ποὺ σκορπίσανε στὶς διάφορες χῶρες καὶ φωτίσανε τὶς ψυχὲς μὲ τὰ σοφὰ κηρύγματά τους, μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς ζωῆς τους, καὶ μὲ τὴν τυπικὴ εὐσέβειά τους. Ἐνῷ οἱ κληρικοὶ ποὺ στέλνουμε ἐμεῖς στὶς διάφορες παροικίες, εἶναι οἱ πιὸ ἀνίδεοι στὸ τί θὰ πεῖ Ὀρθοδοξία, κι’ οἱ ἐκκλησίες μας στὸ ἐξωτερικὸ δὲν ἔχουνε κανέναν θρησκευτικὸ προορισμό, ἀλλὰ ἔχουνε καταντήσει κέντρα κοινωνικῆς συγκεντρώσεως τῶν ὁμογενῶν κάθε Κυριακή.

ΤΙ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ - (ΔΥΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ)