"Άρχισαν τα Καρναβάλια"... ΠΡΟΣΟΧΉ (!!!).

 

Μάσκες, τραγούδια, γέλια, χοροί, στολίδια, χρώματα, παιχνίδια μέ κορδέλες, χαρτοπόλεμος καί... ρόπαλα, ξεφαντώματα κι ἄλλα παρόμοια,ἀρχίζουν νά κυριαρχοῦν στή ζωή μας τίς μέρες αὐτές.
Μά, ἀπόκριες φτάνουν, θά μοῦ πεῖτε. Τί ἄλλο νά κάνουμε;
᾿Ανοίξε τό Τριώδιο  κι ὁ κόσμος γεμίζει σερπαντίνες καί χαρτοπόλεμο. Καί μάσκες, μάσκες πολλές!
᾿Αλήθεια, ξέρετε ἀπό ποῦ προέρχονται ὅλες αὐτές οἱ γιορτές;
Ποιά εἶναι ἡ ἀρχή τους; Ποιές εἶναι οἱ ρίζες τους; Καί τί σχέση μπορεῖ νά ’χουν αὐτά μέ τούς Χριστιανούς;
Προσέξετε, σᾶς παρακαλῶ, αὐτή τή σύντομη ἱστορική ἀναδρομή!





Τά πολύ παλιά χρόνια ζοῦσαν στόν τόπο μας οἱ πρόγονοί μας, οἱ “ἀρχαῖοι ῞Ελληνες”.
Οἱ συνήθειές τους ἦταν λίγο πολύ ἴδιες μέ τίς δικές μας.
 Καλλιεργοῦσαν τή γῆ, πήγαιναν γιά κυνῆγι, ὕφαιναν τά ροῦχα τους, πίστευαν, ὅμως, στά εἴδωλα, στούς 12 ψευτοθεούς τοῦ ᾿Ολύμπου, ἔκτιζαν ναούς γι’ αὐτούς καί τούς ἑτοίμαζαν γιορτές γιά νά τούς εὐχαριστοῦν.
᾿Εκτός, ὅμως, ἀπό τούς 12 θεούς τοῦ ᾿Ολύμπου, ὑπῆρχαν καί μερικοί ἄλλοι, οἱ μικρότεροι θεοί, ὅπως τούς λέμε τώρα. ῞Ενας ἀπ’ αὐτούς ἦταν ὁ Διόνυσος, ὁ ὁποῖος προστάτευε τή γεωργία καί τ’ ἀμπέλια κι ἦταν ὁ θεός τοῦ κρασιοῦ καί τοῦ γλεντιοῦ.

Οἱ ἄνθρωποι πίστευαν τότε ὅτι ὁ Διόνυσος χάριζε στούς ἀνθρώπους τή βλάστηση καί τή γονιμότητα τῆς γῆς.
῞Οπως τώρα, ἔτσι καί τότε, ἡ βλάστηση τῆς γῆς, ἐρχόταν τήν ἄνοιξη.
Καθώς λοιπόν ὁ Διόνυσος ἔφερνε τήν ἄνοιξη, οἱ ῞Ελληνες ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἑτοίμαζαν γιορτές καί πανηγύρια γιά νά τόν ὑποδεχτοῦν, νά τόν εὐχαριστήσουν γιά τή βλάστηση καί νά τόν παρακαλέσουν νά καθίσει μέ τήν ἄνοιξη στή γῆ, ὅσο μπορεῖ περισσότερο.

Σ’ αὐτή τή γιορτή, πού τήν ἔλεγαν “᾿Ανθεστήρια” (ἀνθίζουν τά λουλούδια) διασκέδαζαν κι οἱ ἴδιοι πάρα πολύ, γιατί ἡ ἄνοιξη πάντα φέρνει χαρά. Πῶς διασκέδαζαν; ῎Ετρωγαν κάθε λογῆς φαγητά, ἔπιναν κρασί, χόρευαν ὅλη τήν ὥρα, φοροῦσαν μάσκες στά πρόσωπά τους, πείραζαν -πολύ ἄσχημα μερικές φορές- ὁ ἕνας τόν ἄλλο.

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης για τις απόκριες και τα καρναβάλια

 

Τί κακά κάνουν οἱ χριστιανοί στίς Ἀπόκριες

Τοῦ Ἄγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου

Ποιός μπορεῖ νά διηγηθεῖ τίς ἀταξίες, πού κάνουν οἱ Χριστιανοί κατά τήν περίοδο τῶν Ἀποκρέων, καί μάλιστα στά νησιά; Στ' ἀλήθεια, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ὅτι τότε οἱ Χριστιανοί δαιμονίζονται ὅλοι, διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνείδητα, μέχρι καί αὐτοί οἱ πλέον γέροντες. Καί, ὅποιος δέν χορέψει ἤ δέν τραγουδήσει, θεωρεῖται τρελλός, διότι οἱ ἄνδρες φοροῦν γυναικεία φορέματα καί οἱ γυναῖκες ἀνδρικά• διότι ντύνεται ὁ καθένας μέ διαφορετικά ροῦχα καί μάσκες, τίς κοινῶς ἀποκαλούμενες μουτσοῦνες• τότε δέν ἔχει διαφορά ἡ ἡμέρα ἀπό τήν νύκτα• διότι ἐπίσης μέ τήν ἡμέρα καί ὅλη ἡ νύκτα ξοδεύεται σέ χορούς καί μασκαριλίκια•

τότε δέν διαφέρουν οἱ λαϊκοί ἀπό τούς κληρικούς καί τούς ἱερωμένους• διότι ὅλοι ἐξ ἴσου ἀτακτοῦν• τότε, γιά νά πῶ ἔτσι, πανηγυρίζει ἡ ἀσέλγεια• γιορτάζει ἡ ἀκολασία• εὐφραίνεται ἡ μέθη• ἀγάλλεται ἡ τρυφή καί ἡ ἀσωτεία• χορεύει ὁ διάβολος μέ δέκα μανδύλια καί μαζί μέ αὐτόν χορεύει ὅλο τό πλῆθος τῶν δαιμόνων• διότι τό κέρδος, πού κάνουν μόνο στίς ἀποκριές, δέν μποροῦν νά τό ἀποκτήσουν σέ ὁλόκληρο τόν χρόνο. Λυπᾶται δέ ἡ ἀρετή• στενοχωριέται ἡ σωφροσύνη• ὀδύρεται ἡ χριστιανική σεμνότητα καί ἡ εὐταξία• διώχνεται ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί ὁ φόβος τῆς κολάσεως καί τῆς κρίσεως• πενθεῖ ὁ Χριστός καί θρηνοῦν ὅλοι οἱ ἄγγελοι καί οἱ δίκαιοι.

"Ω, καί ποιός νά μή κλάψει; καί ποιός νά μή χύσει καρδιοστάλακτα δάκρυα, βλέποντας τήν ἀπώλεια καί τήν ἀνοησία αὐτῶν τῶν Χριστιανῶν; Αὐτοί εἶναι τόσο ἀνόητοι, πού ἀντί νά κερδίσουν ἀπό τήν νηστεία τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, περισσότερο ζημιώνονται ἀπό τίς ἀπόκριες, καί, γιά νά κερδίσουν ἕνα, χάνουν ἑκατό• καί κάνουν οἱ ἄθλιοι σάν τούς ἀνόητους ἐμπόρους, τρέχοντας σέ ζημία καί ὄχι σέ κέρδος• διότι ἀσύγκριτα μεγαλύτερη εἶναι ἡ βλάβη πού δέχονται κατά τίς ἀπόκριες, παρά ἡ ὠφέλεια πού λαμβάνουν ἀπό τήν Τεσσαρακοστή πού ἔρχεται• ἴλεως, ἴλεως, ἴλεως νά γίνη ὁ Θεός. Καί μακάρι αὐτός νά φωτίση τούς ἅγιους Ἀρχιερεῖς καί τούς πνευματικούς καί τούς διδασκάλους, νά ἐμποδίσουν αὐτά τά κακά μέ ἀφορισμούς καί μέ ἐπιτίμια, ὅπως ὁρίζει καί ὁ ξβ' Κανόνας τῆς ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς ς’ Συνόδου:«Τάς οὕτω λεγομένας Καλάνδας, καί τά λεγόμενα Βοτά, καί τά καλούμενα Βουμάλια...κατά τί ἔθος παλαιόν καί ἀλλότριόν τοῦ τῶν Χριστιανῶν βίου, ἀποπεμπόμεθα, ὁρίζοντες μηδένα ἄνδρα γυναικείαν στολήν ἐνδιδύσκεσθαι ἤ γυναίκα τήν ἀνδράσιν ἁρμόδιον ἀλλά μήτε προσωπεῖα κωμικά ἤ σατυρικά ἤ τραγικά ὑποδύεσθαι• μήτε τό τοῦ βδελυκτοῦ Διονύσου ὄνομα τήν σταφυλήν ἐκθλίβοντος ἐν τοῖς ληνοῖς ἐπιβοᾶν.... Τούς οὔν ἀπό τοῦ νῦν τί τῶν προειρημένων ἐπιτελεῖν ἐγχειροῦντας, ἐν γνώσει τούτων καθισταμένους, τούτους, εἰ μέν κληρικοί εἶεν, καθαιρεῖσθαι προστάσσομεν, εἰ δέ λαϊκοί, ἀφορίζεσθαι».

(Πηγή: «Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν», Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Λόγος Β’, Μεταφραστής: Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης, Ἐκδότης: Συνοδία Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου Νέα Σκήτη Ἁγίου Ὅρους, Ἔτος ἔκδοσης: 2010)

Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ "ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" ΕΝ ΕΤΗ 2022

 Για μία ακόμη χρονιά πραγματοποιήθηκε μία λιτή εκδήλωση για το κόψιμο της παραδοσιακής βασιλόπιτας στην αίθουσα του συλλόγου μας ,με τις ευχές του ηγουμένου της Ι.Μ. Εσφιγμένου αρχιμανδρίτη Μεθοδίου. Παρών στην εκδήλωση ήταν ο ιερομόναχος Γρηγόριος εσφιγμενίτης ο οποίος μας τίμησε με την παρουσία του στο κοψιμο της πιτας μας και έκανε για ακομη μια φορα ομολογιακή ομιλία.