ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΕΠΙ 24ΩΡΟΥ ΒΑΣΕΩΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ..ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ .

Το ανατριχιαστικό «σύστημα κοινωνικής πίστωσης» της Κίνας όπου οι πολίτες παρακολουθούνται και βαθμολογούνται 24 ώρες το 24ωρο

 Η κινεζική κυβέρνηση οικοδομεί ένα παντοδύναμο σύστημα  το οποίο προορίζεται να αξιολογεί την αξιοπιστία του κάθε πολίτη. Το πρόγραμμα αυτό ονομάζεται «κοινωνική πίστωση» και εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά σε 40 πόλεις της αχανούς χώρας, με σκοπό να εφαρμοστεί πλήρως μέχρι τα τέλη του 2021. Επί της ουσίας είναι ένας μαζικός έλεγχος των πολιτών, σε πραγματικό χρόνο, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.

Ο κάθε πολίτης, ανά πάσα στιγμή, φακελώνεται όπως οι κινήσεις και η συμπεριφορά του. Οι αρχές μπορούν να αναγνωρίζουν πρόσωπα, να σαρώνουν το σώμα, να παρακολουθούν όλους τους πολίτες σε οποιοδήποτε σημείο της κινεζικής επικράτειας κι αν βρίσκονται. Παράλληλα οι κάμερες τροφοδοτούν το σύστημα «κοινωνικής βαθμολόγησης», το οποίο βασίζεται στην επιβράβευση, την τιμωρία και τη δημόσια ταπείνωση.

Το σύστημα βαθμολογεί τους πολίτες ανάλογα με την συμπεριφορά που καταγράφουν οι κάμερες. Στη συνέχεια λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης, διαχωρίζουν τους πολίτες σε καλούς – που δεν δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνία- και σε κακούς.

Το πιο ολοκληρωτικό καθεστώς στην ιστορία της ανθρωπότητας (μέχρι σήμερα) βασισμένο σε τρεις άξονες: Παρακολούθηση, φόβος, επιβράβευση- τιμωρία, έχει συγκροτηθεί στην Κίνα. Με την βοήθεια της τεχνολογίας και με την συμμετοχή σε αυτό όλων των πολιτών στήνεται μια ολοκληρωτική παρακολούθηση και κυβερνητική παρέμβαση χωρίς να χρειάζονται οι παραδοσιακοί ρουφιάνοι. Γιατί άλλωστε; Εφόσον τους έχουμε όλοι στην τσέπη μας.

Προσέξτε ιδιαίτερα το video για να καταλάβετε τι πρέπει να αναμένουμε και στην δύση καθώς όλες οι δυτικές χώρες αντιγράφουν το κινεζικό ολοκληρωτικό μετακομμουνιστικό μοντέλο. 

Και βεβαίως καλό είναι να επαναλάβουμε πως η Κίνα ανδρώθηκε οικονομικά με την δύναμη της δύσης αφού οι μεγάλες εταιρείες μετέφεραν την παραγωγή τους και παρέδωσαν με αυτό τον τρόπο όλη την τεχνογνωσία στους ικανότατους Κινέζους αντιγραφείς.

https://primenews.press/2021/10/23/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%87%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA/

 

Μνησικακία και συγχωρητικότητα (Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ποιά λοιπόν συγνώμη θα έχουμε, όταν, ενώ πρόκειται να λάβουμε τόσο μεγάλο μισθό, τη συγχώρηση δηλαδή των αμαρτιών μας, εμείς δεν υπακούμε στον Νομοθέτη, αλλά συνεχώς Τον περιφρονούμε; 

Το ότι δε μια τέτοια συμπε­ριφορά δείχνει ότι καταφρονούμε τον Θεό, φαί­νεται από το εξής: Αν έθετε νόμο ο βασιλιάς που να λέει «όλοι οι εχθροί να συμφιλιώνονται μεταξύ τους, διαφορετικά να αποκεφαλίζονται», άραγε δεν θα σπεύδαμε όλοι να συμφιλιωθούμε με τον πλησίον μας; Εγώ νομίζω πως θα το κά­ναμε. Ποιά λοιπόν συγνώμη θα έχουμε, αφού στον Δεσπότη μας Χριστό δεν απονέμουμε ούτε τόση τιμή, όση απονέμουμε στους συνανθρώ­πους μας, που είναι δούλοι του Θεού σαν κι εμάς; Γι αυτό μας έδωσε εντολή ο Κύριος να λέμε: «Αφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» (Ματθ. 6, 12).
Υπάρχει κάτι πιο γαλήνιο απ' αυτό; Υ­πάρχει τίποτε πιο ήμερο απ' αυτό το πρόστα­γμα; Εσένα τον ίδιο σε έκανε κριτή της συγχωρήσεως των αμαρτημάτων σου. Αν συγχωρήσεις λίγα, τότε λίγα θα σου συγχωρηθούν. Αν συγ­χωρήσεις πολλά, πολλά θα σου συγχωρηθούν. Αν συγχωρήσεις τον άλλο ειλικρινά και από την καρδιά σου, κατά τον ίδιο τρόπο θα συγ­χωρήσει και ο Θεός εσένα. Αν μετά τη συγχώρηση κάνεις φίλο τον αδελφό, έτσι φιλικά θα διάκειται ο Θεός και προς εσένα. 

Ωστε, όσο πιο πολύ αμάρτησε ο αδελφός προς εμάς, με τόση μεγαλύτερη προθυμία πρέπει να σπεύδουμε να τον συγχωρούμε, επειδή, μ' αυτό τον τρόπο γίνεται αίτιος για να μας συγχωρηθούν τα μεγά­λα μας αμαρτήματα.
Θέλεις να μάθεις ότι δεν θα λάβουμε κα­θόλου συγχώρηση, αν μνησικακούμε και ότι δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να μας απαλ­λάξει από τα δεινά που επιφέρει η μνησικακία; Από το παρακάτω παράδειγμα θα το κάνω φα­νερό.
Σε τί σε αδίκησε ο πλησίον σου; Αρπαξε τα πράγματά σου, τα δήμευσε, έγινε πλεονέκτης απέναντί σου; Εγώ δεν σου λέω ότι σου έκανε μόνο αυτά, αλλά θα προσθέσω και πε­ρισσότερα, θα απαριθμήσω όσα θέλεις. Θέλησε ο πλησίον σου να σου αφαιρέσει τη ζωή. Σου προξένησε μύριους κινδύνους. Σου έδειξε όλη τη μοχθηρία του και δεν άφησε τίποτε από την ανθρώπινη κακία που να μην το κάνει σε σένα. Και για να μην αναφέρουμε το καθένα χωριστά, υπόθεσε ότι τόσο πολύ σε αδίκησε, όσο κανέ­νας ποτέ δεν αδίκησε άλλον άνθρωπο. Και σ' αυτή την περίπτωση αν μνησικακήσεις, δεν θα είσαι άξιος συγνώμης

Ο ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ !!!

 ΜΕ ΠΡΟΦΑΣΗ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΕΣ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ .

ΣΕ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΨΩΝΙΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΟΥΤΕ ΚΑΡΤΕΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΥΤΗ Η ΟΠΟΙΑ ΣΕ ΣΚΑΝΑΡΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΨΩΝΙΣΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ .

ΕΤΣΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΤΡΩΜΕ ΤΙ ΠΙΝΟΥΜΕ ΚΛΠ.

Περί πολυλογίας και σιωπής

1. Έχομε αναφέρει με συντομία στα προηγούμενα ότι είναι πολύ επικίνδυνο, και γι΄ αυτούς ακόμη πού θεωρούνται πνευματικοί, να κρίνουν τους άλλους, πράγμα πού υπεισέρχεται ανεπαίσθητα. Και είναι το να κρίνη κανείς τους άλλους σαν να κρίνη τον εαυτόν του και να τιμωρήται από την γλώσσα του. Τώρα λοιπόν η σειρά των λόγων απαιτεί να
ομιλήσωμε για την αιτία και την θύρα από όπου εισέρχεται και εξέρχεται το πάθος της πολυλογίας.
2. Η πολυλογία είναι η καθέδρα της κενοδοξίας. Καθισμένη επάνω της η κενοδοξία προβάλλει και διαφημίζει τον εαυτόν της. Η πολυλογία είναι σημάδι αγνωσίας, θύρα της καταλαλιάς, οδηγός στα ευτράπελα, πρόξενος της ψευδολογίας, σκορπισμός της κατανύξεως. Είναι αυτή που δημιουργεί και πού προκαλεί την ακηδία. Είναι πρόδρομος του ύπνου, διασκορπισμός της «συννοίας», αφανισμός της φυλακής του νοός, απόψυξις της πνευματικής θερμότητος, αμαύρωσις της προσευχής.
3. Η σιωπή που ασκείται με επίγνωσι και διάκρισι είναι μητέρα της προσευχής, επιστροφή από την αιχμαλωσία, διαφύλαξις του θείου πυρός, επιστάτης των λογισμών, σκοπός που παρατηρεί τους εχθρούς, δέσμευσις του πένθους, φίλη των δακρύων, καλλιεργητής της μνήμης του θανάτου, ζωγράφος της αιωνίου κολάσεως, επίμονος εξεταστής της Κρίσεως, πρόξενος πνευματικής ανησυχίας και λύπης, εχθρός της παρρησίας, σύζυγος της ησυχίας, αντίπαλος της αγάπης να κάνη τον διδάσκαλο, αύξησις της πνευματικής γνώσεως, δημιουργός θείων θεωρημάτων, μυστική πνευματική πρόοδος, κρυφή πνευματική ανάβασις.
4. Όποιος εγνώρισε τα παραπτώματά του, εχαλιναγώγησε την γλώσσα του, ενώ ο πολύλογος δεν εγνώρισε ακόμη καθώς πρέπει τον εαυτόν του. Ο φίλος της σιωπής προσεγγίζει τον Θεόν και συνομιλώντας μυστικά μαζί Του φωτίζεται από Αυτόν. Η σιωπή του Ιησού εδημιούργησε στον Πιλάτο σεβασμό. Και η ηρεμία και η σιωπή ενός (ταπεινού) ανδρός καταργεί την κενόδοξη καυχησιολογία ενός άλλου.

«Μη έπιδυέτω ό ήλιος επί τω παροργισμό υμών, οργίζεστε, και μη αμαρτάνετε» (Έφεσ. Δ' 24).

ΟΙ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ...

Στην Καλύβα «Αγία Τριάς» της ίδιας Σκήτης, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα, οι όποιοι γίνανε Μοναχοί, και πήρανε τα ονόματα: Αθανάσιος, Γρηγόριος, Αρτέμιος, Φιλάρετος και Μακάριος.

Στην αρχή ζούσανε ομόφωνα με ειρήνη και αγάπη, υπακοή και σεβασμό προς το σχήμα και την Καλογερική, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Μοναχισμού. Με την πάροδο όμως του χρόνου, ξεθύμανε εκείνη ή πρώτη ευλάβεια και λίγο το αδελφικό θάρρος, λίγο το θέλημα πού με τέχνη και πολλή μαστοριά βάνει ό Διάβολος, άρχισαν να κάνει ό καθένας ότι ήθελε, χωρίς να ρωτάει τον άλλον.
Έτσι μπήκε ανάμεσα τους, χωρίς να το καταλάβουν, ή ψύχρα, ακολούθησε γκρίνια και φιλονικίες, οι όποιες καταλήγανε σε σοβαρά επεισόδια, μαλώματα, φωνές, χειροδικίες και έντονα κτυπήματα τόσο, πού ό ένας έσπαγε το κεφάλι, το χέρι, το πόδι ή ότι άλλο μπορούσε του άλλου αδελφού, ώσπου να, τον υποτάξει στη δική του θέληση. Δε σεβόταν ό μικρός το μεγάλο, ούτε ό μεγάλος υπολόγιζε το μικρό αδελφό. Οι καυγάδες και τα άσχημα επεισόδια συνεχίζοντας σχεδόν κάθε μέρα, ήταν σπάνιο πράγμα να πέρναγε ήμερα και να μην ακούνε, οι γειτονικοί ασκητές, τους αδελφούς αυτούς να καυγαδίζουν και να κτυπιόνται,

ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διήγησις τῶν θαυμασίων τοῦ Θεοῦ

Ὑπὸ Ὁσιωτ. Μοναχοῦ Ἰωάννου Παπαλεοντίου (Κυπρίου)

Πρὸ δύο περίπου μηνῶν ἐπεσκέφθην τὴν φιλόχριστον Πάρον. Μεταξὺ τῶν ἄλλων, μετέβην καὶ εἰς τὴν Ἱ. Μονὴν Λογγοβάρδας. Ὁ γηραιὸς Ἡγούμενος αὐτῆς πατὴρ Φιλόθεος μοὶ ἐδιηγήθη τὸ ἑξῆς:

Ὅταν ἤλλαξαν τὸ Ἡμερολόγιον ἐπῆγε νὰ συναντήσῃ τὸν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, ὅστις ἦτο πρωτεργάτης τῆς Καινοτομίας. Ἦτο πολὺ γνωστός του καὶ ὑπῆρχε οἰκειότης μεταξύ των. Ἐκείνην τὴν φορὰν μόλις τὴν εἶδεν ἀνέκραξεν:

-Ἀμὰν πάτερ Φιλόθεε, σῶσε με, χάνομαι. Ἄχ τί ἔκανα ν’ ἀλλάξω τὸ Ἡμερολόγιον!
Δηλαδὴ τὸ ἀντελήφθη ὅτι κακῶς ἐχάλασε τὸν αἰωνόβιον θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ὅπως ὁ Ἰούδας ἀνεφώνησε μὲν τὸ ἥμαρτον, ἀλλ΄ ἀπελθὼν ἀπήγξατο.

Μετὰ τινὰς ἡμέρας εὑρέθην εἰς τὴν [νῆσον] Πάτμον. Εἶναι ἀσυλλήπτου μεγαλοπρεπείας τὸ Σπήλαιον καὶ τὰ κειμήλια τοῦ ὑψηπετοῦς Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου. Δέος καταλαμβάνει τὴν ψυχὴν καὶ ρῖγος περιτρέχει τὸ σῶμα.

Εἰς τὴν Ἱ. Μονὴν τοῦ Θεολόγου παρεκάλεσα τοὺς Γέροντας νὰ μοὶ διηγηθοῦν καμμίαν ἀξιόλογον ἱστορίαν. Εἷς ἐξ αὐτῶν ἐτῶν 70 μοὶ ἀφηγήθη τὸ ἑξῆς ἀλησμόνητον Θαῦμα:

Κατὰ τὴν 8ην Μαΐου, ὅτε τελεῖται ἡ Ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου, ἀνέβλυζεν ἐκ τοῦ Σπηλαίου Ἁγίασμα. Ἀλλά, πάτερ μου, μοὶ λέγει, δυστυχῶς! Ἀπὸ τότε ποὺ ἔβαλαν τὸ φράγγικον Ἡμερολόγιον, ὤ τῆς συμφορᾶς μας, τὸ Ἁγίασμα ἐσταμάτησεν. Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Γέροντος Μοναχοῦ ἐδάκρυσαν ἀπὸ τὴν συγκίνησιν.

Ἕτερος Μοναχός, ὀνόματι Ἐπιφάνιος, μοῦ εἶπε διὰ τὸν νεωτεριστὴν καὶ μασῶνον [Μελέτιον] Μεταξάκην, ὅτι ὅταν ἐπεσκέφθη τὸν πατέρα του εἰς τὴν Κρήτην, ὁ γέρων τοῦ εἶπε: Υἱέ μου, καθὸ Πατριάρχης μᾶς ἐτίμησες, ἀλλ᾿ ὅσον διὰ τὸ Ἡμερολόγιον ποὺ χάλασες, ἄν δὲν τὸ ἐπαναφέρῃς, νὰ ἔχῃς τὴν κατάρα μου! Οὕτω καὶ ἐγένετο. Ὅταν ἤνοιξαν τὸν τάφον τοῦ Μεταξάκη, τὸν εὗρον μαῦρον, σκοτεινὸν καὶ ἄλυτον, τοῖς πᾶσι φοβερὸν θέαμα.

Τοῦτο ὀφείλεται ὄχι μόνον εἰς τὴν πατρικὴν κατάραν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν παράβασιν τῆς Ἀποστολικῆς ἐντολῆς: «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ΄ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω»!

(«Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας», ἀρ.τ. 327 / 7-12-1959, σελ. 6)

http://ecclesiagoc.gr